அச்சச்சோ அர்ச்சனா

[Karthick]

Xossipla na sila story eluthi irundhaalum enna eludha thoonduna perumai pala storyku iruku...xossip website close panitanganu feel pani iruntha timela than indha new website adhoda xerox polave engaluku kedachiruku..

Xossipla ennoda manam kavarndha oru kadhaiya na post pana poren...indha kadhaiya padichu adha nenachu nenachu santhoshama irundha naatkal elalam..marupadiyum indha kadhaya naane indha thalathuku kondu varenu ninaikumpodhu rombo perumayavum iruku...

Idhoo...andha kadhai...

அச்சச்சோ அர்ச்சனா 


அர்ச்சனாவை இதற்கு முன்னர் பலமுறை பார்த்திருந்தாலும் இன்று மிக அழகாக தெரிந்தாள் கறுப்பு நிற மெலிதான புடவையில் திரை சீலைக்கு பின்னால் இருக்கும் ஓவியம் போலே. அருகில் அவளை கணவன் ராஜேஷ் இருந்தாலும் அதையும் மீறி எனது கண்கள் அவளது அழகை புடவைய ஊடுருவி எதையோ தேடின. எனது பார்வையின் அர்த்தம் புரியாமல் குழந்தை சிரிப்புடன் வரவேற்ற அவளது அழகு முகம் என்னை கவர்ந்தது. என்ன ஆயிற்று எனக்கு இவளை பார்ப்பது ஒன்றும் எனக்கு புதிதில்லையே. காலேஜில் பொண்ணுங்களை ஒண்ணா சைட் அடிச்ச காலத்தில் இருந்து எனது நெருங்கிய சிநேகிதன் ராஜேஷ். திருமணமாகி இரண்டு வருடங்களாகின்றது. ராஜேஷ் அர்ச்சனாவை கை பிடிக்கும் நேரத்தில் மேடைக்கு அழைத்து சென்றதே நான்தான். அப்போது மணமகள் கோலத்தில் அருகில் பார்த்த போது வராத கிளர்ச்சி இன்று ஏன் எனக்கு. 


இதுதான் அர்ச்சனா 

 

என் மனதில் ஆயிரம் யோசனைகள் இருந்தாலும் அவளது அழகையும் ரசிக்க என் கண்கள் மறக்கவில்லை. "வாங்க அசோக் உக்காருங்க. நீங்க வரீங்கன்னு இவர் சொல்லவே இல்லை. சொல்லி இருந்தா சாப்பிட ஏதாச்சும் தயார் பண்ணி இருப்பேன்.. ஏன் ராஜேஷ் நீங்க ஒரு வார்த்தை சொல்லி இருக்கலாம்ல.". அவள் அழகுக்கு கொஞ்சமும் குறைவில்லாத கனிவான குரலில் வரும் அன்பான் உபசரிப்பு கேட்டு முறுவலித்தேன். "அதெல்லாம் ஒன்னும் வேண்டாம் அர்ச்சனா. ஏர்போர்ட் போக டாக்ஸி புக் பண்ணனும்னா சொன்னான். டாக்சி எதுக்குடா நானே உன்னை ட்ராப் பண்றேன்னு சொன்னேன். அவ்ளோதான்" நண்பனை விட்டு கொடுக்க மனமில்லை எனக்கு. "சரி நான் காபி போட்டு எடுத்துட்டு வரேன்" என்று சொல்லி வேகமாக நடந்து சமையல் அறைக்கு சென்றாள். அவள் பின்னழகை காணும்போது நடந்து செல்கிறாளா அல்லது நடனமாடி செல்கிறாளா என்ற சந்தேகம் ஏன் எனக்கு. அவள் என் பார்வையில் இருந்து மறைந்த பின்தான் எனது புத்தி வேலை செய்ய ஆரம்பித்தது. அவள் மீண்டும் வருமுன் ஏன் இவ்வாறு என் மனம் அலைபாய்கிறது என யோசிக்க ஆரம்பிதேன். உள்ளே வர கதவை திறந்ததுல இருந்து மெதுவாக அசை போட ஆரம்பித்தேன். என் கண்களுக்குள் மீண்டும் அவளை கொண்டு வந்து மெதுவாக ரசிக்க ஆரம்பித்தேன். மிகவும் மெலிதான் புடவையில் நான் அவளை இன்று வரை பார்த்ததே இல்லை. ஒற்றை மடிப்பில் முந்தானை தழைய விட்டு ஓ.. இன்று அவளது low-cut blouse இதை எப்படி கவனிக்காமல் விட்டேன். குத்தி நின்ற முலைகள்தான் எனக்கு திரைக்கு பின் ஓவியமாக தெரிந்ததா. அழகான வட்ட முகம்... எங்கே இருக்கிறது என்று தேட வைக்கும் சிறிய பொட்டு. தலைக்கு பின்னல் முடித்து வைத்த மல்லிகை பூ.. ஓ சிவ பூஜையில் கரடியாக வந்து விட்டேனோ.. ஏதாவது காரணம் சொல்லி விட்டு பிறகு வர வேண்டும். ஏர்போர்ட் செல்வதற்கு இன்னும் இரண்டு மணி நேரம் இருக்கிறதே.. யோசித்து கொண்டு இருக்கையில். தங்க தாமரையாக அர்ச்சனா வந்தாள். சூரியன் வரும்போது தாமரை மலரும். ஆனால் அர்ச்சனா வரும்போது எனது முகத்தில் பிரகாசம். அவள் நடந்து வரும்போது முன்னழகுகள் குலையாமல் குலுங்க என்னருகில் வந்து "எடுத்துகோங்க" என்று சொல்ல... நான் என்னிலைக்கு வந்து அவளை மீண்டும் அருகினில் பார்த்தேன். இரு குன்றுகளின் பிளவு குவிந்து ரவிக்கையில் நிற்க "என்ன பார்த்துகிட்டு இருக்கீங்க.. எந்த கப்ல நிறைய இருக்குனு பார்த்து எடுக்க போறீங்களா.. இருங்க நானே எடுத்து தரேன்" சொல்லி ஒரு கப் எடுத்து கொடுத்தாள். அர்ச்சனாவிடமிருந்து வாங்கும் பொழுது இருவரின் விரல்கள் தீண்ட காபி சூடாக இருந்தாலும் அவள் விரலின் குளுமையான ஸ்பரிசத்தை ரசித்தேன். அவள் திரும்பி நின்று அவளது கணவனுக்கு காபி கொடுக்கும்போது பின்னழகு எனக்கு அருகாமையில் கண்ணுக்கு நல்ல விருந்தானது நான் மெதுவா காபியை ரசித்தபடி குடித்து கொண்டே. அவளது பின்புறத்தை ரசிக்க ஆரம்பிதேன். 


 

சேலை மிக மெலிவாக இருந்ததால் அவளது பின்புறத்தை இறுக்கமாக தடவி பிடித்திருந்தது.... எனது ஆழ் மனதில் ஒளிந்து கொண்டிருந்த காம மிருகம் மெல்ல என்னை ஆள்கொள்ள ஆரம்பித்தது.. சேலை மூடி இருக்கும் கொங்கைகளை பார்க்க மனம் துள்ளி எழுந்தது.. "ராஜேஷ் ரொம்ப A/C ஓடலையா. Fan போட்டு விடுடா." அவனோ ஏதா laptop-ல் பார்த்து கொண்டிருக்க அர்ச்சனா சென்று ஆன் செய்ய இடது கைய (என் அதிர்ஷ்டம்) மேலே தூக்கினாள். அவளது முந்தானை கைகளில் மேலே ஏறி அவளது கொழுத்த இடது மார்பகம் ரவிக்கையில் விம்மி நிற்க என்னுடைய ஆயுதமும் துடித்து நின்றது. குட்டைக்கை ரவிக்கை அவள் அக்குள் முடியை முழுதும் மறைக்காமல் இருக்க உள்ளே நானும் இருக்கிறேன் என எட்டி பார்த்தது.. அவள் அப்படியே கை தூக்கியவாறு நின்று "ராஜேஷ் fan வேகம் போதுமா இல்லை இன்னும் கூட்ட்டவா" என்று கேட்க.. "அசோக்குக்கு போதும்னா அப்டியே விட்டுடு" என்றான் அவளை நிமிர்ந்து கூட பார்க்காமல். அப்போதுதான் கவனித்தேன் அவளது முகத்தில் ஏமாற்றத்தை. இனிமேல் இங்கு நிற்பது உசிதமில்லை என உத்தேசித்து "ராஜேஷ் இன்னும் ஏர்போர்ட் போக நிறைய டைம் இருக்கு போல. நான் வெளியே போயிட்டு அரை மணி நேரத்தில் வரேன் நீ அதுக்குள்ளே எல்லாம் முடிச்சு ரெடியா இருடா".. "அர்ச்சனா Thanks for the nice coffee" நன்றி சொல்லிவிட்டு கிளம்ப எத்தனித்தேன். அவள் சமையலறை வாயிலில் நின்று கொண்டு தலை மட்டும் திருப்பி "சரி அசோக் போயிட்டு வாங்க" என்றாள்". அவள் இடுப்பை வளைத்து நிற்கும்போது அவளை சுற்றி நின்ற சேலை பின்னழகின் வடிவை இறுக்கமாக்கி பின்னழகும் தொடை அழகும் இணையும் மடிப்பு கூட வடிவாக காட்ட என் மனதையும் அவளோட சேர்த்து இறுக்கி கட்டியது. அவள் கூந்தல் பின்னழகில் தவழ அதை தொடர்ந்து மேலே நிமிர்ந்து பார்த்தேன்.. அவள் இடது புறம் திரும்பி நிற்க முலையின் இறுக்கம் ரவிக்கையில் தெறித்தது. சற்று முன் குனிந்தபோது தெரிந்ததை விட இப்போது பெரிதாக இருக்கிறதே. முற்றிலும் பார்த்தால்தான் முழுவடிவமும் தெரியுமோ.. இரு கனிகளையும் சுவைக்க ஆசை கூடினாலும்.. கண்ணுக்கேட்டியதெல்லாம் வாய்க்கு எட்டுவதில்லை என்று சமாதான படுத்திகொண்டேன்.. 

 


"இருடா எங்கே போரே.. இன்னும் ஒரு மணி நேரத்துல கிளம்பலாம். மணி ஐந்துதானே ஆகுது. கொஞ்ச நேரம் இருந்துட்டு போடா" என்றான் நண்பன். உன் மனைவி உனக்காக ஏங்கி நிற்பது எனக்கு புரிகிறது உனக்கு புரியவில்லையாடா என நினைத்துகொண்டே. "காபி குடிச்சதும் ஒரு தம் அடிக்கணும் போல இருக்குடா.. அதான் வெளிலே போயிட்டு வரேண்டா. உனக்கு ஏழு மணிக்குதானே பிளைட்.. நான் ஆறு மணி வாக்குல வரேண்டா" சொல்லி விட்டு கிளம்பினேன். நல்லவேளை அசோக் கிளம்பிவிட்டார். இப்போது ராஜேஷ் ஊருக்கு சென்றால் திரும்பி வர ஒரு வாரமாகும். கிளம்புவதற்கு முன்னால் அவர்என்னை கவனிப்பார் என்று நினைத்தால் laptop-எ கதி என்று இருக்கிறாரே என்னசெய்வது... என்று எண்ணங்கள் ஓட சமையலறையில் கப்பை சுத்தம் செய்து விட்டு ஹாலுக்கு வந்தாள். ராஜேஷ் பெட்ரூமில் அவனுடைய உடைகளை பயணத்திற்கு எடுத்துவைத்து ஆயத்தமாகுவதை பார்த்த போது இவ்வளவு நேரம் சிக்னல் காட்டியதை இந்த மனுஷன் புரிந்து கொள்ளவில்லையே.. என்று கோபம் கொப்பளிக்க அந்த கோபத்தைஅடக்கி அவளது காமம் மேலெழ அவன் பின்னால் சென்று மார்புகள் அவன் நெஞ்சில்சாய்ந்து கொண்டாள். பஞ்சு பொதிகள் அவன் முதுகில் அழுந்தி அதன் வடிவத்தை மாற்றி கொண்டு சுகம் தர அந்த சுகத்தில் கண்கள் செருகி கை விரல்களால் அவன் கழுத்தை கோர்த்து கன்னத்தில் இதழ் பதித்தாள்... "என்னடி கிளம்பற நேரத்துல வந்து உரசிக்கிட்டு நிக்கறே, எல்லாம் எடுத்துவச்சு சரியா இருக்கானு பார்க்கணும்டி" என்று அவள் முகம் பார்க்காமலே கூற அவள் தாமரை முகம் சுருங்கி போனது.. "ஏங்க இன்னும் ஒரு மணி நேரம் இருக்குல்ல அதுக்குள்ளே என்ன அவசரம். நேத்தும் நீங்க என்னை கண்டுக்கலை. இன்னைக்கு உங்களுக்காகத்தான் இந்த புடவை கட்டி உங்க முன்னாடி வந்து நின்னா நீங்க என்னை திரும்பி கூட பார்க்கமாட்டேங்கறீங்க" ராஜேஷ் அவளை முன்னே இழுத்து நிறுத்தி முத்தமிட்டு "இப்போ என்னடி பண்ணமுடியும். லேட்டாச்சுன்னா பிளைட் மிஸ் பண்ணிடுவேண்டி அப்புறம் ஆபீஸ்ல பதில்சொல்ல முடியாது.." "ஹ்ம்ம் அப்போ இந்தாங்க இதையும் சேர்த்து கொண்டு போங்க"கோபத்தில் அவளுடைய புடவையை கழட்டி அவன் பெட்டி மேலே வீசி விட்டு ராஜேஷ் முன்னாடி இடுப்பில் கை வைத்து ரவிக்கை பாவாடையில் நின்றாள். ராஜேஷ் அரைகுறை ஆடையில் நிற்கும் அழகை காண நேரம் இல்லாது அவன் வேலைகளை நிதானமாக முடித்து விட்டு அர்ச்சனாவை நிமிர்ந்து பார்க்க அர்ச்சனாவோ... மார்பகம் ரவிக்கையில் திமிற.. தொப்புளை மறைத்துநிற்கும் பாவாடை இடுப்பில் தேங்கி.. கண்களில் கொஞ்சம் கோபமும் கொப்பளிக்க நின்றிருந்தாள்... ஆனால் ராஜேஷின் கண்களோ அவள் உடல் மேலே மட்டுமே மேய அவனது ஆயுதம் மெதுவாக துடிக்க ஆரம்பித்தது.. "Wow u look so sexy" சொல்லி அவளை ரவிக்கையில் தடவி பார்த்தான். "ம்ம்ம்ம் இப்போ மட்டும் சும்மா தொடாதீங்க.கேட்கும்போது கண்டுக்க மாட்டீங்க" என்று சொல்லி அவனது கையை தள்ளி விட்டாள். "நீ கோபப்படும்போது கூட அழகாக தாண்டி இருக்கிரே" என்று ராஜேஷ் அவள் கன்னத்தை வருட.. கோபம் மேகமாய் கரைந்து மீண்டும் அவள் நெஞ்சை காமம் ஆட்கொள்ள படுக்கையில் சரிந்து அவிழ்த்தெறிந்த சேலையால் முகத்தை மூடி கொண்டாள். மெலிதான சேலை அது என்ன செய்யும் பாவம். அவள் சிறு பொட்டை கூட மறைக்கமுடியாமல் பால் நிலவை போல் அவள் முகத்தை காட்டியது. "Wait a minute.. Oh My God.. இதே புடவைலதான நீ அசோக் முன்னாடியும் வந்துநின்னே..."