மௌனி - கக்கோல்ட் கதைகள் (8 கதைகள்)

[Mouni1]

நான் ஒரு ஜவுளிக்கடை வைத்திருந்தேன். இது ஹைதராபாத்தில் இருக்கும் ஒரு பெரிய கிளையின் உதவி கிளை. முதலீடு இல்லாத ஒரு கிளை என்னுடையது. அந்த பெரிய கிளையிலிருந்து எல்லா ஜவுளிப்பொருள்களும் வந்து இறங்கும். நான் எந்த பணமும் கொடுக்கத் தேவையில்லை. வரும் லாபத்தில் பங்கு பிரித்துக் கொள்வோம். நாளாவட்டத்தில் எனக்கு கொஞ்சம் பணம் ஆசை வரவே, சற்று பணத்தை கையாடி விட்டேன். அந்த பெரிய கிளையில் இருந்து வரும் மாத இன்ஸ்பெக்*ஷனில் மாட்டிக் கொண்டேன் ஒரு நாள். அந்த நாளில். என் முன்னால் நின்றுக் கொண்டு இருக்கும் ரகுவை பார்த்தேன். சின்ன பையந்தான். 20 வயதுதான் இருக்கும். ஆனால் நல்ல உயரம். கருத்த உருவம். உயரத்து ஏற்றார் போல உடலமைப்பு. அவன் மார்பகங்கள், தோள்கள் எல்லாம் கர்லாக்கட்டையை போல இருந்தது.

“ஸார். தெரியாம பண்ணிட்டேன்” என்றேன். என் உடல் நடுங்கியது. கவிதாவும் என் கையை இறுக்கமாக பிடித்துக் கொண்டு இருந்தாள்.

“இதெல்லாம் எனக்கு தெரியாது. போலீஸ் கேஸ்” என்ரான் ரகு.

“இந்த ஒரு முறை மன்னிச்சுக்கங்க. நான் எப்படியாவது சரி பண்ணிடறேன்” என்று கெஞ்ச ஆரம்பித்தேன். போலீஸ். ஜெயில் என்றவுடன் என் கைகள் நடுங்க ஆரம்பித்தது.

“எப்படியாவது ஹெல்ப் பண்ணுங்க சார்” என்றேன்.

“டயத்தை வேஸ்ட் பண்ணாதே. என்ன பண்றது? உனக்கு உதவி பண்ண போனா. மவனே எனக்கு வேலை போயிடும்” என்றான் கறாராக. எனக்கு கண்ணீர் வரும்போல இருந்தது. கையை இரண்டும் கூப்பிக் கொண்டேன். என் கண் கலங்கியது. கவிதாவை பார்த்தேன். அவள் வேறு எங்கோ பார்த்தாள்.

“காப்பாத்துங்க ரகு சார்” என்றேன். இது போல எத்தனை முறை இப்படி சொல்லி இருப்பேனோ. எனக்கே தெரியவில்லை. அவன் முன்னால் மண்டியிட்டேன். என் முகம் அவன் போட்டிருந்த செருப்பின் மேல் பட்டது. என் இரு கையால் அந்த செருப்பை பற்றிக் கொண்டேன்.

“ஏய். ஷு. ஷு. இதெல்லாம் எனக்கு பிடிக்காது” என்று காலாலே என்னை லேசாக தள்ளி விட்டான். அந்த லேசான தள்ளலில் நான் சற்று தொலைவில் விழுந்தேன். அவன் முகத்தை பார்த்தேன். அவன் முகத்தில் லேசாக கேலியான சிரிப்பு.

“அப்போ, நான் என்ன கேட்டாலும் செய்வீயா?” என்றேன்.

“ஆமா. ரகு சார். நீங்க என்ன சொன்னாலும் செய்யறேன்” என்று சொல்லிக் கொண்டே மீண்டும் அவன் காலில் போய் அமந்ந்தேன்.

“என்ன வேணாலும் செய்வாயா?” என்று தன் கையில் இருந்த ரொட்டி துண்டை எடுத்து தூக்கி போட்டான். நான் திகைத்து போனேன்.

“என்னவோ சொன்னே? இதை கவ்வி எடு பாக்கலாம்” என்று சொல்லிக் கொண்டே தன் காலால் அந்த ரொட்டி துண்டை மிதித்தான்.

“அதோ சாப்பிடு பார்க்கலாம். ச்சூ. ச்சூ” என்று என்னை பார்த்து கை விரலால் சமிக்ஞை செய்தான். நான் அந்த செருப்பால் அசுத்தம் செய்யப்பட்ட ப்ரட்டை பார்த்தேன். வேறு வழியில்லை. ஜெயிலுக்கு போவதை விட இது என்னவோ மேல்.

“இதுக்கு பதில் வேறு வழியில்லையா?” என்றேன்.

“இருக்கு. இதோ இருக்காளே. இவளை கொடுக்கறயா?” என்றான். அவன் சொல்லிக் கொண்டு இருக்கும்போதே அவன் கை கவிதாவின் மாரை தடவிக் கொண்டு இருந்தது. ரகு அவளை மெல்ல இழுத்து முத்தம் கொடுத்துக் கொண்டு இருந்தான்.

“விட்டா இங்கே படுத்துப்பே போலிருக்கே?” என்றேன் கோபத்துடன். லேசாக எனக்கு பொறாமை தட்டியது. கவிதா என்னருகில் வந்தாள். என் காதில் மெதுவாக

“நீங்க சும்மா இருங்க. வேறு வழியில்லை. அவரு சொல்றதை கேப்போம். கூட இவரும் பார்க்க சூப்பரா இருக்காங்க” என்றாள் பெருமூச்சுடன். இதை கேட்டு ரகு சிரிக்க ஆரம்பித்தான்.

“அவரை பத்தி கவலைப்படாதீங்க. அவர் ஒண்ணும் கண்டுக்கமாட்டார்” என்றாள் கவிதா. எனக்கு பக்கென்றது. சற்று நேரத்தில் அவன் என் மனைவியுடன் சிரித்து பேசி விளையாட ஆரம்பித்து விட்டேன். போதாத குறைக்கு என்னை வேறு கிண்டல் செய்ய ஆரம்பித்து விட்டான். சூழ்நிலையின் இறுக்கம் குறைய ஆரம்பித்தது.

“ஸார் கத்தி ஆர்பாட்டம் பண்ணுவார்னு பாத்தா. புஸ்ஸுன்னு போயிடுச்சே” என்றான் அவன். நான் அசட்டு சிரிப்பு சிரித்தேன்.

“இவனை பார்த்தா ஒரு மாதிரி இருக்கே. இவனுக்கு சமாச்சாரமெல்லாம் சரியா இருக்கா?” என்றான். அதை கேட்டு கவிதா கொல்லென்று சிரித்தாள்.

“ரொம்ப. ரொம்ப சின்னது. குட்டி மிளகா மாதிரி” என்று சொல்லும்போது எனக்கு தூக்கி வாரிப்போட்டது. என்னால் என் காதுகளையே நம்ப முடியவில்லை.

“எனக்கு பெருசா இருக்கும். காட்டட்டுமா?” என்று சிரித்தான்.

“சீக்கிரமா. காத்துட்டு இருக்கேன்” என்று கவிதா சிரித்தபோது எனக்கு தாங்கவில்லை.

“உங்க மனைவிக்கு காட்டு முலை” என்றான் என்னை பார்த்து. எனக்கு நாக்கை பிடிங்கிக்கொள்ளலாம் போல இருந்தது.

“இருந்தாலும் அவ என் பொண்டாட்டி” என்றேன்.

“இல்லைன்னா சொல்றேன்” என்று தன் இரண்டு கைகளை அவள் முலைகள் மேல் போட்டான். கவிதா அவனை தள்ளி விடாமல் ஒரு ஸ்கூல் பெண்ணை போல சிரித்துக் கொண்டு இருந்தாள்.

“ஏண்டி. அவனை தடுக்கக்கூடாதா?” என்றேன் கோபத்துடன்.

“ஆனா, அவரை தடுக்க விரும்பல இல்லை.”என்று சொல்லிக் கொண்டே என்னை தள்ளி விட நான் விழப்போனேன்.

“பாருங்க. என்னா கசக்கு கசக்கறாரு பாருங்க” என்றாள்.

எனக்கு அவமானம் பிடிங்கி தின்னது. அமைதியாக இருந்தேன்.

“நீ வாடாக்கண்ணா?” என்று கவிதா சொல்லஅவர்கள் இருவரும் மீண்டும் இறுக்க கட்டிக் கொண்டார்கள்.

“இதோ பாருங்க. ரகுவை எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சு இருக்கு. ராஜு போல இல்லை இவரு. ரொம்ப சின்ன பையன். எனக்கும் சின்ன பையன் வேணும். ரொம்ப பண்ணீங்க. நான் டைவர்ஸ் வாங்கிடுவேன்” என்றாள்.

“ஐயோ, அது மட்டும் பண்ணீடாத” என்றேன்.

“அப்ப, நான் சொல்றதை கேளுங்க” என்றாள்.

“நீ என்ன சொல்றே?” என்றேன்.

“நீங்க இப்ப ஒண்ணும் சொல்ல வேணாம். விடுங்க” என்றாள் கவிதா. அவன் பதிலுக்கு சிரித்தான். தன் தண்டை எனக்கு பெருமிதமாக காட்டினான்.

“ஊம்பறயா?” என்று சொல்லி பெரிதாக சிரித்தான்.

“மாட்டேன்” என்றேன். அப்போதுதான் அது நடந்தது. என்னை நோக்கி வந்தான். என்னை ஒரு அறை அறைந்தான். நான் கதி கலங்கி போனேன். கவிதா குலுங்கி, குலுங்கி சிரித்தாள்.

“நீ ரொம்ப ஸ்டாரங்க் ரகு” என்றாள்.

“நான் மாட்டேன். மாட்டேன்”

அவன் வேகம், வேகமாக தன் உடையை கழட்டினான். அவன் தன் ஜட்டியை கழட்டியவுடன் எனக்கு மயக்கமே வந்து விட்டது. அவ்வளவு பெரியதாக இருந்தது. வேறு வழியில்லை. நான் மெல்ல ரகு முன்னால் அமர்ந்தேன். மெல்ல அவன் தண்டை பிடித்தேன். கனமாக இருந்தது, மெல்ல என் வாயினுள் தள்ளினேன். மெல்ல குதப்ப ஆரம்பித்தேன்.

“ரகு. உனக்கு பெரிசா இருக்கு.”

நான் ஒரு கையால் அவன் விதைக்கொட்டையையும், மற்றொரு கையால் அவன் தண்டையும் எடுத்துக் கொண்டேன். அவன் தடியை மெதுவாக மேலும், கீழுமாக அசைத்தேன். அவன் சுன்னி தோலை பிரித்து பார்த்தால் அவன் அவன் சுன்னி முலை ஒரு பெரிய பந்து மாதிரி இருந்தது. நான் என் நாக்கை கொண்டு அப்படியே அவன் சுன்னி நரம்புகளை அப்படியே நக்க ஆரம்பித்தேன். அப்படியே அவனை பார்க்கும்போது அவன் கவிதாவை பார்த்து கண்ணடித்தான். நான் அவன் சுன்னி முனையை பற்றி அப்படியே நக்க ஆரம்பித்தேன். அவன் சுன்னி மிகவும் பெரியதாக இருந்தது. அவன் சுன்னியை என் வாயினுள் செலுத்த பார்த்தான். அவன் என் தலை முடியை அப்படியே பற்றிக் கொண்டான். டண், டண் என்று அவன் இடி என் வாயினுள் விழுந்தது. அவன் சுன்னி மேலும், மேலும் உள்ளே போனது. ஒரு ஐந்து நிமிடம் கழித்து தன் சுன்னியை உறுவினான்.

“சூப்பர். கவிதா. நான் சொன்னது சரிதான். என்னமா ஊம்பராரு ஒன் புருஷன்” என்றான்.

“நீங்க சொல்றது சரிதான் ரகு. இவரு பொட்டச்சிதான்” என்றாள். ரகு தடி ரெடியானது.

“நான் உடை கழட்டிகிறேன்” என்று சொல்லி கவிதா தன் புடைவையும், ஜாக்கெட், ப்ராவையும் அவிழ்த்தாள். பின் கவிதாவை என் மடியில் சாய்த்தான். அவன் வலிமையான கைகள் கவிதாவின் மார்பகங்களை அப்படியே பிசைந்தது. அவள் மார்பகங்களை அப்படியே எடுத்து கசக்கினான். அவள் மார்பக முலைகளை கடித்தான். அவள் இரண்டு மார்பக முலைகளை எடுத்து மாறி, மாறி கடித்தான். அவனது அணுகுமுறை முரட்டுத்தனமாக இருந்தாலும் நானும் ரசிக்க ஆரம்பித்தேன். தன் தண்டை எடுத்தவன் மீண்டும் கவிதாவின் புண்டை குழிக்குள் வைத்து அழுத்தினான். ஆரம்பத்தில் மெதுவாக குத்தியவன், பிறகு வேகமாக குத்த ஆரம்பித்தான்.

“அநியாயத்துக்கும் டைட்டா இருக்கு. என் வைப்பாட்டி புண்டை லூஸா இருக்கும்” என்றான்.

“இருக்காதே பின்ன. உன் சுன்னியை உள்ளே ஒரு பத்து தடவை எடுத்துக்கிட்டா லூசாவாதா என்ன” என்றாள் கவிதா. அவன் சந்தோஷமாக தலையாட்டியபடியே 
அடிக்க ஆரம்பித்தான். ஒரு பத்து நிமிடம் கழித்தவுடன் அவன் சுன்னி அபரிமிதமாக விந்தை கொழ, கொழ வென்று விட்டது.

நான் கதையை சொல்லி நிறுத்தினேன்.

“நீ ஒரு பச்சை தேவடியாதான?"

“ச்சீய். என்ன சொல்றீங்க” என்று சிரித்தாள் கவிதா.

“ச்ச்ச்சீ. தேவடியாவை தேவடியான்னு கூப்பிடாம வேற எப்படி கூப்பிடுறது? அவன் பேரு என்ன சொன்னே?” என்றான் பாபு

“ரகு”

“போட்டோ இருக்கா?” என்றான் பாபு.

“ஓ. இருக்கே?” என்று போட்டாவை என் செல்லிருந்து காட்டினேன்.

“அடப்பாவி. இது யாரு தெரியுமா/” என்றான் பாபு.

“யாருங்க” என்றாள் கவிதா.

“அடியே, இவன் என் பையண்டி. எனக்கும் வசந்திக்கும் பொறந்தவன்” என்றான்.

“நான் நினைச்சேன். அவரு சும்மா ஆளு இல்லைங்க”

“ஏண்டி” என்றான் பாபு எரிச்சலுடன்.

“இப்ப, அவரு என் பொண்னையும் மெயிண்டெய்ன் பண்றார்” என்று கவிதா சொல்லும்போது பாபு பொத்தென்று கட்டிலில் விழுந்தான்.

“இதெல்லாம் தெரிஞ்சா, அவன் கிட்டே படுத்தே”

“எங்களுக்கு தெரியாதுங்க முதலில். என்னை மறுநாள் அவள் வைப்பாட்டி வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு போனார். அப்போதான் எங்களுக்கே தெரியும் இது” என்றாள் கவிதா.