Incest பூந்து விளையாட பூஜா! ஆடிக்களிக்க அம்மா!!

[sonofgun2009]

திரும்பும் வழி முழுக்க. என்ன பண்ணுவது. எப்படி பண்ணுவது வேறெந்த சிந்தனையும் இல்லே. அம்மாவின் அழகிய ஸ்ட்ரக்சர் இன்னிக்கி எப்படியும் அப்பா வருவதற்குள். முடிக்கலைன்னா கூட சம்மதம் பெற்று விட வேணும்னு துடியாய் துடித்தது. இந்த பூஜாவும் அஸ்வினியும் வேற இருக்களுங்க. ஆண்டவனே வழி காட்டு. பின்னே அவன்கிட்ட தானே முறையிடனும் வீட்டிற்குள் நுழையும் போது. கரண்ட் கட்டாயிருந்தது. கதவை தட்டிட்டு வேகமா நுழையும் போது, அம்மா மேல இடிச்சுட்டேன். மொத்தமா மார் மேல இடிக்க. இரண்டு கனிகளும் மொத்தமா அழுந்த அணைச்சிப் பிடிச்சிக்கிட்டேன்.

“சாரிம்மா. அய்யோ. இருட்டுல தெரியலைம்மா.” அணைப்பை விடலை. அவளும் விலகலை.

“சரி விடுடா. அய்யோ. பன்னி. சரியான கல்லுளி மங்கன். இரும்புல இடிச்ச மாதிரி வலிக்குதுடா. போச்சு.” விலகி மார்பை தேய்த்துக் கொண்டாள்.

உள்ளெயிருந்து வந்த பூஜா “என்னாச்சும்மா. விழுந்துட்டயாம்மா. சத்தம் கேட்டது.”

“ இல்லைடி. இவன் மேல இடிச்சி விழுந்திருப்பேன் நல்ல காலம் தப்பிச்சேன். விழுந்திருந்தா மண்டை காலி. இந்த கரண்ட் எப்போ வருமோ.” பேச்சை மாற்றினாள்.

“ம்மா. நான் ஈபீக்கு போன் பண்ணினேன். சீக்கிரமே வரும்னு சொன்னாங்க.”
சொல்லி வச்சது போல பளிச்னு கரண்ட் வந்துட்டது. அம்மா தன் மார்பிலிருந்து சட்டுனு கையெடுத்தாள். நான் என் தடியிலிருந்து கை எடுத்தேன். ஒன்னுமே நடக்காதது போல உள்ளே போனோம். என்ன பண்ணலாம். என்ன பண்ணலாம். என்ன பண்ணலாம். என்ன பண்ணலாம். என்ன பண்ணலாம். என்ன பண்ணலாம்.? ஒரே யோசனை அங்கே வந்த பூஜா. என்னிடம்

“என்னண்ணா. வழியிலே ஒரே குஜாலா? ஆண்ட்டியோட. வாழ்வுதான்?”

“ரொம்ப தேங்க்ஸ் பூச்சி.” வழிந்தேன்.

“வெறும் தேங்க்ஸ். அதுவும் வாயில மட்டும் போண்ணா.” பொசுக்குனு கரண்ட் மீண்டும் போச்சு. சட்டுனு துணிச்சலோடு பூஜாவை இழுத்து ஃபிரிட்ஜ் பக்கத்துல சுவற்றோடு தள்ளி மொத்தமா அமுக்கி கண்ணத்துல ரெண்டு கிஸ். அவள் ரொம்ப ஆர்ப்பாட்டம் பண்ணலை. மீண்டும் அவளின் கன்னி இதழ்கள்ல்ல என்னோட முரட்டு உதடுகளால் கிஸ் அடிச்சி கவ்விகிட்டேன்.

“ஆஆ.ஆஆஸ்ஸ்ஸ்.ஆவ்.அம்மா. முரடா.ச்ச்சீ1ச்ச்ச்சீ.” …ன்னு கத்தினாளே ஒழிய என்னை தள்ளலை.

“ச்ச்ச்சீ. அண்ணா. போன கரண்ட் மீண்டும் வந்தா கேவலம். அம்மாக்கு தெரிஞ்சா கொன்னே போடுவாள். உனக்கு ரொம்ப கொழுப்பு ஜாஸ்தியாயிடுச்சி. விடுண்ணா. சீக்கிரம்” அம்மா இருட்டில் வந்தாள். நான் பூஜாவை விடாமல் சுவற்றோடு அழுத்தி முலைகள் ரெண்டும் மார்பிலும் தடி அவளோட மன்மத ஏரியாவை குத்திக் கொண்டும் இருக்க. பயத்தில் சத்தம் ஏதும் போடலை.

“பூச்சீ. அந்த மெழுகு வர்த்தி எங்கேடி வச்சே.” திரும்ப உள்ளே போய்ட்டாள்.

பூஜா சத்தம் போடாமல் சிரித்து “அண்ணா. இன்னோரு கிஸ் அடிச்சிட்டு விட்டுடுண்ணா. கரண்ட் வந்துடும்அப்புறம் மாட்டிப்போம்.” எனக்கு ஜிவ்வுனு ஏறிடுச்சி. அவளுடைய தேனூறும் இதழ்களை கவ்வி சப்பை சுவைக்க. திக்கி தினறி ஈடு குடுத்தாள். குண்டிகளை கைகளால் பிசைந்தேன் ம்மா.ம்ம்மா. முனகினாள். பட்டுனு என் முதுகைக் கட்டிக் கொண்டாள். இரண்டு பருத்த கொழுத்த ஆப்பிள்கள். என் முதுகில் அழுந்த. என் தோள் பட்டையை கடித்து.

“ போதும் விடு….ண்ணான்னு” தள்ளினாள். நானும் விலகி தடுமாறி விழப் போனேன். பளிச்னு மீண்டும் கரண்ட் வந்தது. உதடுகளை நாக்கால் சப்பிக் கொண்டு பூஜா. ஃப்ரிட்ஜ் பக்கத்துல நிற்க, அம்மா மெழுகுவத்தியோடு அங்கு வந்து

“நீ ஏண்டா விழுந்து கிடக்கிறே? இப்போ எதுமேல மோதிட்டேஇடிச்சிகிட்டே.” சிரித்தாள் நான் வேதனையில் முகம் சுளிப்பது போல மனசு முழுக்க சந்தோஷத்துல சிரிச்சேன். உடனே பூஜா

“அம்மா. இவன் வாழ்க்கையில் வழுக்கி விழுந்துட்டான். இவனை யாரும் இதுக்குமேல கட்டிக்க மாட்டாங்கம்மா.” சிரித்துக் கொண்டே உள்ளே போய்ட்டாள். நான் எழுந்துகொள்ள அம்மா கைகுடுக்க. எழுந்து அம்மாவை மெல்ல கட்டிக் கொண்டு


“ம்ம்ம்மா. சாரிம்மா. ரொம்ப வலிக்குதாம்மா.” மெல்ல அவளின் குண்டு மாம்பழங்களைப் பற்றி மெல்ல அழுத்த

“ச்ச்ச்சீ. நட்ட நடு ஹால்…ல. விடுடா. ஒன்னும் ஆகலைடா.” என் காதை திருகிட்டு குடுகுடுன்னு ஓட்டமாய் ஓடியே போய்ட்டாள் கிச்சனுக்கு. நான் கைகளை மேலே உயர்த்தி ஆண்டவனே நன்றி. இன்றிரவு இரண்டு லட்சியம். ஒன்று நிச்சயம். சபாஷ். எனக்கு நானே சொல்லிக் கொண்டு, பாத்ரூம் போனால். என் தடி கண்டபடி முரைத்து துள்ளியது. கையில் எடுத்து மெல்ல உருவி அவனை சாந்தப்படுத்தினேன். ஆஹா. பூஜாவும் தயாரா இருக்கிறாள். எப்படியோ ஆண்டவன் புண்ணியத்துல சூடாய்ட்டா. எவ்ளோ பெருசா இருக்கு அவளோட பழங்கள். கன்னிப் பெண்ணல்லவா.? எந்த ஆண் மகனிடமும் இந்த அளவு மாட்டியிருக்காது இன்னும் கொஞ்ச நேரம். அழுத்த விட்டிருந்தா அம்மாகிட்டே மாட்டியிருப்போம். குண்டிகளும் கும்முனு இருக்கு அம்மாக்கு போட்டியா செம கட்டையா வருவா? அது நிச்சயம். வத்சு ஆண்ட்டியே மறந்தே போயிடும் போலிருக்கே. உடம்பே திகு…திகு…ன்னு எரிந்தது. கை கால்களெல்லாம் பரபரவென இருக்கு ஓவர் எக்சைட்மெண்ட்.

வெளியே வந்தபோது பூச்சியும் அம்மாவும் அருகருகே நின்று குசுகுசுன்னு மெல்லப் பேசிக் கொண்டிருந்தனர். என்னன்னு தெரியலையே. பார்ப்போம். என்னை கண்டதும் இருவருமே பேச்சை நிறுத்தினர். அம்மா மெல்லச் சிரித்தாள்.

“டேய். அப்பா வண்டி சர்வீஸ் உடனும்னு சொன்னாரேடா.? என்ன பண்ணப் போறேடா.?”

“ம்மா.அஆமாமில்லே. நானே பண்ணிடறேன். அவர் வரதுக்குள்ளே?” சொல்லிக் கொண்டே அந்த இடத்தைவிட்டு நகர்ந்தேன். வெளியே போனதும் மீண்டும் அவங்க பேச தொடங்க நானும் காதை கொஞ்சம் கூர்மை ஆக்கினேன்.

“ஆமாண்டி. இவன் வேற அவ வத்சலாவை ஜொல்லா விடுவான். இன்னிக்குவேற உங்கப்பா லேட்டா வருவேன்ன்னு சொன்னார்டி. இந்த கரண்ட் சைத்தான் அடிக்கடி நிக்குது. அஸ்வினி வயசுப் பொண்ணு வேற. இவன் இருட்டுல ஏதாச்சும் பண்ண அது வம்பாய்டுமேடி.” அம்மா பூச்சியிடம் பதறினாள்.

“ம்மா. ஆமாம். ஆனா அதுல ப்ரச்னையில்லே. இவ அஸ்வினிக்கு கவுதமோட ஜிம் பாடிமேல ஒரு கண்ணும்மா. வெறிச்சு பார்ப்பா. இன்னிக்கு இவளே அவனை தள்ளிக்கிட்டு போய்டுவாளோன்னு பயம் எங்கிட்டே ஜாடை மாடையா சொல்லியிருக்காம்ம்மா.”

“அய்யோ. என்னடி சொல்றே? அப்படியா? இந்த பூனையும் பால் குடிக்குமான்னு இருக்கா? அவளா? இந்த பையனும் வீட்டில் வெறும் பனியன் போட்டு மஸுல்ஸ் காட்டிகிட்டு திரிவானேடி. என்ன பண்ணலாம்? ஷார்ட்ஸ் மட்டும் போட்டுகிட்டு தண்டால் எடுக்கிறேன் பஸ்கி எடுக்கிறேன்ன்னு அலைவானே”

“அம்மா. கொஞ்சம் பொறு நான் ஏதாச்சும் ஐடியா பண்றேன்.? நீ பதட்டப்படாதேம்மா. நீதான் அவசரப்பட்டு ஆண்ட்டிகிட்டே, உடனே ஒத்துகிட்டே”

“அது எப்பிடிடி. முடியாதுன்னு சொல்ல முடியும்?” உடனே சட்டுனு பூச்சி பக்கத்திலிருந்த போனை எடுத்து காதுல வச்சு


“ஹலோ. ஈபீ ஆபீஸ். எப்போ? மறுபடியுமா? அப்புறம் எப்போ வரும் தெரியாதா? ஓக்கே சார். நாளைக்கு எக்ஸாம் அதான் ஓக்கே. ஓக்கே. தேங்க்யூ” போனை கட் செய்துட்டு.

“அஸ்வினி நாளைக்கு எக்ஸாமுக்கு படிச்சிட்டயாடி. கோவிந்தா கரண்ட் இப்போ போய்டுமாம். என்ன பண்ணலாம்? தெருவிளக்கில் படித்தெல்லாம் மேதையாக முடியாது. தெருவில விளக்க்கே இல்லை.” உடனே அஸ்வினி.

“ஒரு ஐடியாடி. பூச்சி. எங்க வீட்டுல யுபிஎஸ் இருக்குடி. 8 மணி நேரம் தாங்கும் நாம அங்கே போய்டலாமா. ஆண்ட்டிகிட்டே சொல்லிட்டு அங்கே போகலாம்.?” அப்ப்ப்பா. இப்பத்தான் நிம்மதி. அம்மா பெருமூச்சுவிட்டாள்.

“ம்ம்மா. ஓக்கேவாம்மா. அங்கே பயம் ஒண்ணுமில்லயே ம்மா. அண்ணனை. எங்க ரெண்டு பேரையும் அவங்க வீட்டுல ட்ராப் பண்ண சொல்லும்மா. ப்ளீஸ்ம்மா.” பூச்சி கிளம்பினாள். என்னைப் பார்த்து அம்மா.

“என்னடா. ஓக்கேவா. இவளுங்களை அவங்க வீட்டுல விட்டுட்டு வந்துடுடா. அவளுங்க படிக்கணுமாம்.” நான் சலிப்புடன்

“ம்மா. பக்கந்தானே. அவங்களே போகட்டுமே. நான் ஏன் வண்டில போகணும்.”

“அண்ண்ணா. நடந்தே போகலாம்ணா. ப்ளீஸ்ணா. அப்போ வரமாட்டே. அப்படித் தானே?” பூச்சி கண்களை அகலமாக்கி முறைத்தாள். நானும் சிரித்து ஓக்கேன்னேன். தெரு விளக்கில்லாமல் தெருவே இருட்டியிருக்க, நாலைந்து புக் எடுத்துகிட்டு, என் பக்கத்துல பூச்சியும், அடுத்து அஸ்வினியும் வர. மெல்ல நடக்கத் தொடங்க, பூச்சி கிட்டே வந்து என் கைகளுக்குள் தன் கையை நுழைத்து தன்னோட வலது பக்க முலை என் முழங்கையில் இடித்துக் கொண்டே வந்தாள். நானும் முழுசா அழுத்தி எஞ்சாய் பண்ணிக் கொண்டே வந்தேன்.

“அஸ்வினி. அங்கே தனியா இருப்பீங்கல்ல்லே. பத்திரம். செல் போன் பக்கத்துலேயே வச்சுக்கங்க. ஏதாவது ப்ரச்னையின்னா உடனெ போனடிங்க நாளைக்கு என்ன எக்ஸாம்.” என்னவோ சொன்னாள். என் காதுலயே விழலை. உடனே அவள் இந்த பக்கம் வர. என் தங்கை பூச்சி என்னை அஸ்வினியை நோக்கி மெல்ல தள்ளி தன் கைகளால் என்னை கிள்ளி அவளை காட்டி கண்ணடித்தாள். நானும் புரிந்து கொண்டு.

“கிட்டே வா. அஸ்வினின்னு. அவளோட இடுப்பில் கை போட்டு மெல்ல இழுக்க. அவளும் கிட்டே உராய்ந்து கொண்டே நடக்க. சிறிது நேரத்துல. அஸ்வினியின் ஆப்பிள்களும் என் முழங்கைகளை பதம் பார்க்க இரு பக்கமும் இதம்.இதம். சுகம். சுகம். சுகம். நைட் அங்கேயே தங்கிடலாமா? இரண்டு பெண்களுமே. அப்புறம் ஏதும் பேசலை. அவங்க வீடு வந்ததும். அஸ்வினி பூட்டை திரந்து உள்ளே போக. பட்டுனு ஹாலிலேயே பூச்சி. என்னைத் தடுத்து நிறுத்தி.


“அண்ணா. என்ன யோகமா? வாழ்வுதான். ஆண்ட்டியும், பொண்ணும் உனக்கு ரூட் விடறாங்கல்ல்லே. எஞ்சாய் பண்ணுண்ணா. நான் யார்கிட்டேயும் போட்டு குடுக்க மாட்டேன்.” நான் திரு திருன்னு முழித்துக் கொண்டே இருக்கையில் அஸ்வினி வெளியே வந்து

“ பூச்சி. கவுதமண்ணா. கொஞ்சம் இருங்க.ன்னு” வெளியே போனாள். நான் பட்டுனு பூஜாவை இறுக்கிக் கட்டி அணைத்து

“ ரொம்ப தேங்க்ஸ். பூஜா. யார்கிட்டேயும் சொல்லிடாதேடி.” அவள் சிரித்துகொண்டே என் நெற்றியில் கிஸ் அடிச்சிட்டு உதடுகளை கொண்டு என் உதடுகளை கவ்வினாள். என் கைகள் அவளோட மேனியெங்கும் மேய அனுமதித்தாள். ஒரு பழத்தை பிடித்து கொண்டு. இன்னோரு கையால் வெற்று இடுப்பில் தேய்த்து அப்படியே உள்ளங்கையால் அவளோட கூதியை. மொத்தமாய் அமுக்க

“ச்ச்சீ.ச்ச்ச்சீஈஈ போண்ணா. ஆண்ட்டி போதலையா. போதாக்குறைக்கு, அவ பொண்ணும் ரெடியாய்டுவா போலிருக்கே. அப்புறம் தங்கச்சியும் கேட்குதோ?” கையை விலக்கினாள். அதே நேரம் அஸ்வினியும் வந்துட்டாள். கையில் பால் பாக்கெட்

“அண்ணா. காபி சாப்பிட்டு போறீங்களாண்ணா.?” உடனே பூச்சி சிரித்து

“இவனா. பாலா. காபியா? பீர், பிராந்தின்னா. இங்கேயே தங்கிடுவான். நீ. வாடி போலாம். அண்ணா. நீ கிளம்புண்ணா. காலைல வந்துடுண்ணா. குட் நைட் ஸ்வீட் ட்ரீம்ஸ். பை.பை” னு என்னை அனுப்பிட்டாளுங்க. எனக்கு ஒரு பக்கம் குஷி. ஏன்னா நானும் அம்மாவும் தனிமையில். அப்பா வருவதற்குள் கரெக்ட் பண்ணனுமே? அடுத்து பூச்சியின் கூதியும் பொம்முனு அதை அமுக்க விட்டாளே. கண்டிப்பா சீல் உடைக்க விட மாட்டா? அய்யோ மனசு குஷியில் சீட்டியடித்துக் கொண்டே வீட்டிற்கு வந்தேன். கரண்ட் போகலை.

நேரே கிச்சனுக்குப் போனேன். அம்மா அடுப்புக்கு முன்னே என்னமோ பண்ணிக் கொண்டிருக்க. பின்புறம் கட்டிக் கொண்டேன். அற்புத குண்டிகளின் பிளவில் என்னோட உருட்டு கட்டை இடம் தேடி தஞ்சமடைய. அம்மா சிலிர்த்தாள். இளஞ்சூட்டில் ஆஹா. என்ன சுகம்?

“டேய். அவளுங்களை விட்டுட்டு வந்துட்டயா? இப்போதான் எனக்கு நிம்மதி”

“ஏம்மா. பூச்சி நம்ம வீட்டுல கரண்ட் போய்டும்னு சொன்னா. அவதான் ஈபி மினிஸ்டர் மாதிரி?” அம்மா திரும்பி. என் தோள் பட்டையில் கை போட்டு.

“சும்மாடா. எல்லாம் உனக்கு பயந்துதான். அந்த அஸ்வினி பொண்ணும் உன்னை சைட் அடிக்குதாம். ஆத்தாளுக்கும் பொண்ணுக்கும். ஒரு ஸ்மார்ட்டான பையனை பார்த்ததும். மடக்க துடிக்கிறாளுங்க. அதனால்தான் பூச்சி பொண்ணு திட்டம் போட்டு அங்கே போய்ட்டா. உனக்கென்ன ரொம்ப வருத்தமோ?” நான் சிரித்துகொண்டே.

“அய்யோம்மா. அந்த பொண்ணு அஸ்வினியை பார்த்தா யார்க்குமே மூடு வராது. சப்பை ஃபிகர்…ம்மா. அவ. அவளைப்போய் நானா. என் ஸ்டேட்டஸுக்குச்ச்ச்ச்சீ. ச்ச்ச்ச்சீ. போம்மா.” அம்மாவை இழுத்து கட்டிக் கொண்டேன்.

“ம்ம்ம்.அடடா. அய்யாவுக்கு ஸ்டேட்டஸ்? வேறயா.? டேய். அப்போ உன் கண்ணுக்கு யார்தான் சூப்பர் ஃபிகர்.? வத்சலா ஆண்ட்டியா?” என் கைகளுக்குள் சிணுங்கினாள். தொப்புள் குழியை தடவிக் கொண்டே.

“போம்மா. நீங்க சொன்னா நம்பமாட்டீங்க. அப்புறமா திட்டுவீங்க.?”

“சரிடா. திட்டலை. சொல்லுடா. உங்கப்ப்பா வேற வரும் நேரம் ராஜா. சொல்லிட்டு என்னை விடுடா.?”

“அம்ம்மா. சூப்பர் ஃபிகர்னா. அது நீங்களும் நம்ம பூச்சியும் தான் உலகத்திலேயே கும்ஃபிகர்கள். அப்புறம்தான் மத்ததெல்லாம்.?”

“ச்ச்ச்ச்ச்சீ.ச்ச்ச்ச்ச்ச்சீ. போடா. பன்னி. போக்கிரி. அம்மாவும் தங்கச்சியும்தான் உனக்கு பிடிக்குதாடா. உன்னை கிட்டே விட்டதே தப்பு. அதான் பஸ்ஸுல. அந்த தடவு தடவினியா. வழிசல் வேற. போக்கிரி. வா. அப்பா வரட்டும். உங்காளை எப்படி சைட் அடிக்கிறான்ன்னு சொல்றேன் டேய். அப்போ. ஏண்டா. அவ பூச்சி கூட எப்பவுமே சண்டை?””

“இதுக்குமேல போட மாட்டோம்னு உறுதி எடுத்துட்டோம்.” அம்மாவின் கழுத்தில் முகம் புதைத்தேன். ம்ம்ம்.மா. இப்போ குளிச்சீங்களா.”

“ம்ம்ம்ம்.ஏன்டா. கேட்கிறே?”

“சோப் வாசம். ஆளை தூக்குதே.”

“தூக்கும்.தூக்கும். நீ பாட்டுக்கும் என்னை தூக்கிடாதே. எனக்கு எங்கம்மா. தங்கச்சிதான் பிடிக்கும்ன்னு யார்கிட்டயாவது உளறிடாதேடா. எனக்கும் என் பையனைத் தான் பிடிக்கும்”ன்னு கட்டி பிடித்து முகம் முழுக்க கிஸ் அடித்தாள். கிறங்கினாள்.

“டேய். உங்கப்பாக்கு தெரிஞ்சா எப்படி எடுத்துப்பார்னே தெரியலை. நீ என்னை எப்படி வேணுமின்னாலும் கொஞ்சிக்கோடா. ஆனா. இன்னிக்கு இருட்ல இடிச்ச மாதிரி இன்னோருவாட்டி இடிச்சா வலியில் செத்தே போய்டுவேன்.”

நான் கொஞ்சம் கூட தயங்காமல் அம்மாவின் பழுத்த பப்பாளிகளை தடவ “சாரிம்மா. ரொம்ப வலிக்குதா…ம்மா. நான் மெல்ல பிடிச்சிவிடட்டுமா.” அவளோட பதிலுக்கு காத்திராமல் மெல்ல இரு கனிகளையும் ஜாக்கெட்டோடு பிசைய. ரெண்டு மூனு செகண்ட் அனுமதித்தவள், பிறகு தள்ளி விட்டாள்.

“போனடிக்குது பாருடா. உனக்கு காதுல விழலை. போய் யாருன்னு பாருடா.” விரட்டினாள். அப்பாதான் பேசினார்.

“பவ். இந்த சனியன் பிடிச்ச ஃப்ளைட் மூணு மணி நேரம் லேட்டாம். வீட்டிற்கு வந்து திரும்பி வரவா முடியும்.? என்ன பண்ணுவதுன்னே. தெரியலை.ச்ச்சே.”

“அய்யோ. அப்படியா என்னங்க. நீங்க எங்கே சாப்பிடுவீங்க. பசி தாங்க மாட்டீங்களே?”

“சாப்பாட்டை விடுடி. தூக்கம் கண்ணை சுழட்டுது” அம்மா நமுட்டு சிரிப்புடன்.

“அதான் நேத்து நைட்டு தூங்கணும். தூங்க விட்டிருக்கணும். இப்போ புலம்பினா.? ஒன்னு செய்யுங்க. எல்லாம் முடிச்சிட்டே விடியற்கலைல வந்துடுங்க. நாளைக்கு லீவ் போட்டுட்டு வந்துடுங்க.”

“அது முடியாதுடி. நாளைக்கு இன்ஸ்பெக்ஷன்.?” நான் உடனே உள்ளே புகுந்து.

“அப்பா. அந்தாள் வந்தா அவரோடவே நைட் தங்கி நாளைக்கு பர்மிஷன்லே வாங்கப்பா.” அம்மா என் காதை திருகினாள்.

“அதான் செய்யணும். சரி பார்க்கலாம். பத்திரமா தூங்குங்க. காலைல விடிஞ்சதுமே வரேன்.” அம்மா என் தலைல ஒரு குட்டு குட்டிட்டு.

“என்னடா. ஏதோ ப்ளான் பண்றே? தங்கச்சியுமில்லே. அப்பனுமில்லே. என்னை இப்பத்தான் சூப்பர் ஃபிகர் கிகர்.ன்னு வர்ணிச்சிருக்கே. யேய். சொல்லுடா.” என் மார்பில் இரு கைகளாலும் குத்தினாள்.

“அப்பப்பா. என் கைதான் வலிக்குது. உனக்கு வலிக்க……லேடா.”

“இல்லைம்மா. ஒன்னும் வலிக்கலே. ஆனா பதிலுக்கு உங்களை கட்டி பிடிக்கப் போறேன்ன்னு” பலம் கொண்ட மட்டும் இறுக்கி அணைத்தேன்.

“ஆஆஆ.ஆஅய்யோ. டேய். போச்சுடா1 என் இடுப்பே போச்சுடா. பொறுக்கி. உன் பொண்டாட்டி எப்படித்தான் தாக்கு பிடிப்பாளோ அய்யோ… ம்ம்மா.”ன்னு முனகினாள்.

“அது அப்புறம். முதல்ல நைட் நீங்க எப்படி தாக்கு பிடிக்கபோறீங்க பார்ப்போம்.” அம்மா என்னை அடிக்க ஓடிவர நானும் குடுகுடுன்னு போய் பெட் ரூமில் பெட்டில் விழுந்துட்டேன். அம்மா என் மீது ஏறி பாய்ந்து கட்டிக் கொண்டு. என்னை மல்லாக்க போட்டு என் தொடைகள் மீது ஏறிக்கொண்டு. என் கைகளை பிடித்துகொண்டு. என்னை பட்பட்டுனு அடித்துக் கொண்டிருக்க (செல்லமாய்த்தான்) நான் அப்படியே அம்மாவை படுக்கையில் தள்ளி அவளின் மீதேறி படுத்து கைகளை பிடித்து கொண்டு. முகம் முழுக்க பொச்பொச்னு முத்தமா குடுக்க. ஆஅ.ஆஅ.ஆஆ.டேட்ச்ச்சீ. ச்ச்சீ உன்னை.ஆ.ஆவ். மெல்லடா. பட்டுனு அம்மாவின் அழகிய ஆர்ஞ்சு சுளை உதடுகளை கவ்விட்டேன். ஆஆஆஆ.ன்னு கை கால்களை உதறியவள். பட்டுனு அமைதியாய்ட்டாள். நாக்கை நாக்கோடு பின்னி என்னை அழுத்தி அணைத்து கொண்டாள். ஐந்து நிமிஷம் உறியோ உறி…ன்னு உறிஞ்சினேன். என் தடி பேயாட்டம் போட்டது. அம்மாவின் தொடைகளை குத்தோ குத்துனு குத்த. முலை ரெண்டுமே என் கைகளில் மாட்டி

“ஸ்ஸ்.எழுந்திரு நாயே. எழுந்திருடா. பன்னி. நாளைக்கு உங்கப்பன் ஏண்டி. இப்படி சிவந்திருக்குன்னா என்னடா சொல்ல முடியும்?”

“ஓ.அப்படியா.”ன்னு கிட்டே மெல்ல உதடுகளை கவ்வி மென்மையா சுவைக்க ஆஆஆ.அய்யோ. என்ன சுகம்? அம்மாவும் கண் மூடி அனுபவித்தாள்.

“டேய். செல்லமே. எழுந்திருடா. வயிற்று பசிக்கு முதல்ல தீனி. வாடா. சாப்பிட்டு வரலாம்.மத்ததெல்லாம் அப்புறம்.” என்னை தள்ளிட்டு எழ முயற்சிக்க, முந்தானை கலைந்து பப்பாளிகள் ரெண்டும் கண்ணை பறிக்க நான் மீண்டும் முலைகளில் முகம் புதைக்க அவளும் கட்டிக் கொண்டு. என் நெற்றியில் கிஸ் அடித்தாள். நான் மனதார பூச்சிக்கு நன்றி சொன்னேன்.