Adultery ગુજરાતી ભાભીના જલવા

[Gujjubhai111]

ચેતના > શીલા હું બે દિવસ થ ઇકામ મા બહુ બીઝી હતી એટલે તારા જમાઈ વિષે કઈ તપાસ કરી શકી નથી પણ સવારે તો એ હોટલ ની બાલ્કની મા ઉભેલા જ હોય છે , બાકી હાલ તો કઈ નવાજુની નથી હશે તો તરત તને ઇન્ફોર્મ કરીશ... ચેતના ધરાર જુઠ્ઠું બોલી..

શીલા ચેતના નો ફોન કાપતા વિચાર મા પડી આ ચેતના આજે મરી સાથે વાત કરતાં ખચકાતી કેમ હતી..? જાણે કઈ ક છુપાવતી હોય એમ લાગ્યું... ...
શું કરવું..? કોને કહેવું..? એ અવઢવ મા હતી આ બાબત માં વિશુ ની ફ્રેન્ડ સીવાય કોઈ મદદ રૂપ થઇ શકે એમ નહોતું એટલે ખાસ્સી વાર વિચાર કરતાં કરતાં એને એક નામ મળ્યું..ફોરમ... વૈશાલી ની કોલેજ ની ખાસ ફ્રેન્ડ.. એક દિવસ માર્કેટ મા એની મમ્મી સાથે મળી હતી... કઈ સોસાયટી મા રહે છે રામ જાણે..??? શીલા વિચારતી રહી વિચારતી જ રહી..સતત મગજ પર જોર આપ્યા પછી એને યાદ આવ્યું... ઓહ.. સોમેશ્વર સોસાયટી મા રહે છે એ... યાદ આવ્યું.. પણ એની મમ્મી નું નામ..??? એ તો ખબર નથી.. અને જેમ મારી વિશુ નું લગ્ન થઇ ગયું એમ ફોરમ પણ પરણી ને સાસરે ગયી તો હશે જ ને..? અરે પણ એકાદ વર્ષ પહેલા તો મળી હતી..એ એને યાદ આવ્યું ..... ફોરમે લવ મેરેજ કર્યા છે આજ શહેર માં છે ને..? ક્યાં થી ગોતું..? ફોરમ જરૂર મદદ કરી શકશે.. શીલા ફોરમ ના કોન્ટેક્ટ નંબર શોધવામાં પડી....
વૈશાલી બજાર મા ગયેલી હતી એ સમયે એના કોલેજ વખત ના ડ્રોઅર મા બુકો ફેંદતા ફેંદતા શીલા ને ફોરમ ના ઘર નો લેન્ડલાઈન નંબર જડી ગયો.. તરત એને નંબર લગાડ્યો... કોઈ પુરુષે ફોન ઉપાડ્યો..
હેલો કોણ બોલો..? શીલા એ નમ્ર સ્વરે પૂછ્યું...
જી આપ ને કોનું કામ છે ? હું મણીભાઈ બોલું છું..મણીભાઈ ઠક્કર....
શીલા > તમે ફોરમ ના ડેડી બોલો???
હા હા, હું એના પપ્પા જ બોલું છું પણ તમે કોણ બોલો છો..?
મણીભાઈ નમસ્તે..હું તમારી દીકરી ફોરમ ની ફ્રેન્ડ વૈશાલી ની મમ્મી બોલું છું શીલા બહેન ..
ઓહ નમસ્તે શીલા બેન કહો કેમ છો..? વૈશાલી તો હું સારી રીતે ઓળખું છું અહીં મારે ઘેર ઘણી વાર આવતી હતી..એ .. કહો ને શું કામ હતું.. આપને ???
મણીભાઈ એ કહ્યું..
શીલા > મણીભાઈ મારે ફોરમ નું કામ હતું કેવી રીતે એની સાથે વાત કરી શકું હું..?
મણીભાઈ >શીલા બેન એ તો એના સાસરે છે.. કઈ અર્જન્ટ કામ હોય તો એનો મોબાઈલ નંબર આપું..?
શીલા > હા હા આપો ને ? કામ તો કઈ ખાસ નથી પણ વૈશાલી આવેલી છે એ યાદ કરતી હતી એટલે મે ફોન કર્યો ..
મણીભાઈ પાસે થી સિફત પૂર્વક શીલાએ ફોરમ નો નંબર મેળવી લઇ ને એને સીધો મોબાઈલ જ ઠોકયો...
ફોરમે ફોન ઉપાડ્યો... શીલા એ પોતાની ઓળખાણ આપી ને એની આ કિસ્સા માં મદદ ની સખ્ત જરૂર છે એમ જણાવી ને વિનતી કરી..
ફોરમ > માસી તમે જરાય ચિંતા ના કરશો ..હું બધ્ધું જાણી લઈશ..
શીલા >પણ જોજે મે તને આ ફોન કર્યો છે એ વિશુ ને ખબર ના પડવી જોઈએ ફોરમ..
ફોરમ > અરે ના પડે માસી , હું એને કહીશ જ નહિ ને..? કે મારે ને તમારે કોઈ વાત થઇ છે ?
તમે પણ એને કશું કહેતા નહિ ..હું અચાનક જ એને મળીછું એમ બતાવી ને એની પાસે થી વાત જાણવાની કોશિશ કરું છું.. તમે જરાય ફિકર ના કરશો બધું ઠીક થઇ જશે..
ભલે બેટા..મને બહુ ચિંતા થાય છે તું જલ્દી જાણી લે તો મને આગળ શું પગલું ભરવું એ ખબર પડે...
ભલે માસી ચાલો આવજો.. બાય..સાંજે ફોન કરું છું તમને...
ભલે આવજે બેટા... શીલા ને થોડી આશા બંધાણી.....
સાંજે વૈશાલી અને શીલા જમવા બેઠા હતા ત્યાં ડોર બેલ રણકી ઉઠી , વૈશાલી એ જઈ ને દરવાજો ખોલ્યો ફોરમ ને જોતા જ એ ચમકી ગઈ... આશ્ચર્ય થી ફાટી આંખે થોડી વાર બાઘા ની જેમ જોઈ રહી ને પછી ચીસ પાડી ને બોલી... અલી..તું... ફોરમ..???? તું અહી????? તને કેવી રીતે ખબર પડી કે હું આવેલી છું...?????
ફોરમ પ્રેમ થી ભેટી પડી વૈશાલી ને અને કહ્યું તારી મમ્મી પરમ દિવસે શાક માર્કેટ માં મારી મમ્મી ને મળી હતી એણે કહ્યું કે તું અત્યારે અહીં આવેલી છે તો તને સરપ્રાઈઝ આપવા સીધી અહીં દોડી આવી... બોલ કેમ નું ચાલે છે બધું..? તું તો યાર મસ્ત ગોરી થઇ ગઈ છે ને કઈ કલકત્તા જઈ ને ..? ત્યાં તો બધા કાળા હોય છે તું રાજ કરતી હોઈશ.. ખરું ને..?

વૈશાલી બેટા પહેલા જમી તો લે..ખાવાનું ઠંડું થાય છે.. મમ્મી એ ટકોર કરી ..ફોરમ આવ આવ ઘણે દિવસે આ બાજુ ભૂલી પડી ને કઈ..??? બહેનપણી લગન કરી ને જતી રહી એટલે અમનેય ભૂલી જવાના..? લે ચલ જમવા...

ના માસી તમે જમી લો હું જમી ને જ આવી છું.. કહી ને ફોરમ આરામ થી વૈશાલી અને શીલા ની બાજુ મા ડાઇનીંગ ટેબલ પર બેઠી... વૈશાલી અને શીલા જમી રહ્યા પછી શીલા એ કહ્યું તમે બંને જણા વાતો કરો હું વાસણ પોતા કરી ને આવું છું..
શું લઇશ ચા કોફી ઠંડું..?
ના ના માસી કઈ નહિ... ફોરમ એ ચા પીવાની ના પાડતા શીલા વાસણ લઇ ને બહાર ઓસરી મા ગઈ.. અને વૈશાલી અને ફોરમ વાતે વળગ્યા..
ફોરમે વાત વાત મા વૈશાલી પાસે થી જાણી લીધુ કે સંજય થી કેવી રીતે હર્ટ થઇ છે વિશુ અને અત્યારે એમના સંબંધો કેટલી હદ સુધી વણસી ગયેલા છે. ફોરમ અને વૈશાલી કોલેજ ના સમય મા ખાસ સખીઓ રહી ચૂકેલી હતી એટલે ફોરમે બધી પેટ છૂટી વાત કરી વૈશાલી ને પોતાના લવ મેરેજ વિષે.. અત્યાર ની પોતાની જીન્દગી વિષે. બેડ રૂમ લાઈફ વિષે.. વગેરે.
વૈશાલી અને ફોરમને વાત કરવા ની પ્રાઈવસી આપી ને શીલા અનુંમાંસી ને ઘેર થોડી વાર બેસવા ગઈ ..ત્યાં મોસમ અને ફાલ્ગુની ના આવવાથી વાતાવરણ એકદમ જીવંત થઇ ગયેલું જોઈ ને એણે બહુ સારું લાગ્યું..કવિતા અને પિયુષ પણ શીલા ભાભી ને જોઈ ને ખુશ થઇ ગયા.. શીલા જયારે અનુંમાંસી સાથે વાત કરતી હતી ત્યારે ચીમનલાલ ગેંડા ની જેમ પલંગ પર પડ્યા પડ્યા આઈ.પી. એલ. ની મેચ જોઈ રહ્યા હતા શીલા ને એ ત્રાંસી નજરે થોડી થોડી વારે જોઈ લેતા હતા એ શીલા ના ધ્યાન માં આવ્યું.
એકેય બાજુ થી ચીમન લાલ લાઈન મારવા જેવા નહોતા એટલે શીલા ને એમની નજર પોતાની છાતી પર અને કમ્મર પર પડી રહેલા દુધિયા કાપા પર ફરતી હતી એ જરાય ના ગમ્યું.. પણ પિયુષ મોસમ સાથે જે રીતે લળી લળી ને વાતો કરતો હતો એ શીલા ને ખૂંચ્યું..
મારા બેટા ને જુવાન સાળી મળી છે એટલે મારી સામું તો જોતોય નથી... તે દિવસે રાતે ટોકીઝ મા તો બોબલા તોડી નાખે એટલું જોર કરતો હતો..
મોસમ ની છાતી પર નજર નાખી ને શીલા એ એટલો અંદાજ મારી લીધો કે માલ એકદમ કોરો છે ..હજી કોઈ નો હાથ ફર્યો નથી.. એના કડક અને વિકસતા સ્તનો નું આગવું સૌન્દર્ય હતું..તો શીલા ના સ્તનો મા પુખ્તતા નો ઠસ્સો હતો જે મોસમ ને ઝાંખી પાડી દેતો હતો.. પિયુષ ને પોતાની તરફ આકર્ષિત કરવા માટે શીલા એ ધીમે રહી ને વાતો વાતો માં પાલવ સહેજ હટાવી ને એની એક કટોરી ખુલ્લી કરી..આખો પૂનમ નો ચંદ્ર વાદળ માં થી નીકળી આવ્યો .. એ સાથે જ પિયુષ એલ.બી.ડબલ્યુ. થઇ ગયો..
વારે વારે એની નજર શીલા ના ઉરોજ પર સરકી જતી હતી એ કવિતા એ નોંધ્યું... મોસમ અને ફોરમ ને તો કઈ ખાસ ખબર ના પડી કેમ કે એ બંને શીલા ની લાઈન માં જ બેઠી હતી ... જયારે કવિતા પિયુષ ની બાજુ મા બેઠી હતી.. કવિતા એ પણ શીલા ના રૂપ ને જોઈ ને નિઃસાસો નાખ્યો..
હું સ્ત્રી છું તોય મારી નજર ત્યાં જતી રહે છે તો પિયુષ તો બિચારો મર્દ છે અને એને ભાભી ના બોલ કેટલા ગમે છે એ હું ક્યાં નથી જાણતી..? અનુ માસી આ બધા થી સાવ અજાણ તો નહિ પણ નિવૃત્ત થઇ ચુકેલ ક્રિકેટર ની જેમ આ બધો ખેલ જોઈ ને શીલા સાથે વાતો કરતાં હતા. ..
જીજુ..કાલે અમને ફરવા ક્યાં લઇ જશો..?????? મોસમે જીજુ ની મંતરવાની ચાલુ કરી..
કાલે ? કાલે તો મારે બહુ કામ છે ઓફીસ મા મોસમ બકા તારી બેન ને કહે જ્યાં જવું હશે ત્યાં લઇ જશે ...
જ્યાં જાવ ત્યાં મારી વિશુ ને લઇ જજો ..એ એકલી એકલી કંટાળે છે ઘર માં શીલા એ પિયુષ ને કહ્યું..
વિશુ ની વાત નો ઉલ્લેખ થતા જ પિયુષ ની આંખો મા ચમક આવી ગઈ એ શીલા થી અજાણ ના રહ્યું..
શીલા ને એક પળ માટે વિચાર પણ આવ્યો.. સાલો ક્યાંક વિશુ જોડે ચાલુ તો નહિ થઇ ગયો હોય..?
માદર બખ્ત પીયુંશીયા માં દીકરી બેય ને ફેરવે છે..? જબરો છે સાલો..
ચાલો ભાઈ સુઈ જઈ યે શીલા એ ઉભા થતાં કહ્યું..સાડા દસ થયા..
કવિતા બોલી..બેસો ને ભાભી..વિશુ ક્યાં છે ? આજે સવાર થી દેખાણી નથી ક્યાંય બહાર ગામ ગઈ છે કે શું..? સંજય કુમાર આવ્યા હતા એમની સાથે..
પિયુષ નું મોંઢું ઉતરેલી કઢી જેવું ખાટુ થઇ ગયું વૈશાલી અને સંજય ને સાથે ઉલ્લેખ માત્ર થી.. એણે થોડીવાર વિચારી ને કહ્યું.. જોઉં છું કાલે રાજેશ સર રાજા આપે તો હું પરમ દિવસ ગુરૂ વાર અને શુક્રવાર બે દિવસ રજા લઇ લઉં અને શની રવિ તો છે જ ક્યાંક ચાર દિવસ નો પ્રોગ્રામ બનાવીએ.. શીલા ભાભી અને વૈશાલી પણ આવશે.. મજા આવશે.. પિયુષ ના કહેતા જ મોસમ ઉછળી પડી ખુશી થી.. તાળીઓ પાડી ને પિયુષ ના ગળે હાથ વીંટાળી ને બોલી થેન્ક્યુ જીજુ... પિયુષ સાથે મોસમ આરીતે જ વર્તતી એટલે કોઈ ને અજુગતું ના લાગ્યું પણ શીલા ની નજર મોસમ ના કાચા જામફળ જેવા ઉરોજો પિયુષ ના ખભા સાથે દબી ને ચપટા થઇ ગયા એ ખટક્યું...
આવશો ને ભાભી.. પિયુષ એ શીલા ને આંખ મારી ને લાડ થી પૂછ્યું .. જે કવિતા ની નજરે ના પડ્યું..
જોઈએ હવે વિશુ તૈયાર હોય તો..અવાય ને? એને એકલી ને મૂકી ને તો ના અવાય... અને પાછા સંજય કુમાર નો પ્રશ્ન તો ઉભો જ છે ને ..? એ અચાનક આવે તો એમને શું લાગે.???? શીલા એ ઠરેલ ગૃહિણી ની જેમ પિયુષ ને પોલીટીકલ જવાબ આપ્યો...
અરે વિશુ ને હું માનવી લઈશ... એ પણ બિચારી.. કેટલે વરસે પિયર માં આવી છે ભલે ને એન્જોય કરતી.. પીયુશ બોલ્યો..
કવિતા એ પિયુષ ની કમ્મરે કોણી નો ગોદો મારતા કહ્યું.. શું વાત છે વૈશાલી ની બહુ ફિકર થાય છે ને કઈ આજ કાલ..? ક્યાંક ભૂતકાળ માં કોઈ લોચો તો નહોતો ને..?
પિયુષ કવિતા ની વાત સાંભળી ને જાણે રંગે હાથ પકડાઈ ગયો હોય એમ ઝંખવાણો પડી ગયો ..
જોઉં છું કાલે જે હશે એ કહીશ.. કહી ને શીલા ઘેર આવી ગઈ...
શીલા સાડા દસે ઘેર આવી ત્યારે વિશુ કોઈ ની સાથે મોબાઈલ પર વાત કરી રહી હતી. ફોરમ જતી રહી હતી.. એણે એ વાત ની નોંધ કરી કે પોતાને આવતી જોઈ ને તરત વિશુ એ વાત પૂરી કરી ને મોબાઈલ કાપી નાખ્યો .. હશે કોઈ એની પર્સનલ બાબત મારે શું કામ એને ટોકવી .? ..હવે એ પુખ્ત છે.. બની શકે કે કદાચ સંજય કુમાર નો પણ ફોન હોય.. ના તો એને છુપાવવાનું શું કારણ હોય..?? હિંમત નો હશે..?રામ જાણે...
શીલા ને પોતાની એક ની એક દીકરી નો સંસાર ઉજડી રહ્યો હતો એનું સખત દુઃખ થતું હતું પણ એથીય વધારે દુઃખ એ વાત નું થતું હતું કે જો મદન અહીં હોત તો સંજય કુમાર ને ક્યાર ના ય ઠેકાણે લાવી દીધા હોત... હજી ૧૮ દિવસ બાકી છે મદન .. ને આવવા માં
શીલા પોતાના પતિ ને યાદ કરતી ઘેર આવી ..અને મા દીકરી સુઈ ગયા.. સવારે સાડા ચાર વાગ્યે વિશુ ને પેઢું મા જબરદસ્ત દુખાવો ઉપડ્યો જેમ તેમ કરી ને સવાર તો પાડું..નહીતર મમ્મી ખોટી દોડધામ કરી ને દુઃખી થઇ જશે એ વિચારી વૈશાલી એ મમ્મી ને જગાડી નહિ..એ પથારી માં થી ઉભી થવા જતી હતી પેશાબ કરવા એટલા માં ડોર બેલ વાગી ..એ સાથે જ શીલા સડપ દઈ ને ઉભી થઇ ગઈ.. મમ્મી કદાચ દૂધ લઇ ને પેશાબ કરવા બાથરૂમ માં જાય તો એ નીકળે પછી હું જાઉં એમ વિચારી ને એ પથારી મા પડી રહી..
શીલા એ દરવાજો ખોલ્યો.. રસિક જ હતો.. એ રસિક ને જોતા વેંત બાઝી જ પડી.. વેલ ની જેમ વળગી ને પોતાની છાતી રસિક ની છાતી સાથે ગસતાં ધીમે થી બોલી...
ઓહ! રસિક , બહુ મન થયું છે યાર પણ શું કરું જ્યાર થી વૈશાલી આવી છે ત્યાર થી બધું અટકી ગયું છે .. તારો આ મને કેટલો યાદ આવે છે ખબર છે તને..? ક્યાંક લઇ જા ને મને ? તારી નીચે ઊંઘવાનું કેટલું મન થયું છે તને અંદાજ છે..ડોબા..???
કહી ને ધોતિયા મા હાથ નાખી ને શીલા એ રસિક નો અર્ધ જાગૃત લોડો પકડી લીધો , વૈશાલી ને માન્યામાં નહોતું આવતું.. એ જે જોઈ રહી હતી એ... મમ્મી એક દૂધ વાળા સાથે..? એક મામૂલી દૂધવાળા જોડે..???? છીઈઈઇ........
એક પળ માટે તો એ પોતાનો પેઢું નો દુખાવો પણ વિસરી ગઈ.. મમ્મી નું આ નવું જ રૂપ એની નજર સમક્ષ આવ્યું આજે તો..!!! રસિક , એના મજબુત બદન સાથે જળો ની જેમ વળગેલી શીલા ની પીઠ પર હાથ પસવારતા અને શીલા ના મદમસ્ત કુલા ગાઉન ની ઉપર થી પંપાળતા શીલા ના હોંઠો ને ચૂસી રહ્યો તો.. રસીક ના હોંઠ માં થી થુંક નો અવાજ થતાં જ શીલા એ ધીમે થી છણકો કર્યો..
મુઆ તારી સગલી હમણાં જાગી જશે.., ધીમે થી કર ને..? કહી ને પાછી રસિક ના હોંઠો માં ખોવાઈ ગઈ.. રસિક ના કડક લંડ ને મુઠ્ઠી મા પકડી ને આગળ પાછળ કરતી શીલા ને ભોસડા મા લંડ લેવાની જબરદસ્ત ચૂલ ઉપડી હતી એના થી રહેવાતું જ નહોતું.. પણ વૈશાલી સામે જ સુતી હતી એની હાજરી માં કોઈ સંજોગો મા કશું શક્ય નહોતું.. બીજી બાજુ રોજ શીલા રસિક ને લંડ ચૂસી ચૂસી ને ઠંડો કરી ને મોકલતી પણ પોતાની ખંજવાળ એમ ની એમ રહેતી એટલે આજે બરોબરની અકળાઈ હતી...
ઓહ ભાભી તો પછી જલ્દી રોજ ની જેમ ધાવી ને કઢી આલો એટલે હું જાઉં...આ નરમ નહિ થાય ત્યાં સુધી ધોતિયા મા જશે નહિ... જુઓ તો ખરા આવડું મોટું સાંબેલું કેમ કરી ધોતિયા મા ઘાલું..?? રસિકે શીલા ના ગાઉન મા હાથ ઘાલી ઘાલી દઈ ને એના બોબલાને સાચા મન થી મસળી ને દબાવી નાખ્યા... નિપ્પલ દબાતા જ શીલા ની વાસના ઠેકડા મારવા લાગી... એ કસર એણે રસિક ના મદમસ્ત લોડા ને મુઠ્ઠી મા દબાવી નાખી ને કાઢી.. વૈશાલી તો મમ્મી ની આ કામુક હરકતો ને ધાબળો ઓઢી ને બે ઘડી જોતી જ રહી ગઈ... એ બંને ની વાતો જોકે ચોખ્ખી સંભળાતી નહોતી પરંતુ હરકતો પર થી વાતો સંભાળવા ની કોઈ જરૂરત જ રહેતી ...વૈશાલી ના સ્તનો પણ કડક થઇ ગયા મમ્મી અને રસિક ની કામ લીલા જોઈ ને.. સવાર ના પહોર મા મમ્મી એ આ શું માંડ્યું છે ? વૈશાલી ને પોતાની મમ્મી માટે એક ક્ષણ માટે નફરત થઇ ગઈ... પણ પછી એણે વિચાર્યું બે વરસ થી પપ્પા વિદેશ છે , પુરુષ ના સંસર્ગ ની ઈચ્છા હર એક સ્ત્રી ને થતી હોય એમાં ખોટું શું છે..?
અરે પણ કોઈ લેવલ તો જોવું જોઈએ કે નહિ..?? વૈશાલી એ જોયું કે મમ્મી એ થોડી વાર આનાકાની કરી પણ પછી ઘૂંટણ ભેર બેસી ને રસિક ના લંડ ને ચૂસી રહી હતી... રસિક કમ્મર હલાવી ને આગળ પાછળ કરી રહ્યો હતો.. આછા અજવાળા મા એણે પ્રયત્ન કર્યો છતાં રસિક નો લંડ દેખાયો નહિ... થોડી વારે રસિક જતો રહ્યો અને મમ્મી વોશબેસીન મા કોગળા કરવા આવી.. એને ઉબકા ખાઈ ને મોંઢું સાફ કરતાં જોઈ ને વૈશાલી ને પણ એક ઉબકો આવી ગયો.. માય ગોડ મમ્મી ના મોંઢા મા પિચકારી મારી પેલા એ...??????????
મમ્મી ને પોતાની તરફ આવતી જોઈ ને વૈશાલી અવળી ફરી ને સુઈ ગઈ ..અને ઘસઘસાટ ઊંઘ મા હોય એમ નસકોરા બોલાવવા લગી...
શીલા એ વૈશાલી સામે જોયું એ અવળી ફરી ને સુઈ ગયેલી હતી એટલે શાંતિ થઇ ..હાશ વિશુ એ કઈ જોયું નથી એટલે સારું થયું.. આ મુઓ રસીકડો.. છે જ એવો કામણગારો એને જોયા પછી નીચે ભડકા થાય છે રહેવાતું જ નથી.. કેટલો ટાઈટ થાય છે.. એનો... અંદર લેવા નું મન થઇ ગયું છે શું કરું..?????? કઈ ક ગોઠવવું પડશે...પણ ક્યા ગોઠવું..? રસીક ને ચેતના ના ઘેર બોલાવું તો..?? આઈડિયા તો સારો છે પણ એ રાંડ ચેતનાડી ઓછી નથી...ના કરે નારાયણ ને રસિક ને લલચાવી ,ફોસલાવી ને પોતાનો કરી નાખે અને મને એ મુઓ છોડી દે તો..? ચેતના ડી એક વાર રસિક સાથે પ્રોગ્રામ કરી લે તો ચોક્કસ એની આશિક થઇ જાય.,..ના ના..એવો ચાન્સ ના લેવાય... શીલા ઘર કામ મા પરવાઈ ગઈ અને મન લંડ ના બંદોબસ્ત માં .
સાડા આઠ વાગ્યે વૈશાલી શાંતિ થી જાગી અને નાહી પરવારી ને કવિતા સાથે બજાર ગઈ... રસ્તા મા કવિતા એ વૈશાલી ને રાતે ચાર દિવસ માટે ફરવા જવાનો પ્રોગ્રામ બનાવી રહ્યા છે એ અને પોતાની બહેન મોસમ એની ફ્રેન્ડ ફાલ્ગુની સાથે મહિનો રોકવા માટે આવી છે એ સમાચાર કહ્યા...
કવિતા> તમે આવશો ને ફરવા પિયુષ કહેતો હતો કે તને તો ખાસ લઇ જ જવી છે..તારે માટે એને વધારે જ લાગણી છે નાનપણ મા તે મજા કરાવેલી છે એટલે હોય જ ને ભાઈ...??
વૈશાલી > અલી શું જેમ મન ફાવે એમ બક્યા કરે છે ? એ તો જે સમયે જે થવાનું હતું એ થઇ ગયું ,, બીત ગયી સો બાત ગયી.. એક ભૂલ થઇ અને મે નિખાલસ કબુલાત કરી એમાં તો તું એમ કહી રહી છે જાણે રોજ તારા વર જોડે હું કરાવતી હોઈશ....
કવિતા > અરે યાર મજાક કરું છું શું તું પણ...? તું આવીશ તો મજા આવશે યાર ભુખ બહુ લગી છે કૈક ખાવું પડશે..ચલ પાણી પૂરી ખાઈશું? અહીં કોણ સારી બનાવે છે તને ખબર હશે ને..? તારું પિયર છે તું વીસ વરસ બધે ભટકી હોઈશ...
વૈશાલી >તારે નાસ્તો કરવો છે ને..ચલ તને કરાવું..? તું ય શું યાદ કરીશ.. !!!
થોડું દુર છે પણ મજા આવી જશે...
કવિતા એ રીક્ષા ને હાથ કરી ને ઉભી રખાવી ટાવર રોડ લઇ લ્યો ભાઈ... અપ્સરા આગળ... વૈશાલી એ સરનામું આપ્યું...
રીક્ષા એના લય માં દોડતી રહી અને બંને સખીઓ વાતો કરતી રહી.. રસ્તા મા કવિતા એ રસિક વિષે પણ વાત કરી.. રસીક નું નામ પડતા જ વૈશાલી ચાર કાને થઇ ગઈ અને કવિતા ને મસ્કા મારી મારી ને બધું પૂછવા લાગી....
કવિતા ને આજે એ વાત ની નવાઈ લાગી કે વૈશાલી રસીક વિષે કેમ એટલી બધી પુછપરછ કરી રહી છે..????
ઘેર આવી ને શીલા એ વૈશાલી ને પૂછ્યું કવિતા અને પિયુષ એમના ઘેર મહેમાન આવ્યા છે એમને લઇ ને ફરવા જવાનો પ્રોગ્રામ બનાવે છે, મને કહ્યું છે કે આપને બંને પણ શામેલ થઇ જઈએ તો તારી શું ઈચ્છા છે બેટા..?
વૈશાલી> મને કઈ મૂડ નથી બનતો ફરવાનો મમ્મી..તને જવું હોય તો તું જઈ આવ મારે નથી જવું..
શીલા > તું ના આવે તો મારે તો જઈ ને શું કરવું છે..?
વૈશાલી > મમ્મી મને કઈ ગમતું નથી.. સંજય ને લઇ ને હું બહુ પરેશાન છું... પણ તું હવાફેર કરી આવ ને બે વરસ થી ક્યાં તું કશે ગઈ જ છે ,ઘર મેલી ને.? તને જરૂર છે થોડો પગ છુટો કરવાની એક ને એક વાતાવરણ માં કંટાળી ગઈ હોઈશ..
શીલા એ કઈ જવાબ ના આપ્યો વૈશાલી ની વાત તો સાચી હતી..બે વરસ થયા મદન ને ગયે. બે વરસ મા એ અનુ માસી જોડે ડાકોર ગઈ એજ, બાકી ઘર મેલી ને ક્યાય ગઈ નહોતી..
વૈશાલી ખરેખર ઉદાસ રહેતી હતી એને કારણે ઘર મા એક પ્રકાર ની ગમગીની છવાયેલી રહેતી હતી..આખા ઘર મા જાણે કોઈ રોમાંચ કે જીવંત તા નામ નુ કશું બચ્યું જ નહોતું.. દીકરી ની ઉદાસી ને જોઈ ને મા પણ દુઃખી રહે એ સ્વાભાવીક જ હતું...