29-09-2019, 08:49 AM
ममीको नाममा हस्तमैथुन
कोठामा पुगेपछी मैले आफ्नो सबै कपडा फुकालेर नाङ्गै बनें अनि दराजमा लगाएको ऐनामा आफूले आफूलाई नियाल्दै हेरें, ऐेना हेर्दै गर्दा मैले आफ्नो हातले लाँडो समाएर खेलाउँदै मनमनै भनें “मेरो पनि ज्यान त परेकै छ अनि लाँडो पनि कसको भन्दा के कम छ र ? तर यसलाई चोप्ने प्वाल पो भेटाउन पो गाह्रो भयो त ?” मेरो लाँडो हातमै जुर्मुराउन सुरु गर्यो र छिनमै ठन्केर माथी फर्कियो, के भयो कुन्नी हातलाई मुखमा दलेर थुकले भिजाउँदै फेरी लाँडोमा दलें, मजा आयो अनि बिस्तारामा नाङ्गै सिरानीलाई ठाडो पारेर आड लगाउँदै बसेर मैले ल्यापटपमा कपी गरेका कथाहरु पल्टाउन थालें । थुप्रै दिदी-बैनी चिकेको कथाभन्दा आज पनि आमालाई चिकेकै कथामा मेरो ध्यान मोडियो र पढ्दै लाँडोलाई हातले छोल्न सुरु गरें । कथा पढ्दै गर्दा आज मेरो सामु पूर्णरुपमा ममीको नाङ्गो शरिरको कल्पनाले चर्को रुप पाईरहेको थियो, कथाकी पात्रले झैं ममीले मलाई आफ्नो पुतीमा चिक्नको निमन्त्रणा दिदैं हुनुहुन्छ जस्तो भान भईरहेको थियो । जिवनमा पहिलो पटक मेरो लाँडोले ममीको नाममा टन्नै फुसी ओकल्यो र हात पुरै सेतो फुसीले लतपतियो । मैले यता उता हेरें अनि टेबुलमा भएको टिस्यु पेपरले फुसी पुछेर सफा गरें । अनि मैले मनमनै योजना बुन्न थालें, यदी मैले ममीलाई चिक्ने निश्चय नै गरेको हुँ भनें ममीसँग अझै नजिकिने कोसिस गर्नुपर्दछ । तेस्रो दिनसम्म आईपुग्दा मेरो दिमागबाट ममीलाई चिक्न हुँदैन भन्ने कुरालाई बिर्सिसकेको थिएँ र ममीलाई जसरी पनि फकाएर आफ्नो अभिष्ट पुरा गर्नुपर्दछ भन्ने कुराले मनमा डेरा जमाईसकेको थियो र अब ममीसँग नजिकिने अनेक उपाय सोच्न थालें, तर कुनै पनि उपाय दिमागमा आईरहेको थिएन, उसै त म बिहान निस्केदेखि एकैपटक बेलुका घर आईपुग्ने मान्छे, ममीको काम भएन भने मात्र साँझ साढे छ बजेपछी मात्र पार्लर बन्द गरेर माथी उक्लिनुहुन्थ्यो । त्यति समयमा मैले धेरै कुरा गर्न सक्दिन थिएँ । मैले ब्राउजरमा आमा चिकेका थुप्रै कथाहरु खोज्दै सरसर्ती पढ्दै गएँ ताकी कुनै उपाय मिल्दो जुल्दो हुन्छ कि भनेर । धेरै कथा पढेपछी मैले ममीको आन्तरिक चाहनालाई बाहिर निकाल्न ममीको व्यवहार नजिकबाट नियाल्न सक्नुपर्दछ भन्ने निस्कर्ष निकालें । आमा चिकेका कथामा भएका तरिका चित्त नबुझेपछी अरु कथाबाट केही उपाय सुझ्छ की भनेर खोल्दै सरसर्ती पढ्न थालें । एउटा कथामा बैनीसँग फेक आइडी बनाएर मोबाईलमा फ्लर्ट गरेको कथाले मलाई निकै आकर्षित गर्यो र फेक आईडी बनाउने तर्फ लागें, केहि छिनमै मैले ममीले अक्सर चलाउने फेसबुकमै फ्लर्ट गर्ने हिसाबले फेसबुक आईडी बनाएँ, कथम् कदाचित ममीसँग कुरा मिल्दै गयो भने कुरा गर्नको लागि एउटा नयाँ सिम कार्ड पनि चाहिने आवश्यकता देखें । मैले आईडी बनाउना साथ निकै व्यक्तिलाई फ्रेण्ड रिक्वेस्ट पठाएँ, आकर्षण राम्रै होस् भन्ने हेतु एउटा चर्चित हिन्दी फिल्मको हिरोको प्रोफाईल फोटो राखें अनि केहि रमाईला स्टाटस् अपडेट गरें । मेरो छनोट यस्तो थियो की ममीको चिनजानका केही व्यक्तिले धमाधम फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट गरे, त्यति भएपछाडी मैले ममीको अकाउण्टमा पनि फ्रेण्ड रिक्वेस्ट पठाएँ । त्यति गर्दा गर्दै रातीको दश भन्दा बढी बजिसकेको थियो र म सुतें । बिहानै उठेपछी म क्याम्पस पुगेर बाहिरको पसलबाट एउटा नयाँ सिम पनि लिएँ । अफिसमा पुगेर पनि काम गर्दा मेरो अधिकांश ध्यान ममीले फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट गर्नुभयो कि भएन भन्नेमा थियो । तर चार पाँच दिनसम्म पनि ममीले मेरो फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट गर्नुभएन । ममीले फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट नगरेकोमा मलाई रिस पनि उठिरहेको थियो, गर्दिए हुन्थ्यो भनेपनि नगरेपछी कसको के लाग्दो रहेछ र ? फेरि मनमा कुरा खेल्यो नियत सहि भए पो ? ममीलाई चिन्दै नचिनेको फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट गर्नुपर्ने जरुरत पो के छ र ? भन्ने भयो । त्यसपछी मैले सोच्न थालें, केहि गरि आफैंले त्यो काम गर्न पाएँ भनेर ममीसँग भएको बेलामा मोबाईल मागेर गरिदिउँ कि भन्ने लाग्यो, तर मनमा गढेको डरले गर्दा मैले ममीको मोबाईल मागेर फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट गर्नै सकिन । तर अजिङ्गरको आहारा दैवले पुर्याउँछ भनेजस्तो एकदिन संयोग कस्तो मिल्यो भनें, खाना बनाउँदा बनाउँदै ममीले किचनमा बोलाउनुभयो “बाबु ! एकछिन खाना हेर्दै गर है, मसला सकिएछ म लिएर आईहाल्छु ?” ममीले फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट नगरेको चिन्तित मैले हजुर बस्नुस् म जान्छु भनिन । सधैं ममीलाई सघाउने मेरो आजकाल ध्यान नै अर्कैतिर थियो, ममी हतार हतार गर्दै भर्याङ्बाट झर्दै गर्दा मेरो आँखा डाईनिङ्ग टेबुलमा पर्यो र ममीको मोबाईल देख्ने वित्तिकै मेरो आँखाको चमक नै बेग्लै भयो र झम्टिदै ममीको मोबाईल खोल्न खोजें, क्या फसाद ! ममीको मोबाईलमा भएको अनलक प्याटर्न मैले खोल्नै सकिन, थाहा भए पो खोल्न सक्नु त ? मैले अनुमान लगाउने कोशिस गरें र निकै सोचपछी एउटा प्याटर्न ट्राई गरें, त्यो सफल भएन फेरी मैले अर्को प्याटर्न ट्राई गरें । मेरो दोस्रो प्रयाशः सफल भएन । मैले ममीको मोबाईल निकै बेर हातमै खेलाउँदै गमें र एकपटक लास्ट ट्राई गर्छु भनेर स्क्रिनमा औंला घुमाएँ, भाग्यमानीको भुतै कमारो भनेजसरी मेरो तेस्रो प्रयाशमा मोबाईल खुल्यो र हत पत मैले ममीको फेसबुक खोलेर आफैंले पठाएको फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट गरिदिएँ अनि मोबाईलको स्विच थिचेर टेबुलमा अघिको जस्तै गरि सुताईदिएँ, मोबाईलबाट मेरो हट्नु र ममी हँस्याङ्ग फस्याङ्ग गर्दै भित्र छिर्नु एकैपटक भयो । ममीले हाँस्दै भन्नुभयो “म पनि होसै नभाकी छु के ! मसला बिहानै सकिएको थियो दिनभरी केकेले दिमाग खायो खायो भुसुक्कै बिर्सेछु !” अनि सिधै चुलोमा गएर खाना सम्हाल्न सुरु गर्नुभयो । मेरो अनुहारमा कुटिल मुस्कान आईसकेको थियो, किनकी मेरो एउटा काम अथवा ईच्छा पूरा भएको थियो ।
कोठामा पुगेपछी मैले आफ्नो सबै कपडा फुकालेर नाङ्गै बनें अनि दराजमा लगाएको ऐनामा आफूले आफूलाई नियाल्दै हेरें, ऐेना हेर्दै गर्दा मैले आफ्नो हातले लाँडो समाएर खेलाउँदै मनमनै भनें “मेरो पनि ज्यान त परेकै छ अनि लाँडो पनि कसको भन्दा के कम छ र ? तर यसलाई चोप्ने प्वाल पो भेटाउन पो गाह्रो भयो त ?” मेरो लाँडो हातमै जुर्मुराउन सुरु गर्यो र छिनमै ठन्केर माथी फर्कियो, के भयो कुन्नी हातलाई मुखमा दलेर थुकले भिजाउँदै फेरी लाँडोमा दलें, मजा आयो अनि बिस्तारामा नाङ्गै सिरानीलाई ठाडो पारेर आड लगाउँदै बसेर मैले ल्यापटपमा कपी गरेका कथाहरु पल्टाउन थालें । थुप्रै दिदी-बैनी चिकेको कथाभन्दा आज पनि आमालाई चिकेकै कथामा मेरो ध्यान मोडियो र पढ्दै लाँडोलाई हातले छोल्न सुरु गरें । कथा पढ्दै गर्दा आज मेरो सामु पूर्णरुपमा ममीको नाङ्गो शरिरको कल्पनाले चर्को रुप पाईरहेको थियो, कथाकी पात्रले झैं ममीले मलाई आफ्नो पुतीमा चिक्नको निमन्त्रणा दिदैं हुनुहुन्छ जस्तो भान भईरहेको थियो । जिवनमा पहिलो पटक मेरो लाँडोले ममीको नाममा टन्नै फुसी ओकल्यो र हात पुरै सेतो फुसीले लतपतियो । मैले यता उता हेरें अनि टेबुलमा भएको टिस्यु पेपरले फुसी पुछेर सफा गरें । अनि मैले मनमनै योजना बुन्न थालें, यदी मैले ममीलाई चिक्ने निश्चय नै गरेको हुँ भनें ममीसँग अझै नजिकिने कोसिस गर्नुपर्दछ । तेस्रो दिनसम्म आईपुग्दा मेरो दिमागबाट ममीलाई चिक्न हुँदैन भन्ने कुरालाई बिर्सिसकेको थिएँ र ममीलाई जसरी पनि फकाएर आफ्नो अभिष्ट पुरा गर्नुपर्दछ भन्ने कुराले मनमा डेरा जमाईसकेको थियो र अब ममीसँग नजिकिने अनेक उपाय सोच्न थालें, तर कुनै पनि उपाय दिमागमा आईरहेको थिएन, उसै त म बिहान निस्केदेखि एकैपटक बेलुका घर आईपुग्ने मान्छे, ममीको काम भएन भने मात्र साँझ साढे छ बजेपछी मात्र पार्लर बन्द गरेर माथी उक्लिनुहुन्थ्यो । त्यति समयमा मैले धेरै कुरा गर्न सक्दिन थिएँ । मैले ब्राउजरमा आमा चिकेका थुप्रै कथाहरु खोज्दै सरसर्ती पढ्दै गएँ ताकी कुनै उपाय मिल्दो जुल्दो हुन्छ कि भनेर । धेरै कथा पढेपछी मैले ममीको आन्तरिक चाहनालाई बाहिर निकाल्न ममीको व्यवहार नजिकबाट नियाल्न सक्नुपर्दछ भन्ने निस्कर्ष निकालें । आमा चिकेका कथामा भएका तरिका चित्त नबुझेपछी अरु कथाबाट केही उपाय सुझ्छ की भनेर खोल्दै सरसर्ती पढ्न थालें । एउटा कथामा बैनीसँग फेक आइडी बनाएर मोबाईलमा फ्लर्ट गरेको कथाले मलाई निकै आकर्षित गर्यो र फेक आईडी बनाउने तर्फ लागें, केहि छिनमै मैले ममीले अक्सर चलाउने फेसबुकमै फ्लर्ट गर्ने हिसाबले फेसबुक आईडी बनाएँ, कथम् कदाचित ममीसँग कुरा मिल्दै गयो भने कुरा गर्नको लागि एउटा नयाँ सिम कार्ड पनि चाहिने आवश्यकता देखें । मैले आईडी बनाउना साथ निकै व्यक्तिलाई फ्रेण्ड रिक्वेस्ट पठाएँ, आकर्षण राम्रै होस् भन्ने हेतु एउटा चर्चित हिन्दी फिल्मको हिरोको प्रोफाईल फोटो राखें अनि केहि रमाईला स्टाटस् अपडेट गरें । मेरो छनोट यस्तो थियो की ममीको चिनजानका केही व्यक्तिले धमाधम फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट गरे, त्यति भएपछाडी मैले ममीको अकाउण्टमा पनि फ्रेण्ड रिक्वेस्ट पठाएँ । त्यति गर्दा गर्दै रातीको दश भन्दा बढी बजिसकेको थियो र म सुतें । बिहानै उठेपछी म क्याम्पस पुगेर बाहिरको पसलबाट एउटा नयाँ सिम पनि लिएँ । अफिसमा पुगेर पनि काम गर्दा मेरो अधिकांश ध्यान ममीले फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट गर्नुभयो कि भएन भन्नेमा थियो । तर चार पाँच दिनसम्म पनि ममीले मेरो फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट गर्नुभएन । ममीले फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट नगरेकोमा मलाई रिस पनि उठिरहेको थियो, गर्दिए हुन्थ्यो भनेपनि नगरेपछी कसको के लाग्दो रहेछ र ? फेरि मनमा कुरा खेल्यो नियत सहि भए पो ? ममीलाई चिन्दै नचिनेको फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट गर्नुपर्ने जरुरत पो के छ र ? भन्ने भयो । त्यसपछी मैले सोच्न थालें, केहि गरि आफैंले त्यो काम गर्न पाएँ भनेर ममीसँग भएको बेलामा मोबाईल मागेर गरिदिउँ कि भन्ने लाग्यो, तर मनमा गढेको डरले गर्दा मैले ममीको मोबाईल मागेर फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट गर्नै सकिन । तर अजिङ्गरको आहारा दैवले पुर्याउँछ भनेजस्तो एकदिन संयोग कस्तो मिल्यो भनें, खाना बनाउँदा बनाउँदै ममीले किचनमा बोलाउनुभयो “बाबु ! एकछिन खाना हेर्दै गर है, मसला सकिएछ म लिएर आईहाल्छु ?” ममीले फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट नगरेको चिन्तित मैले हजुर बस्नुस् म जान्छु भनिन । सधैं ममीलाई सघाउने मेरो आजकाल ध्यान नै अर्कैतिर थियो, ममी हतार हतार गर्दै भर्याङ्बाट झर्दै गर्दा मेरो आँखा डाईनिङ्ग टेबुलमा पर्यो र ममीको मोबाईल देख्ने वित्तिकै मेरो आँखाको चमक नै बेग्लै भयो र झम्टिदै ममीको मोबाईल खोल्न खोजें, क्या फसाद ! ममीको मोबाईलमा भएको अनलक प्याटर्न मैले खोल्नै सकिन, थाहा भए पो खोल्न सक्नु त ? मैले अनुमान लगाउने कोशिस गरें र निकै सोचपछी एउटा प्याटर्न ट्राई गरें, त्यो सफल भएन फेरी मैले अर्को प्याटर्न ट्राई गरें । मेरो दोस्रो प्रयाशः सफल भएन । मैले ममीको मोबाईल निकै बेर हातमै खेलाउँदै गमें र एकपटक लास्ट ट्राई गर्छु भनेर स्क्रिनमा औंला घुमाएँ, भाग्यमानीको भुतै कमारो भनेजसरी मेरो तेस्रो प्रयाशमा मोबाईल खुल्यो र हत पत मैले ममीको फेसबुक खोलेर आफैंले पठाएको फ्रेण्ड रिक्वेस्ट एसेप्ट गरिदिएँ अनि मोबाईलको स्विच थिचेर टेबुलमा अघिको जस्तै गरि सुताईदिएँ, मोबाईलबाट मेरो हट्नु र ममी हँस्याङ्ग फस्याङ्ग गर्दै भित्र छिर्नु एकैपटक भयो । ममीले हाँस्दै भन्नुभयो “म पनि होसै नभाकी छु के ! मसला बिहानै सकिएको थियो दिनभरी केकेले दिमाग खायो खायो भुसुक्कै बिर्सेछु !” अनि सिधै चुलोमा गएर खाना सम्हाल्न सुरु गर्नुभयो । मेरो अनुहारमा कुटिल मुस्कान आईसकेको थियो, किनकी मेरो एउटा काम अथवा ईच्छा पूरा भएको थियो ।


![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)