Adultery నేను నా ఫ్రెండ్స్... by srisan1435

[Milf rider]

ఒక్క నిముషం నా గుండె ఆగి కొట్టుకోవడం స్టార్ట్ అయ్యింది.
ఎదురుగ పాతికేళ్ళ అమ్మాయ్.గంధం రంగు లంగా ఎరుపు రంగు వోణి తో చేతిలో ఐఫోన్ తో అచ్చం దేవకన్య ల వుంది.
నా గుండె నిజం గ లయ తప్పింది.
తననే చూస్తూ నన్ను నేను మర్చి పోయా.
తానే ముందు పలకరించింది.
ఏవండి మిమ్మల్నే. మీకు ఫోన్ అంది.
నేను అలాగే వుండిపోయాను.
హలో మిమ్మల్నే..మీకు ఫోన్ అంది.నేను తేరుకొని ఫోన్ తీసుకొని హలో అన్నాను.
అవతలి వైపు రాము.
హాయ్ శ్రీ.నేను రాము.తను నా కజిన్.మ్యారేజ్ కి ఎల్లాలి అంట.వాళ్ళ కార్ సడన్ గ ప్రాబ్లం వచ్చి స్టార్ట్ కావడం లేదుట.కాస్త నువ్వు ఫ్రీగా ఉంటే తనను ఫంక్షన్ హాల్ కి తీసుకెళ్లి తీసుకు రాగలవా. వాళ్ళు కూడా మన ఊరి వల్లే.ప్లీజ్ అని రిక్వెస్ట్ చేసాడు.
నేను అయ్యో అదెంత పని.ఓకే చెప్పి కాల్ కట్ చేశా.
తనను ఫ్లాట్ లోపలి రమ్మని 5 మినట్స్ అని చెప్పి బెడ్ రూమ్ లోకి వెళ్లి డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకొని వచ్చి వెళ్దామా అన్నాను.
తను ఓకే అని మీ నెంబర్ కి కాల్ చేసానంది.బట్ నో రెస్పాన్స్ అందుకే వచ్చాను అంది.అప్పుడు గుర్తుకు వచింది పదుకెనెప్పుడి సెల్ ఆఫ్ చేసిన సంగతి.
హబ్బా అనవసరం గ తన నెంబర్ ని మిస్ అయ్యాను అనిపించింది.
సెల్ ఆన్ చేసి సారీ చెప్పను.కొద్ది దూరం లొనే వుంది వాళ్ళ ఇల్లు.ఇండిపెండెంట్ డూప్లెక్ హౌస్. బాగానే వున్నారు అనుకున్న.పోర్టికో లో స్కోడా కార్ బోయనేట్ ఎత్తి పెట్టి వచ్చిన మెకానిక్ ఎదో వర్క్ చేస్తున్నాడు.
తను ఇంట్లో వాళ్ళకి చెప్పి బయలుదేరాం.బేగంపేట లో మా ఫ్లాట్.ఉప్పల్ లో ఫంక్షన్ హాల్.ట్రాఫిక్ ఎక్కువగానే వుంది ఈవెనింగ్ అవడం వల్ల.
7 కి చేరుకున్నాం.బైక్ పార్క్ చేసి లోపలి కి వెళ్ళాం.తను అంది సారీ అండీ మీరు ఫంక్షన్ అయ్యేవరకు ఒంటరిగానే కూర్చోవాలి.నాకు కొత్త వాళ్ళను ఇబంద్ది పెట్టడం ఇష్టం ఉండదు.ప్లీజ్ ఏమనుకోకండిన్ అంది.
నేను నవ్వేస్తూ ఇట్స్ ఓకే అన్నాను.తను వాళ్ళ ఫ్రెండ్స్ గ్యాంగ్ లో కలిసి పోయింది.
అందరిలో తను స్పెషల్ గ కనిపిస్తుంది.నవ్వుతు తుళ్ళుతూ మాట్లాడుతూ హాల్ అంత తిరుగుతుంది.
9 కి డిన్నర్ చేసి బయటకు వచ్చాము.జనవరి కావడం వాళ్ళ కాస్త చాలిగానే వుంది.బైక్ మీద కాస్త దగ్గరిగానే కూర్చుంది ఈ సరి.
ఇల్లుచేరం.బైక్ ఇంట్లో పెడుతుండగా ఇది రాము అన్నదే. ఫ్లాట్ లో ఎవరు ఉండటం లేదు అందుకే ఇక్కడ పార్క్ చేసాడు.కావాలంటే మీరు యూస్ చేసుకోవచ్చు అంది.నేను పర్లేదు నాకు 1 వీక్ లో ఇంటినుండి వస్తుంది అని చెప్పి బాయ్ చెప్పి బయటకు వచ్చాను.తను గేటు వరకు వచ్చి మల్లి థాంక్స్ అంది అంది.
మనలో మనకు థాంక్స్ ఏంటి మామిడికాయ్ అంటూ అక్కడి నుండి వచ్చేస. తను షాక్ అయి అలాగే చూస్తుంది పోయింది.
రూమ్ కి వచ్చి డ్రెస్ చేంజ్ చేసుకొని పడుకోడానికి రెడీ అయ్యాను.
లైట్స్ ఆఫ్ చేయగానే సెల్ కి కొత్త నెంబర్ నుండి sms వచ్చింది.ఓపెన్ చేశా.
హూ ఆర్ యూ అని వుంది.
అది ఎవరి నంబెరో తెలుసుకోవడం పెద్ద పని అవ్వలేదు.
నేను కనుక్కో అని రిప్లై ఇచ్చాను.
తను అలా నన్ను మామిడికాయ్ అని పిలిచేది ఒకే ఒక్కరు అది నువ్వేనా అంది.
నేను బదులుగా ఏమో కావచ్చేమో అని పంప.
వెంటనే తన కాల్
లిఫ్ట్ చేయాలా వద్ద అనుకుంటూనే లిఫ్ట్ చేశాను.
నువ్వు నువ్వు శ్రీకర్ వా అంది.
నేను అవును అన్నాను.అవతలి వైపు ఒక్కసారి సైలెన్స్.
ఓకే బాయ్ అని ఫోన్ పెట్టేసింది.
నేను కాల్ కట్ చేసి ఓక్కసారి గతం లోకి వెళ్ళిపోయాను.
తను ఇంకా నన్ను మర్చిపోలేద అనుకున్న.
ఐన ఎలా మర్చిపోతుంది.
తన జీవితం లో మొదటి మగాన్ని నేను.
తన కన్నె వలపుని దోచుకున్న తన చెలికాన్ని.

గతాన్ని గుర్తు తెచ్చుకుంటూ బెడ్ లో పడుకుంది పోయాను.
ఆవు మా హైకాలేజ్ రోజులు.
ఊర్లో ఉండే పెద్ద కుటుంబాల్లో మాది ఒకటి.
ఊరికి పెద్ద దిక్కు గ రాఘవ రావు గారు ఉండే వారు.
అతనికి ముగ్గురు అబ్బాయిలు. మొదటివాడు లండన్ వెళ్లి డాక్టర్ కోర్స్ చదివి అక్కడే సెటిల్ అయ్యాడు.రెండవ వాడు సివిల్ ఇంజనీరింగ్ చదివి పట్నం లో కాంట్రాక్టులు చేసుకుంటూ ఉండేవాడు.చిన్న వాడికి చదువు అబ్బక తండ్రికి అటుపోలం లో ఐటు పంచాయితీ లకు సహాయం గ ఉండే వాడు.
ఊళ్ళో రాఘవ రావు గారు విద్యకు చాల విలువ ఇచ్చి మంచి కాలేజ్ కట్టించి ఇంగ్లీష్ మీడియం కూడా చెప్పించే వారు.
ఎలా ఉండగా రాఘవ రావు గారి రెండవ కోడలు ఇంట్లో ప్రమాదసీవ శాత్తు కరెంట్ షాక్ తో చనిపోయింది.
వాళ్ళ అబ్బాయి ప్రకాష్ కు ఒకేఒక కూతురు.
ఆమె ఆలనా పాలనా చూసేవారు ఎవరు లేక తనను తమ్ముడి దగ్గరికి పంపేసాడు.
అలంటి టైం లో వచ్చింది తను.
మా ఊరికి.
తన పేరు ప్రవీనా.
అందరు ముందుగా అమ్ములు అని పిలిచే వాళ్ళు.
చిన్నగా ముద్దుగా బుట్టబొమ్మల ఉండేది.
మొదటి సారి నా క్లాసురూం కి వచ్చింది.చూడటానికి చిన్న వయసే అయిన ఏపుగా పెరిగిన 16 ఏళ్ళ పరువం.
అన్ని అందాలు ఎక్కడ ఎలా ఉండాలో అల చెక్కి పంపించినట్లు గ వుంది.
నా పక్క బెంచి లోకి వచ్చి కూర్చుంది.
అప్పటి వరకు ఆకర్షణ అంటే కేవలం ఆయస్కాంతలకు మాత్రమే ఉంటుంది అనుకునే వాణ్ణి.
మొదటిసారి తనలో వుంది అనిపించింది.
బెల్ ఎప్పుడు కొట్టారో టీచర్ ఎం చెప్తుందో కూడా తెలినంత గ ఆకర్షితుడనయ్య.
పక్కన బాబి గాడు పదరా ఇంత తినొద్దం అని నన్ను తట్టేదాక తెలీదు నేను 3 పీరియడ్స్ ఎం విన్నానో.
అల మొదలయ్యింది మొదటిసారి నాలో కలవరం.
ఆ రోజు మొదలు ఎప్పుడు తన వైపే చూస్తుండే వాణ్ణి.
అప్పుడప్పుడు దొరికి పోయేవాన్ని.
ఓరోజు సడన్ గ క్లాసు అయిపోగానే హాయ్ నేను ప్రవీణ. మీ వీధి లొనే వుంటాం.
నేను లేట్ గ జాయిన్ అయ్యాను.నేను మీ ఇంటికొచ్చి నోట్స్ రాసుకోవచ్చా అని అడిగింది.
కోకిల ఓ ముంతెడు తేనే తాగి పాట పడినట్లుంది తన వాయిస్.
నేను ఎం చెప్పాలో తేలిక అలాగే ఉండిపోయా.
మిమ్మల్నే నేను నోట్స్ రాసుకోవచ్చా అంది.
బాబి గాడు రేయ్ నిన్నెరా శ్రీ.అన్నాడు.
నేను అయ్యో అదెంత మాట.తప్పకుండ రండి అన్నాను.సరే ఈరోజు కాలేజ్ అయ్యాక ఈవెనింగ్ వస్థానండి అంది.
అంతే నేను ఆకాశంకంటే 100రెట్లు పైన వున్నా.మనసు గాల్లో వుంది.శరీరం బరువు కోల్పోయినట్లు తేలికగా అయ్యింది.వెంటనే నేను సరే నండి అన్నాను.
తను నవ్వుతు థాంక్స్ చెప్పి వెళ్ళిపోయింది.
ఇక అక్కడున్న అబ్బాయిలందరికీ నేను విలన్ ని అయిపోయాను.
అందరు కొరకొర చూడసాగారు.
చిటికెలో అక్కడినుండి పరిపోయినంతగా పని చేశా.
ఇంటిని వెళ్ళగానే ముందు అమ్మకు నా ఫ్రెండ్ నోట్స్ రాసుకోడానికి వస్తుంది అని ఇన్ఫర్మేషన్ ఇచ్చాను.
తను నన్ను ఒక్కసారిగా విచిత్రం గ చూసి ఎవ్వరిని ఇంటికి రాణించి వాడివి కాదు.ఇప్పుడేంట్రా స్పెషల్ గ చెప్తున్నావ్ అంది.
నేను కంగారుగా అధికాదమ్మ తను రాఘవ రావు వాళ్ళ మనవరాలు అని చెప్పా.
ఓ నిజంగాన ఎప్పుడో చిన్నపుడు చూసా,
పాపం తల్లి లేని పిల్ల కద. సర్లే రానివ్వు అంది.
తనకి తల్లి లేదు అనే బాధ కన్నా తను మా ఇంటికి వస్తుంది అనే ఆనందమే నన్ను ఉక్కిరిబిక్కిరి చేసింది.
కరెక్టు గ 6 గంటలకు తను మా గుమ్మం ముందుకు లంగా వోణి లో వచ్చింది.
కొత్త ఇంటి అల్లుడిని ఎదురుకోలు పలికినట్లు ఎదురెళ్లి
వెల్కమ్ చెప్పను.
నా రూములోకి తీసుకెళ్లి కుర్చీలో కూర్చుండబెట్టి నా నోట్స్ అన్ని ఇచ్చి పక్కన కూర్చున్నాను.
తను ఆరోజు తలస్నానం చేసినట్లు వుంది.
దగ్గరగా చూస్తున్న తనను మొదటిసారి.

నీలిమేఘాలు తన అరవిరిసిన కురులు.
ఆకాశం లో మెరుపు తన కంటి చూపు.
కెంపులు తన చెంపలు.
కలువలు తన కళ్ళు.
దొండపండు తన పెదాలు.
గులాబీ రేకులు తన ఆదరవర్ణాలు.
శంఖం తన మెడ వంపు.
చిన్న కొండలు తన హృదయబాండగారం.
మల్లెతీగా సన్నని నడుము.
నిజంగా భగవంతుణ్ణి మెచుకోకుండా ఉండలేక పోయాను.
తన ఒంటి నుండి వస్తున్న పరిమళం నా గది లోని గాలిని సుగంధపు పరిమాలలతో నింపేస్తుంది.
ఎలాంటి అందాన్ని ఇంత దగ్గరగా చూస్తాను అని ఎప్పుడు అనుకోలేదు.
చూస్తుండగానే గంట ఇట్టే గడిచిపోయింది.
తను నా వైపు ఒక్కసారిగా చూసింది.
నేను గబ్బుక్కున చూపు తిప్పేసుకున్న.
తను గమనించలేదు.
హమ్మయ్య అనుకున్న.
తను ఏరోజుకి ఇక చాలు.మల్లి నెక్స్ట్ డే వస్తాను అంటూ బుక్స్ సర్దుకొని లేచి నిబడింది.నేను తన వెనకే వెళ్ళాను.నా గది గుమ్మం దాటుతుండగా ఒక్కసారిగా వెన్నక్కి తిరిగి బాబోయ్ అంటూ నా వైపుకి పరుగున వచ్చింది.
అప్పుడు జరిగిందా సంఘటన........