Romance ప్రేమ బాధ సెక్స్

[Vickyking02]

వినయ్ నీ చూసిన ఆనందం తో ప్రియాంక వెంటనే తన కప్ బోర్డు లో తనకు ఇష్టమైన డ్రస్ తీసుకొని అద్దం పక్కన అతికించిన హిృతిక్ రోషన్ ఫోటో వైపు చూసి "సారీ హిృతిక్ ఇప్పుడు నా రియల్ హిృతిక్ వచ్చాడు ఇంక నీతో పని లేదు బై" అని చెప్పి ఆ ఫోటో నీ చించి బాత్రూమ్ లోకి వెళ్లి స్నానం చేసి రెడీ అయ్యి తన రూమ్ నుంచి బయటకు వచ్చింది ప్రియాంక ఆ తర్వాత కిచెన్ లోకి వెళ్లి వంట చేస్తూన్న తన తల్లి వెనకు చేరి "అమ్మ అతను వచ్చాడు వెళ్లి కలిసి వస్తాను "అని చెప్పింది," హే ఆగు తొందర పడ్డవదు "అని ఆపింది


ప్రియాంక : ఏంటి ఏమీ అయింది

సరిత : అసలు విషయం తెలియదు నీకు

ప్రియాంక : ఏంటి

సరిత : ఆ అబ్బాయి కీ నీ గురించి తెలియదు మీ నాన్న ఎప్పుడు చెప్తుంటారు కదా నా ఫ్రెండ్ నా దేవుడు అని మేజర్ చంద్ర శేఖర్ అని

ప్రియాంక : అవును అయితే

సరిత : ఆయన కొడుకు ఈ అబ్బాయి ఎయిర్ ఫోర్స్ లో ఏదో తప్పు చేశాడు అని సస్పెండ్ చేస్తే ఆర్మీ లోకి మీ నాన్న పర్సనల్ influences వాడి తీసుకొని వచ్చారు నీకు ఇచ్చి చేస్తే బాగుంటుందని ఆయన అనుకున్నారు నీకు అతను నచ్చాడు అని అర్థం అయింది, అతనికి నువ్వు నచ్చేలా చేసుకో అని చెప్పింది.

ప్రియాంక : అంటే ఇప్పుడు నేను అతని లవ్ చేసి పెళ్లి చేసుకోవాలని చెప్తున్నావూ అంతే కదా

సరిత : అంతే కొద్ది సేపు ఆగు మీ నాన్న అస్లాం అంకుల్ నీ అతని బ్రేక్ ఫాస్ట్ కీ పిలిచారు అప్పుడు కలువు

ప్రియాంక : సరే ఇంతకీ అతని పేరు ఏంటి

సరిత : వినయ్ అంటా

ప్రియాంక : వియాంక

సరిత : ఎంటే అది

ప్రియాంక : అంటే రేపు నీకు మనవరాలు పుడితే దానికి ఈ పేరు పెడతాలే అని చెప్పి కిచెన్ నుంచి బయటికి పరిగెత్తింది

అప్పుడే లోపలికి వస్తున్న వినయ్ కీ అనుకోకుండా డాష్ ఇచ్చింది ప్రియాంక, అలా కింద పడిపోతున్న ప్రియాంక చెయ్యి పట్టుకొని నడుము కింద చెయ్యి అడ్డు పెట్టి పట్టుకున్నాడు వినయ్, "ఆర్ యు ఓకే" అని అడిగాడు వినయ్ కానీ ప్రియాంక చెవిలో కీ ఆ మాటలు వెళ్లడం లేదు అలాగే వినయ్ నీ చూస్తూ ఉంది. అప్పుడే ప్రతాప్ బయటికి రావడం తో వినయ్ చేతిలో ఉన్న ప్రియాంక గురించి మరిచి పోయి తనని వదిలేసి సెల్యూట్ చేశాడు, అంతే ప్రియాంక కింద పడింది దాంతో అప్పుడు గుర్తుకు వచ్చింది వినయ్ కీ దాంతో ప్రతాప్ వచ్చి ప్రియాంక నీ లేపి లోపలికి పంపించాడు.

ఆ తర్వాత ప్రతాప్ వినయ్ నీ వచ్చి సోఫా లో కూర్చోమని సైగ చేశాడు దాంతో వెళ్లి ప్రతాప్ ఎదురుగా ఉన్న సోఫా లో కూర్చున్నాడు వినయ్

ప్రతాప్ : కెప్టెన్ వినయ్ చంద్ర

వినయ్ : ఎస్ సార్

ప్రతాప్ : నేను కూడా కెప్టెన్ నుంచి ఇప్పుడు Brigadier అయాను దానికి కారణం మీ నాన్న

వినయ్ : మా నాన్న న 

ప్రతాప్ : kargil war సమయంలో నేను కెప్టెన్ గా పనిచేసేవాడిని మీ నాన్న నాకూ మేజర్ అయినా కూడా ఏ రోజు అధికారం చలాయించలేదు ఒక మంచి ఫ్రెండ్ లా ఉన్నారు నాకూ తగలాలిసిన బుల్లెట్ ఆయన తీసుకొని నను కాపాడాడు అందుకే ఆయన రుణం తీర్చేందుకు ఒక అవకాశంగా ఈ హెల్ప్ నీకు చేశాను సారీ నీ మీ నాన్న గురించి చెప్పి బాధ పెట్టాన

వినయ్ : ఒక మామూలు సిటీజన్ నీ అయ్యి ఉంటే బాధ పడే వాడిని సార్ కానీ ఒక మిలిటరీ ఆఫీసర్ గా అలాంటి త్యాగం చేసే అవకాశం కోసం నేను ఎదురు చూస్తున్న

ప్రతాప్ : That's the spirit my boy అని మెచ్చుకున్నాడు కానీ ప్రియాంక ఫోటో చూసిన ప్రతాప్ కొంచెం సైలెంట్ అయ్యాడు

ఆ తర్వాత ప్రియాంక కాఫీ తీసుకొని వచ్చింది

ప్రతాప్ : మా అమ్మాయి ప్రియాంక అని పరిచయం చేశాడు

వినయ్ : హలో అని చెప్పాడు

ప్రియాంక : హయ్ అని చెప్పింది

వినయ్ : సారీ ఇందాక జరిగిన విషయానికి

ప్రియాంక : పర్లేదు అని కాఫీ ఇచ్చింది

ఆ తర్వాత ప్రియాంక తన రూమ్ లోకి వెళ్లింది తన బుక్ లో మళ్లీ జరిగిన విషయం నీ కవితలా రాయడం మొదలు పెట్టింది.

"కలలు పొంగాయి నా నిద్ర లో
పదాలు రాళ్లాయి నా పెదవి నుంచి
నా గుండె అదుపు తప్పింది నీ ప్రేమ తో నిండి
నువ్వు రంగువ
నువ్వు నా రెక్కలవా
నా కళ్లకు రహదారి వా"

ఆ తర్వాత వినయ్, ప్రతాప్, అస్లాం అంతా బ్రేక్ ఫాస్ట్ కోసం కూర్చున్నారు అప్పుడే ప్రియాంక కూడా వచ్చి వాళ్ల తో కూర్చుంది" సార్ నేను ఇది కచ్చితంగా చెప్పాలి మామూలుగా సిటీ లో ఉండే అమ్మాయి లు మోడర్న్ గా ఉండడానికి ట్రై చేస్తారు కానీ మీ అమ్మాయికి మన ట్రేడిషన్స్ మీద ప్రేమ అనుకుంటా చాలా పద్ధతి గా డ్రస్సింగ్ ఉంది" అని పోగిడాడు వినయ్ దాంతో కొంచెం సిగ్గు పడింది ప్రియాంక.

(ఇది ఇలా ఉంటే అక్కడ సాహితీ పరిస్థితి ఏంటో తెలుసుకుందాం)

ఆ రోజు రాత్రి వినయ్ వచ్చి గొడవ చేసిన తరువాత సాహితీ వాళ్ల నాన్న సాహితీ ఫోన్ తీసుకొని పొగల కొట్టి అప్పటికి అప్పుడు తన ఫ్రెండ్ ట్రావెలింగ్ ఏజెన్సీ తో మాట్లాడి హైదరాబాద్ కీ కార్ మాట్లాడి అక్కడి నుంచి ఢిల్లీ కీ ఫ్లయిట్ లో వెళ్లి పోయారు, అక్కడ తన ఫ్రెండ్ విష్ణు ప్రసాద్ రావు ఇంటికి వెళ్లారు ఆయన ఢిల్లీ లోని ఒక పెద్ద సాఫ్ట్ వేర్ కంపెనీ కీ యజమాని ఆయన కు ఉన్న ఒక కూతురు చిన్నప్పుడే చనిపోవడంతో ఆయన కిరణ్ నీ చూసి తన కొడుకు గా దత్తత తీసుకొని తన కంపెనీ అధికారాన్ని కిరణ్ చేతికి అందించాడు, అలా కిరణ్ తనకు ఎలాంటి అడ్డు ఉండదు అని నిర్ణయం తీసుకొని ఆ కంపెనీ MD గా ఉన్నాడు.

సాహితీ ప్రేమ విషయం తెలుసుకున్న విష్ణు ప్రసాద్ తన కొడుకు సాహితీ కీ పెళ్లి చేద్దాం అని రామకృష్ణ తో చెప్పాడు, దానికి సాహితీ అమ్మ నాన్న కీ చాలా సంతోషం కలిగి వెంటనే ఒప్పుకున్నారు.

వినయ్ ఆర్మీ లో చేరిన సందర్భంగా ప్రతాప్ పార్టీ ఇచ్చాడు అలా అందరూ ఎంజాయ్ చేస్తూన్న, వినయ్ మాత్రం తన గ్లాస్ లోని డ్రింక్ తాగుతూ బయటకు వెళ్లి శ్రీ కీ ఫోన్ చేశాడు. 

శ్రీ : మామ చెప్పు రా 

వినయ్ : ఏమైనా తెలిసిందా 

శ్రీ : లేదు రా నేను ట్రై చేస్తున్నా మేఘన, డేవిడ్ కీ కూడా సాహితీ గురించి ఏమీ తెలియదు అన్నారు వాళ్ల చెల్లి ఫ్రెండ్స్ నీ కూడా అడిగాను వాళ్లకు కూడా ఏమీ తెలియదు 

వినయ్ : సరే ఏమైనా తెలిస్తే చెప్పు 

శ్రీ : సరే రా నువ్వు జాగ్రత అని చెప్పి ఫోన్ పెట్టేసాడు 

వినయ్ తన చేతిలో ఉన్న డ్రింక్ తాగుతూ అలా ఆకాశం లోని చందమామ నీ చూస్తూ కూర్చున్నాడు సరిగా ఆ మిలిటరీ క్వార్టర్స్ కీ ఎదురు గా ఉన్న స్ట్రీట్ చివర ఉన్న పెద్ద mansion లో సాహితీ కూడా చందమామ నీ చూస్తూ నిలబడి ఉంది.