மௌனி - கக்கோல்ட் கதைகள் (8 கதைகள்)

[Mouni1]

ஒரு பத்து நிமிடம். ஏறக்குறைய ஓரே நேரத்தில் நாங்கள் இருவரும் உச்சகட்டத்தை அடைந்தோம். கட்டி தயிர் போல விந்து அவன் தண்டில் இருந்து வெளியானது. பழுப்பு கலரில் ராஜா விந்தை பீச்சியடித்ததில் விந்து மூன்று துளி பறந்து வந்து என் முன்னால் வந்து விழுந்தது. நானுமே ஏராளமான மதன நீரை பீச்சியடித்தேன். ஏறக்குறைய தரை முழுதும் என் மதன நீர் பரவி இருந்தது எனக்கே புதியதாக இருந்தது.


“அற்புதம். அற்புதம் ராணிஜி" என்றார் ஜாவர். நான் அவரை ஆச்சரியமாக பார்த்தேன்.

“அம்மாவும் பையனும் இப்படி அருகே நின்று சுய இன்பம் அடைவதை இப்போதுதான் நான் பார்க்கிறேன். முதல் தடவை"

கல்யாண அலைச்சல், மது மற்றும் செக்ஸ். நாங்கள் அனைவரும் தளர்ந்து போனோம். ராஜா தளர்ந்து எங்கள் அருகில் சோஃபாவில் அமர்ந்தான். நான் ஜாவர்ஜி மார்பில் சாய்ந்து நன்றாக அமர்ந்துக் கொண்டேன். இருவரும் களைத்து விட்டோம். சிறிது நேரம் எங்களுக்கு ஓய்வு தேவைப்பட்டது. ஜாவர் நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தார். மெல்ல என்னை சுற்றி இருந்த மஸ்லின் துணியை எடுத்து தூர போட்டார். இப்போது என் நிர்வாண உடம்பு என் மகன் கண் முன்னால் தெரிந்தது. அவர் நிமிர்ந்து உட்காரும்போது அவர் தண்டு என் பிட்டத்தின் பின் பக்கம் குத்தியது, மெல்ல தன் கையால் என் பிட்டத்தை தடவி விட்டார். ராஜா என் மதன பீடத்தை ஆச்சரியமாக பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான்.

“ஜாவர்ஜி" என்று மரியாதையாக அழைத்தேன்.

“சொல்லு ராணி"

“ஏன் இது மாதிரி பண்ணீங்க"

“சொல்லணும்மா. நிச்சயம் சொல்றேன்"

என் புது கணவன் மீது ஆசை வந்தது. நான் எழுந்து அவர் முன்னால் மண்டியிட்டு அமர்ந்தேன். மெல்ல என் கையால் அவர் தளர்ந்த தண்டை எடுத்து என் வாயில் போட்டு குதப்பினேன். அப்போது என் கண் ராஜா மேல் போனது. ஓ. இப்படி பெற்ற அம்மா நிர்வாணமாக தன் ஸ்டெப்-பாஃதர் முன்னால் அமர்ந்து அவர் தடியை தன் வாயால் போட்டால் எப்படி இருக்கும். ராஜா கழி மீண்டும் எழும்ப ஆரம்பித்தது. அதை பார்த்துக் கொண்டே நான் ஜாவர் தடியை என் நாக்கால் தடவி என் வித்தைகளை காண்பித்தேன். குழப்பம். அவர் தண்டு எழும்பவேயில்லை. நான் ஊம்பி ஊம்பி லேசாக களைத்துப்போனேன்.

“ராணி. இப்போ சொல்றேன்" என்று சொல்லிக் கொண்டு என்னை இழுத்து தன் மேல் சாய்த்துக் கொண்டார். அவர் கை வியற்வையில் நனைந்த என் முகத்தை ஆசையாக தடவியது.

“ஏதாவது பிரச்சனையா ஜாவர்ஜி. இல்லை இது எழும்ப நான் வேறு ஏதாவது செய்ய வேண்டுமா" என்றேன்.

“ஓ. அதை பத்தி கவலைப்படாதே. எனக்கு வயது என்ன தெரியுமா. இப்போ 80. என் காலம் ஏறக்குறைய முடிந்தது. நான் பெண் கூட படுத்து ஏறக்குறைய 15 வருஷம் ஆகி விட்டது"

ஓ. என்றது என் மனம் கவலையில்.

“ஆனா நா இப்ப" என்றேன்.

“பிரச்சனை உன்னிடம் இல்லை ராணி. பிரச்சனை என்னிடம்தான்”

“ஜாவர்ஜி. நாம் வேணும்னா வயாக்ரா உபயோகப்படுத்தலாமா?" என்றேன்.

“அதை விட பெரிய மருந்து எல்லாம் இங்கே ஜமீனில் இருக்குது ராணி. ஆனா"

“ஆனா" என்று முதல் முறையாக ராஜா தன் வாயை திறந்தான்.

“என் வயதில் அது எல்லாம் ஆபத்தானது"

“அப்போ எப்படி ஜாவர்ஜி. நான் எப்படி ஆண் வாரிசு"

“பார்க்கலாம்" என்று அவர் ராஜாவை பார்த்தார்.

“பேட்டா. நீ ஏதாவது பெண்ணை"

“இல்லை ஜீ"

“ஓ”

“நீங்க?" என்று ராஜா கேட்க ஜாவர் சிரித்தார்.

“சொல்லுங்க ஜாவர்ஜி”

“எங்க ஜமீன்ல ஒரு பழக்கம் இருக்கு ராணி. அதாவது வயதுக்கு வந்த உடனே பெற்றோர் தங்கள் மகள்களை கொண்டு வந்து இங்கே இந்த அரண்மனையில் விடுவார்கள்”

“விருப்பத்தோடவா?"

“அதை பற்றி நாங்கள் கவலைப்படுவதில்லை ராணி. ஆனால் நான் எந்த பெண்ணையும் விருப்பம் இல்லாமல் தொட்டதில்லை"

“ஓ”

“அதில் சிலர் அரண்மனையிலேயே இருந்து விடுவதும் உண்டு. அவர்கள் ஜமீன் வாரிசை சுமப்பதும் உண்டு"

“உங்களுக்கு"

“எனக்கு பிறந்த குழந்தைகளும் ஏராளம்"

“அவர்கள் யாருக்காவது வாரிசு" என்று அம்மா இழுத்தாள்.

“இல்லை ராணி. ஜமீன் விஷேஷம் என்னவென்றால் வாரிசு ஜமீன் ராணி வயிற்றில் உதிக்கணும்"

“அதான் என்னை”

“ஆமாம் ராணி. அதற்காகத்தான் உங்களை தேர்ந்து எடுத்தேன்"

“ஆனால் எனக்கு? குழந்தை" என்று அம்மா மீண்டும் இழுத்தாள்.

“ரிலாக்ஸ் ராணி. ராணியை நான் மட்டும்தான் கர்ப்பப்படுதணும் என்று இல்லை. பாரதத்தில் வருவது போல வாரிசுக்காக பரத முனிவர் உதவியது”

“ஓ காட். என்னால் முடியாது" என்று நான் அலறியது அறை முழுதும் கேட்டது. உண்மையிலேயே அதிர்ந்து போனேன்.

“ரிலாக்ஸ் ராணி. உனக்கு பிடிக்காத ஒருவரிடம் உன்னை தள்ள மாட்டேன்"

“ஆனால் எனக்கு யார் பிடிக்கும், பிடிக்காது என்று உங்களுக்கு தெரியும் ஜாவர்ஜி”

“உனக்கு யார் பிடிக்கும்னு எனக்கு தெரியும் ராணிஜி"

“யார்"

ஜாவர் என் மகனை சுட்டிக்காட்டினார்.

ராஜாவும் அதிர்ந்து போனது புரிந்தது.

“ராஜாவா. ஆனால் அவன் என் பையன் ஜாவர்ஜி" என் குரல் தடுமாறியது.

“ஓ. ராணிஜி. நான் அனைவரும் இப்போது நிர்வாணமாக இருக்கும். ராஜா ஆண்மை உங்களை துளைத்து நீங்கள் கர்பமாவதில். இது பெரிய விஷயமா என்ன?

எனக்கு குழப்பமாக இருந்தது.

“ஓ. என்னால் முடியாது ஜாவர்ஜி"

“நான் உன்னை கட்டாயப்படுத்த மாட்டேன் ராணிஜி. இதுவும் உங்கள் விருப்பம்தான்"

“ராஜா. நீ என் குழந்தை. அம்மாவை ஓழ்க்க போறையா?" என் குரல் தடுமாறியது.

“நீங்க விருப்பப்பட்டாதாமா? உங்களுக்கு என்னை பிடிக்கலயா?"

“தெரியல. கர்ப்பம். குழந்தை" நான் தடுமாறினேன்.

“உங்களுக்கு குழந்தை வேணாமா?"

“வேணும் ராஜா. ஆனா குழந்தை ஜமீனுக்காக இல்லை. எனக்காக. என் தாய்மைக்காக”

“ஆனா நான்"

“உலகத்திலேயே எனக்கு பிடிச்சது நீதான் ராஜா. ஆனா உன்னிடமே"

என் குரல் கம்மியது. குழறியது. கடைசியாக சாராயம் வேலை செய்ய ஆரம்பித்தது.

“நானும் உங்களை கட்டாயப்படுத்த மாட்டேன்மா. ஜாவர்ஜி சொன்ன மாதிரி உங்க விருப்பம்தான்” என்று சொல்லி என் கையில் இன்னொரு மாஹுஹா பாட்டிலை கொடுத்து என் நெற்றியில் முத்தம் கொடுத்து அறையை விட்டு வெளியேறினான்.

“ஜாவர்ஜி. என்னை சிக்கலில் ஆழ்த்திட்டிங்க. ஏன் இந்த டீலை எனக்கு கொடுத்தீங்க. உங்களுக்கு ஆயிரம் பொண்ணுங்க கிடைச்சி இருப்பாங்களே" என்றேன்.

“ஆனா நீ ஆயிரத்தில் ஒருத்தி ராணிஜி"

“என்ன சொல்றீங்க ஜாவர்ஜி”

“ஆம் ராணிஜி. எனக்கு பல ஆண் குழந்தை பிறந்து இருக்கு. ஆனால் எனக்கு பிறந்த ஒரே பெண்"

“ஓரே பெண்"

“நீங்கதான் ராணிஜி. உங்க அம்மா ஜாவர் மாலினி எனக்கு வைப்பாட்டி ராணிஜி. அதனால்தான் உங்களை தேர்ந்து எடுத்தேன்”

ஜாவர்ஜி கையில் ராஜஸ்தானிய சாராயம் இருந்தது. அதை வாங்கி நான் கடகடவென்று குடிக்க ஆரம்பித்தேன். நேற்று காலையில் ஒரு பெக் மஹுவா குடிக்க முடியாத நான் இப்போது ஏறக்குறைய ஒரு பாட்டிலை காலி செய்து விட்டேன். என் குரல் தடுமாறியது. போதை ஏறியது.

“ஆமாம் ராணிஜி. நீங்கள்தான் எனக்கு பிறந்த ஒரே மகள்”

தொடரும் மௌனி
ராஜா

அம்மாவுடன் பேசி எந்த பலனுமில்லை எனக்கு நன்றாக தெரியும். காரணம் அம்மா கடும் போதையில் இருந்தாள். அதனால் நேற்று அம்மாவை சோஃபாவில் படுக்கவைத்து விட்டு நான் அறையை விட்டு வெளியே வந்தேன். நான் நினைத்திருந்தது போலவே அங்கே ஜாவர் ஜஸ்வண்ட் சோஃபாவில் அமர்ந்து மது அருந்திக் கொண்டு இருந்தார். என்னை பார்த்ததும் லேசாக சிரித்தார்.

“அம்மா கண்டிஷன் ஓக்கே. ஆனால் அதிகமா குடிச்சிருக்கா?" என்றேன்.

“அது பரவாயில்லை. ஆனா நிர்வாணமா அப்படியேவா தரையில் விட்டு வந்தே" என்றார்.

“சேச்சே. சோஃபாவில்தான்"

“மணவறை கட்டிலில் இல்லையா?. ராஜா உங்கம்மா ஒரு ஜமீன் மகாராணி. அவளை அவமதித்து விட்டாய். வா" என்று சொல்லி என் கையை பிடித்து உள்ளே அழைத்து சென்றார். அங்கே சோஃபாவில் படுத்து இருந்த அவளை நாங்கள் இருவரும் தாங்கி மணவறை கட்டிலில் படுக்க வைத்தோம். அவள் படுத்தவுடன் அவள் மேல் அழகான பட்டு திரையை மரியாதையாக போட்டார்.

“ஜாவர்ஜி. நீங்க அம்மாவுடன் படுக்கவில்லையா”

“வேணாம். எனக்கு பதில் நீ அம்மாவுடன் படு. ஆனால்” என்று இழுத்தார்.

“சொல்லுங்க ஜாவர்ஜி"

“ஆனா அவளை அனுபவிக்க நீ முயற்சி செய்யக்கூடாது. தூங்கும் பெண்ணோடு குலவுவது குலத்துரோகம்"

“ஜாவர்ஜி. அவர்கள் என் அம்மா. நான் எப்படி அந்த ஈன செயலை செய்வேன்" என்றேன்.

“கேட்க இனிமையாக இருக்கிறது மகனே. நாளைக்கு பேசலாம். மறுபடியும் முஷ்டி மைதூனம் செய்யாதே. உன் ஒவ்வொரு துளி விந்தும் ஜமீனுக்கு வேண்டும்" என்று சொல்லி அமைதியாக ஜாவர்ஜி வெளியேறினார். மெல்ல நான் அம்மா பக்கத்தில் படுத்தேன். மறுநாள் அம்மா சொல்லப்போகும் பதிலுக்காக மனம் ஏங்கியது. சிறிது நேரத்தில் உறக்கம் என்னை கண்ணை தழுவியது. காலை நானும் ஜாவர்ஜி காலை உணவுக்காக டைனிங் டேபுளில் அமர்ந்து இருந்தோம். அப்போது அம்மா அழகாக நடந்து வந்தார். குளித்து முடித்து காலை புது ரோஜா போல புத்துணர்ச்சியாக இருந்தாள்.

“ராணி. என்ன முடி எடுத்திருக்கிறாய்" என்றார் ஜாவர்ஜி. ஜாவர்ஜி மேல் எனக்கு மரியாதை வந்தது. அதற்கு காரணம் அவர் தன் முடிவை யார் மேலும் திணிக்க முயற்சிக்கவில்லை. ஆனால் அம்மா என்ன சொல்வார் என்று எனக்கு தெரியும். காரணம் நாங்கள் காலையில் ஒன்றாகவே எழுந்தோம். ஜாவர்ஜி சொன்னது போல காலையில் என் அணைப்பில்தான் எழுந்தாள். ஏறக்குறைய நாங்கள் ஒரு மணி நேரம் இது சரியா, தவறா என்று விவாதித்தோம். நிர்வாணமாகவே.

“ஜாவர்ஜி"

அம்மா முகம் சிவந்தது. அவள் கன்னத்தில் செம்மை படரியது.

“நான் ஒத்துக்கறேன்"

“எக்ஸலெண்ட். நல்ல நல்ல முடிவு ராணி"

“நீங்க ராஜாவைத்தான் பாராட்டணும்"

“உண்மை ராணிஜி. ராஜா உங்களை கன்வின்ஸ் பண்ணுவார் என்று தெரியும். வாழ்த்துக்கள் ராஜா" என்றார் ஜாவர்ஜி.

“மனதை அறிவு வென்றது ஜாவர்ஜி. என்னை ரொம்ப புகழாதீங்க" என்றேன் பணிவாக.

“அடுத்து என்ன?"

“இரண்டு தடங்கல் இருக்கு"

“என்ன ஜாவர்ஜி”

“உங்கள் வயிற்றில் வளர்வது என் மகனா என்று சிலருக்கு ஐயம் வரும். இங்கே ஏராளமான ஓற்றர் இருக்காங்க"

“நீங்க எங்களை நம்பலாம்"

“நான் சொன்னா ஒத்துப்பாங்க. ஆனாலும் ஜமீனை நம்ப வைக்க வேண்டும். அதற்கு நம் குலவழக்கப்படி பூஜையின் போது முதலிரவு நடக்கும். கவலைப்படாதே. ஜமீனை நம்ப வைக்கிறேன்"

“மற்றொரு தடங்கல்” என்றேன்.

“பொறுமை ராஜா. நான் அதை அப்புறம் சொல்கிறேன். முதலில் முதல் தடங்கல் நீங்கட்டும்" என்றார் அதிகாரமாக.

இரண்டு நாள் கழித்து. ஜெய்சல்மார் நிலவொளியில் பூலோக சொர்க்கம் போல காட்சியளித்தது. இன்று பௌர்ணமி. அரண்மனை தோட்டத்தில் பெரிய யாகம் நடத்த ஏராளமான சந்தன கட்டைகள் இருந்தது.

“இது எப்போ முடியும்" என்று அம்மா காதில் கிசுகிசுத்தேன்.

“தெரியவில்லை. ஆனால் நல்ல நேரம் வரும்வரைன்னு நினைக்கறேன்"

“இதனால் எதுவும் பிரயோஜனம் இருக்குமா?" என்றேன் சலிப்பாக. அம்மா லேசாக சிரித்தாள். அதற்குள் ஜாவர் ஜஸ்வண்ட் அங்கே வந்தார்.

“இது அரண்மனை வழக்கம்"

பின்னர் ஜாவர் சொல்லியவுடந்தான் எல்லா விஷயங்களும் புரிந்தது. இது ஆண் வாரிசு பெறுவதற்காக நடத்தப்படும் பூஜையாம், பெண்கள் மன்மத உறுப்பில் ஜமீனில் இருந்து தயாரிக்கப்படும் மூலிகையை வைப்பார்க்களாம். அன்று கூடினால் ஆண் பிறக்கும் என்று சம்பிரதாயம்.

“இதெல்லாம் உண்மையா ஜாவர்ஜி" என்று லேசாக சிரித்தேன்.

“இது காலம் காலமாக நடந்து வரும் பழக்கம் இது ராஜா. புழையில் இருக்கும் மூலிகை செடி வெளிநாட்டில் இருந்து வரும் ராஜா"

“ஓ. அது”

அதற்குள் மூன்று பூஜாரிகள் வந்தார்கள். ஜாவர்ஜி அவர்களை கைகூப்பி அழைத்தார்.

“பூஜையில் முக்கோணத்தின் மூன்றாவது பிரதிநிதி யார்?" என்று சொல்லும்போது ஜாவர்ஜி என்னை அறிமுகப்படுத்தினார்.

“பெண்ணின் உறவினர்" என்று சொல்லிவிட்டு என்னை பார்த்து கண்ணடித்தார்.

“ராணி கடையாக ரத்தம் சிந்தியது" என்று ஒரு பூஜாரி கேட்டார்.

“பத்து நாள் ஆகி விட்டது. இப்போது சுத்தமாக இருக்கிறேன் சுவாமிஜி" என்று அம்மா சொல்ல

“ஓ நல்லது. பூஜை ஆரம்பிக்கலாம்" என்று மூன்று பூஜாரிகளும் ஒருமித்து குரல் எழுப்பினர். 21 குச்சிகள் (அடுத்த மாதவிடுப்பு வரை) கணக்கு செய்து எடுத்து நெருப்பை கொளுத்தினர். மந்திர அனுஷ்டானங்கள் ஏகமாக நடந்தது. அம்மாவை நடுவில் அமர வைத்தார்கள். பக்கத்தில் ஜாவர்ஜி நின்று தன் காலை அம்மாவின் முதுகில் வைக்க சொன்னார்கள்.

“ராணியின் மர்ம உறுப்பின் மயிர் நீக்கப்பட்டதா?" என்று ஒரு பூஜாரி கேட்டார்.

“ஆமாம்"

“நிர்வாண பூஜை ஆரம்பிக்கலாமா?"

“அப்படியே" என்றார் ஜாவர்ஜி. அடுத்த கணம் மூன்று பூஜாரிகளும் நிர்வாணமானார்கள். அம்மாவும் நிர்வாணமானார். அம்மா காலை நன்றாக அகட்டி வைத்துக்கொள்ள பூஜாரி ஒரு குச்சியை எடுத்து ஜாவர்ஜியிடம் கொடுத்தார். அம்மாவின் புழையில் அதை வைத்து சொருக சொன்னார். ஜாவர்ஜி அதை குச்சியை வைத்து சொருக ஏறக்குறைய குச்சியே மறைந்தது.