அன்பளிப்பு: கணவரின் உத்தியோக உயர்வுக்கு(suba)

[johnypowas]

கூல்ட்ரிங்க்ஸ் வாங்கி கொடுத்து அவங்கள இன்னும் கொஞ்ச நேரம் வெயிட் பண்ண சொன்னேன்.... பட் அந்த யங் மேன் டெல்லிக்கு போகணுமாம்.... நீங்க வந்தா சொல்லிடுங்கன்னு சொல்லி இந்த லெட்டர் கொடுத்துட்டு கிளம்பி போய்ட்டாங்க...
இறுக்கமான பனியன் அணிந்து... அரைக்கால் ட்ரவுசர் (பெர்முடாஸ்) போட்டு... கட்டுமஸ்த்தான உடலை காட்டியபடி என் முன் நின்று மூச்சு வாங்காமல் அவன் பேசி முடிக்க....
அவன் கொடுத்த கடித்ததை வாங்கியபடி... தேங்க்ஸ் மூல்சந்த்... வழில நானும் அவங்களை பார்த்தேன்.... என் ஹஸ்பண்டோட தம்பியும் அவங்க சித்தப்பாவும்தான் வந்திருந்தாங்க.... அப்பறம் உங்க லீவெல்லாம் முடிஞ்சுதா செமெஸ்டர் ஆரம்பிச்சாச்சா.... ஊருக்கு போய் இருந்தீங்களே.... ஊர்ல அம்மா அப்பா எல்லாம் சுகமா இருக்காங்களா....
ஒஹ்... தே ஆர் நைஸ் ஆண்டி... சாட்டர்டே நைட் ரிடர்ன் வந்தேன் ஆண்ட்டி... நாளைலேந்து காலேஜ் ஆரம்பமாவுது.... லீவ் ரொம்ப குயிக்கா முடிஞ்சு போச்சு ஆண்ட்டி... ஓகே ஆண்ட்டி நீங்க டயர்டா வந்து இருக்கீங்க நாளைக்கு பாப்போம்.... பை ராஜூ-ன்னு சொல்லி மூல்சந்த் மாடிக்கு போக....
இதற்கிடையே சாவியை என்னிடம் இருந்து வாங்கிய ஷங்கர் கதவை திறந்து விஜியை ஹாலில் இருந்த சோபாவில் படுக்க வைக்க...
வரும்போதே தூக்க கலக்கத்தில் இருந்த ராஜூவும்... இன்னும் ஈரம் காயாத டிரஸ்சுடன் ஓடி கட்டிலில் படுக்க.... வீடு வரும்வரை என் மனதில் வியாபித்திருந்த அரவிந்தின் உருவம் சில வினாடிகள் மறைய...
மாடிஎறிப்போகும் மூல்ச்சந்தை என் கண்கள் தொடர.... மெல்லிய பெருமூச்சுடன் நான் மெல்ல வீட்டுக்குள் நுழைந்தேன்....
எனது நிலை எனக்கே வியப்பாக இருந்தது.... இதுவரை சாதாரணமாக பார்த்து பழகிய மூல்ச்சந்தின் உருவம்.... இளமை... இன்று எனக்கு வித்தியாசமாக பட்டது...
ராஜூ கட்டிலில் படுத்திருக்க... சோபாவில் படுக்கவைக்கபட்ட விஜியும் தூங்கிக்கொண்டிருக்க.... கார் சாவியை கையில் வைத்தபடி.... ஷங்கர் வாசல் அருகே எனக்காக காத்திருக்க...
புதுமையான உணர்வுடன்... ஏதோ முதல் முறையாக வீட்டிற்குள் போவது போன்ற உணர்வுடன்... வீட்டிற்குள் காலடி எடுத்து வைத்தேன்....
நேற்று மாலை இந்த வீட்டை விட்டு கிளம்பியது முதல் நடந்த சம்பவங்கள்... மாறிய என் மன நிலை... என் கண் முன் நிழலாட... ஒரு வித சிலிர்ப்பு எனக்குள் முழுமையாக பரவியது..