Incest आमा - १ (Mother) (नेपाली अनाचार कथा) Completed

[nepalixb]

ममीको मोबाईलको ईतिहास

अबको मेरो लक्ष्य भनेको समय मिलाएर ममीको मोबाईलको ईतिहास जान्नुथियो, तर मलाई थाहा छ यो त्यति सजिलो काम होईन । म डाईनिङ्ग टेबुलको एउटा कुर्सीमा बसें अनि दिमागमा जोड दिन थालें, ममीले एक डेढ घण्टाको लागि मोबाईल छोड्ने समय पत्ता लगाउनु । सोच्दा सोच्दै मेरो दिमागले ममीको सम्पूर्ण आनी बानी जान्नुपर्नेमा विशेष जोड गर्यो, सरसरती हेर्दा ममी सुतिसकेपछी मोबाईल भेटाउन पाए सबैभन्दा सजिलो अवस्था हो । फेरी दिमागमा कुरा फुर्यो अबको तिन चार दिनको मेरो काम भनेको जति समय म घरमा बस्छु ममीको निगरानी गर्नुपर्दछ । मान्छेले ईच्छा मात्र राख्नुपर्दछ, ईच्छा नै राखेन भने त के आशा गर्नु र ? ईच्छा राख्दा भने धेरै कुरा सम्भव हु्न्छ । म टेबुलमा बसेर सोच्दै गर्दा पनि मेरो दिमागमा टेबुलमाथी भएको ममीको मोबाईलमै केन्द्रित थियो । खाना खाईवरी म लिभिङ्ग रुममा टि.भी. हेर्न बसें, ममीले पनि काम सकाएर म भएठाउँ आउनुभयो र भन्नुभयो “सधैं ल्यापटपमा झुण्डिरहने मेरो छोरालाई आज के भयो त ?” अनि मुस्काउँदै मेरो छेउमा आएर बस्नुभयो, टि.भी.मा म जेम्स बोण्डको अंग्रेजी फिल्म हेरिरहेको थिएँ । ममी मेरो छेउमा बस्दा उहाँको हातमा मोबाईल थिएन । मतलब यो समयमा ममीले खासै मोबाईल चलाउनु हुन्थेन भन्ने लाग्यो । हामी आमा-छोरा फिल्ममा मस्त थियौं, जेम्स बोण्डको फिल्ममा बेड सिनको कुनै न कुनै क्षण त हुन्छ र त्यो क्षण सकिईसक्यो की अझै बाँकी छ भन्ने चाहिँ पत्तो थिएन । एउटा कुरामा भने म आश्वस्त के थिएँ भने ममीसँग एउटै सोफामा टाँसिएर फरक सोचका साथ टि.भी. हेरेको यो पहिलो दिन थियो अनि यसले ममीसँगको मेरो सामीप्यता अझै बढाउनेछ । मैले आगामी दिनहरुमा पनि ममीसँग बसेर समय व्यतित गर्नुपर्दछ भन्ने निश्चय गरें । फिल्म हेर्दै गर्दा संयोग राम्रै मिल्यो र बेड सिन आयो, मैले ममीले थाहा नपाउने गरि हेरें, ममी निसंकोच बेड सिन हेरिरहनुभएको थियो, केही बेरमा ममीले बेड सिन सकिदैं गर्दा घुटुक्क थुक निल्नुभयो अनि मतिर नजर लगाउने कोशिस गर्नुभयो, मैले केहि थाहा नपाएझैं गर्दै आफ्नो नजरलाई टि.भी.मै केन्द्रित गरें । फिल्म चल्दै गर्दा ममी उठेर आफ्नो गाउन मिलाउँदै भन्नुभयो “सुत्ने बेलामा टि.भी. अफ गर है छोरा ! मलाई त निद्रा लाग्न थाल्यो सुत्न जान्छु ।” अनि किचनतिर लाग्नुभयो र मोबाईल समातेर आफ्नो कोठामा छिर्नुभयो र बिस्तारै ढोका बन्द गर्नुभयो । मैले आफूले आफूलाई मनमनै धन्यवाद् दिदैं मनमनै भनें “भने पछी ममीलाई बेड सिनले केहि न केहि असर पक्कै गरेको छ... नभए त्यसरी थुक किन निल्नुहुन्थ्यो र ?” ममीले आफ्नो कोठाको ढोका लगाईलाई पनि मैले दिमागमा राखेर सोचें, ममीको ढोका लगाई यस्तो थियो की उहाँले भित्रबाट चुकुल लगाउनुभएको छैन की भन्ने भान भयो । फेरी सोचें “घरमा एउटा छोरो बाहेक कोही छैन त ? ढोकामा चुकुल किन लगाउनुपर्छ र ? मूलढोकामा लगाए त भैगो नि ?” उसो त मैले पनि आफ्नो कोठाको ढोकामा कहिले पनि चुकुल लगाउँदिन थिएँ । यो त विश्वास र पारिवारिक घनिष्टताको उपज हो नि ? त्यसपछी केही बेरसम्म मैले फिल्म हेरिरहें, फिल्म सकिएर टि.भी. बन्द गरेर आफ्नो कोठातिर जानै लाग्दा मेरो आँखाले ममीको कोठाको ढोका नियाल्यो र अनायासै मेरो खुट्टा ममीको कोठातिर लम्कियो, ढोका अगाडी पुग्दासम्म भने मेरो खुट्टाको चाल काम्दै थियो र मैले आफूलाई एकदमै डरको थुप्रोमा उभिएको पाएँ । सोचें “ठिक त्यति नै बेला ममी बाहिर निस्कनु भयो भने के हुन्छ । अनि सरासर आफ्नो कोठातिर लागें । यहाँनेर एउटा उल्लेख्य कुरा के छ भने मेरो कोठामा र ममीको कोठामा बाहिर बरण्डामा निस्कने एक-एक वटा ढोका छ र झण्डै तिन फिट चौडाई भएको बरण्डामा हामी दुवैको कोठाको झ्याल छ । म आफ्नो कोठामा छिरेपछी बरण्डाको ढोकामा हेरें अनि बाहिर निस्केर ममीको झ्याल चियाउने कि नचियाउने भन्ने दोधारमा परें । मेरो दिमागमा जुक्ति फिर्यो यदी ममीले मलाई बरण्डामा देखिहाल्नुभयो भने पनि हावा खान निस्केको भन्न सजिलो हुन्छ र ममीले पत्याउनु पनि हुन्छ । मैले बरण्डातिरको झ्याल खोलें अनि बाहिर निस्केर ममीको कोठाको झ्यालतिर हेरें, ममीको कोठाको पर्दा लागेको थियो र भित्र पंखा चलिरहेको छ भन्ने कुरा झ्यालको सर्काईले थाहा हुन्थ्यो, तर समस्या के पर्यो भने बाहिर सडकमा भएको बत्तीको उज्यालोले मेरो छायाँ ममीको झ्यालमा पर्यो भने अवश्य थाहा हुन्छ, झ्यालतिर हेरे पनि चियाउनको लागि चेप खोज्नु हुँदैन भन्ने ठम्याई भयो र म बरण्डामा त्यसै नै उभिईरहें । बाहिर बाटोपट्टी फर्केर मुन्टो बटार्दै ममीको झ्यालामा हेर्नुभन्दा रेलिङ्गमा चाक अड्याएर आफ्नो कोठापट्टी फर्किदैं ममीको झ्याल चियाउनु सर्वोत्तम उपाय हो भन्दै रलिङ्गमा चाक अड्याएर म आफ्नो कोठातिर फर्किएँ अनि ममीको कोठाको झ्यालमा आँखा दौडाएँ । पंखाको हावाले घरि घरि पर्दा यता उता सर्थ्यो र मेरो आँखाले ममीको बेड फेला पार्थ्यो । बेडमा ममीको शरिर नदेखेपछी भनें ममी अझै सुत्नुभएको छैन रहेछ भन्ने किटान भयो । म झन्डै पाँच सात मिनेटनै रेलिङ्गमा आड लगाएर ममीको झ्यालमा हेर्दै रहें, मलाइ लाग्यो ममी आफ्नो दराजक अगाडीको कुर्सीमा बसेर केहि गर्दै हुनुहुन्छ । पाँच सात मिनेटसम्म चालचुल नदेखेपछी आज केहि हुनेवाला छैन भन्दै म आफ्नो कोठामा छिर्न के लागेको थिएँ, मैले झ्यालको पर्दा पछाडी मानव आकृति ठम्याए र आँखालाई झिमिक्क पनि नपारी ममीको कोठामै गडाईरहें, अब भने ममी नाईट ड्रेसमा बेडमा पल्टिनु भयो, ममीको नाईट ड्रेस तिघ्रासम्म मात्र आउने खालको थियो, आजभन्दा अगाडी ममीलाई मैले कहिले पनि नाईट ड्रेस लगाएको देखेको थिईन । बेडमा पल्टिदाँको बखत ममीको नाईट ड्रेस अझै माथी सर्किएको थियो र मेरो अगाडी ममीको सम्पूर्ण तिघ्रा झिनो रुपमा देखिएको थियो । मैले दिमागमा जोड दिएँ “सुत्न जान्छु भनेर कोठाभित्र छिर्नुभएको ममीले झण्डै आधी घण्टा के गरेर बस्नुभयो त ?” तर मेरो दिमागले यसको जवाफ भने पाउन सकेन, केहि क्षणसम्म मैले त्यही रोकिएर ममीको झ्याल चियाउँदै रहें, निकै पटक झ्यालको पर्दा यता उता सर्दा ममीको तीघ्रा बाहेक केहि देख्न सकिएन । तर जब ममीले कोल्टे फेर्नुभयो ममीको शरिरमा रहेको नाइट ड्रेस एकापट्टी चेपिएर ममीको कमर भन्दा मुनिको पुठ्ठातिरको अधिकांश भाग मेरो आँखामा पर्यो । अनि मेरो आँखा निकै चम्किलो भयो “किनकी ममीले कमरमुनि पेन्टी लगाउनु भएको थिएन ।” ममीको गोरो सुडौल पुठ्ठाले मेरो लाँडो ठनक्क गर्यो अनि आफसेआफ मेरो हात तल सर्दै हाफ-पेन्ट माथीबाटै लाँडो सुमसुम्याउन थाल्यो । लाँडो सुमसुम्याउँदै गर्दा मेरो दिमागले फेरी अर्को कुरा सोच्यो “मुजी ! बाहिर बसेर आमाको झ्याल चियाउन त चियाईस तर वर-परका घरकाले त्यसरी बाहिर बसेर आफ्नै ममीको चियो चर्चो गरेको कसैले देख्यो भने के हुन्छ ?” लामो समयदेखि आमाको शरिरमा कुनै चालचुल पनि देखिएको थिएन, त्यसमाथी केहि देखिएला की भनेर कतिबेर सम्म त्यहीं बसिरहनु भन्ने सोचेर म फरक्क पछाडी फर्किएँ, वरपरका सबै घरका झ्याल बन्द थिए अनि पर्दा लागेको थियो, बाहिर कोहि पनि देखिएनन् । मन अलिक ढुक्क भयो र तत्कालै आफ्नो कोठामा छिरेर ढोका लगाएँ अनि बेडमा पल्टिएँ । ममीको अलिकति देखिएको शरिरको पछिल्लो भागका कारण ठन्किएको लाँडोलाई केहि बेर हातैले ठिक पारेर म पनि सुतें ।