04-10-2019, 10:46 AM
બપોરે કવિતા, મોસમ અને ફાલ્ગુની આવ્યા વૈશાલી ને મળવા. શીલા જુવાન છોકરાઓ ને એકાંત મા સારી રીતે વાત કરી શકે એટલા માટે ત્યાં થી નીકળી ગઈ.. એ ઈચ્છતી હતી કે કવિતા ગમે તેમ કરી ને પણ વૈશાલી ના ચહેરા પર મુસ્કાન લાવી આપે.. માં તરીકે એ બીજું કશું કરી શકે એમ નહતી.શીલા ને કવીતા પર પુરો ભરોસો હતો કે કવિતા વૈશાલી ને સંજય ના આઘાત માં થી બહાર કાઢી શકશે.
વૈશાલી કવિતા ની બહેન મોસમ ને અને ફાલ્ગુની ને મળી ને ખુશ થઇ.. જુવાન છોકરી ઓ ને વાતો નો તોટો નથી હોતો .મેકઅપ થી લઇ ને ડ્રેસ ની ચર્ચાઓ મા એ લોકો કલ્લાકો નહિ દિવસો વિતાવી નાખે પણ એમની વાતો ના ખૂટે. ભણવાની કોલેજ ની બોય ફ્રેન્ડ્સ ની, લાઈન મારતા છોકરાઓ ની , ગલગલીયા થાય એવી જુગુપ્સાપ્રેરક વાતો થી ઘર જીવંત થઇ ગયું... કુંવારી છોકરીઓ ની વાતો સાંભળવા જેવી હોય છે ..
ફાલ્ગુની ઓછાબોલી હતી પણ એની ચહેરા પર ની ગંભીરતા એ જ એની સુંદરતા હતીં... જો કે જોનાર જો અનુભવી હોય તો એ તારણ કાઢી શકે કે ફાલ્ગુની ની ઉદાસી ની પાછળ કોઈ જબરદસ્ત ઘટના જવાબદાર હશે.. પણ આ ત્રણે છોકરીઓ ની વિચારવાની પુખ્તતા એટલી નહતી કે એ ફાલ્ગુની ની જીન્દગી ના કોઈ બનાવ વિષે કશું જાણવા ની તસ્દી લે. એમને એવો વિચાર જ નહોતો આવતો.. કે ફાલ્ગુની ને એની ગંભીરતા નું કારણ પૂછી ને એની જીન્દગી ના ભૂતકાળ મા ડોકિયું કરી જુએ.. ખરેખર ફાલ્ગુની પહેલે થી જ ધીર ગંભીર અને ઓછાબોલી હતી કે કોઈ અન્ય કારણે એની ચંચળતા છીનવી લીધી હશે એ વિચારવા જેવી બાબત હતી..
બધા ઠઠ્ઠા મશ્કરી કરી ને મજા લુંટી રહ્યા હતા જયારે ફાલ્ગુની હસવા ખાતર હસી ને ના છુટકે વાતો મા ટાપશી પુરાવતી હતી એ વાત ની કોઈ એ નોંધ ના લીધી.
શીલા પણ ટેન્સન મા અનુ માસી સાથે વાતો કરતી હતી અને વૈશાલી ની પાટા પરથી ઉતરી ગયેલી લગ્ન જીવની ની રેલ વિષે ચર્ચા કરતી હતી... અનુંમાંસી પોતાની ઉંમર ના અનુભવ પ્રમાણે શીલા ને શિખામણો આપતા હતા.
શીલા ના ફોન પર કોઈ ની રીંગ વાગી પણ એ મોબાઈલ ઘેર ભૂલી ગયેલી એટલે વૈશાલી એ ઉપાડ્યો..
હેલો...
હેલો ભાભી તમે તો ભૂલી ગયા ને? યાદ તો કરો અમને કોક દિવસ..? સામે છેડેથી પુરુષ નો કરડો અવાજ આવ્યો ...
વૈશાલી એક શબ્દ પણ ના બોલી...કોણ હશે? કોણ હોઈ શકે..?? મમ્મી ના મોબાઈલ પર કોઈ પુરુષ નો ફોન..???
ભાભી... પીન્ટુ બોલું છું..??? ના ઓળખ્યો..ને??? હા ભાઈ ઘણો સમય થઇ ગયો એટલે ભૂલી જવાય...
હેલો શીલા બેન નથી હું એમની ડોટર બોલું છું.. તમે ચાલુ રાખો હું મમ્મી ને આપું છું એ બાજુ ના ઘેર બેઠી છે...
કહી ને વૈશાલી એની મમ્મી ને મોબાઈલ આપી ને પાછી આવી ગઈ.. કવિતા એ સહજ પૂછ્યું કોનો ફોન હતો તારા પપ્પા નો..??? ક્યારે આવે છે મદન કાકા ??
ના યાર મને શું ખબર કોણ હતું ?? કોઈ પીન્ટુ નામ નો આદમી હતો.. હું નથી ઓળખતી..એને ..હશે મમ્મી નો કોઈ ...ઓળખીતો.. વૈશાલી એ જરા પણ શંકા મન માં લાવ્યા વિના કહ્યું..એ પોતાની મમ્મી વિષે કઈ આડા અવળી વિચારી શકે એમ જ નહોતી કેમ કે આખી જીન્દગી મા ક્યારેય એણે મમ્મી વિષે એલ ફેલ સાંભળ્યું નહોતું..અને શીલા એ પોતાનું ચરિત્ર જાળવી પણ રાખ્યું હતું આજ દિન સુધી .. આ તો મદન નું બે વરસ માટે બહાર જવું અને શરીર ની ભુખ આગળ લાચાર થઇને શીલા નું લપસવું... એ પણ મદન ના ગયા પછી દોઢ વરસ સુધી તો બધું સમું સુતરું ચાલતું હતું પરંતુ આ રસિક જીન્દગી માં આવ્યો અને મોકાણ મંડાણી..
શરીર ની ભુખ અને શરીર ની ઇચ્છાઓ તો બધા ની પરાકાષ્ટાએ જ હોય છે પણ ઘણા માણસો..જીવનભર શરીફ એટલા માટે રહી શકતા હોય છે કે એમને એવી તક નથી મળી હોતી... બાકી જો અવસર મળ્યા પછી પણ શરીફ અને ચરિત્ર વાન રહેવું બહુ અઘરું છે.
શીલા સાથે પણ આમ જ બન્યું હતું.. શીલા મૂળભૂત રીતે ખરાબ જરાય નહોતી . સાથે સાથે એ વાત પણ એટલી જ સત્ય હતી કે મદન ના પતિ તરીકે નું છત્ર શીલા ને વાસના ના વરસાદ થી બચાવવા માટે પૂરતું હતું.. મદન શીલા ને એવી અદભુત રીતે અવનવા આસનો થી ભોગવતો કે શીલા નો ચહેરો તૃપ્તતા થી ઝળહળતો રહેતો.. મદન ના અમુક આસનો તો કામશાસ્ત્ર ના ૮૪ આસન મા ય નહોતા દર્શાવ્યા એવા હતા..શીલા પણ જોકે હરદમ કૈક નવું કરવા માટે તૈયાર રહેતી ..એ ક્યારેય સંભોગ માટે મદન ના કોઈ પણ આઈડિયા ને અવગણતી નહિ.
શીલા મદન ના ગયા પછી એનું અવનવી રીતે ચોદવાનું એટલું બધુ મિસ્સ કરતી હતી કે રસિક ના સંપર્ક મા આવતાં જ એનો સંયમ નો બંધ તૂટી ગયો અને વાસના ના ઘોડા પુર મા શીલા ના ચારિત્ર્ય ની તબાહી સર્જાઈ ગઈ...
કવિતા પીન્ટુ નું નામ સાંભળી ને ચાર કાને થઇ ગઈ.. પીન્ટુ અને શીલા ભાભી ?? એ એમને શું કામ ફોન કરે..?એમને ઘેર અમે મળતાં હતા એ પછી ક્યાંક શીલા ભાભી અને પીન્ટુ વચ્ચે ???
ના ના શીલા ભાભી એવું શું કામ કરે?? મારા લવર ને પટાવવા જેવું હલકટ કામ શીલાભાભી કદી ના કરે.. અને એમણે તો પેલો રસિક ઓલરેડી પટાવેલો જ છે ને ! રોજ સવારના પહોર માં લોડો ધાવતા હોય છે ને , પછી શું કામ એ પીન્ટુ પર નજર બગાડે???
પણ પ્રેમ હમેશા અસુરક્ષિતતા થી પીડાતો હોય છે માણસ જેને જેટલો વધારે પ્રેમ કરતો હોય છે એને ગુમાવી દેવાનો ડર એને એટલો જ વધારે સતાવતો હોય છે . કવિતા થી રહેવાયું નહિ . એ સફાળી ઉભી થઇ અને બોલી હાય હાય મારો ય મોબાઈલ ઘેર ભૂલી ગઈ છું કોઈ નો ફોન આવશે તો..?? પિયુષ નો ફોન આવવાનો હતો.. જો આવ્યો હશે તો કાગારોળ કરી મુકશે.. મોબાઈલ એના બ્લાઉસ ની અંદર સુંવાળી ખીણ મા વ્યવસ્થિત મુકેલો હતો તોય બહાનું કઢી ને છટકી.. કોઈ એ જો કે નોંધ પણ ના લીધી..
કવિતા સીધી ઘર મા ના ઘુસી.. એણે માત્ર ૨૦ ડગલાં જ દુર પોતાનું ઘર હતું માત્ર ૪૫ સેકંડ થતી અહીં થી ત્યાં જવા માં એટલે પહોચતા સુધી મા તો એટલા બધા વિચારો કરી નાખ્યા કે પીન્ટુ નો ફોન હશે તો શીલા ભાભી મારા સાસુ સામે વાત નહિ જ કરતાં હોય એ વરંડા મા હોવા જોઈએ કેમ કે ઝાંપા બાજુ આવે તો વૈશાલી અને અમે બધા જોઈ જઈએ એ દબાતે પગલે વરંડા બાજુ ગઈ.. એણે ધાર્યું હતું એમ જ બન્યું.. શીલા એક ખૂણા મા અવળી ફરી ને વાતો મા મશગુલ હતી.. એને ખ્યાલ ના રહ્યો કે કવિતા એની પાછળ ઉભી ઉભી એની વાતો સાંભળી રહી છે ..
કવિતા શીલા અને પીન્ટુ ની વાત સાંભળી ને સ્તબ્ધ થઇ ગઈ...
એને પોતાના કાન પર વિશ્વાસ નહોતો બેસતો કે શીલા ભાભી અને પીન્ટુ એની સાથે આવડો મોટો દગો કરી શકે..
શ્વાસ રોકી ને એ શીલા ભાભી અને પીન્ટુ ની રંગીન વાતો સાંભળી રહી.. યા તો એમ કહોને કે એ આ વાતો સાંભળી ને શ્વાસ લેવાનું જ વિસરી ગઈ...
કવિતા મન માં ને મન મા સમસમી ગઈ..
એમાંય શીલા ના મોંઢે બોલાયેલું છેલ્લુ વાક્ય સાંભળી ને તો કવિતા ને શીલા ભાભી પર બહુ ગુસ્સો આવ્યો ..શીલા બોલી..હતી..
અરે તું ગાંડો ના થા , પિયુષ એની સાળી ને લઇ ને ફરવા જવાનો છે ચાર દિવસ માટે એ વખતે હું તને બોલાવી દઈશ.. બધા આઉટ ઓફ સ્ટેશન હશે એટલે શાંતિ થી મજા કરી શકાશે.. અત્યારે વિશુ મારી છોકરી આવેલી છે એટલે મારું ય તારી જેમ બધું બંધ થઇ ગયું છે .. પણ શું કરું....હાલ કોઈ વિકલ્પ નથી.. મનેય બહુ મન થઇ ગયું છે હવે નથી રહેવાતું.
કવિતા ઉદાસ થઇ ગઈ પ્રેમ ના નામે બધે છળ ??? હે ભગવાન ??? એની આંખ માં થી બોર બોર જેવડા આંસુઓ સારી પડ્યા.
એક જ પળ માં સંબંધો નું સત્યાનાશ થઇ ગયું... કવિતા ને ગુસ્સો આવ્યો.. શીલા ભાભી અમે વૈશાલી ને લઇ ને ફરવા જઇએ એટલે અહીં મારા લવર જોડે રંગરેલિયા મનાવવા નો પ્લાન બનાવી ને બેઠા છે ને..?જોઉં છું કેવી રીતે પ્લાન સફળ થાય છે એમનો.. ગમે તે થાય... કઈ ક તો છટકું ગોઠવવું જ પડશે જેથી શીલા ભાભી અને પીન્ટુ નો પ્લાન નિષ્ફળ જાય.
ગમે તેવો આઘાત હોય થોડી જ ક્ષણો મા સ્વસ્થતા મેળવી લેવા નો ગુણ સ્ત્રીઓ મા કુદરતે ઠાંસી ઠાંસી ને ભર્યો હોય છે , કોઈ ને ગંધ ના આવે એ રીતે..કવિતા પાછી વૈશાલી ના ઘેર આવી ને એમની વાતો મા ઉમળકા પૂર્વક શામેલ થઇ ગઈ.. એ લોકો અંતાક્ષરી રમતા હતા.. મોસમ એના હલક્દાર કાંઠે ગીત ગાઈ રહી હતી...
એક બેવફા સે પ્યાર કિયા...... ઉસ સે દિલ નિસાર કિયા...... હાયે રે હમને યે ક્યા કિયા ,હાયે ક્યા કિયા.....
મોસમ ના ગળા મા સાક્ષાત સરસ્વતી વસેલા હતા જાણે. અદભુત બક્ષીશ આપી હતી કુદરતે એને . એ જયારે ગાતી ત્યારે જાણે સમય પણ બે પળ થંભી જતો.. એને સાંભળવા માટે .. કવિતા ના નાજુક હૃદય ને જે ઠેસ પહોંચી હતી ,, એના કોમળ હૃદય પર જે ઝખમ આપ્યો હતો એ આ ગીત થી જાણે વધારે પહોળો થયો અને એને વધારે પીડા આપવા લાગ્યો.. ગુમસુમ થઇ ને એ મોસમ નું ઉદાસ ગીત સાંભળી રહી હતી..પણ એનું મગજ એ વિચારો માં ખોવાયેલું હતું ..કે આગળ શું કરવું જેથી..શીલા ભાભી અને પીન્ટુ ની પર્સનલ મીટીંગ ને રોકી શકાય.. ?
એના વિચારવા મા આ અંતાક્ષરી વિક્ષેપ પડતી હતી એટલે હું હમણા આવી એમ કહી ને બહાર નીકળી ગઈ...
પોતાના ઘેર જવું નહોતું..એટલે એ બહાર લારી પર ધાણા મરચા લેવા ઉભી રહી...
લીંબુ પણ મુકજો..૧૦ રૂપિયા ના .. એમ કહી ને પ્લાસ્ટિક થી ઝભલા થેલી ને કાંડે ભરાવી ને ઓટલે થોડી વાર બેઠી...
હું ફરવા જવાનું કેન્સલ કરી નાખું..?
ના ના બિચારી મોસમ અને ફાલ્ગુ નું દિલ તૂટી જશે.. જવાનું ગોઠવ્યું છે તો જઈ આવવું તો છે જ.. શીલા ભાભી ની મરજી ની એ માલિક નથી એ ગમે તે બહાનું કઢી ને કેસલ કરી જ નાખશે .. અને વૈશાલી ને અમારી સાથે મોકલશે જ.. કદાચ વૈશાલી ના પણ પાડશે તો પણ મારો ધણી માદરચોદ પીયુંશીયો..એટલો લટ્ટુ છે એના બોબલા પર કે મા નહિ આવે તો દીકરી ને લીધા વગર તો એ જશે જ નહિ ..કેટલી ખતરનાક પોઝીશન થઇ છે કે પ્રેમી અહીં મા શીલા સાથે રંગરેલિયા મનાવતો હશે ત્યારે ધણી એની દીકરી વૈશાલી સાથે ગુડાયેલો હશે... મારે શું કરવું..??? માં દીકરી બંને ભેગા થઇ ને મારું બધું લુંટી જશે..કે શું ?? ના ના હું એવું હરગીઝ નહિ થવા દઉં...
!!! જા ને જુઠ્ઠા..!!! આજે આ મેસેજ ટોન એને બહુ જરાય ફની ના લાગ્યો બલ્કે જાણે એની મજાક ઉડાડતો હોય એવું લાગ્યું ..
કવિતા એ મોબાઈલ જોયો ... રેણુકા નો મેસેજ આવ્યો. હતો .... નાગો મેસેજ એણે મેસેજ વાંચી ને ડીલીટ કરી નાખ્યો.. પણ રેણુકા નો વિચાર એના મગજ માં ઝબક્યો... પીન્ટુ પણ પીયુશ ની કંપની મા જ નોકરી કરે છે ને ? રેણુકા આમ કઈ ક મદદ રૂપ થઇ શકે..?પણ એને કહેવું કઈ રીતે..? એમ થોડું કહેવાય કે ? પીન્ટુ અને શીલા ભાભી વચ્ચે કૈક રંધાઈ રહ્યું છે...???
એણે રેણુકા ને ફોન જ ઠોકયો..
હાય.. ક્વલી કેમ છે?? રેણુકા એ તરત ફોન ઉપાડી ને બહુ જ ઉમળકા ભેર કહ્યું..
અરે રેણુકા બેન હું હમણા તમને જ યાદ કરતી હતી..અને તમારો મેસેજ આવ્યો બોલો..છે ને ટેલીપથી ??
રેણુકા > હા યાર.. બોલ કેમ મને યાદ કરતી હતી..એ કહે..
કવિતા મન મા ગોઠવી રહી હતી કે રેણુકા ને વાત કેવી રીતે કરવી ???
ક્યાં ખોવાઈ ગઈ હતી આટલા દિવસ થી ક્વલી ? તને યાદ પણ આવે છે કે નહિ મારી..? તે દિવસે હોટલ મા તું માલ લાગતી હતી બાકી..હોં..શું કરે છે તારા સાસુ મજા માં છે ને ?? રેણુકા એ અધિકાર ભાવ થી કવિતા ને પૂછ્યું.
કવિતા > અરે કેમ નહિ યાર .થેન્ક્સ ફોર કોમ્પ્લીમેન્ટ્સ .. . હહહાહા બનાવટી હસતાં કવિતા એ રેણુકા ને કહ્યું ..મારા સાસુ મજા માં છે રેણુકા બેન.. આખા ભજન મંડળ માં તમે જ સૌથી યુવાન મેમ્બર છો.. આટલી ઓછી ઉંમર મા ભજન મંડળ જોઈન કરી લીધું..?નિવૃત્તિ જાહેર કરી દીધી કે શું રાજેશ ભાઈ એ ????
રેણુકા >ના ના એવું તો કઈ નહિ પણ પહેલાં એકલા હતા ને એટલે ધંધા માં ટુરીંગ બહુ થતું હતુ એમને હવે તારા હસબંડ ના નોકરી મા જોઈન કર્યા પછી એમને કામ નુ ભારણ થોડું ઓછું થયું છે. બાકી પહેલા તો અઠવાડિયા સુધી એ બહાર ગામ રહેતા એટલે ભજન મંડળ જોઈન ના કરીએ તો બીજું શું કરીએ..? પણ તારો વર બાકી છે હોશિયાર હો..? યુ આર લકી.. ટૂ હેવ હસબંડ લાઈક પિયુષ... બંને જાણ ની જોડી સરસ છે લયલા - મજનુ જેવી .., આઈ હોપ કે બેડ રૂમ મા પણ તમે મેઇડ ફોર ઈચ અધર હશો....
કવિતા > હા રેણુકા બેન પણ ગમે ત્યારે ગ્રહણ લાગી જાય છે ..ઘણી વાર એવું બંને છે કે બે જણ વચ્ચે ત્રીજું માણસ આવે ત્યારે સંબંધો ખાટા થઇ જતાં હોય છે .. ટૂ ઇઝ અ કંપની થ્રી ઇઝ ક્રાઉડ ..
રેણુકા > એ તો છે જ પણ તમારા બંને વચ્ચે વળી ત્રીજું કોણ આવ્યું..? કવિતા..?
રેણુકા ને ફાળ પડી, ક્યાંક પિયુષ ને પેલા દિવસે મે ઓસરી મા બોલ ચુસાડ્યા હતા એ કવિતા ને ખબર તો નથી પડી ગઈ ને???
કવિતા >એ જ વાત કરવા માટે તો ફોન કર્યો છે રેણુકા બેન ..પણ મોબાઈલ માં વાત કરવા ની મજા નથી આવતી ..રૂબરૂ મળીશું ત્યારે વાત કરીશું.. બેલેન્સ પૂરું થઇ જશે પણ વાત પૂરી નહિ થાય ..એટલી લાંબી અને મહત્વ ની વાત છે..
રેણુકા >અરે તો ઘેર આવી જા ને હું એકલી જ છું.,,.
વૈશાલી કવિતા ની બહેન મોસમ ને અને ફાલ્ગુની ને મળી ને ખુશ થઇ.. જુવાન છોકરી ઓ ને વાતો નો તોટો નથી હોતો .મેકઅપ થી લઇ ને ડ્રેસ ની ચર્ચાઓ મા એ લોકો કલ્લાકો નહિ દિવસો વિતાવી નાખે પણ એમની વાતો ના ખૂટે. ભણવાની કોલેજ ની બોય ફ્રેન્ડ્સ ની, લાઈન મારતા છોકરાઓ ની , ગલગલીયા થાય એવી જુગુપ્સાપ્રેરક વાતો થી ઘર જીવંત થઇ ગયું... કુંવારી છોકરીઓ ની વાતો સાંભળવા જેવી હોય છે ..
ફાલ્ગુની ઓછાબોલી હતી પણ એની ચહેરા પર ની ગંભીરતા એ જ એની સુંદરતા હતીં... જો કે જોનાર જો અનુભવી હોય તો એ તારણ કાઢી શકે કે ફાલ્ગુની ની ઉદાસી ની પાછળ કોઈ જબરદસ્ત ઘટના જવાબદાર હશે.. પણ આ ત્રણે છોકરીઓ ની વિચારવાની પુખ્તતા એટલી નહતી કે એ ફાલ્ગુની ની જીન્દગી ના કોઈ બનાવ વિષે કશું જાણવા ની તસ્દી લે. એમને એવો વિચાર જ નહોતો આવતો.. કે ફાલ્ગુની ને એની ગંભીરતા નું કારણ પૂછી ને એની જીન્દગી ના ભૂતકાળ મા ડોકિયું કરી જુએ.. ખરેખર ફાલ્ગુની પહેલે થી જ ધીર ગંભીર અને ઓછાબોલી હતી કે કોઈ અન્ય કારણે એની ચંચળતા છીનવી લીધી હશે એ વિચારવા જેવી બાબત હતી..
બધા ઠઠ્ઠા મશ્કરી કરી ને મજા લુંટી રહ્યા હતા જયારે ફાલ્ગુની હસવા ખાતર હસી ને ના છુટકે વાતો મા ટાપશી પુરાવતી હતી એ વાત ની કોઈ એ નોંધ ના લીધી.
શીલા પણ ટેન્સન મા અનુ માસી સાથે વાતો કરતી હતી અને વૈશાલી ની પાટા પરથી ઉતરી ગયેલી લગ્ન જીવની ની રેલ વિષે ચર્ચા કરતી હતી... અનુંમાંસી પોતાની ઉંમર ના અનુભવ પ્રમાણે શીલા ને શિખામણો આપતા હતા.
શીલા ના ફોન પર કોઈ ની રીંગ વાગી પણ એ મોબાઈલ ઘેર ભૂલી ગયેલી એટલે વૈશાલી એ ઉપાડ્યો..
હેલો...
હેલો ભાભી તમે તો ભૂલી ગયા ને? યાદ તો કરો અમને કોક દિવસ..? સામે છેડેથી પુરુષ નો કરડો અવાજ આવ્યો ...
વૈશાલી એક શબ્દ પણ ના બોલી...કોણ હશે? કોણ હોઈ શકે..?? મમ્મી ના મોબાઈલ પર કોઈ પુરુષ નો ફોન..???
ભાભી... પીન્ટુ બોલું છું..??? ના ઓળખ્યો..ને??? હા ભાઈ ઘણો સમય થઇ ગયો એટલે ભૂલી જવાય...
હેલો શીલા બેન નથી હું એમની ડોટર બોલું છું.. તમે ચાલુ રાખો હું મમ્મી ને આપું છું એ બાજુ ના ઘેર બેઠી છે...
કહી ને વૈશાલી એની મમ્મી ને મોબાઈલ આપી ને પાછી આવી ગઈ.. કવિતા એ સહજ પૂછ્યું કોનો ફોન હતો તારા પપ્પા નો..??? ક્યારે આવે છે મદન કાકા ??
ના યાર મને શું ખબર કોણ હતું ?? કોઈ પીન્ટુ નામ નો આદમી હતો.. હું નથી ઓળખતી..એને ..હશે મમ્મી નો કોઈ ...ઓળખીતો.. વૈશાલી એ જરા પણ શંકા મન માં લાવ્યા વિના કહ્યું..એ પોતાની મમ્મી વિષે કઈ આડા અવળી વિચારી શકે એમ જ નહોતી કેમ કે આખી જીન્દગી મા ક્યારેય એણે મમ્મી વિષે એલ ફેલ સાંભળ્યું નહોતું..અને શીલા એ પોતાનું ચરિત્ર જાળવી પણ રાખ્યું હતું આજ દિન સુધી .. આ તો મદન નું બે વરસ માટે બહાર જવું અને શરીર ની ભુખ આગળ લાચાર થઇને શીલા નું લપસવું... એ પણ મદન ના ગયા પછી દોઢ વરસ સુધી તો બધું સમું સુતરું ચાલતું હતું પરંતુ આ રસિક જીન્દગી માં આવ્યો અને મોકાણ મંડાણી..
શરીર ની ભુખ અને શરીર ની ઇચ્છાઓ તો બધા ની પરાકાષ્ટાએ જ હોય છે પણ ઘણા માણસો..જીવનભર શરીફ એટલા માટે રહી શકતા હોય છે કે એમને એવી તક નથી મળી હોતી... બાકી જો અવસર મળ્યા પછી પણ શરીફ અને ચરિત્ર વાન રહેવું બહુ અઘરું છે.
શીલા સાથે પણ આમ જ બન્યું હતું.. શીલા મૂળભૂત રીતે ખરાબ જરાય નહોતી . સાથે સાથે એ વાત પણ એટલી જ સત્ય હતી કે મદન ના પતિ તરીકે નું છત્ર શીલા ને વાસના ના વરસાદ થી બચાવવા માટે પૂરતું હતું.. મદન શીલા ને એવી અદભુત રીતે અવનવા આસનો થી ભોગવતો કે શીલા નો ચહેરો તૃપ્તતા થી ઝળહળતો રહેતો.. મદન ના અમુક આસનો તો કામશાસ્ત્ર ના ૮૪ આસન મા ય નહોતા દર્શાવ્યા એવા હતા..શીલા પણ જોકે હરદમ કૈક નવું કરવા માટે તૈયાર રહેતી ..એ ક્યારેય સંભોગ માટે મદન ના કોઈ પણ આઈડિયા ને અવગણતી નહિ.
શીલા મદન ના ગયા પછી એનું અવનવી રીતે ચોદવાનું એટલું બધુ મિસ્સ કરતી હતી કે રસિક ના સંપર્ક મા આવતાં જ એનો સંયમ નો બંધ તૂટી ગયો અને વાસના ના ઘોડા પુર મા શીલા ના ચારિત્ર્ય ની તબાહી સર્જાઈ ગઈ...
કવિતા પીન્ટુ નું નામ સાંભળી ને ચાર કાને થઇ ગઈ.. પીન્ટુ અને શીલા ભાભી ?? એ એમને શું કામ ફોન કરે..?એમને ઘેર અમે મળતાં હતા એ પછી ક્યાંક શીલા ભાભી અને પીન્ટુ વચ્ચે ???
ના ના શીલા ભાભી એવું શું કામ કરે?? મારા લવર ને પટાવવા જેવું હલકટ કામ શીલાભાભી કદી ના કરે.. અને એમણે તો પેલો રસિક ઓલરેડી પટાવેલો જ છે ને ! રોજ સવારના પહોર માં લોડો ધાવતા હોય છે ને , પછી શું કામ એ પીન્ટુ પર નજર બગાડે???
પણ પ્રેમ હમેશા અસુરક્ષિતતા થી પીડાતો હોય છે માણસ જેને જેટલો વધારે પ્રેમ કરતો હોય છે એને ગુમાવી દેવાનો ડર એને એટલો જ વધારે સતાવતો હોય છે . કવિતા થી રહેવાયું નહિ . એ સફાળી ઉભી થઇ અને બોલી હાય હાય મારો ય મોબાઈલ ઘેર ભૂલી ગઈ છું કોઈ નો ફોન આવશે તો..?? પિયુષ નો ફોન આવવાનો હતો.. જો આવ્યો હશે તો કાગારોળ કરી મુકશે.. મોબાઈલ એના બ્લાઉસ ની અંદર સુંવાળી ખીણ મા વ્યવસ્થિત મુકેલો હતો તોય બહાનું કઢી ને છટકી.. કોઈ એ જો કે નોંધ પણ ના લીધી..
કવિતા સીધી ઘર મા ના ઘુસી.. એણે માત્ર ૨૦ ડગલાં જ દુર પોતાનું ઘર હતું માત્ર ૪૫ સેકંડ થતી અહીં થી ત્યાં જવા માં એટલે પહોચતા સુધી મા તો એટલા બધા વિચારો કરી નાખ્યા કે પીન્ટુ નો ફોન હશે તો શીલા ભાભી મારા સાસુ સામે વાત નહિ જ કરતાં હોય એ વરંડા મા હોવા જોઈએ કેમ કે ઝાંપા બાજુ આવે તો વૈશાલી અને અમે બધા જોઈ જઈએ એ દબાતે પગલે વરંડા બાજુ ગઈ.. એણે ધાર્યું હતું એમ જ બન્યું.. શીલા એક ખૂણા મા અવળી ફરી ને વાતો મા મશગુલ હતી.. એને ખ્યાલ ના રહ્યો કે કવિતા એની પાછળ ઉભી ઉભી એની વાતો સાંભળી રહી છે ..
કવિતા શીલા અને પીન્ટુ ની વાત સાંભળી ને સ્તબ્ધ થઇ ગઈ...
એને પોતાના કાન પર વિશ્વાસ નહોતો બેસતો કે શીલા ભાભી અને પીન્ટુ એની સાથે આવડો મોટો દગો કરી શકે..
શ્વાસ રોકી ને એ શીલા ભાભી અને પીન્ટુ ની રંગીન વાતો સાંભળી રહી.. યા તો એમ કહોને કે એ આ વાતો સાંભળી ને શ્વાસ લેવાનું જ વિસરી ગઈ...
કવિતા મન માં ને મન મા સમસમી ગઈ..
એમાંય શીલા ના મોંઢે બોલાયેલું છેલ્લુ વાક્ય સાંભળી ને તો કવિતા ને શીલા ભાભી પર બહુ ગુસ્સો આવ્યો ..શીલા બોલી..હતી..
અરે તું ગાંડો ના થા , પિયુષ એની સાળી ને લઇ ને ફરવા જવાનો છે ચાર દિવસ માટે એ વખતે હું તને બોલાવી દઈશ.. બધા આઉટ ઓફ સ્ટેશન હશે એટલે શાંતિ થી મજા કરી શકાશે.. અત્યારે વિશુ મારી છોકરી આવેલી છે એટલે મારું ય તારી જેમ બધું બંધ થઇ ગયું છે .. પણ શું કરું....હાલ કોઈ વિકલ્પ નથી.. મનેય બહુ મન થઇ ગયું છે હવે નથી રહેવાતું.
કવિતા ઉદાસ થઇ ગઈ પ્રેમ ના નામે બધે છળ ??? હે ભગવાન ??? એની આંખ માં થી બોર બોર જેવડા આંસુઓ સારી પડ્યા.
એક જ પળ માં સંબંધો નું સત્યાનાશ થઇ ગયું... કવિતા ને ગુસ્સો આવ્યો.. શીલા ભાભી અમે વૈશાલી ને લઇ ને ફરવા જઇએ એટલે અહીં મારા લવર જોડે રંગરેલિયા મનાવવા નો પ્લાન બનાવી ને બેઠા છે ને..?જોઉં છું કેવી રીતે પ્લાન સફળ થાય છે એમનો.. ગમે તે થાય... કઈ ક તો છટકું ગોઠવવું જ પડશે જેથી શીલા ભાભી અને પીન્ટુ નો પ્લાન નિષ્ફળ જાય.
ગમે તેવો આઘાત હોય થોડી જ ક્ષણો મા સ્વસ્થતા મેળવી લેવા નો ગુણ સ્ત્રીઓ મા કુદરતે ઠાંસી ઠાંસી ને ભર્યો હોય છે , કોઈ ને ગંધ ના આવે એ રીતે..કવિતા પાછી વૈશાલી ના ઘેર આવી ને એમની વાતો મા ઉમળકા પૂર્વક શામેલ થઇ ગઈ.. એ લોકો અંતાક્ષરી રમતા હતા.. મોસમ એના હલક્દાર કાંઠે ગીત ગાઈ રહી હતી...
એક બેવફા સે પ્યાર કિયા...... ઉસ સે દિલ નિસાર કિયા...... હાયે રે હમને યે ક્યા કિયા ,હાયે ક્યા કિયા.....
મોસમ ના ગળા મા સાક્ષાત સરસ્વતી વસેલા હતા જાણે. અદભુત બક્ષીશ આપી હતી કુદરતે એને . એ જયારે ગાતી ત્યારે જાણે સમય પણ બે પળ થંભી જતો.. એને સાંભળવા માટે .. કવિતા ના નાજુક હૃદય ને જે ઠેસ પહોંચી હતી ,, એના કોમળ હૃદય પર જે ઝખમ આપ્યો હતો એ આ ગીત થી જાણે વધારે પહોળો થયો અને એને વધારે પીડા આપવા લાગ્યો.. ગુમસુમ થઇ ને એ મોસમ નું ઉદાસ ગીત સાંભળી રહી હતી..પણ એનું મગજ એ વિચારો માં ખોવાયેલું હતું ..કે આગળ શું કરવું જેથી..શીલા ભાભી અને પીન્ટુ ની પર્સનલ મીટીંગ ને રોકી શકાય.. ?
એના વિચારવા મા આ અંતાક્ષરી વિક્ષેપ પડતી હતી એટલે હું હમણા આવી એમ કહી ને બહાર નીકળી ગઈ...
પોતાના ઘેર જવું નહોતું..એટલે એ બહાર લારી પર ધાણા મરચા લેવા ઉભી રહી...
લીંબુ પણ મુકજો..૧૦ રૂપિયા ના .. એમ કહી ને પ્લાસ્ટિક થી ઝભલા થેલી ને કાંડે ભરાવી ને ઓટલે થોડી વાર બેઠી...
હું ફરવા જવાનું કેન્સલ કરી નાખું..?
ના ના બિચારી મોસમ અને ફાલ્ગુ નું દિલ તૂટી જશે.. જવાનું ગોઠવ્યું છે તો જઈ આવવું તો છે જ.. શીલા ભાભી ની મરજી ની એ માલિક નથી એ ગમે તે બહાનું કઢી ને કેસલ કરી જ નાખશે .. અને વૈશાલી ને અમારી સાથે મોકલશે જ.. કદાચ વૈશાલી ના પણ પાડશે તો પણ મારો ધણી માદરચોદ પીયુંશીયો..એટલો લટ્ટુ છે એના બોબલા પર કે મા નહિ આવે તો દીકરી ને લીધા વગર તો એ જશે જ નહિ ..કેટલી ખતરનાક પોઝીશન થઇ છે કે પ્રેમી અહીં મા શીલા સાથે રંગરેલિયા મનાવતો હશે ત્યારે ધણી એની દીકરી વૈશાલી સાથે ગુડાયેલો હશે... મારે શું કરવું..??? માં દીકરી બંને ભેગા થઇ ને મારું બધું લુંટી જશે..કે શું ?? ના ના હું એવું હરગીઝ નહિ થવા દઉં...
!!! જા ને જુઠ્ઠા..!!! આજે આ મેસેજ ટોન એને બહુ જરાય ફની ના લાગ્યો બલ્કે જાણે એની મજાક ઉડાડતો હોય એવું લાગ્યું ..
કવિતા એ મોબાઈલ જોયો ... રેણુકા નો મેસેજ આવ્યો. હતો .... નાગો મેસેજ એણે મેસેજ વાંચી ને ડીલીટ કરી નાખ્યો.. પણ રેણુકા નો વિચાર એના મગજ માં ઝબક્યો... પીન્ટુ પણ પીયુશ ની કંપની મા જ નોકરી કરે છે ને ? રેણુકા આમ કઈ ક મદદ રૂપ થઇ શકે..?પણ એને કહેવું કઈ રીતે..? એમ થોડું કહેવાય કે ? પીન્ટુ અને શીલા ભાભી વચ્ચે કૈક રંધાઈ રહ્યું છે...???
એણે રેણુકા ને ફોન જ ઠોકયો..
હાય.. ક્વલી કેમ છે?? રેણુકા એ તરત ફોન ઉપાડી ને બહુ જ ઉમળકા ભેર કહ્યું..
અરે રેણુકા બેન હું હમણા તમને જ યાદ કરતી હતી..અને તમારો મેસેજ આવ્યો બોલો..છે ને ટેલીપથી ??
રેણુકા > હા યાર.. બોલ કેમ મને યાદ કરતી હતી..એ કહે..
કવિતા મન મા ગોઠવી રહી હતી કે રેણુકા ને વાત કેવી રીતે કરવી ???
ક્યાં ખોવાઈ ગઈ હતી આટલા દિવસ થી ક્વલી ? તને યાદ પણ આવે છે કે નહિ મારી..? તે દિવસે હોટલ મા તું માલ લાગતી હતી બાકી..હોં..શું કરે છે તારા સાસુ મજા માં છે ને ?? રેણુકા એ અધિકાર ભાવ થી કવિતા ને પૂછ્યું.
કવિતા > અરે કેમ નહિ યાર .થેન્ક્સ ફોર કોમ્પ્લીમેન્ટ્સ .. . હહહાહા બનાવટી હસતાં કવિતા એ રેણુકા ને કહ્યું ..મારા સાસુ મજા માં છે રેણુકા બેન.. આખા ભજન મંડળ માં તમે જ સૌથી યુવાન મેમ્બર છો.. આટલી ઓછી ઉંમર મા ભજન મંડળ જોઈન કરી લીધું..?નિવૃત્તિ જાહેર કરી દીધી કે શું રાજેશ ભાઈ એ ????
રેણુકા >ના ના એવું તો કઈ નહિ પણ પહેલાં એકલા હતા ને એટલે ધંધા માં ટુરીંગ બહુ થતું હતુ એમને હવે તારા હસબંડ ના નોકરી મા જોઈન કર્યા પછી એમને કામ નુ ભારણ થોડું ઓછું થયું છે. બાકી પહેલા તો અઠવાડિયા સુધી એ બહાર ગામ રહેતા એટલે ભજન મંડળ જોઈન ના કરીએ તો બીજું શું કરીએ..? પણ તારો વર બાકી છે હોશિયાર હો..? યુ આર લકી.. ટૂ હેવ હસબંડ લાઈક પિયુષ... બંને જાણ ની જોડી સરસ છે લયલા - મજનુ જેવી .., આઈ હોપ કે બેડ રૂમ મા પણ તમે મેઇડ ફોર ઈચ અધર હશો....
કવિતા > હા રેણુકા બેન પણ ગમે ત્યારે ગ્રહણ લાગી જાય છે ..ઘણી વાર એવું બંને છે કે બે જણ વચ્ચે ત્રીજું માણસ આવે ત્યારે સંબંધો ખાટા થઇ જતાં હોય છે .. ટૂ ઇઝ અ કંપની થ્રી ઇઝ ક્રાઉડ ..
રેણુકા > એ તો છે જ પણ તમારા બંને વચ્ચે વળી ત્રીજું કોણ આવ્યું..? કવિતા..?
રેણુકા ને ફાળ પડી, ક્યાંક પિયુષ ને પેલા દિવસે મે ઓસરી મા બોલ ચુસાડ્યા હતા એ કવિતા ને ખબર તો નથી પડી ગઈ ને???
કવિતા >એ જ વાત કરવા માટે તો ફોન કર્યો છે રેણુકા બેન ..પણ મોબાઈલ માં વાત કરવા ની મજા નથી આવતી ..રૂબરૂ મળીશું ત્યારે વાત કરીશું.. બેલેન્સ પૂરું થઇ જશે પણ વાત પૂરી નહિ થાય ..એટલી લાંબી અને મહત્વ ની વાત છે..
રેણુકા >અરે તો ઘેર આવી જા ને હું એકલી જ છું.,,.