Adultery దేహాలయం... by Prasad extm

[Milf rider]

ఇదంతా స్వయంకృతాపరాధం!
యిప్పుడెంత నోరూ కొట్టుకు ఏడిస్తే మాత్రం ప్రయోజనమేముందీ! అప్పుడప్పుడే ఆచార్లు అసలుస్వరూపం తెలిసినా ప్రెసిడెంటు అండ ఉండగా భయమేంటనుకుంది. అయినా మనసేదో కీడు శంకిస్తున్నా కామదేహాన్నిమోసే కాళ్ళు తన్నీడ్చుకువచ్చాయి.
ఇలాంటి ఆలోచనముందే చేసినవాడు ప్రెసిడెంటుబాబునీ ఈవైపుకి రానీయడు. తార్చేసాహసంతోపాటు ఏమార్చే ఉపాయంచెయ్యకుంటాడా!?
తనేలా బయటపడేదీ? పైగా తనిప్పుడు తేలుకుట్టినదొంగ.
మనసు ఆలోచనలను గిలకొడుతుంటే తన్నుతాను తమాయించుకుని ఆలోచించసాగింది. తనలా ఎంతమందో, ఇలా ఎంతకాలమో?
తనంటే పత్తిత్తుకాకపోయుండొచ్చు. మరే మానవతికైనా ఈ పరిస్థితి ప్రాణాంతకం కావచ్చు. తన పని ఏమైనా, వాడిని ఊరికే వదిలి పెట్టకూడదు. వాడి వేలితో వాడినే పొడవాలి. యింతకన్నా తానింక చెడిపోయేదేమీ లేదు. ఏం చెయ్యలనుకున్నా ఈ రాత్రికే...

మునసబు వచ్చి పక్కలో కూర్చుని వీపు మీద చేయి వేసి నిమిరే వరకు తాయారమ్మ ఆలోచనలు ఓ కొలిక్కి రాలేదు.
ఉలిక్కిపడి లేచి కూర్చుని పైట చెంగుతో కళ్ళు తుడుచుకుంది. పొగచీకటికన్నా కనులకమ్మిన కామపొరలు ఆయన్ని ఆనమాలుపట్టకుండా అడ్డుకున్నాయి.
మునసబు అంతరంగాన్నీ వ్యక్తిత్వాన్నీ అంచనావేస్తూ అనునయంగా నోరుమెదిపింది ..
ఈమధ్య మరీ నల్లపూసైపోయారు! ఇదివరకులా ఇంటివేపుమొహం చూపించట్లేదు ?!
బెట్టు చేయకుండా ఆమె యిదిగా మాట్లాడేసరికి మహా సంబరపడిపోయాడు మునసబు.
ఎన్నేళ్ళని ఊరికే చూస్తుండనూ?! అందుకేగా! నీలాంటి వెన్నపూస ఒంటికీ, ఈనల్లపూస మునసబు తన పదవినీ, పరువునూ లెక్కచేయక ఆచార్లుతో అర్థించి మరీ ఆశించిందీ
ఈ మగపురుగులకి తెల్లఒళ్ళంటే ఎంత ప్రీతి. ఆమాటకొస్తే అతని పెళ్ళామూ అందగత్తే! పరస్త్రీ పరధనం మీద ఎంతకాంక్ష!
మెల్లిగా పైట తప్పించి కుచ్చెళ్ళులాగుతుంటే మంచమ్మీద కూర్చుండిపోయింది.
ఒళ్ళు కుంచించుకుపోతుంటే మెదడు మొద్దుబారుతుందామెకు
కాళ్ళదగ్గర మధ్యలో కూర్చుని పాదాల్ని నిమురుతూ "నువ్వేమైనా అనుకో ఉన్నదున్నట్టు చెప్పాలి. నాకు కొన్నేళ్ళనించి ముందున్న బిగువూలేక మీ వదిన్ని కెలకడంలేదు. తనూ మిన్నకుండిపోతుంది. అసలు ఆడగాలి తాకక తరాలయినట్టుంది. అందుకే నువ్వొస్తున్నావనగానే మనసాగలేదు. పూర్తిగా నాపనైపోయిందని చెప్పనుగానీ, గట్టిపడలంటే బాగాసమయం కావాల్సొస్తుంది. అమ్మాయిలున్నారన్నాడుగానీ కుర్రవయసులో విసుక్కోరూ?!అందుకే అనుభవమున్న నువ్వు అర్థంచేసుకుంటావి ...నిన్నూ..." నసుగుతూ నిజం చెప్పుకున్నాడు.
తన 'మగత ' నపుగుట్టువిప్పి జుట్టునామె గుప్పిట పెట్టినట్టైపోయిందతని మాటతో. ఉన్నట్టుండి ఎన్నో ఏనుగులబలమొచ్చినట్టుగా నిశ్వాసించింది...ఉన్నఫలాన తనకొచ్చిన ప్రమదమేమీలేదనుకుని కాస్త కుదుటపడింది... అతనికావేశమొచ్చేలోపలే కార్యం ఎలాచక్కబెడదామా అని ఆలోచించసాగింది...
నీలాంటి అందగత్తెల ముఖంచూస్తేనే ముందోడులేచే జోరున్న నాకు ఆమధ్యనుంచి ముదురుపూల మదపువాసనల ఘాటుకిగానీ రోషం రావట్లేదు అన్నాడామె లాంగాని మెల్లిగాలేపుతూ...
కిసుక్కున శబ్ధం రాకుండా నవ్వుతూ కాళ్ళుచాపింది...కళ్ళకు పెద్దగా కనిపించకపోయినా కాంక్షతో ఇనుము ముక్క అయస్కాంతానికిలా కాంతం కాల్లమధ్యకి జారిపోయిందతని తల.
కటికచీకటికి ఆమడదూరంపోయేవాళ్ళు కోట్లమంది ఉంటారేమో! కానీ ఈకటి-చీకటికి కమ్ముకోకుండా ఉండగలవారెంతమందో!
అలాగే మనసులేని మగాడిగాలైనా తాకనివ్వకపోవచ్చు ఆడది.. కానీ ఆడతనపు అంచులకి మగ నిశ్వాసలుతగిలితే మత్తెక్కని ఆడది ఉంటుందా? మునగకూడదనుకుంటే ఒడ్డుపైనేఉండాలి, ఒక్కసారి ఏట్లోపడితే ఏగతో ఎవరికి తెలుసూ!?
మూర్కునే శబ్దాలు మొలమూలల్లో మసలుతుంటే ముక్కుపుఠాలెగరేసింది కాంతం. మనస్పూర్తిగా మదఘ్రానమాఘ్రానించి ముద్దుపూర్తిగా గుద్దాడమె మొలమూతికి.
క్షణాల్లోనే వివశగా మారిపోయి అతని తలమీద చేయ్యేసి నిమురుతూ నిమిషంలోనే తనమెత్తను హారతీపళ్ళెంలా ఆడించసాగింది. సాంతంగా, అమాంతంగా కాంతాన్నే కతికేస్తున్నట్లుగా కదిలిపోయాడు మునసబు. ఒక విషయంలో అశక్తుడైన మనిషికి మరోవిషయంలో విశేషమైన శక్తి ఉంటుందని మునసబు పైమూతి తన మొలమూతికి పాఠాలుచెబుతున్నట్టనిపించిందామెకు. ఆసమయంలో అన్నీ మరచిపోయి అలవికాని అనుభూతిని చవిచూసింది. పిదపజరిగే పనిమీద గొప్ప ఆశలేనందివల్లేమో ఇదే అసలుపని అన్నంత అబ్బురంగా కార్చుకుంది కాంతం. అదీ ఎన్నిసార్లో లెఖ్ఖపెట్టలేనంతగా.... ఓ దశలో మెత్త మొద్దుబారడం మొదలవ్వగానే మెళ్ళిగా దూరంజరిపింది. పంచ ఎప్పుడో పక్కనడిపోయినట్టు పసిగట్టింది.
ఆయినా ఇంకా చాలదన్నట్లు చేటంత ముఖం చేసుకుని ఆమె కళ్ళలోకి ఆశగా చూసాడు. నాలుకతో పెదాలపైనాక్కుంటూ తనదాన్ని చూస్తుంటే ఈవయసులోకూడా మునసబు అంతటివాడ్ని కుక్కలా చేసుకున్నానన్న గర్వం ఆమెలో మెదిలింది. ఓరకంగా బాగానే ఉండే ఈతడు తన మెలతడితో మరింత కళగా ఉన్నాడా అనిపించి చిరునవ్వు ఆమెముఖంలో మెదిలింది. తననాలుకపనితనానికామె చిత్తైపోయిందని గ్రహించినతనుకూడా సగర్వంగా ఎలాఉందని కనుబొమలెగరేసాడు. ఆమె మొహాన్నీ రవికెపొంగులనీ మార్చిమార్చి చూసాడు.
మైకంగా బోరవిరిచింది.
దాంతో ..... మరింకేం ఆలోచించకుండా వెలుగుతున్న మొహంతో అధాట్న లేచి ఆ గదిలో అన్నిలైట్లువెలిగించి వెనుతిరిగాడు..
చొరవగా రవికె విప్పిపారేస్తూ అతని తొడల్లోకి చూసింది. చేతికందని పూలచెళ్ళను చూస్తూ కళ్ళింతచేసుకున్నాడు
పందికొక్కుమాదిరిగా పక్కలకి బరువుగా కదులుతూ ఓరకంగా అతనిచేతిలో నలపబడుతున్న నరమాసం ఆమెనరాల్ని మెలిపెట్టింది.
నిజానికి పూర్తిగా ఆమెకంటపడకుండా కప్పిఉన్న చేతిలోంచికూడా అబ్బో అనిపించిందామెకు....
ఆశగా ఎత్తుల్ని చూస్తూ ఆశ్చర్యంగా మళ్ళీ తొడలమధ్యకూర్చున్నాడు. బరువుగా కావాలని కదిలిస్తున్న నల్లనాగులవంటి ముచ్చికలను నాగస్వరంలా వెంటడుతూనయతనిచూపులు
ఇదిగో నాదింకా నాటేస్థాయికి నిగడలేదు... నీకునచ్చితే చూస్తూ మరోసారి నాక్కుంటా... ఈసారి ముఖమూ,ముందులూ,మొలా చూస్తుంటానుకాబట్టి సిద్దమైపోతాను అన్నాడు
సరేకానీ అన్నట్లు నవ్వుతూ బరితెగించి ఒంటిమీదమిగిలున్న బట్టల్నీ విసిరికొట్టి మొలని బయటేసింది కాంతం... .. కుర్రపిల్లలా కన్నుగీటుతూ పెదాలుకొరుక్కుంటూ మెత్తఊపులతో నోటికిదొరికీ దొరక్కుండా ఆటపట్టిస్తూ అతనితో ఆడుకుందీ....
మూన్నిమిషాల్లో మరోసారి ఆమెను మత్తులోముంచీ మదంలో మునిగిన తనముఖాన్ని విడలాక్కున్నాడు.
"కుక్కేస్తారా? ...." ఆపదాన్ని నొక్కుతూ అడిగి తొడలి పక్కలకి లాక్కుంది
ప్రేమగా మెత్తని పాముతూ ...నవ్వాడు చిన్నగా
ఏదీ ఇంకా పూర్తిగా ... లేదూ! ఏదోటి మాట్లాడుదూ! ... ఖంగారు నెమ్మదిస్తే అదే అవుతుందేమో అన్నాడు. అతని ఓ చేయిమాత్రం అతని గజ్జల్లో గిరికీలు కొడుతూనే ఉంది
మెత్తంతా మీసాలపోరూ, గెడ్డాలగీరుతో మొద్దుబారిపోయింది. ఇక నాకినా గోకినా పెద్ద తెలీదూ.. ఇకలోపలి కండరాలే బండ బాదుడుకి ఆశతో అర్రులుచాస్తున్నాయి... కానీ తమాయించుకుంది...
మొలమొద్దుబారడంతో బుర్ర పదునవ్వసాగింది కాంతానికి....
ఇక పాచిక పారించడం మొదలెట్టింది...