09-10-2019, 02:01 PM
శని ఆదివారాలు తప్ప ఆమెగారు రోజూ వస్తుందన్నావు కదా?"
"అవును-అందుకే! తనకు వాళ్ళ ఊళ్ళో ఓ రంకు మొగుడున్నాడట! ఆయన గారు గొప్ప పోటుగాడని చెబుతుంటుంది. నా బాస్ కూడా ఎంత పోటుగాడో వొకసారి తనకి చూపిద్దామని"
"గొప్ప అయిడియాయే! ఏం అక్కరలేదు. ఆమె కోరి కొట్టించుకున్నవాడు బాగా చేస్తాడని చెప్పడంలో విడ్డూరమేముంది?"
"ప్లీజ్! నా సరదా కాదనకు"
"అంటే నేను తనను వేసుకుని నా పనితనం చూపించాలా?"
"అలాగని కాదు - మనిద్దరం చేసుకోవడం తను చూడాలి. ఆ తర్వాత తనకి ఒకసారి పెట్టమంటే పెడుదూ"
"వద్దు ఆంటీ... మన సంగతి తనకెందుకు తెలియనివ్వడం"
అతనలా కచ్చితంగా చెప్పేసరికి మూతి ముడిచేసుకుంది సునీత. మాట్లాడకుండా తిన్నగా తన బెడ్రూం లోకి వెళ్ళిపోయింది.
తనలో తనే చిన్నగా నవ్వుకుని " మరి నేను ఆఫీస్ కు వెళుతున్నా తలుపేసుకో" అని గుమ్మం దగ్గర నుంచే ఆమెకి చెప్పేసి బయలుదేరి పోయాడు.
ఆఫీస్కి వెళ్ళాడే గాని సునీతని అలా చిన్న బుచ్చినందుకు ఫీలయ్యాడు సుందరం.
వొంట్లో బాగోలేదని హాఫ్ డే సెలవు పెట్టి వొంటిగంటకల్లా క్వార్టర్ కి తిరిగి వచ్చాడు.
"ఎందుకొచ్చావ్! రానని గొప్ప ఫోజుగా వెళ్ళిపోయవ్ కదా! అతను లోపలకొచ్చాక తలుపు గెడపెడుతూ గుర్రుగా చూసింది సునీత.
"నా ప్రియమైన ఆంటీ నా మీద అలిగితే భరించగలనా! అందుకే ఆటోలో వచ్చేశాను" అంటూ ప్రేమగా ఆలింగనం చేసుకుని "ఇంతకూ నీ ఫ్రెండ్ వచ్చినట్టేనా! స్వరం తగ్గించి అడిగాడు.
"లేదు ఇంకా రాలేదు. ఇవ్వాళ ఎందుకో లేటైనట్టుంది! నువ్వెళ్ళి బట్టలు మార్చుకో" అంటూ కౌగిలి విడిపించుకుని అతని చేతిలో నుంచి లంచ్ బాక్స్ తీసుకుని, అది బరువుగా ఉండేసరికి " అదేంటి లంచ్ ఇంకా చెయ్యలేదా"అనడిగింది.
"అది అక్కడ విప్పితే లేటవుతుందేమోనని వచ్చేసాను" అని నవ్వుతూ తన గదిలోకి నడిచాడు సుందరం.
అతను బట్టలు మార్చుకుని ముఖం కడుక్కుని వచ్చేసరికి ప్లేట్లో లంచ్ రెడీ చేసింది సునీత. టవలు భుజం మీద వేసుకుని కూర్చుంటూ "సుమనగారు ఉండేది ఎక్కడా? వాళ్ళాయన ఏం చేస్తుంటారూ!" అనడిగాడు తను.
"అయితే ఆమె ఎవరో నీకు తెలియదా? ప్రక్క కుర్చీలో కూర్చుంటూ విస్మయంగా చూసిందామె.
"గొప్పగా ఉంది మీ ప్రశ్న తన గురించి నువ్వెప్పుడయినా చెబితే కదా నాకు తెలియడానికి"
"మంచి వాడివే! సుమన సాక్షాత్తూ మీ గురువుగారి చెల్లెలు"
తింటున్న సుందరానికి ఆ మాటకి పొల మారింది.
"మంచినీళ్ళు తాగు .. " అంటూ గ్లాసు అందించింది ఆమె.
"అయిదేళ్ళ క్రిందట మోటార్ సైకిల్ ఆక్సిడెంట్ లో ఆమె మొగుడు పోయాడట.... వొక్కడే కొడుకు. వాడిని డాక్టర్ చదివించాలని ఆమె కోరిక. ఆ పల్లెటూరిలో కుర్రాడి చదువుకి సరయిన సదుపాయం లేదని మొగుడు పోయాక అన్నగారి దగ్గరకు వచ్చేసింది.
పంట మీద వచ్చే కౌలు ని ఈ క్వార్టర్లో వడ్డీలకివ్వడం మొలెట్టిందట. ఇప్పుడది పెద్ద మొత్తమయింది. రెండు నెలలకి మూడు నెలలకీ వొక సారి అత్తారింటికెళ్ళి వస్తూంటుంది. మంచి సరదా అయిన మనిషి" అని విషయమంతా చెప్పింది.
"ఆమె మీకు తెలిసిన, మీ సైడు మనిషేమో అనుకున్నాను! ముఖాన బొట్టు లేక పోవడం, చేతులకు గాజులు వేసుకోక పోవడం గమనించాను గాని - క్రిష్టియన్ అయ్యుండొచ్చు అనుకున్నా -- అయినా నేనామెను చూసింది వొక్క సారే కదా అన్నాడు సుందరం.
"దాదాపుగా అయిదేళ్ళుగా ఇక్కడే వుంటుంది అయినా ఆమె వలన లాభం వుండబట్టే అయనగారు చేరదీసి వుంటాడు."
"అంతే కదా"
"మరి మీ ఇద్దరికీ ఎలా కలిసిందీ?"
"పని అబ్బాయి పని మానేసి వెళ్ళిపోయాక మీ అంకుల్ లేనప్పుడు నాకు సాయంగా పడుకోమని రిక్వెస్ట్ చేసాను. యిద్దరం ఆ బెడ్ మీదనే పడుకునే వాళ్ళం. మొదటి రోజు బాగానే పడుకుంది. అసలు ఆ రోజునే అంది - "నాకు మొగుడు లేక బాధా!, నీకు వుండి కూడా ఈ బాధా " అని.
రెండవ రోజు మంచమెక్కడంతోనే " కోరికతో సలుపెడుతున్నాయ్ కాసేపు పిసుకుదూ అంటూ జాకెట్ విప్పేసింది. ఇక అదే మొదలు" అని నవ్వింది.
"మరి - నీకూ హరనాధరావుకి సంబంధముందని తనకు తెలుసునా?" ప్లేట్లో చేయి కడుగుతూ అడిగాడు సుందరం.
"ఊహూ... తెలియదు. నువ్వు కూడా ఆ ప్రస్తావన రానివ్వకు" అంటూ లేచి ఆ ప్లేట్ ను సింక్ లో పడేసి చెయ్యి కడుక్కుందామె.
అదే సమయంలో బజర్ మోగింది.
"నువ్వు ఆ గదిలోకి వెళ్ళు తనను ఆ గదిలో కూర్చో పెట్టి వస్తాను" అందామె అతడి భుజం మీది టవలుతో చేయి తుడుచుకుంటూ.
కాం గా గదిలోకి నడిచాడతను.
వొంటి మీదున్న బనియనూ లుంగీ విప్పి పారేసి దిగంబరంగానే పడుకున్నాడు మంచం మీద.
సుమని గదిలోకి తీసుకెళ్ళి కూర్చోపెట్టి ఇద్దరూ కాసేపు మాటా మంతీ మాటాడుకున్నారు.
ఆపూటా ఆ యింట్లో జరిగిన విశేషాలను చెప్పుకు రాసాగింది సుమన . అది విటూ ఏదో గుర్తొచ్చినదానిలా తువ్వున లేచిందామె.
అన్నట్టు మరిచిపోయాను మా పేయింగ్ గెస్ట్ తల నొప్పిగా వుందని ఆఫీస్ నుంచి వచ్చేశాడు. అమౄతాంజనం అడిగాడు. ఇచ్చి వస్తాను రెండు నిమిషాలు కూర్చో.. " అంటూ మరిక ఆమె సమాధానం కోసం ఎదురు చూడకుండా బయటకొచ్చి అతని గదిలో దూరింది సునిత.
మంచం మీద పడుకుని ఆలోచిస్తున్న సుందరం పొజిషన్ చూసి " అరె! రెడీగా ఉన్నావన్న మాట - వెరీ గుడ్" అని నవ్వుతూ ఒకే ఒక్క క్షణంలో నైటీ తీసి పక్కన పారేసి అతడి పక్కలో వాలిపోయింది.
రెండూ పట్టుకుని కసి కసి గా పిసికేస్తూ వేడి వేడి ముద్దులతో ఆమెను ఉక్కిరి బిక్కిరి చేసేసాడతను.
"తను గుమ్మం దగ్గర నుంచి చూసి వెళ్ళిపోతే సరే సరి లోపలకు గాని వచ్చి నిలబడిందంటే - మరే మొహమాట పడకుండా పెట్టేయ్" అంది సునీత ఆనందంగా అతడి మొల నిమురుతూ.
"ఎక్కడ పెట్టమంటావు."
"అది నీ యిష్టం... ఎక్కడ పెట్టినా కాదనదు. నా కన్నా దూలిష్టు".
ఆ మాటలు అతన్ని మరింత ఉద్రేక పరిచాయి. ఆమె రొమ్ములను ముద్దులాడుతూ మీదకు వొరిగాడు. అసహనంగా అతడిని రెమ్మల మధ్య సర్దుకుందామె.రెండు భుజాలు వొడిసిపట్టుకుని రోజూ కన్నా హుషారుగా వొక్క జర్కిచ్చాడతను.
"అబ్బా.........." అంటూ పెద్దగా ఆమె పెట్టిన కేరింత తప్పనిసరిగా అవతలిగదికి వినిపించి ఉండాలి.
వుద్రేకంతో పెట్రేగిపోతూ అణచి అణచి కొడుతున్నాడు సుందరం. పరవశంతో రెచ్చిపోతూ మొత్తను ఎత్తి ఎత్తి కుదేస్తోందామె. ఆ ఇద్దరి వుచ్వాసనిశ్వాసాలతోనూ ఆ గది వాతావరణం బాగా వేడెక్కిపోయున్న సమయంలో తన స్నేహితురాలు ఏం చేస్తోందో చూద్దమనొచ్చింది సుమన!
మంచం మీద వ్యవహారం చూడగానే ఆమె కు రెప్పాడలేదు.
అదే సమయంలో ఆమె రాకను గమనించిన యిద్దరూ మహా ఆశ్చర్యాన్ని నటిస్తూ అట్టే చూస్తూ ఉండిపోయారు.
సుమన కదల్లేదు. పైగా ఆమె పెదాలు చిరునవ్వు చిందించాయ్!
"మా బాస్ కి అమౄతాంజనం పడదంట ఈ మందు కావాలన్నాడు" అని బిడియంగా నవ్వుతూ "లోపలికి రా అని ఆహ్వానించింది సునీత.
ఆమె కాదనలేదు . సిగ్గుగా అతని వంక చూస్తూ చిన్న చిన్న అడుగులు వేసుకుంటూ వచ్చి మంచం ప్రక్కన నిలబడింది.
"మీ గురించి తను చెబుతుండగా వినడమే గాని ఎప్పుడూ చూడలేదు మిమ్మల్ని " అంది మెల్లగా
"నేనూ అంతేనండీ మొదటి పరిచయంలోనే ఇలా దొరికి పోయి మిమ్మల్ని ఇబ్బంది పెడుతున్నందుకు మన్నించండి" అని నవ్వేడతను.
"అంత మాటెందుకు లెండీ! ముందు తన పని చూడడి" అని బిడియంగా చూసిందామె.
సునిత నవ్వుతూ సుమనని కూర్చో మని తన ప్రక్క చోటు చూపించింది. దానికామె మొహమాట పడలేదు. సుందరానికి వళ్ళంతా కితకితలు పెట్టినట్టనిపించిందా సంఘటన. సుమన భుజం మీద నుంచి పయిట లాగేసి ఓ రొమ్మును జాకెట్ మీద నుంచే పిసుకుతూ " విప్పెయ్యవే" అంది సునిత. ఆమె సిగ్గుగా చూసింది సుందరం ముఖం లోకి.
" నా కళ్ళు మంచివే, దిష్టి తగలదు లెండి" చిలిపిగా నవ్వుతూ అన్నాడు.
మట్లాడకుండా హూక్స్ సడలించి మొత్తం విప్పేసిందామె.... లోపల మరింక బ్రాసరీ లేదు.
"అవి చూస్తూ నా పని కానియ్! కావలంటే తీరుబడిగా పిసుక్కుందూగాని" అని అసహనంగా మొత్త కుదిపింది సునిత
ఆమె చెప్పినట్టే చెయ్యడం మొదలు పెట్టాడు సుందరం.
కావాలని మరింత గట్టిగా మూలుగుతూ కేరింతలు పెట్టిందామె.
వాళ్ళ కుమ్ములాటను గుడ్లప్పగించి చూస్తూ కూర్చుంది సుమన.
"ఆ .. నాకైపోతూంది .... బాగా కొట్టు" అరిచింది సునిత.
"నాకింకా చాలా దూరముంది ....." చిన్నగా గొణిగాడు గట్టి దెబ్బలు వేస్తూ.
అంతలోనే పెద్దగా కేరింతలు పెట్టి కాళ్ళు చాపింది ఆమె ....
సుందరం అయాచితంగా సుమన వంక చూశాడు. ఆమె ముఖం లో తనను ఓ పని వాడితో పోల్చిన హరనాధరావు కనిపించాడు. అలసటగా సోలిపోయిన సునీత మీద నుంచి లేచి మంచం దిగి సుమన వేపు వచ్చాడు. బాగా తడివారుతూ బలిష్టంగా నిలబడున్న అతని మొల వంకే అబ్బురంగా చూస్తోందామె. యింకా దగ్గరకి జరిగాడు. ఆమె సిగ్గుగా చూసింది అతడి మొఖం లోకి. రెండు చెక్కిళ్ళను రెండు చేతులతో నిమురుతూ నడుం ముందుకు వంచాడు ఆమె అధరాలకి అతని మొల తడి తగిలింది. అర్ధమైనట్టు చిన్నగ నవ్విందామె .. వెంటనే ఇంత నోరు చాపి అతన్ని తనవైపు లాక్కుంది.
అలసట తీరటంతోనే కళ్ళు తెరిచిన సునీత ప్రక్కన జరుగుతున్న తంతు చూసి నవ్వుకుని మంచం దిగి అతడి ప్రక్కకు చేరింది. కుడి చేతిని ఆమె చంకలోంచి దూర్చి వో రొమ్ము పిసుకుతూ చెక్కిలి చుంబించాడు. సుమన అధరాల వొత్తిడి అతడికి అపురూపమైన అనుభూతిని కలిగిస్తోంది. ఆ పనిలో ఆమె సునీతకన్న చాలా నేర్పు కనబరుస్తున్నట్టు ఫీలయ్యాడు. అంతలోనే అతడి వుద్రేకం కట్టలు తెంచుకుంది. ఆనందంతో ఆమె తల నిమురుతు మత్తుగా కనులు మూసుకున్నాడు.
ముసి ముసి గా నవ్వుకుంటూ బాత్ రూంకి వెళ్ళిపోయింది సునీత
పయిట చెంగుతో మూతి తుడుచుకుంటూ లేచి నిలబడింది సుమన. ఆమె వంక సమ్మోహనంగా చూస్తూ చీర కుచ్చిళ్ళు లాగేసాడతను. ఆ వెంటనే లంగా బొందు ముడి సడలించాడు.
"నిన్నిక్కడికి తెచ్చి నీ మంచీ చెడ్డా చూస్తున్నాడంటే - హరనాధరావుకి నువ్వంటే చాలా అభిమానమనుకుంటాను" అన్నాడు కుడి చేతిని ఆమె పొత్తి కడుపు క్రిందికి పోనిచ్చి పాముతూ.
అదోలా అర నవ్వు నవ్వింది సుమన .
"నిజం చెప్పలంటే తన అభిమానమంతా నా మొగుడు మిగిల్చిపోయిన ఆస్థి మీదా, డాక్టరును చెయ్యలనుకుంటున్న నా కొడుకు మీదానూ! వాడిని తన చిన్న కూతురికి చేసుకోవాలని మా అన్నయ్య ఆశ. దానికి మా అత్తింటి వారు వొప్పుకోరు... నాకూ ఇష్టం లేదు. అయినా అది పది పన్నెండేళ్ళ మాట!
మా అన్నయ్య సంగతి ఎలా ఉన్నా, మా వొదిన మంచిది. నన్ను చెల్లిలా చూసుకుంటుంది. అసలు మా పిల్లాడి చదువు గురించి నేనిక్కడికి రావడం జరిగింది కాని, మా అన్నయ్య నా మంచీ చెడ్డా చూస్తాడని కాదు".
స్వంత అన్నగారే అయినా హరనాధరావు గురించి ఆమెయధార్ధం మాట్లాడడం అతనికి విస్మయాన్ని కలిగించింది.
ఆమె ఫ్రాంక్ నెస్ ను మనసులో అభినందిస్తూ తొడల మధ్య ప్రేమగా పిసికాడు.
"వొకటి రెండుసార్లు అడిగితే మీ ఇద్దరి మధ్య ఇలాంటిదేమీ లేదని చెప్పింది సునీత!" అతని రెండవ చేతికి వో రొమ్ము అందిస్తూ అంది.
"నిజమే! అనుకోకుండా వొక వారం క్రితం నుంచే ఇది మొదలయింది. ఇంకా ఆ కొత్త మోజు తీరకే నువ్వా గదిలో ఉండగానే మొదలెట్టేశాం"
అదీ మంచిదే అయింది! నీ పనితనం తెలిసింది - ఇంకొకళ్ళు చేసుకోడం ప్రక్కన కూర్చుని చూడటం కూడా జరిగింది".
"అయితే ఇప్పుడు ఆంటి చూస్తుండగా మనం చేసుకుందాము" అని నవ్వుతూ ఆమెను మంచం మీద పడుకో పెట్టి పక్కలో కూర్చున్నాడు సుందరం.
అంతలోనే బాత్ రూం నుంచి నవ్వుకుంటూ వచ్చింది సునీత.
"ఇతగాడిని మీ అన్నయ్య తీసుకొచ్చి నాకు అప్పగించాడు - నేను నీకు తగిలించాను! ఈ అమాయకుడు ఇలా తన చెల్లెలు నోట్లో పెడతాడని హరనధరావు ఎప్పుడూ అనుకుని ఉండడేమో పాపం" అని నవ్వుతూ సుమన తల వేపు కూచ్చూంది.
"బాగా కొవ్వెక్కి పోయున్న మన ఇద్దరికీ ఎడా - పెడా పెట్టగలిగిన వాడు - ఇతను అమాయకుడెందుకవుతాడూ?" అని కొర్రీ వేస్తూ కాళ్ళారజాపుకుంది సుమన
-అయిపోయింది-
ఈ చిన్న నవల ఇంతటితో అయిపొయింది. ఈ నవల లోని కంటెంట్, సంభాషణలు అదీ మొత్తం 99.9% యధాతధంగా అందించాము. మధ్యలో కొంత భాగం అందించిన సిరిపురపు వారికి క్రుతజ్ఞతలు.
నేను చేసి ఒకే ఒక మార్పు - నవలలో సునీత అసలు పేరు నీతు - నీతు యాదవ్ లు నార్త్ ఇండియన్స్.
మన ఆంటీల మీదున్న మోజు మనకు మరెవ్వరి మీద అంతగా రాదు . అందుకని తెలుగు తనం ఉండేలా (సినిమా వాళ్ళు చెప్పినట్టు - మన నేటివిటీకి తగ్గట్టు) మార్చాను.
ఈ నవల మీద మీ అభిప్రాయాలు ( బాగుంది, సూపర్.. ఇలాంటివి కాదు) రచన శైలి, అప్పటి రచనల్లో రచయిత పంధా, భాష (ఈ నవలలొ ఎక్కడా బూతు వాడలేదు చూశారా, అయినా కల కాలం చదువుకునేలా ఉంది) గురించి వ్రాయండి.
మీ ప్రసాద్
"అవును-అందుకే! తనకు వాళ్ళ ఊళ్ళో ఓ రంకు మొగుడున్నాడట! ఆయన గారు గొప్ప పోటుగాడని చెబుతుంటుంది. నా బాస్ కూడా ఎంత పోటుగాడో వొకసారి తనకి చూపిద్దామని"
"గొప్ప అయిడియాయే! ఏం అక్కరలేదు. ఆమె కోరి కొట్టించుకున్నవాడు బాగా చేస్తాడని చెప్పడంలో విడ్డూరమేముంది?"
"ప్లీజ్! నా సరదా కాదనకు"
"అంటే నేను తనను వేసుకుని నా పనితనం చూపించాలా?"
"అలాగని కాదు - మనిద్దరం చేసుకోవడం తను చూడాలి. ఆ తర్వాత తనకి ఒకసారి పెట్టమంటే పెడుదూ"
"వద్దు ఆంటీ... మన సంగతి తనకెందుకు తెలియనివ్వడం"
అతనలా కచ్చితంగా చెప్పేసరికి మూతి ముడిచేసుకుంది సునీత. మాట్లాడకుండా తిన్నగా తన బెడ్రూం లోకి వెళ్ళిపోయింది.
తనలో తనే చిన్నగా నవ్వుకుని " మరి నేను ఆఫీస్ కు వెళుతున్నా తలుపేసుకో" అని గుమ్మం దగ్గర నుంచే ఆమెకి చెప్పేసి బయలుదేరి పోయాడు.
ఆఫీస్కి వెళ్ళాడే గాని సునీతని అలా చిన్న బుచ్చినందుకు ఫీలయ్యాడు సుందరం.
వొంట్లో బాగోలేదని హాఫ్ డే సెలవు పెట్టి వొంటిగంటకల్లా క్వార్టర్ కి తిరిగి వచ్చాడు.
"ఎందుకొచ్చావ్! రానని గొప్ప ఫోజుగా వెళ్ళిపోయవ్ కదా! అతను లోపలకొచ్చాక తలుపు గెడపెడుతూ గుర్రుగా చూసింది సునీత.
"నా ప్రియమైన ఆంటీ నా మీద అలిగితే భరించగలనా! అందుకే ఆటోలో వచ్చేశాను" అంటూ ప్రేమగా ఆలింగనం చేసుకుని "ఇంతకూ నీ ఫ్రెండ్ వచ్చినట్టేనా! స్వరం తగ్గించి అడిగాడు.
"లేదు ఇంకా రాలేదు. ఇవ్వాళ ఎందుకో లేటైనట్టుంది! నువ్వెళ్ళి బట్టలు మార్చుకో" అంటూ కౌగిలి విడిపించుకుని అతని చేతిలో నుంచి లంచ్ బాక్స్ తీసుకుని, అది బరువుగా ఉండేసరికి " అదేంటి లంచ్ ఇంకా చెయ్యలేదా"అనడిగింది.
"అది అక్కడ విప్పితే లేటవుతుందేమోనని వచ్చేసాను" అని నవ్వుతూ తన గదిలోకి నడిచాడు సుందరం.
అతను బట్టలు మార్చుకుని ముఖం కడుక్కుని వచ్చేసరికి ప్లేట్లో లంచ్ రెడీ చేసింది సునీత. టవలు భుజం మీద వేసుకుని కూర్చుంటూ "సుమనగారు ఉండేది ఎక్కడా? వాళ్ళాయన ఏం చేస్తుంటారూ!" అనడిగాడు తను.
"అయితే ఆమె ఎవరో నీకు తెలియదా? ప్రక్క కుర్చీలో కూర్చుంటూ విస్మయంగా చూసిందామె.
"గొప్పగా ఉంది మీ ప్రశ్న తన గురించి నువ్వెప్పుడయినా చెబితే కదా నాకు తెలియడానికి"
"మంచి వాడివే! సుమన సాక్షాత్తూ మీ గురువుగారి చెల్లెలు"
తింటున్న సుందరానికి ఆ మాటకి పొల మారింది.
"మంచినీళ్ళు తాగు .. " అంటూ గ్లాసు అందించింది ఆమె.
"అయిదేళ్ళ క్రిందట మోటార్ సైకిల్ ఆక్సిడెంట్ లో ఆమె మొగుడు పోయాడట.... వొక్కడే కొడుకు. వాడిని డాక్టర్ చదివించాలని ఆమె కోరిక. ఆ పల్లెటూరిలో కుర్రాడి చదువుకి సరయిన సదుపాయం లేదని మొగుడు పోయాక అన్నగారి దగ్గరకు వచ్చేసింది.
పంట మీద వచ్చే కౌలు ని ఈ క్వార్టర్లో వడ్డీలకివ్వడం మొలెట్టిందట. ఇప్పుడది పెద్ద మొత్తమయింది. రెండు నెలలకి మూడు నెలలకీ వొక సారి అత్తారింటికెళ్ళి వస్తూంటుంది. మంచి సరదా అయిన మనిషి" అని విషయమంతా చెప్పింది.
"ఆమె మీకు తెలిసిన, మీ సైడు మనిషేమో అనుకున్నాను! ముఖాన బొట్టు లేక పోవడం, చేతులకు గాజులు వేసుకోక పోవడం గమనించాను గాని - క్రిష్టియన్ అయ్యుండొచ్చు అనుకున్నా -- అయినా నేనామెను చూసింది వొక్క సారే కదా అన్నాడు సుందరం.
"దాదాపుగా అయిదేళ్ళుగా ఇక్కడే వుంటుంది అయినా ఆమె వలన లాభం వుండబట్టే అయనగారు చేరదీసి వుంటాడు."
"అంతే కదా"
"మరి మీ ఇద్దరికీ ఎలా కలిసిందీ?"
"పని అబ్బాయి పని మానేసి వెళ్ళిపోయాక మీ అంకుల్ లేనప్పుడు నాకు సాయంగా పడుకోమని రిక్వెస్ట్ చేసాను. యిద్దరం ఆ బెడ్ మీదనే పడుకునే వాళ్ళం. మొదటి రోజు బాగానే పడుకుంది. అసలు ఆ రోజునే అంది - "నాకు మొగుడు లేక బాధా!, నీకు వుండి కూడా ఈ బాధా " అని.
రెండవ రోజు మంచమెక్కడంతోనే " కోరికతో సలుపెడుతున్నాయ్ కాసేపు పిసుకుదూ అంటూ జాకెట్ విప్పేసింది. ఇక అదే మొదలు" అని నవ్వింది.
"మరి - నీకూ హరనాధరావుకి సంబంధముందని తనకు తెలుసునా?" ప్లేట్లో చేయి కడుగుతూ అడిగాడు సుందరం.
"ఊహూ... తెలియదు. నువ్వు కూడా ఆ ప్రస్తావన రానివ్వకు" అంటూ లేచి ఆ ప్లేట్ ను సింక్ లో పడేసి చెయ్యి కడుక్కుందామె.
అదే సమయంలో బజర్ మోగింది.
"నువ్వు ఆ గదిలోకి వెళ్ళు తనను ఆ గదిలో కూర్చో పెట్టి వస్తాను" అందామె అతడి భుజం మీది టవలుతో చేయి తుడుచుకుంటూ.
కాం గా గదిలోకి నడిచాడతను.
వొంటి మీదున్న బనియనూ లుంగీ విప్పి పారేసి దిగంబరంగానే పడుకున్నాడు మంచం మీద.
సుమని గదిలోకి తీసుకెళ్ళి కూర్చోపెట్టి ఇద్దరూ కాసేపు మాటా మంతీ మాటాడుకున్నారు.
ఆపూటా ఆ యింట్లో జరిగిన విశేషాలను చెప్పుకు రాసాగింది సుమన . అది విటూ ఏదో గుర్తొచ్చినదానిలా తువ్వున లేచిందామె.
అన్నట్టు మరిచిపోయాను మా పేయింగ్ గెస్ట్ తల నొప్పిగా వుందని ఆఫీస్ నుంచి వచ్చేశాడు. అమౄతాంజనం అడిగాడు. ఇచ్చి వస్తాను రెండు నిమిషాలు కూర్చో.. " అంటూ మరిక ఆమె సమాధానం కోసం ఎదురు చూడకుండా బయటకొచ్చి అతని గదిలో దూరింది సునిత.
మంచం మీద పడుకుని ఆలోచిస్తున్న సుందరం పొజిషన్ చూసి " అరె! రెడీగా ఉన్నావన్న మాట - వెరీ గుడ్" అని నవ్వుతూ ఒకే ఒక్క క్షణంలో నైటీ తీసి పక్కన పారేసి అతడి పక్కలో వాలిపోయింది.
రెండూ పట్టుకుని కసి కసి గా పిసికేస్తూ వేడి వేడి ముద్దులతో ఆమెను ఉక్కిరి బిక్కిరి చేసేసాడతను.
"తను గుమ్మం దగ్గర నుంచి చూసి వెళ్ళిపోతే సరే సరి లోపలకు గాని వచ్చి నిలబడిందంటే - మరే మొహమాట పడకుండా పెట్టేయ్" అంది సునీత ఆనందంగా అతడి మొల నిమురుతూ.
"ఎక్కడ పెట్టమంటావు."
"అది నీ యిష్టం... ఎక్కడ పెట్టినా కాదనదు. నా కన్నా దూలిష్టు".
ఆ మాటలు అతన్ని మరింత ఉద్రేక పరిచాయి. ఆమె రొమ్ములను ముద్దులాడుతూ మీదకు వొరిగాడు. అసహనంగా అతడిని రెమ్మల మధ్య సర్దుకుందామె.రెండు భుజాలు వొడిసిపట్టుకుని రోజూ కన్నా హుషారుగా వొక్క జర్కిచ్చాడతను.
"అబ్బా.........." అంటూ పెద్దగా ఆమె పెట్టిన కేరింత తప్పనిసరిగా అవతలిగదికి వినిపించి ఉండాలి.
వుద్రేకంతో పెట్రేగిపోతూ అణచి అణచి కొడుతున్నాడు సుందరం. పరవశంతో రెచ్చిపోతూ మొత్తను ఎత్తి ఎత్తి కుదేస్తోందామె. ఆ ఇద్దరి వుచ్వాసనిశ్వాసాలతోనూ ఆ గది వాతావరణం బాగా వేడెక్కిపోయున్న సమయంలో తన స్నేహితురాలు ఏం చేస్తోందో చూద్దమనొచ్చింది సుమన!
మంచం మీద వ్యవహారం చూడగానే ఆమె కు రెప్పాడలేదు.
అదే సమయంలో ఆమె రాకను గమనించిన యిద్దరూ మహా ఆశ్చర్యాన్ని నటిస్తూ అట్టే చూస్తూ ఉండిపోయారు.
సుమన కదల్లేదు. పైగా ఆమె పెదాలు చిరునవ్వు చిందించాయ్!
"మా బాస్ కి అమౄతాంజనం పడదంట ఈ మందు కావాలన్నాడు" అని బిడియంగా నవ్వుతూ "లోపలికి రా అని ఆహ్వానించింది సునీత.
ఆమె కాదనలేదు . సిగ్గుగా అతని వంక చూస్తూ చిన్న చిన్న అడుగులు వేసుకుంటూ వచ్చి మంచం ప్రక్కన నిలబడింది.
"మీ గురించి తను చెబుతుండగా వినడమే గాని ఎప్పుడూ చూడలేదు మిమ్మల్ని " అంది మెల్లగా
"నేనూ అంతేనండీ మొదటి పరిచయంలోనే ఇలా దొరికి పోయి మిమ్మల్ని ఇబ్బంది పెడుతున్నందుకు మన్నించండి" అని నవ్వేడతను.
"అంత మాటెందుకు లెండీ! ముందు తన పని చూడడి" అని బిడియంగా చూసిందామె.
సునిత నవ్వుతూ సుమనని కూర్చో మని తన ప్రక్క చోటు చూపించింది. దానికామె మొహమాట పడలేదు. సుందరానికి వళ్ళంతా కితకితలు పెట్టినట్టనిపించిందా సంఘటన. సుమన భుజం మీద నుంచి పయిట లాగేసి ఓ రొమ్మును జాకెట్ మీద నుంచే పిసుకుతూ " విప్పెయ్యవే" అంది సునిత. ఆమె సిగ్గుగా చూసింది సుందరం ముఖం లోకి.
" నా కళ్ళు మంచివే, దిష్టి తగలదు లెండి" చిలిపిగా నవ్వుతూ అన్నాడు.
మట్లాడకుండా హూక్స్ సడలించి మొత్తం విప్పేసిందామె.... లోపల మరింక బ్రాసరీ లేదు.
"అవి చూస్తూ నా పని కానియ్! కావలంటే తీరుబడిగా పిసుక్కుందూగాని" అని అసహనంగా మొత్త కుదిపింది సునిత
ఆమె చెప్పినట్టే చెయ్యడం మొదలు పెట్టాడు సుందరం.
కావాలని మరింత గట్టిగా మూలుగుతూ కేరింతలు పెట్టిందామె.
వాళ్ళ కుమ్ములాటను గుడ్లప్పగించి చూస్తూ కూర్చుంది సుమన.
"ఆ .. నాకైపోతూంది .... బాగా కొట్టు" అరిచింది సునిత.
"నాకింకా చాలా దూరముంది ....." చిన్నగా గొణిగాడు గట్టి దెబ్బలు వేస్తూ.
అంతలోనే పెద్దగా కేరింతలు పెట్టి కాళ్ళు చాపింది ఆమె ....
సుందరం అయాచితంగా సుమన వంక చూశాడు. ఆమె ముఖం లో తనను ఓ పని వాడితో పోల్చిన హరనాధరావు కనిపించాడు. అలసటగా సోలిపోయిన సునీత మీద నుంచి లేచి మంచం దిగి సుమన వేపు వచ్చాడు. బాగా తడివారుతూ బలిష్టంగా నిలబడున్న అతని మొల వంకే అబ్బురంగా చూస్తోందామె. యింకా దగ్గరకి జరిగాడు. ఆమె సిగ్గుగా చూసింది అతడి మొఖం లోకి. రెండు చెక్కిళ్ళను రెండు చేతులతో నిమురుతూ నడుం ముందుకు వంచాడు ఆమె అధరాలకి అతని మొల తడి తగిలింది. అర్ధమైనట్టు చిన్నగ నవ్విందామె .. వెంటనే ఇంత నోరు చాపి అతన్ని తనవైపు లాక్కుంది.
అలసట తీరటంతోనే కళ్ళు తెరిచిన సునీత ప్రక్కన జరుగుతున్న తంతు చూసి నవ్వుకుని మంచం దిగి అతడి ప్రక్కకు చేరింది. కుడి చేతిని ఆమె చంకలోంచి దూర్చి వో రొమ్ము పిసుకుతూ చెక్కిలి చుంబించాడు. సుమన అధరాల వొత్తిడి అతడికి అపురూపమైన అనుభూతిని కలిగిస్తోంది. ఆ పనిలో ఆమె సునీతకన్న చాలా నేర్పు కనబరుస్తున్నట్టు ఫీలయ్యాడు. అంతలోనే అతడి వుద్రేకం కట్టలు తెంచుకుంది. ఆనందంతో ఆమె తల నిమురుతు మత్తుగా కనులు మూసుకున్నాడు.
ముసి ముసి గా నవ్వుకుంటూ బాత్ రూంకి వెళ్ళిపోయింది సునీత
పయిట చెంగుతో మూతి తుడుచుకుంటూ లేచి నిలబడింది సుమన. ఆమె వంక సమ్మోహనంగా చూస్తూ చీర కుచ్చిళ్ళు లాగేసాడతను. ఆ వెంటనే లంగా బొందు ముడి సడలించాడు.
"నిన్నిక్కడికి తెచ్చి నీ మంచీ చెడ్డా చూస్తున్నాడంటే - హరనాధరావుకి నువ్వంటే చాలా అభిమానమనుకుంటాను" అన్నాడు కుడి చేతిని ఆమె పొత్తి కడుపు క్రిందికి పోనిచ్చి పాముతూ.
అదోలా అర నవ్వు నవ్వింది సుమన .
"నిజం చెప్పలంటే తన అభిమానమంతా నా మొగుడు మిగిల్చిపోయిన ఆస్థి మీదా, డాక్టరును చెయ్యలనుకుంటున్న నా కొడుకు మీదానూ! వాడిని తన చిన్న కూతురికి చేసుకోవాలని మా అన్నయ్య ఆశ. దానికి మా అత్తింటి వారు వొప్పుకోరు... నాకూ ఇష్టం లేదు. అయినా అది పది పన్నెండేళ్ళ మాట!
మా అన్నయ్య సంగతి ఎలా ఉన్నా, మా వొదిన మంచిది. నన్ను చెల్లిలా చూసుకుంటుంది. అసలు మా పిల్లాడి చదువు గురించి నేనిక్కడికి రావడం జరిగింది కాని, మా అన్నయ్య నా మంచీ చెడ్డా చూస్తాడని కాదు".
స్వంత అన్నగారే అయినా హరనాధరావు గురించి ఆమెయధార్ధం మాట్లాడడం అతనికి విస్మయాన్ని కలిగించింది.
ఆమె ఫ్రాంక్ నెస్ ను మనసులో అభినందిస్తూ తొడల మధ్య ప్రేమగా పిసికాడు.
"వొకటి రెండుసార్లు అడిగితే మీ ఇద్దరి మధ్య ఇలాంటిదేమీ లేదని చెప్పింది సునీత!" అతని రెండవ చేతికి వో రొమ్ము అందిస్తూ అంది.
"నిజమే! అనుకోకుండా వొక వారం క్రితం నుంచే ఇది మొదలయింది. ఇంకా ఆ కొత్త మోజు తీరకే నువ్వా గదిలో ఉండగానే మొదలెట్టేశాం"
అదీ మంచిదే అయింది! నీ పనితనం తెలిసింది - ఇంకొకళ్ళు చేసుకోడం ప్రక్కన కూర్చుని చూడటం కూడా జరిగింది".
"అయితే ఇప్పుడు ఆంటి చూస్తుండగా మనం చేసుకుందాము" అని నవ్వుతూ ఆమెను మంచం మీద పడుకో పెట్టి పక్కలో కూర్చున్నాడు సుందరం.
అంతలోనే బాత్ రూం నుంచి నవ్వుకుంటూ వచ్చింది సునీత.
"ఇతగాడిని మీ అన్నయ్య తీసుకొచ్చి నాకు అప్పగించాడు - నేను నీకు తగిలించాను! ఈ అమాయకుడు ఇలా తన చెల్లెలు నోట్లో పెడతాడని హరనధరావు ఎప్పుడూ అనుకుని ఉండడేమో పాపం" అని నవ్వుతూ సుమన తల వేపు కూచ్చూంది.
"బాగా కొవ్వెక్కి పోయున్న మన ఇద్దరికీ ఎడా - పెడా పెట్టగలిగిన వాడు - ఇతను అమాయకుడెందుకవుతాడూ?" అని కొర్రీ వేస్తూ కాళ్ళారజాపుకుంది సుమన
-అయిపోయింది-
ఈ చిన్న నవల ఇంతటితో అయిపొయింది. ఈ నవల లోని కంటెంట్, సంభాషణలు అదీ మొత్తం 99.9% యధాతధంగా అందించాము. మధ్యలో కొంత భాగం అందించిన సిరిపురపు వారికి క్రుతజ్ఞతలు.
నేను చేసి ఒకే ఒక మార్పు - నవలలో సునీత అసలు పేరు నీతు - నీతు యాదవ్ లు నార్త్ ఇండియన్స్.
మన ఆంటీల మీదున్న మోజు మనకు మరెవ్వరి మీద అంతగా రాదు . అందుకని తెలుగు తనం ఉండేలా (సినిమా వాళ్ళు చెప్పినట్టు - మన నేటివిటీకి తగ్గట్టు) మార్చాను.
ఈ నవల మీద మీ అభిప్రాయాలు ( బాగుంది, సూపర్.. ఇలాంటివి కాదు) రచన శైలి, అప్పటి రచనల్లో రచయిత పంధా, భాష (ఈ నవలలొ ఎక్కడా బూతు వాడలేదు చూశారా, అయినా కల కాలం చదువుకునేలా ఉంది) గురించి వ్రాయండి.
మీ ప్రసాద్
- అమ్మక్రమశిక్షణ
- X stories pdf collection
- శృంగార హాస్య చిత్రాలు