12-10-2019, 06:14 PM
గదిలోకి వెళ్ళగానే ఆమె తలుపులు వేసి, తుఫానులా దూసుకొచ్చి, నన్ను హఠాత్తుగా కౌగిలించుకోవటం నాకాశ్చర్యం కలిగించింది.
నా షర్టు పైబటన్ తీసేసి, ఛాతీమీద రింగులు తిరిగిన వెంట్రుకల మధ్య గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుంది ఉష.
"మీరు ఎక్సర్*సైజ్ చేస్తారా? బండరాయిలా వుంది మీ బాడీ" అందామె.
నేను జవాబివ్వలేదు.
"షర్టు ప్యాంటు విప్పేసి లుంగీ కట్టుకోండి" అందామె మళ్ళీ.
ఆమె బాత్*రూంలోకి వెళ్ళింది.
నేను చక చక దుస్తులు మార్చుకున్నాను.
నా ఒంటి మీద లుంగీ మాత్రమే వుంది.
నిలువుటద్దంలో నా రూపం నాకు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.
ఆరడుగుల ఎత్తుంటాను.
ప్రత్యేకించి వ్యాయామం చెయ్యకపోయినా, చాలా చిన్నతనం నుంచి ఫుట్ బాల్, వాలీ బాల్ ఆడే అలవాటుండేది. ఒళ్ళంతా చెమట ముద్దయిపోయేలా ఆడేవాడిని. నా ఫిజిక్ ని అభినందించిన వాళ్ళెందరో నా జీవితంలో తారసపడ్డారు.
ఐదేళ్ళ క్రితం ఓ కాల్ గర్ల్ నన్ను నగ్నంగా చూసి — పిచ్చి ఆనందంతో అరిచి నన్ను తుఫానులా చుట్టేసి - "ఫెంటాస్టిక్, ఒళ్ళంతా ఇలా ఎలుగుబంటిలా వెంట్రుకలుండే మగాడు గ్రేట్ ఇన్ బెడ్ అంటారు. కమాన్!" అని అభినందించింది.
హెరిడిటరీ.
నాన్న కూడా నాకులాగే వుండేవాడు.
బాత్ రూం తలుపు తెరుచుకుని ఆమె ఇంటర్నేషనల్ లక్స్ పరిమళాలు వెదజల్లుతూ, వొంటికి టర్కిష్ టవల్ బిగించుకుని వచ్చింది.
"స్నానం చేస్తారా?" అడిగింది ఉష.
నేను బాత్ రూంలోకెళ్ళి స్నానం చేసి వచ్చేసరికి ఆమె డబుల్ కాట్ మీద మెడవరకూ కప్పుకుని పడుక్కుని వుంది.
నేను వెళ్ళి ఆమెకు కొంత దూరంలో పడుక్కున్నాను.
ఆమె గొంతు తగ్గించి మెల్లిగా అంది...
"ఒంటిమీద నూలు పోగులేదు తెలుసా? ఈ బ్లాంకట్ తప్ప"
ఒక్క క్షణం నేను మాట్లాడలేదు.
బరువుగా వూపిరి పీల్చి వదిలాను.
నా మస్తిష్కంలో రూపు దిద్దుకుంటున్న సహస్రాంశాలన్నిటినీ పోగు చేసుకుంటూ, సీలింగ్ వైపు తదేకంగా చూస్తూ మెల్లిగా అన్నాను__
"ఉషా...!"
"ఊ...? దగ్గరకొచ్చి పడుక్కోవచ్చుగా?" గోముగా అందామె.
"పడుక్కోవచ్చు. అంతేకాదు, ఇద్దరం ఒక్కటైపోవచ్చు. కానీ... నేనిప్పుడప్పుడే మిమ్మల్ని అందుకోవాలని అనుకోవటం లేదు."
"ఎందుకు?" చటుక్కున నావైపు ఒత్తిగిల్లుతూ కుతూహలంగా అడిగింది.
"అందినట్లు అంది అందబోతున్నట్లు భ్రమ కలిగించి అందరినీ ఆడించినట్లు...నన్ను మీరు ఆడించటంలేదని నాకు తెలుసు. నేను మిమ్మల్ని ఇప్పుడంటే ఇప్పుడు అందుకోగలననీ నాకు తెలుసు. కానీ నన్ను క్షమించండి. మన పరిచయం కొన్ని గంటలక్రితమే అయినా...ఎందుకో నాకు మీ మీద వ్యామోహం కలుగుతోంది. మిమ్మల్ని చూసిన క్షణం నుంచీ నా మనసులో మీరే! రేపు ఉదయం నా మనసులోని మాట చెప్పమని మీరు కోరినా, అయాం సారీ, నేను దాచుకోలేకపోతున్నాను. నేను మిమ్మల్ని పెళ్ళి చేసుకోవాలని అనుకుంటున్నాను!" అన్నాను.
అదిరిపడి లేచి కూర్చుందామె.
మెల్లిగా తలతిప్పి ఆమెవైపు చూసాను.
ఆమె వంటి మీద బ్లాంకట్ జారిపోయినట్లు ఆమె గమనించిందో లేదో నేను గమనించే స్థితిలో లేను.
ఆమె మెడ క్రిందకు పాకింది నా చూపు.
అద్భుతం. అపూర్వం. అమోఘం.
నా ఫాంటసీ ఫంటాస్టిక్ గా సాక్షాత్కరిస్తోంది.
ఆమె ఉఛ్వాస నిశ్వాసలకి కుంకుడు గింజల్లాంటి ఆమె టిప్స్ సన్నగా ప్రకంపిస్తోంటే—యుద్ధానికి సిద్ధంగా స్టెన్ గన్స్ స్టిఫ్ గా పట్టుకుని అలెర్ట్ గా నిల్చున్న సైనికులు జ్ఞాపకం వచ్చారు.
"రియల్లీ సారీ ఉషా, రేపు ఉదయం మళ్ళీ ఇదే మాట చెప్తాను, మర్చిపోకుండా యధాతధంగా చెప్తాను. ఇప్పుడు నిద్రపోండి —" అన్నాను.
"నో! నేను సిన్సియర్*గా నమ్ముతున్నాను, ఈ మాట మీ గుండె లోతుల్లోంచి తన్నుకొచ్చిందని! ఐతే...ఐతే...మీకు నా గతం గురించి, నా జీవితం గురించి సరిగ్గా తెలీదు కాబట్టి..." ఆమె ఏదో అనబోయింది.
"ఒద్దు. నాకు మీ గతం వద్దు ఉషా."
"నాకు కావాలి అభినయ్ జీ. నా గతం మీరు తెలుసుకోవటం నాకు కావాలి. నా గతం, నా మనస్తత్వం తెలిస్తే మీరెంత తొందరపాటు మాట అన్నారో గ్రహిస్తారు. నాలాంటి ఆడదాన్ని పెళ్ళి చేసుకుంటే — ఎన్ని కష్టాలు ఎదుర్కోవలసి వస్తుందో మీరు ఊహించలేకపోతున్నారు. నేనేమి పతివ్రతను కాను. అఫ్కోర్స్ వేశ్యని కాల్ గర్ల్ నీ అంత కన్నా కాను. నన్ను పెళ్ళంటూ చేసుకుంటే నా మొట్టమొదటి భర్త మీరవుతారేమో తప్ప — మొట్ట మొదటి మగాళ్ళు మాత్రం మీరు కారు! పది మంది ... కనీసం పదిమంది... మగాళ్ళతోనైనా నేను..." అంటోంది ఉష.
"నోనో...డోంట్ డోంట్ టెల్ మీ" అరిచాను.
ఆమె విశ్మయంతో నోరు మూసుకుంది.
నేను లేచి కూర్చున్నాను.
"ఉషా! ఈ క్షణంనుంచి నేను నిన్ను నువ్వూ అని ఏకవచనంతో పిలుస్తాను. నువ్వు కూడా నన్ను దయచేసి మీరు అనవద్దు. మనం పెళ్ళి చేసుకున్నా చేసుకోకపోయినా, మనం మంచి మిత్రులుగా ఉండిపోదాం. కానీ మనం పెళ్ళి చేసుకోకపోతే—మన శరీరాలు మాత్రం దూరంగానే ఉంటాయి. మనమధ్య పెళ్ళయ్యేంతవరకూ సెక్స్ నిషేదించబడింది" అన్నాను సీరియస్*గా.
"పెళ్ళంటే ఏమనుకుంటున్నావ్ అభినయ్?" సూటిగా అడిగింది ఉష.
"ఒక ఆడదీ, ఒక మగాడు కలిసి బ్రతకడానికి ఈ సంఘం కోసం చేసుకునే ఎగ్రీమెంట్" అన్నాను.
"నీకూ—నాకూ ఇష్టమైతే మధ్యలో ఈ సంఘం ఏమిటి బుల్ షిట్!" అందామె.
"సంఘం అనేది లేకపోతే, సంఘం పట్ల మనిషికి ఒక నైతిక బాధ్యత లేకపోతే...ఇది అరణ్యం అవుతుంది, జనారణ్యం! మనం మృగాలమౌతాం. జస్ట్ యానిమల్స్" అన్నాను.
"మేన్ ఈజ్ ఎన్ యానిమల్!"
"నో...ఎ సోషల్ యానిమల్" సరిదిద్దానామెను.
"తప్పు! అది హిపోక్రసీ. నైతిక బాధ్యతలు, కట్డుబాట్లు, ఆచారాలు ఇవన్నీ ప్రకటించడానికి బోధించడానికే ఆచరించడానికి కాదు... చూపించనా?ఎంతమంది..." అంటోందామె.
"వద్దు..." కట్ చేసాను. "నువ్వు చెప్పదల్చుకున్నది నాకు తెల్సు. నేరస్తులను చూపించి ఇది సంఘం, ఇదే శాసనం అనుకోవటం తప్పు" అన్నాను.
"నాలో ఏం చూసి పెళ్ళి చేసుకోవాలనుకుంటున్నావ్?"
"సెక్స్ అపీల్! ది ప్రవోకింగ్ లేడీ ఇన్ యు! శారీరకంగా నేను స్వప్నాల్లో ఆవిష్కరించుకున్న శిల్ప సౌందర్యం జీవం పోసుకుని నా ముందు ప్రత్యక్షమైనట్లు అనిపించింది నీ శరీర లావణ్యం చూడగానే! ఒక గొప్ప ఆడదానిలో ఈ లక్షణాలుండాలి అని నా వరకూ నేననుకున్న ప్రత్యేకతలన్నీ నీతో మాట్లాడుతూంటే నాకు కనిపించాయి. నీ అనుమతి లేకుండా, అయాం సోసారీ! నిన్ను నేను మానసికంగా పెళ్ళిచేసుకున్నట్లుగానే భావిస్తున్నాను."
"యు ఆర్ మ్యాడ్ అభినయ్" కోపంగా అంది ఉష.
"యస్! మ్యాడ్ ఫర్ యూ" ఏదో అయస్కాంతపు శక్తి నా చూపులని ఆమె గుండెల వైపు లాగేస్తోంటే చూపు తిప్పుకున్నాను.
"నన్ను కాసేపు మాట్లాడనిస్తావా అస్సలు" అనడిగిందామె.
ఆమెవైపు చూసి చిరునవ్వుతో అన్నాను—"ఊ...ప్రొసీడ్!"
"నన్ను పెళ్ళి చేసుకుని భర్తగా నన్ను శాసించగలనని అనుకుంటున్నావేమో..."
"శాసించను. లాలిస్తాను, ప్రేమిస్తాను."
"ప్రేమ ఒక టీనేజ్ ఫాంటసీ" వ్యంగ్యంగా అందామె.
"అది నువ్వు భావిస్తే"
"నువ్వు మాట్లాడొద్దు అభినయ్! జస్ట్ విను... అంతే" అందామె ఆవేశంగా.
సరేనన్నట్లు తలూపాను.
"ప్రేమ ఒక టీనేజ్ ఫాంటసీ. సెక్స్ ఒక ఎడల్ట్ ఫాంటసీ. పెళ్ళి ఈ రెండు ఫాంటసీల మధ్య ఉధ్భవించిన హంబక్. హుళక్కి! నాకు కొన్ని పెర్వర్షన్స్ ఉన్నాయి, సరదాలున్నాయి, ఇష్టాలున్నాయి, ఆశలున్నాయి, కోరికలున్నాయి. పెళ్ళి పేరుతో వాటిని సమాధి చెయ్యలేను—"
"వన్ మినిట్! సారీ ఫర్ ద ఇంటరప్షన్. నా దగ్గర డబ్బుకు కొదవలేదు. లంకంత ఇల్లు వుంది, కండల్లో బలం వుంది. నీ సంతోషం కోసం నువ్వేం చేస్తానని అన్నా నాకభ్యంతరంలేదు. నేను నీకు ఏదయినా ఇవ్వలేకపోయిన పక్షంలో నువ్వు ఎక్కడయినా ఎప్పుడయినా పొందగలిగినా నాకేమీ అభ్యంతరముండదు. నన్ను వదిలి వెళ్ళకుండా నాతోనే ఉండిపో! అంతేచాలు" అన్నాను.
ఉష నాకు దగ్గరగా జరిగింది.
నా మొహానికి ఆమె మొహం ఎంత దగ్గరగా ఉందంటే కిక్ ఇచ్చే ఆడతనపు పరిమళం, ఆ వెచ్చటి ఊపిరి...నేను ఫీల్ ఔతున్నాను.
"అభినయ్! ఈ ప్రపంచంలో ఏ ఒక్క మగాడయినా ఏదైతే ఇవ్వగలడో అది నువ్వు నాకు ఇవ్వగలవని నాకు పూర్తి నమ్మకముంది. అయాం ఎ స్పెషలిస్ట్ ఇన్ సెక్స్! కాబట్టీ నేను నీకు కొత్త పాఠాలు నేర్పించగలను. శారీరకంగాఎన్నో ఎన్నెన్నో అద్భుతాలు చేయగలను. ఐ కెన్ డూ వండర్స్ విత్ యు! కానీ మానసికంగానే నేను నీకు పూర్తి తృప్తినివ్వలేనేమోనని..." అని ఒక్కక్షణం ఆగి—
"ఓకే. ఒక షరతు! నేను నీకు నచ్చకపోయినా, నువ్వు నాకు నచ్చకపోయినా, ఏ క్షణంలోనయినా మనం ఒకరినొకరు వదిలి వెళ్ళిపోవచ్చు. నేను నీకు భార్యగా రావడానికి నీ షరతులేటో చెప్పు వింటాను" అంది.
"నాకు నువ్వు కావాలి. అంతే! షరతులంటూ ఏమీలేవు."
"తర్వాత పొరపాటు చేసానని అనిపిస్తే..."
"నెవ్వర్___అభినయ్ పొరపాట్లు చెయ్యడు. చేస్తే బాధపడడు."
"మాటలు కాదు లీగల్ అగ్రిమెంట్ కావాలి. ఇద్దరం కలిసి డాక్యుమెంట్స్* రాసుకోవాలి. నా షరతులన్నిటికీ నువ్వంగీకరిస్తున్నట్లు రాసిస్తే...మన పెళ్ళి" అందామె.
"ఓకే. నాకు ఏ డాక్యుమెంట్స్* అక్కరలేదు. నీకు కావాలంటే రాసిస్తాను. తప్పకుండా..." అన్నాను.
ఉష నావైపు నమ్మలేనట్లు చూసింది.
"నేను నిన్ను మోసం చేస్తే?"
"నన్ను మోసం చేయాలని నీకనిపిస్తే అది కూడా నెరవేర్చుకునే అవకాశం నీకు కలిగిస్తాను. నా అనుమతి లేకుండా నాకు తెలీకుండా నువ్వు నన్ను ఒకే ఒక్కసారి మాత్రమే మోసం చేయగలవు— అదే ఆఖరిసారి ఔతుంది" అన్నాను.
ఆమె పెదవులు ముచ్చటగా బిగుసుకున్నాయి.
వెనువెంటనే ఆ పెదవుల మీద ఒక దరహాసం లాస్యం చేసి అదృశ్యమయ్యింది.
"అంటే...నేను నిన్ను మోసం చేస్తే ఆత్మహత్య చేసుకుంటావా?"
"నేను మూర్ఖుడ్ని కాను. ఆత్మహత్య చేసుకునే వాళ్ళంటే నాకు పరమ అసహ్యం."
"నన్ను హత్య చేస్తావా?"
"నేను పిచ్చివాడ్ని కాను. నానుంచి అటువంటి ప్రమాదాలెప్పుడూ రావు" అన్నాను ధీమాగా.
ఆమె ఒక్క నిమిషం నా మొహంలోకి అలా చూస్తూనే వుంది.
ఆమె పెదవులు వణుకుతున్నాయి.
చటుక్కున నా మొహాన్ని తన రెండు చేతుల్లోకి తీసుకుని—
నా పెదవులకి తన పెదవులు ఆన్చి—
గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుని—
నా పెదవులను చప్పరిస్తూ—
తన వెచ్చని నాలుకను నా నోట్లోకి జొనిపి, నా నాలుకని అందుకుంది
నా షర్టు పైబటన్ తీసేసి, ఛాతీమీద రింగులు తిరిగిన వెంట్రుకల మధ్య గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుంది ఉష.
"మీరు ఎక్సర్*సైజ్ చేస్తారా? బండరాయిలా వుంది మీ బాడీ" అందామె.
నేను జవాబివ్వలేదు.
"షర్టు ప్యాంటు విప్పేసి లుంగీ కట్టుకోండి" అందామె మళ్ళీ.
ఆమె బాత్*రూంలోకి వెళ్ళింది.
నేను చక చక దుస్తులు మార్చుకున్నాను.
నా ఒంటి మీద లుంగీ మాత్రమే వుంది.
నిలువుటద్దంలో నా రూపం నాకు స్పష్టంగా కనిపిస్తోంది.
ఆరడుగుల ఎత్తుంటాను.
ప్రత్యేకించి వ్యాయామం చెయ్యకపోయినా, చాలా చిన్నతనం నుంచి ఫుట్ బాల్, వాలీ బాల్ ఆడే అలవాటుండేది. ఒళ్ళంతా చెమట ముద్దయిపోయేలా ఆడేవాడిని. నా ఫిజిక్ ని అభినందించిన వాళ్ళెందరో నా జీవితంలో తారసపడ్డారు.
ఐదేళ్ళ క్రితం ఓ కాల్ గర్ల్ నన్ను నగ్నంగా చూసి — పిచ్చి ఆనందంతో అరిచి నన్ను తుఫానులా చుట్టేసి - "ఫెంటాస్టిక్, ఒళ్ళంతా ఇలా ఎలుగుబంటిలా వెంట్రుకలుండే మగాడు గ్రేట్ ఇన్ బెడ్ అంటారు. కమాన్!" అని అభినందించింది.
హెరిడిటరీ.
నాన్న కూడా నాకులాగే వుండేవాడు.
బాత్ రూం తలుపు తెరుచుకుని ఆమె ఇంటర్నేషనల్ లక్స్ పరిమళాలు వెదజల్లుతూ, వొంటికి టర్కిష్ టవల్ బిగించుకుని వచ్చింది.
"స్నానం చేస్తారా?" అడిగింది ఉష.
నేను బాత్ రూంలోకెళ్ళి స్నానం చేసి వచ్చేసరికి ఆమె డబుల్ కాట్ మీద మెడవరకూ కప్పుకుని పడుక్కుని వుంది.
నేను వెళ్ళి ఆమెకు కొంత దూరంలో పడుక్కున్నాను.
ఆమె గొంతు తగ్గించి మెల్లిగా అంది...
"ఒంటిమీద నూలు పోగులేదు తెలుసా? ఈ బ్లాంకట్ తప్ప"
ఒక్క క్షణం నేను మాట్లాడలేదు.
బరువుగా వూపిరి పీల్చి వదిలాను.
నా మస్తిష్కంలో రూపు దిద్దుకుంటున్న సహస్రాంశాలన్నిటినీ పోగు చేసుకుంటూ, సీలింగ్ వైపు తదేకంగా చూస్తూ మెల్లిగా అన్నాను__
"ఉషా...!"
"ఊ...? దగ్గరకొచ్చి పడుక్కోవచ్చుగా?" గోముగా అందామె.
"పడుక్కోవచ్చు. అంతేకాదు, ఇద్దరం ఒక్కటైపోవచ్చు. కానీ... నేనిప్పుడప్పుడే మిమ్మల్ని అందుకోవాలని అనుకోవటం లేదు."
"ఎందుకు?" చటుక్కున నావైపు ఒత్తిగిల్లుతూ కుతూహలంగా అడిగింది.
"అందినట్లు అంది అందబోతున్నట్లు భ్రమ కలిగించి అందరినీ ఆడించినట్లు...నన్ను మీరు ఆడించటంలేదని నాకు తెలుసు. నేను మిమ్మల్ని ఇప్పుడంటే ఇప్పుడు అందుకోగలననీ నాకు తెలుసు. కానీ నన్ను క్షమించండి. మన పరిచయం కొన్ని గంటలక్రితమే అయినా...ఎందుకో నాకు మీ మీద వ్యామోహం కలుగుతోంది. మిమ్మల్ని చూసిన క్షణం నుంచీ నా మనసులో మీరే! రేపు ఉదయం నా మనసులోని మాట చెప్పమని మీరు కోరినా, అయాం సారీ, నేను దాచుకోలేకపోతున్నాను. నేను మిమ్మల్ని పెళ్ళి చేసుకోవాలని అనుకుంటున్నాను!" అన్నాను.
అదిరిపడి లేచి కూర్చుందామె.
మెల్లిగా తలతిప్పి ఆమెవైపు చూసాను.
ఆమె వంటి మీద బ్లాంకట్ జారిపోయినట్లు ఆమె గమనించిందో లేదో నేను గమనించే స్థితిలో లేను.
ఆమె మెడ క్రిందకు పాకింది నా చూపు.
అద్భుతం. అపూర్వం. అమోఘం.
నా ఫాంటసీ ఫంటాస్టిక్ గా సాక్షాత్కరిస్తోంది.
ఆమె ఉఛ్వాస నిశ్వాసలకి కుంకుడు గింజల్లాంటి ఆమె టిప్స్ సన్నగా ప్రకంపిస్తోంటే—యుద్ధానికి సిద్ధంగా స్టెన్ గన్స్ స్టిఫ్ గా పట్టుకుని అలెర్ట్ గా నిల్చున్న సైనికులు జ్ఞాపకం వచ్చారు.
"రియల్లీ సారీ ఉషా, రేపు ఉదయం మళ్ళీ ఇదే మాట చెప్తాను, మర్చిపోకుండా యధాతధంగా చెప్తాను. ఇప్పుడు నిద్రపోండి —" అన్నాను.
"నో! నేను సిన్సియర్*గా నమ్ముతున్నాను, ఈ మాట మీ గుండె లోతుల్లోంచి తన్నుకొచ్చిందని! ఐతే...ఐతే...మీకు నా గతం గురించి, నా జీవితం గురించి సరిగ్గా తెలీదు కాబట్టి..." ఆమె ఏదో అనబోయింది.
"ఒద్దు. నాకు మీ గతం వద్దు ఉషా."
"నాకు కావాలి అభినయ్ జీ. నా గతం మీరు తెలుసుకోవటం నాకు కావాలి. నా గతం, నా మనస్తత్వం తెలిస్తే మీరెంత తొందరపాటు మాట అన్నారో గ్రహిస్తారు. నాలాంటి ఆడదాన్ని పెళ్ళి చేసుకుంటే — ఎన్ని కష్టాలు ఎదుర్కోవలసి వస్తుందో మీరు ఊహించలేకపోతున్నారు. నేనేమి పతివ్రతను కాను. అఫ్కోర్స్ వేశ్యని కాల్ గర్ల్ నీ అంత కన్నా కాను. నన్ను పెళ్ళంటూ చేసుకుంటే నా మొట్టమొదటి భర్త మీరవుతారేమో తప్ప — మొట్ట మొదటి మగాళ్ళు మాత్రం మీరు కారు! పది మంది ... కనీసం పదిమంది... మగాళ్ళతోనైనా నేను..." అంటోంది ఉష.
"నోనో...డోంట్ డోంట్ టెల్ మీ" అరిచాను.
ఆమె విశ్మయంతో నోరు మూసుకుంది.
నేను లేచి కూర్చున్నాను.
"ఉషా! ఈ క్షణంనుంచి నేను నిన్ను నువ్వూ అని ఏకవచనంతో పిలుస్తాను. నువ్వు కూడా నన్ను దయచేసి మీరు అనవద్దు. మనం పెళ్ళి చేసుకున్నా చేసుకోకపోయినా, మనం మంచి మిత్రులుగా ఉండిపోదాం. కానీ మనం పెళ్ళి చేసుకోకపోతే—మన శరీరాలు మాత్రం దూరంగానే ఉంటాయి. మనమధ్య పెళ్ళయ్యేంతవరకూ సెక్స్ నిషేదించబడింది" అన్నాను సీరియస్*గా.
"పెళ్ళంటే ఏమనుకుంటున్నావ్ అభినయ్?" సూటిగా అడిగింది ఉష.
"ఒక ఆడదీ, ఒక మగాడు కలిసి బ్రతకడానికి ఈ సంఘం కోసం చేసుకునే ఎగ్రీమెంట్" అన్నాను.
"నీకూ—నాకూ ఇష్టమైతే మధ్యలో ఈ సంఘం ఏమిటి బుల్ షిట్!" అందామె.
"సంఘం అనేది లేకపోతే, సంఘం పట్ల మనిషికి ఒక నైతిక బాధ్యత లేకపోతే...ఇది అరణ్యం అవుతుంది, జనారణ్యం! మనం మృగాలమౌతాం. జస్ట్ యానిమల్స్" అన్నాను.
"మేన్ ఈజ్ ఎన్ యానిమల్!"
"నో...ఎ సోషల్ యానిమల్" సరిదిద్దానామెను.
"తప్పు! అది హిపోక్రసీ. నైతిక బాధ్యతలు, కట్డుబాట్లు, ఆచారాలు ఇవన్నీ ప్రకటించడానికి బోధించడానికే ఆచరించడానికి కాదు... చూపించనా?ఎంతమంది..." అంటోందామె.
"వద్దు..." కట్ చేసాను. "నువ్వు చెప్పదల్చుకున్నది నాకు తెల్సు. నేరస్తులను చూపించి ఇది సంఘం, ఇదే శాసనం అనుకోవటం తప్పు" అన్నాను.
"నాలో ఏం చూసి పెళ్ళి చేసుకోవాలనుకుంటున్నావ్?"
"సెక్స్ అపీల్! ది ప్రవోకింగ్ లేడీ ఇన్ యు! శారీరకంగా నేను స్వప్నాల్లో ఆవిష్కరించుకున్న శిల్ప సౌందర్యం జీవం పోసుకుని నా ముందు ప్రత్యక్షమైనట్లు అనిపించింది నీ శరీర లావణ్యం చూడగానే! ఒక గొప్ప ఆడదానిలో ఈ లక్షణాలుండాలి అని నా వరకూ నేననుకున్న ప్రత్యేకతలన్నీ నీతో మాట్లాడుతూంటే నాకు కనిపించాయి. నీ అనుమతి లేకుండా, అయాం సోసారీ! నిన్ను నేను మానసికంగా పెళ్ళిచేసుకున్నట్లుగానే భావిస్తున్నాను."
"యు ఆర్ మ్యాడ్ అభినయ్" కోపంగా అంది ఉష.
"యస్! మ్యాడ్ ఫర్ యూ" ఏదో అయస్కాంతపు శక్తి నా చూపులని ఆమె గుండెల వైపు లాగేస్తోంటే చూపు తిప్పుకున్నాను.
"నన్ను కాసేపు మాట్లాడనిస్తావా అస్సలు" అనడిగిందామె.
ఆమెవైపు చూసి చిరునవ్వుతో అన్నాను—"ఊ...ప్రొసీడ్!"
"నన్ను పెళ్ళి చేసుకుని భర్తగా నన్ను శాసించగలనని అనుకుంటున్నావేమో..."
"శాసించను. లాలిస్తాను, ప్రేమిస్తాను."
"ప్రేమ ఒక టీనేజ్ ఫాంటసీ" వ్యంగ్యంగా అందామె.
"అది నువ్వు భావిస్తే"
"నువ్వు మాట్లాడొద్దు అభినయ్! జస్ట్ విను... అంతే" అందామె ఆవేశంగా.
సరేనన్నట్లు తలూపాను.
"ప్రేమ ఒక టీనేజ్ ఫాంటసీ. సెక్స్ ఒక ఎడల్ట్ ఫాంటసీ. పెళ్ళి ఈ రెండు ఫాంటసీల మధ్య ఉధ్భవించిన హంబక్. హుళక్కి! నాకు కొన్ని పెర్వర్షన్స్ ఉన్నాయి, సరదాలున్నాయి, ఇష్టాలున్నాయి, ఆశలున్నాయి, కోరికలున్నాయి. పెళ్ళి పేరుతో వాటిని సమాధి చెయ్యలేను—"
"వన్ మినిట్! సారీ ఫర్ ద ఇంటరప్షన్. నా దగ్గర డబ్బుకు కొదవలేదు. లంకంత ఇల్లు వుంది, కండల్లో బలం వుంది. నీ సంతోషం కోసం నువ్వేం చేస్తానని అన్నా నాకభ్యంతరంలేదు. నేను నీకు ఏదయినా ఇవ్వలేకపోయిన పక్షంలో నువ్వు ఎక్కడయినా ఎప్పుడయినా పొందగలిగినా నాకేమీ అభ్యంతరముండదు. నన్ను వదిలి వెళ్ళకుండా నాతోనే ఉండిపో! అంతేచాలు" అన్నాను.
ఉష నాకు దగ్గరగా జరిగింది.
నా మొహానికి ఆమె మొహం ఎంత దగ్గరగా ఉందంటే కిక్ ఇచ్చే ఆడతనపు పరిమళం, ఆ వెచ్చటి ఊపిరి...నేను ఫీల్ ఔతున్నాను.
"అభినయ్! ఈ ప్రపంచంలో ఏ ఒక్క మగాడయినా ఏదైతే ఇవ్వగలడో అది నువ్వు నాకు ఇవ్వగలవని నాకు పూర్తి నమ్మకముంది. అయాం ఎ స్పెషలిస్ట్ ఇన్ సెక్స్! కాబట్టీ నేను నీకు కొత్త పాఠాలు నేర్పించగలను. శారీరకంగాఎన్నో ఎన్నెన్నో అద్భుతాలు చేయగలను. ఐ కెన్ డూ వండర్స్ విత్ యు! కానీ మానసికంగానే నేను నీకు పూర్తి తృప్తినివ్వలేనేమోనని..." అని ఒక్కక్షణం ఆగి—
"ఓకే. ఒక షరతు! నేను నీకు నచ్చకపోయినా, నువ్వు నాకు నచ్చకపోయినా, ఏ క్షణంలోనయినా మనం ఒకరినొకరు వదిలి వెళ్ళిపోవచ్చు. నేను నీకు భార్యగా రావడానికి నీ షరతులేటో చెప్పు వింటాను" అంది.
"నాకు నువ్వు కావాలి. అంతే! షరతులంటూ ఏమీలేవు."
"తర్వాత పొరపాటు చేసానని అనిపిస్తే..."
"నెవ్వర్___అభినయ్ పొరపాట్లు చెయ్యడు. చేస్తే బాధపడడు."
"మాటలు కాదు లీగల్ అగ్రిమెంట్ కావాలి. ఇద్దరం కలిసి డాక్యుమెంట్స్* రాసుకోవాలి. నా షరతులన్నిటికీ నువ్వంగీకరిస్తున్నట్లు రాసిస్తే...మన పెళ్ళి" అందామె.
"ఓకే. నాకు ఏ డాక్యుమెంట్స్* అక్కరలేదు. నీకు కావాలంటే రాసిస్తాను. తప్పకుండా..." అన్నాను.
ఉష నావైపు నమ్మలేనట్లు చూసింది.
"నేను నిన్ను మోసం చేస్తే?"
"నన్ను మోసం చేయాలని నీకనిపిస్తే అది కూడా నెరవేర్చుకునే అవకాశం నీకు కలిగిస్తాను. నా అనుమతి లేకుండా నాకు తెలీకుండా నువ్వు నన్ను ఒకే ఒక్కసారి మాత్రమే మోసం చేయగలవు— అదే ఆఖరిసారి ఔతుంది" అన్నాను.
ఆమె పెదవులు ముచ్చటగా బిగుసుకున్నాయి.
వెనువెంటనే ఆ పెదవుల మీద ఒక దరహాసం లాస్యం చేసి అదృశ్యమయ్యింది.
"అంటే...నేను నిన్ను మోసం చేస్తే ఆత్మహత్య చేసుకుంటావా?"
"నేను మూర్ఖుడ్ని కాను. ఆత్మహత్య చేసుకునే వాళ్ళంటే నాకు పరమ అసహ్యం."
"నన్ను హత్య చేస్తావా?"
"నేను పిచ్చివాడ్ని కాను. నానుంచి అటువంటి ప్రమాదాలెప్పుడూ రావు" అన్నాను ధీమాగా.
ఆమె ఒక్క నిమిషం నా మొహంలోకి అలా చూస్తూనే వుంది.
ఆమె పెదవులు వణుకుతున్నాయి.
చటుక్కున నా మొహాన్ని తన రెండు చేతుల్లోకి తీసుకుని—
నా పెదవులకి తన పెదవులు ఆన్చి—
గట్టిగా ముద్దు పెట్టుకుని—
నా పెదవులను చప్పరిస్తూ—
తన వెచ్చని నాలుకను నా నోట్లోకి జొనిపి, నా నాలుకని అందుకుంది
ఆ రాత్రి నన్ను ఒక లక్షసార్లయినా ముద్దుపెట్టుకుంది ఉష.
నేను మనసుని ఎంత అదుపులో పెట్టుకున్నానో నాకు తెలుసు.
ఆమె మహోన్నత వక్ష శిఖరాలు నా కళ్ళముందు కదలాడుతున్నా నేను చేతులు చాచలేదు.
నా గుండెల మీద తలవాల్చి నిద్రపోయిందామె.
ఉదయమే టెలిఫోన్ నిద్రలేపింది.
ఆమే రిసీవర్ అందుకుంది.
హోటల్ సావన్ కాంటినెంటల్ ఎం.డి. రాత్రి ఫోన్ చేస్తారని ఎంతో ఎదురుచూసానని చెప్పాడట. నీతో పాటు గదికెవరో కుర్రాడొచ్చాడట. నిజమేనా, అని అడిగాడట. నిజమే అని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసింది.
రూం ఖాళీ చేసి బొంబాయిలో ఆమెకు తెలిసిన ఒక ఎడ్వకేట్ దగ్గరకెళ్ళాం.
నన్ను ఫ్రంట్ రూంలో కూర్చోబెట్టి ఆమె లోపలికెళ్ళి, నలభై నిముషాల తర్వాత వచ్చి, నన్ను లోపలికి రమ్మని పిలిచింది.
అప్పటికే అగ్రిమెంట్* టైప్ చేసి సిద్ధంగా వుంచాడు ఎడ్వకేట్ థీరూబాయ్ పటేర్కర్.
"ఒకసారి చదువుకో అభినయ్" అంది ఉష.
"అక్కర్లేదు"
"సంతకం చేసేముందు చదువుకోవాలి..." అన్నాడĺ
- అమ్మక్రమశిక్షణ
- X stories pdf collection
- శృంగార హాస్య చిత్రాలు