02-10-2019, 02:08 AM
சிவராஜ் தன்னுடைய முழு விந்தையும் அவளின் வாயில் கொட்டி தீர்த்தான். சுவாதியும் தீர்த்தம் போல் அதை ஒரு சொட்டு விடாமல் விழுங்கினாள்.
சிவராஜ் அவளின் தலையை விடுவித்தாள். அவளும் அவனுக்கு முழு திருப்தி அளித்த சந்தோஷத்தில் அவன் சுன்னியை விடுவித்து நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தாள்.
சுவாதி சிவராஜை பார்த்து வெட்க புன்னகை செய்தாாள். சிவராஜுுுும் அவளைப் பார்த்து சிரித்துவிட்டு தன் வேஷ்டியை சரி செய்துகொண்டு, கம்பீரமாய் அமர்ந்திருந்தான்.
சுவாதியும்் தனது ஜாக்கெட், பாவாடை, ஜட்டி எல்லாம்் சரி செய்து கொண்டு புடவையை கீழேே இறக்கிவிட்டாள். ஆனால் அவளின் ஜட்டியின் ஈரம் அவளுக்கு என்னவோ போல் இருந்தது.
அந்த ஈரம் அவளின் தொடைகளிலும், அவள் குண்டியில் பட்டு கசகசவென இருந்தது. எனவே அவளால் சரியாக உட்கார முடியாமல் சிரமப்பட்டாள்.
அதற்குள் காரும் ஏர்போர்ட்டை அடைந்தது. சிவராஜும், சுவாதியும் காரிலிருந்து இறங்கிக்கொள்ள, சுப்பு காரை நிறுத்த பார்க்கிங்க்கு கொண்டு சென்றான்். அப்போது,
சுவாதி: என்னங்க! உங்களுக்கும்், எனக்கும் இருக்கிற தொடர்பு சுப்புவுக்கு தெரியும். இப்போ காருக்குள் நடந்ததும் அவனுக்கு நிச்சயமாக தெரியும்.
சிவராஜ்: தெரியட்டும்! உன் புருஷனுக்கு தெரிஞ்ச விஷயம் இவனுக்கு தெரிய கூடாதா??
சுவாதி: அதுக்கு இல்லீங்க. நீங்க இல்லாம மூணு நாலு தனியா இருக்க போறேன். நீங்கள் இல்லாத சமயத்தில் அவன் எதுவும் என் கிட்ட தப்பா நடந்துகிட்டா என்ன செய்யறது???
சிவராஜ்: இல்ல. அவன் அப்படிப்பட்ட பையன் இல்ல. நீ ஒன்னும் கவலைப்படாதேே!!!
சுவாதி: நல்ல பையன் தான் இருந்தாலும், ஒரு சின்ன பயம் வேற ஒன்னும் இல்லைங்க.
சிவராஜ்: நான் இருக்கும் போது சரி, இல்லாதபோதும் சரி, அவன் மட்டும் இல்லை யாரும் உன்ன நெருங்க முடியாது. கவலைப்படாதே!!!
சுவாதி: ம்ம்
இருவரும் பேசிக்கொண்டே ஏர்போர்ட் உள்ளே நுழையும் சமயம், சரியாக மந்திரியும் வந்து சேர்ந்தார்்.
சிவராஜ்: ஐயா வணக்கம்்.
சுவாதி: வணக்கம் சார்.
ஹமீத்: வணக்கம் சிவராஜ். இப்பதான் வந்தீங்களா???
சிவராஜ்: ஆமா ஐயா.
ஹமீத்: இவங்க யாரு??? என சுவாதியை காண்பித்து கேட்டார்.
சிவராஜ்: இவங்க என் தம்பி சம்சாரம். என் தம்பிக்கு உடம்பு சரியில்ல. என் வீட்டில் தங்கி வைத்தியம் பார்க்கிறார்கள்.
ஹமீத்: ஓ அப்படியா!! ஏம்மா இப்போ உன் புருஷனுக்கு பரவாயில்லையா?? நல்லா இருக்காரா??
சுவாதி: பரவால்ல சார்.
சுவாதியிடம் பேசும்போது மந்திரியின் கண்கள் அவன் உச்சந்தலை முதல் உள்ளங்கால் வரை அளந்தது.
நல்ல ஜாதிக்கார பெண்ணாக இருக்கிறாள், இவள் இவனுடைய தம்பி சம்சாரமாாம் யார் காதுல பூ சுத்துறான்... இருக்கட்டும்..... என மனதிற்குள் நினைத்து கொண்டார்.
மந்திரியின் கண்கள் தன்னை மேய்வதை உணர்ந்த சுவாதி நெளிந்தாள். எல்லா ஆண்களும் ஒரே மாதிரியாகத்தான் இருக்கிறார்கள். அனைவரும் காமப் பேய் பிடித்து சுற்றுகிறார்கள் என்று மனதிற்குள் நினைத்துக்கொண்டாள்.
அப்போது சிவராஜ் அங்கிருந்து ஒருவனை அழைத்து அவன் காதில் ஏதோ கிசுகிசுத்து அனுப்பி வைத்தான். அவனும் சரியென்று தலையாட்டி விட்டு வேகமாக சென்றான்்.
சிவராஜ் அவளின் தலையை விடுவித்தாள். அவளும் அவனுக்கு முழு திருப்தி அளித்த சந்தோஷத்தில் அவன் சுன்னியை விடுவித்து நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தாள்.
சுவாதி சிவராஜை பார்த்து வெட்க புன்னகை செய்தாாள். சிவராஜுுுும் அவளைப் பார்த்து சிரித்துவிட்டு தன் வேஷ்டியை சரி செய்துகொண்டு, கம்பீரமாய் அமர்ந்திருந்தான்.
சுவாதியும்் தனது ஜாக்கெட், பாவாடை, ஜட்டி எல்லாம்் சரி செய்து கொண்டு புடவையை கீழேே இறக்கிவிட்டாள். ஆனால் அவளின் ஜட்டியின் ஈரம் அவளுக்கு என்னவோ போல் இருந்தது.
அந்த ஈரம் அவளின் தொடைகளிலும், அவள் குண்டியில் பட்டு கசகசவென இருந்தது. எனவே அவளால் சரியாக உட்கார முடியாமல் சிரமப்பட்டாள்.
அதற்குள் காரும் ஏர்போர்ட்டை அடைந்தது. சிவராஜும், சுவாதியும் காரிலிருந்து இறங்கிக்கொள்ள, சுப்பு காரை நிறுத்த பார்க்கிங்க்கு கொண்டு சென்றான்். அப்போது,
சுவாதி: என்னங்க! உங்களுக்கும்், எனக்கும் இருக்கிற தொடர்பு சுப்புவுக்கு தெரியும். இப்போ காருக்குள் நடந்ததும் அவனுக்கு நிச்சயமாக தெரியும்.
சிவராஜ்: தெரியட்டும்! உன் புருஷனுக்கு தெரிஞ்ச விஷயம் இவனுக்கு தெரிய கூடாதா??
சுவாதி: அதுக்கு இல்லீங்க. நீங்க இல்லாம மூணு நாலு தனியா இருக்க போறேன். நீங்கள் இல்லாத சமயத்தில் அவன் எதுவும் என் கிட்ட தப்பா நடந்துகிட்டா என்ன செய்யறது???
சிவராஜ்: இல்ல. அவன் அப்படிப்பட்ட பையன் இல்ல. நீ ஒன்னும் கவலைப்படாதேே!!!
சுவாதி: நல்ல பையன் தான் இருந்தாலும், ஒரு சின்ன பயம் வேற ஒன்னும் இல்லைங்க.
சிவராஜ்: நான் இருக்கும் போது சரி, இல்லாதபோதும் சரி, அவன் மட்டும் இல்லை யாரும் உன்ன நெருங்க முடியாது. கவலைப்படாதே!!!
சுவாதி: ம்ம்
இருவரும் பேசிக்கொண்டே ஏர்போர்ட் உள்ளே நுழையும் சமயம், சரியாக மந்திரியும் வந்து சேர்ந்தார்்.
சிவராஜ்: ஐயா வணக்கம்்.
சுவாதி: வணக்கம் சார்.
ஹமீத்: வணக்கம் சிவராஜ். இப்பதான் வந்தீங்களா???
சிவராஜ்: ஆமா ஐயா.
ஹமீத்: இவங்க யாரு??? என சுவாதியை காண்பித்து கேட்டார்.
சிவராஜ்: இவங்க என் தம்பி சம்சாரம். என் தம்பிக்கு உடம்பு சரியில்ல. என் வீட்டில் தங்கி வைத்தியம் பார்க்கிறார்கள்.
ஹமீத்: ஓ அப்படியா!! ஏம்மா இப்போ உன் புருஷனுக்கு பரவாயில்லையா?? நல்லா இருக்காரா??
சுவாதி: பரவால்ல சார்.
சுவாதியிடம் பேசும்போது மந்திரியின் கண்கள் அவன் உச்சந்தலை முதல் உள்ளங்கால் வரை அளந்தது.
நல்ல ஜாதிக்கார பெண்ணாக இருக்கிறாள், இவள் இவனுடைய தம்பி சம்சாரமாாம் யார் காதுல பூ சுத்துறான்... இருக்கட்டும்..... என மனதிற்குள் நினைத்து கொண்டார்.
மந்திரியின் கண்கள் தன்னை மேய்வதை உணர்ந்த சுவாதி நெளிந்தாள். எல்லா ஆண்களும் ஒரே மாதிரியாகத்தான் இருக்கிறார்கள். அனைவரும் காமப் பேய் பிடித்து சுற்றுகிறார்கள் என்று மனதிற்குள் நினைத்துக்கொண்டாள்.
அப்போது சிவராஜ் அங்கிருந்து ஒருவனை அழைத்து அவன் காதில் ஏதோ கிசுகிசுத்து அனுப்பி வைத்தான். அவனும் சரியென்று தலையாட்டி விட்டு வேகமாக சென்றான்்.
Support my thread: முடங்கிய கணவருடன் சுவாதியின்் வாழ்க்கை