Romance ఒక ప్రేమకథ... by sindhukumari

[Milf rider]

మేడం కార్ లోనుంచి దిగిపోయాక అనుకున్నమనస్సులో ఈవిడ మాతో..ఇలా కూడా ఉంటారా అని
"మేడం అంత చెడ్డవారు ఏమికాదు కదా.."అన్నాను నేను ఆర్యన్ తో.
"హ్మ్మ్...."అన్నాడు తను.
"మీరు తెలుగు వాళ్ళ?"అడిగాడు డ్రైవర్.
"అవను..మీరు కూడా తెలుగేన?"అడిగా నేను ఉత్సాహంగా.
"హా..అవను.. కాని 15years అయిపొయింది చెన్నైకి వచేసి"అన్నారు రమణ.
"మేడం చాల మంచివారు.....ఆవిడకి పిల్లలంటే చాలా ఇష్టం..కొంచెం కటువుగా మాట్లాడినా వెంటనే కరిగిపోతారు "అని చెప్పారు ఆయన.తర్వాత ఆయన కోసం చెప్తున్నారు..వాళ్ళ ఉరు ఇక్కడ సంగతులు అలా చెప్తునారు....మేము ఆయన మాటలు వింటూ "ఊ"కొడుతున్నాం......
కొంచెంసేపటికి మమ్మల్ని అక్షయ కాంటీన్ దగ్గర దింపేసి వెళ్ళిపోయారు ఆయన.
"పద ట్రీట్ ఇస్తాను"అన్నాను నేను .........ఆర్యన్ "సరే పద,నాక్కూడా చాలా ఆకలేస్తోంది"అన్నాడు.ఇద్దరం వెళ్లి కూర్చున్నాం.దోస అండ్ కాఫీ ఆర్డర్ చెప్పను.
"మనం అనుకున్నట్టుగా జనాలుండరు కదా ".....అన్నాను నేను.
"అదేం అలా అన్నావ్?"అడిగాడు ఆర్యన్.
"ఊహూ.....లెదూ..జనరల్ గా అన్నాను.మేడం చాలా కోపిస్టి అనుకున్న కాని అంత చెడ్డవారేమి కాదు అనిపించింది"అన్నాను నేను.
"ఓహో....అదా....అందరు మనం అనుకునేట్టుగా ఉండరు శిశిర"అన్నాడుతను.
"అవను......నాకది ఇప్పుడు ఇప్పుడే అర్ధం అవ్తునాది"అన్నాను.
"అవనా..అదేంటి?"అడిగాడు తను.......
"తెలుసా.....నువ్వంటే నాకు చాలా చిరాకు,కోపం.....నిన్ను తిట్టుకొని రోజుండేది కాదు....కాని ఇప్పుడు మంచివాడివే అనిపిస్తున్నావ్ నాకు"అన్నాను.
నేను అల చెప్తుంటే తను నా వైపే వింతగా చూస్తున్నాడు...
"అవునా....నేనేం చేశాను నిన్ను,నన్ను రోజు తిట్టుకునేంతగా?"ఆశ్చర్యంగా అడిగాడు తను.
ఇంతలో ఆర్డర్ వచ్చింది....ఇద్దరం ఇంకా తినడం స్టార్ట్ చేశాం......
"కోపం గా అరేయ్,ఏమ్చేసావా....నువ్వు అన్నిట్లోనూ 1st మరి.... చిన్నపట్నుంచి నేను అన్నిట్లో 1st కాని ఇప్పుడు naa 1st నువ్వు తీసేస్కున్నావ్..నేను నా 1st మల్లా నీ నుంచి తీస్కోడానికి ఎంత ట్రై చేసిన ఒక్కసారి కూడా నిన్ను ఓడించాలేకపోయాను... అందుకే నాకు నీ మీద కోపం..ఇంకా కాలేజీ లో ఫాకల్టీ అంటా నిన్ను మేచ్చుకోడమే...నిన్ను చూసి మమ్మల్ని నీల ఉండమనేవర్రు...అందుకే నాకు నువ్వంటే చాల చిరాకు.."అన్నాను నేను దోస కంప్లీట్ చేస్తూ......
తనేమి మాట్లాడలేదు..దోస తినేసాడు..నాకు ఇంకేం మాట్లాడాలో అర్ధం కాలేదు..నా కాఫీ నేను తాగేసి బిల్ ఇచ్చా....తను మౌనంగా కుర్చుని అటుఇటు చూస్తున్నాడు.......
తన మొహంలో కోపంఅయితే కనిపించలేదు కాని....మౌనంగా ఉన్నాడుకదా సో నాకు కొంచెం awkward గా అనిపించింది.......ఇద్దరం బయటికి వచ్చాం కాంటీన్ నుంచి,అల నడుస్తునాం...తను మాత్రం తన మౌనాన్ని వీడలేదు.....నాకు ఇంకేం మాట్లాడాలో అర్ధంకావట్ల.....అలా సైలెంట్ గానే మా నడక సాగిస్తున్నాం......నా హాస్టల్ కి కొంచెం ముందున్న లాన్ దగ్గరకి వచ్చాం.....
"కొంచెంసేపు ఇక్కడ కుర్చున్దామా"అన్నాడు తను........
"సరే "అని జవాబిచ్చాను.....
ఇద్దరం వెళ్లి లాన్లో కూర్చున్నాం.......కానీ మా మద్య ఎలాంటి సంభాషనా లేదు.......ఇంకా నేను అలా ఉండలేకపోయ....
"నేను అన్న మాటలు నిన్నుహర్ట్ చేసుంటే సారీ"అన్నాను నేను.
"Shishira I admire you "అన్నాడు తను....
"నాకేం అర్ధం కాలేదు.....You admire me?but,why?"అన్నాను నేను.....
"శిశిర....నీలా చాలా తక్కువమంది ఉంటారు తెలుసా..ఏం అనాలంటే అది అంటావ్....ఎలా ఉండాలంటే అలా ఉంటావ్....నువ్వు జెలసి కూడా తెలియనంత నిర్మలంగా పెరిగావు.....నీకు నామీద ఉన్నది కోపంకాదు తెలుసా......ఒక విదంగా చెప్పాలంటే అది ఈర్ష్య,కాని నీకు అది కూడా తెలియలేదు......ఈరోజుల్లో అసలెవరు నాకు నువ్వంటే చాలా కోపం,ఎప్పుడు తిట్టుకునేదాన్ని అని డైరెక్ట్ గా ఆ తిట్టే వ్యక్తి కే చెప్తారు చెప్పు?మనసులో వాళ్ళని తిటుకున్న..పైకి మాత్రం నవ్వుతూ సంమధానం చెప్తారు " అన్నాడు తను నావైపు చూస్తూ ..............
నాకు తను అన్నదానికి ఎలా react అవ్వాలో తెలియలేదు...అలా సైలెంట్గా కూర్చున్నాను........
"నువ్వు నవ్వలంటేనే నవ్తావు,ఏడుపు వస్తే చిన్న పిల్లలా ఏడుస్తావు..అసలెల ఇంత pure hearted గా ఉన్నావు?"అడిగాడు తను.
"నువ్వు చెప్పేదంతా ఫిలాసఫీలా ఉంది,మరీ అంత పెద్ద పెద్ద మాటలు నాకు తెలియవు "అనేసి కాళ్ళు చాపుకుని ఆకాశంలోకి చూస్తున్నాను నేను.
"నాకు నీలా ఉండాలని ఉంది శిశిర.....లైఫ్ లో ఏమాత్రం regrets లేకుండా.."అని తను కూడా నాలా కాళ్ళుచాపుకుని పైకి చూస్తూ అన్నాడు......
"నాలా ఏంటి,నేను నీలా ఉండాలని కాలేజీ అంతా అంటుంటే .."అని తన భుజం మీద సరదాగా కొడుతూ అన్నాను......
"సరే లే...నువ్వు నాలా,నేను నీలా ఉండాలి సరేనా ఇంకా .."అన్నాడు తనునవ్వుతూ.
"హ్మ్మ్..బెటర్.."అన్నాను నేను.
కొంచెం సేపు FM లో పాటలు విన్నాం..ఇంకా టైం 11అవ్తొన్దని,ఎవరి రూమ్కి వాళ్ళు వెళ్ళిపోయాం......
నాన్నకి కాల్ చేసి కాసేపు మాటాడ...good night చెప్పేసి..నా మంచం మీద వాలి కళ్ళు ముస్కున్నాను......నవ్వుతున్న ఆర్యన్ మొహం కనిపించింది నాకు,వెంటనే ఉలిక్కిపడి కళ్ళు తెరిచేస.. ఇన్నాళ్ళు చిరాకు పడుతున్నప్డు ఎప్పుడు కనిపించని తన మొహం ఇప్పుడెందుకు నా కళ్ళ ముందుకు వచ్చిందో.....అర్ధంకాలేదు..ఈ కొత్త మార్పుకి కారణం ఏంటో ,,,ఇన్నాళ్ళు శత్రువులా భావించిన ఆర్యన్.. నాకు ఆప్తుడిలా అనిపిస్తున్నాడు......నాగురించి ఇంతగా తెల్సుకున్న తను కొత్తగా కన్పిస్తూన్నాడు నాకు.....నాకు మాత్రం తన గురించి ఏమి తెలీదు.. తెలుసుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నాను నేను అని ఆలోచిస్తూ నిద్రపోయాను..... ......మెలుకువ వచ్చి టైం చూసా 5 అయ్యింది.....అలారం కన్నా ముందే లేచాను నేను........
అప్పుడే సూర్యోదయం అవ్తోంది..మార్నింగ్ వాక్కి వెళ్ళడం అలవాటు లేదుకాని,ఎప్పుడైనా ఇలా వేరం లేస్తే తెల్లవారుఝామున వీచే ఆ చల్లగాలిలో అల నడవటం అంటే చాల ఇష్టం నాకు......
సో,కొంచెంసేపు అలా నడుద్దామని,నేను నా హాస్టల్ నుంచి బయటకి వచ్చి అలా నడుస్తూ ఉనా...నిన్న నైట్ మేము కోచుని మాటలడుకున్న ప్లేస్ దగ్గరకి వచ్చా....రాత్రి మా ఇదారి సంభాషణ అంట గుర్తువస్తోంది.....నట నేను తనకోసం పద్కునే అప్పుడ్ ఆలోచించింది ...పద్కునే అప్పుడు తన నవ్వు మొహం గుర్తు వచ్చి నేను ఉలిక్కిపడి లేవడం......ఎందుకు ఇలా అనిపిస్తుంది అని ఆలోచిస్తూ అలా పాటలు వింటూ నడుస్తున్న......అలా నడుస్తూ ..ఉన్న...మ్ప్3 ప్లేయర్ లో మంచి సాంగ్స్ ని....తెల్లవారి వీచే ఆ చల్ల గాలిని ఆస్వాదిస్తూ అలా పరిసరాలను చూస్తు ఉన్న ఇంతలో ఆర్యన్ వాళ్ళ హాస్టల్ కనిపించింది.......అలా నడుస్తూ ఏం చేస్తున్నాడో వీడు.....నిద్ర లేచాడ....లేచే ఉంటాడు......లేచిన వెంటనే ఏ పుస్తకమో పట్టుకుని చదువ్తుంటాడు ఈ మహానుభావుడు......హ్మ్మ్మ్ ఫోన్ చేసి చూద్దమ్ ఏం చేస్తున్నాడో అని ఫోన్ కోసం చూస.....అబ్బ ఫోన్ తేలేదు....సరే ఏం చేస్తాం...అని నడుస్తూ ఉన్నా.....