15-10-2019, 01:31 PM
(This post was last modified: 15-10-2019, 01:45 PM by Kaja.pandiyan. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
ஸ்வரம்- ஒன்பது
கட்டிலில் உட்கார்ந்திருந்த ராகவனுக்கு அருகே தான் சாந்தி நின்று கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய ஒரு கையை பற்றி பிடித்துக் கொண்டு ராகவன் குரல் கரகரக்க சொன்னான்.
'அக்கா....எனக்கு ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு....பெருமையாகவும் இருக்கு...என் மேல எத்தனை நம்பிக்கையும் பாசமும் வச்சு இருந்தா....இப்படி வாணியை என் பக்கத்துல உட்கார்ந்து பேச சம்மதிப்பீங்க....நினைக்கவே ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு அக்கா....'
அவனது குரல் திடீர் என்று ஏற்பட்ட உணர்ச்சி பெருக்கினால் கரகரப்பாக வெளிப்பட....மற்றொரு கையால் அவன் கையை பற்றி கொண்ட சாந்தி ...'என்னப்பா....திடீர்னு என்னென்னவோ சொல்ற...இதுல என்ன இருக்கு....நீங்க ரெண்டுபேரும் ஒருத்தர் மேல ஒருத்தர் எம்புட்டு பாசம் வச்சு இருக்கீங்கன்னு எனக்கு நல்லா தெரியும்....அதனால வாணி இந்த மாதிரி உன் பக்கத்துல உட்கார்ந்து பேசிக்கிட்டு இருக்குறதுல எனக்கு ஒண்ணும் வருத்தம் கிடையாது.....இப்பவாவது இந்த அக்காவோட மனசு என்னன்னு உனக்கு புரியுதா தம்பி....?' என்று அவனை முழுவதுமாக தனது கட்டுப்பாட்டில் கொண்டு வந்து விட்டதை போல அவனிடம் தன்மையாக பேச....'நல்லா புரியுது அக்கா....'என்று தன்னை ஆசுவாச படுத்திக் கொண்டே பதில் சொன்னான் ராகவன்.
அவர்கள் இருவர் பேசிக் கொள்வதையும் குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துக் கொண்டு தலையை குனிந்தபடியே மௌனமாக கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள் வாணி... அத்தையின் நாடகம் எத்தனை தூரம்தான் போகிறதென்று பார்க்கலாமே என்று எதுவும் பேசாமல் இருந்தாள்.
தலையை குனிந்து இருந்த நிலையில் வெளியே தெரிந்து கொண்டிருந்த தன்னுடைய இரண்டு முலைகளும் ராகவனுக்கு எந்த அளவுக்கு தடுமாற்றத்தை கொடுக்கும் என்பதை நினைக்கும்போதே அவளுக்கு உணர்ச்சி மிகுந்து கொண்டிருந்தது.
'நல்லா புரியுது அக்கா...'என்று பதில் சொல்லி விட்டு ராகவன் தானை தானே ஆசுவாசப் படுத்த முயன்ற அந்த இறுக்கமான சூழ்நிலையில்....சாந்தி அமைதியாக ஒன்று சொன்னாள். அதில் ராகவன் முழுவதும் விழுந்து விட்டான் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்...
'கடைசியா ஒன்னு சொல்றேன் தம்பி....நீ என்னை தப்பா நினச்சாலும் பரவாயில்ல....உங்க ரெண்டு பேர் மேலயும் நான் எந்த அளவுக்கு நம்பிக்கை வச்சு இருக்கேன்னு நிரூபணம் செய்றதுக்கு ஒண்ணு சொல்றேன் கேட்டுக்கோ....வாணி இப்போ இப்படி வெறும் உள்பாவாடை கட்டிக்கிட்டு உன் முன்னாடி உட்கார்ந்து பேசிகிட்டு இருக்குறதுக்கு நான் எதுவும் சொல்லலைன்னு சொல்றியே..... இதுல என்னப்பா இருக்கு.....இந்த பாவாடை கூட இல்லாம அவ உன் பக்கத்துல உட்கார்ந்து பேசிகிட்டு இருந்தாலும் நான் எதுவும் நினைக்க மாட்டேன்....சொல்லவும் மாட்டேன்....ஆனா அது வெளியே மத்தவங்களுக்கு தெரியாம இருக்கனும்தான் சொல்றேன்....இதுக்கு மேல விளக்கமா சொல்றதுக்கு எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்குப்பா.....ஏதோ ஒரு வேகத்துல என் மனசுல இருந்தது வெளியே வந்துட்டுது ....'என்று சொல்லி விட்டு சட்டென்று அந்த இடத்தை விட்டு அகன்று சமையல் அறைக்குள் புகுந்து கொண்டாள்.
கட்டிலில் உட்கார்ந்திருந்த ராகவனுக்கு அருகே தான் சாந்தி நின்று கொண்டிருந்தாள். அவளுடைய ஒரு கையை பற்றி பிடித்துக் கொண்டு ராகவன் குரல் கரகரக்க சொன்னான்.
'அக்கா....எனக்கு ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு....பெருமையாகவும் இருக்கு...என் மேல எத்தனை நம்பிக்கையும் பாசமும் வச்சு இருந்தா....இப்படி வாணியை என் பக்கத்துல உட்கார்ந்து பேச சம்மதிப்பீங்க....நினைக்கவே ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு அக்கா....'
அவனது குரல் திடீர் என்று ஏற்பட்ட உணர்ச்சி பெருக்கினால் கரகரப்பாக வெளிப்பட....மற்றொரு கையால் அவன் கையை பற்றி கொண்ட சாந்தி ...'என்னப்பா....திடீர்னு என்னென்னவோ சொல்ற...இதுல என்ன இருக்கு....நீங்க ரெண்டுபேரும் ஒருத்தர் மேல ஒருத்தர் எம்புட்டு பாசம் வச்சு இருக்கீங்கன்னு எனக்கு நல்லா தெரியும்....அதனால வாணி இந்த மாதிரி உன் பக்கத்துல உட்கார்ந்து பேசிக்கிட்டு இருக்குறதுல எனக்கு ஒண்ணும் வருத்தம் கிடையாது.....இப்பவாவது இந்த அக்காவோட மனசு என்னன்னு உனக்கு புரியுதா தம்பி....?' என்று அவனை முழுவதுமாக தனது கட்டுப்பாட்டில் கொண்டு வந்து விட்டதை போல அவனிடம் தன்மையாக பேச....'நல்லா புரியுது அக்கா....'என்று தன்னை ஆசுவாச படுத்திக் கொண்டே பதில் சொன்னான் ராகவன்.
அவர்கள் இருவர் பேசிக் கொள்வதையும் குழந்தைக்கு பால் கொடுத்துக் கொண்டு தலையை குனிந்தபடியே மௌனமாக கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள் வாணி... அத்தையின் நாடகம் எத்தனை தூரம்தான் போகிறதென்று பார்க்கலாமே என்று எதுவும் பேசாமல் இருந்தாள்.
தலையை குனிந்து இருந்த நிலையில் வெளியே தெரிந்து கொண்டிருந்த தன்னுடைய இரண்டு முலைகளும் ராகவனுக்கு எந்த அளவுக்கு தடுமாற்றத்தை கொடுக்கும் என்பதை நினைக்கும்போதே அவளுக்கு உணர்ச்சி மிகுந்து கொண்டிருந்தது.
'நல்லா புரியுது அக்கா...'என்று பதில் சொல்லி விட்டு ராகவன் தானை தானே ஆசுவாசப் படுத்த முயன்ற அந்த இறுக்கமான சூழ்நிலையில்....சாந்தி அமைதியாக ஒன்று சொன்னாள். அதில் ராகவன் முழுவதும் விழுந்து விட்டான் என்றுதான் சொல்ல வேண்டும்...
'கடைசியா ஒன்னு சொல்றேன் தம்பி....நீ என்னை தப்பா நினச்சாலும் பரவாயில்ல....உங்க ரெண்டு பேர் மேலயும் நான் எந்த அளவுக்கு நம்பிக்கை வச்சு இருக்கேன்னு நிரூபணம் செய்றதுக்கு ஒண்ணு சொல்றேன் கேட்டுக்கோ....வாணி இப்போ இப்படி வெறும் உள்பாவாடை கட்டிக்கிட்டு உன் முன்னாடி உட்கார்ந்து பேசிகிட்டு இருக்குறதுக்கு நான் எதுவும் சொல்லலைன்னு சொல்றியே..... இதுல என்னப்பா இருக்கு.....இந்த பாவாடை கூட இல்லாம அவ உன் பக்கத்துல உட்கார்ந்து பேசிகிட்டு இருந்தாலும் நான் எதுவும் நினைக்க மாட்டேன்....சொல்லவும் மாட்டேன்....ஆனா அது வெளியே மத்தவங்களுக்கு தெரியாம இருக்கனும்தான் சொல்றேன்....இதுக்கு மேல விளக்கமா சொல்றதுக்கு எனக்கு ஒரு மாதிரி இருக்குப்பா.....ஏதோ ஒரு வேகத்துல என் மனசுல இருந்தது வெளியே வந்துட்டுது ....'என்று சொல்லி விட்டு சட்டென்று அந்த இடத்தை விட்டு அகன்று சமையல் அறைக்குள் புகுந்து கொண்டாள்.