Adultery అమాయకుడు..by prasad extm

[Milf rider]

ఇంతకు ముందు అతను చూసిన రెండుసార్లూ ఆమె ఎక్కడయితే మంచి ఫోజు మీద నిలబడిందో అక్కడ ఆలాగే నిలబడి అతడిని మోఅకళ్ళు వేయమంది.
ఆ వ్యవహారానికామె ఆ ప్రదేశాన్నే ఎందుకు ఎంచుకుంటుందో అంతుబట్టలేదు సుందరానికి. మోకాళ్ళు వేస్తూనే ఓ మారు అటూ ఇటూ పరికించాడు. అతడి డౌటుకి సమాధానం దొరికింది. అది ఎదురుగా ఉన్న డ్రస్సింగ్ టేబిల్. అలా నిలబడి అద్దంలోకి చూస్తూ ఆ పని చేయించుకోడం ఆమెకి చాలా ఇష్టంలా ఉంది.
ఆఅ విషయం గ్రహించగానే ఆ సెటప్ లో ఏదయినా చిన్న మార్పు చేయాలనిపించిందతనికి. వెంటనే చేయి చాపి డ్రస్సింగ్ టేబిల్ ముందున్న స్టూలు అందుకున్నాడు.
దాన్ని ముందుకు లాగి దానిమీద ఆమెను కూర్చోమన్నాడు. అతడి వంక విస్మయంగా చూస్తూనే దాని మీద పిర్ర మోపింది. వెంటనే తను క్రింద చతికిలబడుతూ దగ్గరగా జరిగి తొడ మీద చెయ్యి వేసాడు.
“ఏం నిలబడితే నాకు కాళ్ళు పీకుతాయనా “ కొంటెగా అడిగింది ఆమె. అవును అన్నట్టు తలూపి రెండవ తొడ చుంబించాడు.
“ ఈ అభిమనం ఒక నెల క్రితమే చూపించి ఉంటే ఎంత బాగుండేది”
“నిజమే కాని ఎంతైనా అన్నం పెడుతున్న చెయ్యి కదా అని నిగ్రహించుకుంటూ వచ్చాను అయినా నువ్వింత కాకెత్తి పోయి ఉన్నావని నాకేం తెలుసు?”
ఆ ప్రశ్నకు సమాధానంగా అతడి తల మీద ఓ మొట్టికాయ పడింది అక్కడ వేలు పెట్టి తడుముకుంటూ ఆమె వంక విస్మయంగా చూశాడు.
“సాటి ఆడదయిన సుమనతో నేనిలా కక్కుర్తి పడడం కళ్ళారా చూసి కూడా ఆ మాటన్నందుకు నిన్నేం చెయ్యాలి” అందామె నవ్వుతూ.
తెల్లబోయాడు సుందరం . “అయితే ఆ రోజు నేను అక్కడ నుంచి తొంగి చూడ్డం నువ్వు పసిగట్టేవన్న మాట” అనడిగాడు.
“ఈ అద్దంలోనుంచే చూసాను. నువ్వు అసలు సిసలైన మగాడివయ్యుంటే నా పరిస్తితిని అర్ధం చేసుకుని ఆ రోజే నా మీద విరుచుకుపడాల్సింది. కాని జరిగిందేమిటి. ఉత్త సోంబేరీ వెధవలాగ గదిలోకి పోయి చేత్తో ఆడించుకుని కార్చుకుని బబ్బున్నావ్! ఆది తలుచుకుంటూనే వళ్ళు మండిపోతుంటుంది నాకు” వుక్రోషంగా చూసింది.
సిగ్గుతో నోట మాట రాలేదు సుందరానికి.
సునీత ఊరుకోలేదు. “ పోనీ నేను ఇంకో మగాడితో ఇదవడం చూశాకయినా నీలో పౌరుషం పుడుతుందేమోనని మొన్నా, నిన్నా ఆ తంతు నడిపాను – లేక పోతే జ్వరంతో ఉండి ఆ వెధవని దగ్గరకి రానిచ్చేదానినా! ఊత్త సొల్లు వెధవ” అంది ఆవేశంగా.
ఆ మాటలతో తనకే సంబందం లేనట్టు ఆమె తొడల మధ్య ముఖం దాచేసుకున్నాడతను. దాంతో యింకేమీ మాట్లాడకుండా వాటిని మరింత ఎడంగా జరుపుకుని అద్దం లోకి దౄష్టి సారించింది.
ఆవు పొదుగులో తల పెట్టి పాలను కుడిచే లేగదూడలా అటు ఇటు తలాడిస్తున్నాడు సుందరం. ఆ దెబ్బతో కోపం తక్కిపోయి బాగా తాపం పెరిగిపోయిందామెకి.

“ఊ! ఇంకా లోపలికంటా పోనియ్” అతడి తలను తన మొత్తకు బాగా అదుముకుంటూ గొణిగింది.
ఆ మాటతో ఇంకా పెట్రేగిపోయాడతను. ఒక చేత్తో తొడ నిమురుతూ రెండో చేత్తో ఓ రొమ్ము పిసుకుతూ మోజుగా జుర్రుకుంటున్న సుందరం తలా వీపూ తడుముతూ ఆనందంతో మెలికలు తిరిగిపోసాగిందామె. బలమైన ఆ తొడలమధ్య ఊపిరి తిప్పుకోవడానికి కష్టంగా ఉన్నా ఎక్కడా విరామం ఇవ్వలేదు సుందరం. ఇక మళ్ళీ ఇలాంటి చాన్స్ రాదనట్టు పీల్చేస్తున్నాడు.
“బావుంది! వెన్నులోంచి సుఖం తోసుకొచ్చేస్తోంది నాకు” చిన్నగా మొత్తను కదలిస్తూ గొణికింది.
“అదే పట్టు – అలాగే అరగదీసేయ్” కీచుగా అరిచింది.
మరునిమిషంలో తీయటి మూలుగు ఆ గదిలో ప్రతిద్వనించింది. అతడి తలను ప్రేమగా పొదివిపట్టుకుని అట్టే ఉండిపొయైందామె.
మెల్లగా ఆ చేతులు విడిపించుకుని మోకాళ్ళ మీద లేచాడు సుందరం. తౄప్తిగా నవ్వి అతడి బుగ్గలు నిమిరిందామె. రెండు రొమ్ములు అందుకొని సుతారంగా పిసుకుతూ వాటి మధ్యలో చుంబించాడు.
అవి తన చేతుల్ని మించిన సైజులు. ఇద్దరు పిల్లల తల్లయినా, వాటిలో ఏమాత్రం బిగి సడల్లేదు. ఫిసుకుతున్న కొద్దీ చేతులకు ఎదురు తిరుగుతున్నాయవి.
ఒకటి నోటి నిండా అందుకుని చీకడం మొదలెట్టాడు.
“మంచం మీదికి వెడదాం” అందామె
ఆ మాటలు వినిపించుకోకుండా రెండో వేపు జరిగాడు. ఆమె ఇంక మాట్లాడలేదు.
నాలుగైదు నిమిషాల పాటు ఒకటి మార్చి ఒకటి అలా చప్పరిస్తూనే ఉన్నాడు.
“చాలు … నొప్పెడుతున్నాయి” కైపుగా గొణిగింది.
తల పైకెత్తి ఆమె ముఖంలోకి చూసాడు.
చటుక్కున బుగ్గ మీదొక ముద్దుపెట్టి “ చేసుకుందాం” అంది.
తలూపాడు. మళ్ళీ క్రింద చతికిలబడుతూ చేయి పట్టుకుని లాగాడామెని.
“ఇక్కదెందుకూ! మంచం మీదకు పోదాం” అంది పక్కన చతికిలబడుతూ
“వద్దు, అది అంకుల్ పడుకునే మంచం”
“ఏడిసినట్టుంది వెధవ సెంటిమెంట్! నేను అంకుల్ పెళ్ళాన్ని కాదేమిటీ?”
“కరెక్టే అనుకో! ఆయినా సరే ఆ మంచం మీద మాత్రం వద్దు. కావాలంటే నా గదిలోకి వెడదాం”
“అక్కడ ఉన్నది కూడా అయనగారు చేయించిన మంచమే”
“అయితే – నీతో కలిసి రెగ్యులర్గా పడుకునేది కాదు కదా”

“గొప్ప బేరమే” అంటూ గచ్చు మీద వాలుగా ఒరిగింది
“పోనీ – ఒక తలగడయినా అందుకో” అంది.
చేయి చాపి మంచం మీద నుంచి ఒక తలగడ అందుకుని ఆమె కిచ్చాడు. అది తల క్రిందికి సర్దుకుని వెల్లికిలా పడుకుంటూ అతడి చేయి పట్టుకుని మీదకి లాక్కుంది.
“ఆయన గారు మహా శ్రీ రామ చంద్రుడు అనుకుంటున్నావేమో! ఆదేం కాదు – టూర్ కి వెళ్ళినప్పుడల్లా వేలకు వేలు ఇస్తారు కంపెనీ వాళ్ళు. గురువుగారు లాడ్జిల్లో మకాం పెట్టి రోజుకొక దానితో కులుకుతాడు. ఎటొచ్చీ ఇక్కడ నాకే ఎండిపోతుంది.” అంది అతడి బుగ్గ నిమురుతూ.
“మరేం పర్లేదు. ఇక మీదట నేను తడుపుతుంటాను” చిన్నగా నవ్వి చెక్కిలి చుంబించి పొజిషన్ లోకి జరిగాడు.
కాళ్ళు ఎడం చేసుకుంటూ ఆత్రంగా అతడిని అందుకొని అక్కడ అమర్చుకుంది. ఆ మరుక్షణం చిన్నగా నడుం కుదిపి బలంగా జర్క్ ఇచ్చాడు సుందరం. ఆనందంతో పెద్దగా కేరింత పెట్టి అతడ్ని మోజుగా పెనవేసుకుపోయిందామె.
“ఆంటీ” ఆనందంతో ఉబ్బి తబ్బిబ్బయిపోయి ఆమె ముఖమంతా ముద్దులతో తడిపేశాడతను.
“ఏమిటి” తీయగా నవ్వుతూ అదిగిందామె.
“చాలా థాంక్స్ ఆంటీ”
“ఎందుకూ! ఇలా నేల మీద పడుకుని పెట్టించుకున్నందుకా”
“ఊ! మీకు ప్రతిదీ జోకే”
“పోనీ ఎందుకో చెప్పు”
“నాకింత అదౄష్టాన్ని కలిగించినందుకు”
“ఆ మాటే నేనూ అనొచ్చు కదా” నిజానికి నీ చేత చేయించుకోవాలని పరితపించి పోయిందాన్ని నేను. ఇన్నాళ్ళకి నా మనసు తీరింది. గుండెల్లోనుంచి గొంతు కడవరకు వచ్చింది నీది. ఈ ఆనందాన్ని ఎవరితో చెప్పుకోమంటావు”
“మీ ఫ్రెండ్ సుమనతో చెప్పుకో”
“తను నాకన్నా కరువాసిపోయింది. వెంటనే అడిగేస్తుంది వాటా పెట్టమని. అసలు ఇప్పటికే అనుమానం దానికి .. నీతో నేను రోజూ వేయించుకుంటున్నానని.”
“అయితే ఆమె మళ్ళీ వచ్చిందా ఇక్కడికి”
“భలే వాడివే ఇంచుమించు రోజూ వస్తుంటుంది. అఫ్ కోర్స్ ఆదివారాలు మాత్రం రాదు. నువ్వుంటావని.
“అబ్బా ఏంటా పిసుగుడూ? ఫని మొదలెట్టూ”
ఆమె ఆమాట అనడంతోనే కదలటం ప్రారంభించాడు సుందరం. పై నుంచి అతను ఇస్తున్న ప్రషరుకి సాయం వీపు క్రింద గచ్చు రాపిడి ఆమెకి చిత్రమైన అనుభూతి కలిగించింది. దాంతో క్రింద నుంచి ఎదురు దాడికి మొదలెట్టింది తను.
అతను హుషారుగా ఇంకా వేగం పెంచాడు.
“నీ సెంటిమెంటు మాట ఎలా ఉన్నా ఇలా క్రిందనే బాగుంది బుజ్జీ! ఇంకెప్పుడూ ఇలా క్రింద పడుకునే చేసుకుందాం” ఆయాసపడుతూనే తన ఆనందాన్ని వ్యక్తం చేసింది సునీత.
“సర్లే, గచ్చు చల్లదనానికి మళ్ళీ మీకు రొంప చేసి జ్వరం వచ్చిందంటే నా చావు నేను చావాలి! ఆంత కావాలంటే ఈ సరదా అప్పుడప్పుడూ తీర్చుకోవచ్చు” అన్నాడు తన పని తాను కానిస్తూనే.
అతడి మాటకు దోరగా నవ్వి ముద్దుగా ముక్కు పిండిందామె.
వ్యవహారం మంచి రసకందాయంలో పడింది.
ఇద్దరూ అయాసంతో రొప్పుతూనే కసి కసిగా కుమ్ముకున్నారు. తన బలమంతా ఉపయోగించి అణిచిపెట్టి కొడుతున్నాడు సుందరం. ఊపు ఊపుకు కేరింతలు పెడుతూ మొత్తను ఎత్తెత్తి కుదేస్తోందామె.
అది – ఆమె ఎన్ని రోజుల నుంచో ఎదురు చూస్తున్న క్షణం.
అది – మండిపోతున్న తన కొర్కెను మనసైన వాడితో తీర్చుకుంటున్న క్షణం.
అది – ఆమె చిరకాల వాంచ పరాకాష్ట చేరుకుంటున్న క్షణం.
అందుకే – ఆమె ఆనందాహాకారాలతో గది మార్మోగిపోతోంది.
ఆమె ఉద్రేకాన్ని, సుఖం అందిస్తూ అందుకుంటున్న ఆరాటాన్ని చూస్తూ అబ్బురపడిపోయాడు సుందరం….. ఎన్నో ఏళ్ల తర్వాత ఈ సుఖాన్ని చవి చూస్తున్నంత కరువుగా ఆమె చేయించుకోవటం అతడికి ఆశ్చర్యాన్ని కలిగించింది. నిజానికి తను మరింత కరువుగా ఉన్నాడు.
ఇద్దరి కరువూ ఒకే క్షణంలో ఒక కొలిక్కి చేరుకుంది.
ఓకరిని మించి ఒకరు తీయగా మూలిగారు.
ఓకరిని ఒకరు గాఢంగా బల్లుల్లా కరుచుకుపోయారు.
క్రమంగా వర్షం కురిసి వెలిసిన ప్రశాంతత ఏర్పడిందా గదిలో.
ఇద్దరూ కళ్ళు తెరిచారు.
ఒకళ్ళనొకళ్ళు బిడియంగా చూసుకున్నారు.
సంత్రుప్తిగా నవ్వుకున్నారు.
ఆనురాగంగా ముద్దులాడుకున్నారు.
“క్రిందకు దిగవా ఏమిటి?” చిలిపిగా అడిగిందామె
“దిగాలనిపించడం లేదు” ముద్దుగా చెప్పాడతను.
“వళ్ళు హూనమైపోయింది – ఇక నిన్ను మోయలేను బాబు”
“అవునులే! ఫనైపోయింది కదా!”
“అయిపోయిందనకు – ప్రారంభమయిందను”
“సరే” అంటూ పక్కకి జరిగాడు సుందరం.
తువ్వున లేచి నిలబడింది సునీత. వెంటనే క్రిందకు చూసుకుని “చీ! కడివెడు గుమ్మరించావ్” అని కొంటెగా నవ్వి గబ గబా బయటికి నడిచింది.