மௌனி - கக்கோல்ட் கதைகள் (8 கதைகள்)

[Mouni1]

ஒரு காட்டில் கணவன் கண் முன்னால்

"ஏங்க. சொல்றதை கேளுங்க" என்று என் கணவரை எழுப்பினேன். என் கணவர் கும்பகர்ணன் போல தூங்கிக் கொண்டு இருந்தார். நான் அவரை தட்டி எழுப்ப.



"ம்ம்ம்ம்" என்று என் கணவர் ராஜு கண் விழித்தார். பஸ் தூக்கி, தூக்கி போட்டது. ரோடும் சரியில்லை. குண்டும், குழியுமாக இருந்தது. இது மத்திய பிரதேசம் சம்பலில் நடக்கிறது. சம்பல் மத்திய பிரதேசத்தில் இருக்கும் பின் தங்கிய பகுதி. கொள்ளைக்காரர்களும், ரவுடிகளும் ஏராளம்.



"என்ன கவிதா?" என்றார்.



"ரொம்ப குளிருதுங்க. ஐஸ் போல காத்து அடிக்குது. பஸ் முன்னாடி போய் அந்த ஹேண்ட் பேகில் பெட்ஷீட் இருந்தா எடுத்து வாங்க" என்று என் உடம்பை இரு கையாலும் கட்டிக் கொண்டேன். நான் கவிதா. வயது 26. திருமணமாகி இரண்டு வருடம் ஆகியுள்ளது. கணவர் ராஜு எம். பி. ஏ படித்தவர். பல தொழில்களுக்கு முதலாளி. நான் கவிதா. நான் பார்க்க நயன்தாரா போல இருப்பேன். ரொம்ப மாடர்ன் டைப். இப்போது கூட நீல கலர் டீ-ஷர்ட் போட்டு , மேலே ஒரு ஸ்வெட்டர் போட்டு இருந்தேன். நீல கலரில் ஜீன்ஸ். என் 38 இன்ச் மார்பை அடக்க முடியாமல் என் டீ-ஷர்ட் திணறியது. நன்றாக வெண்மை கலர். நீண்ட மூக்கு, ஆப்பிள் கன்னம். சிவந்த உதடு. பார்க்க நயனை போலவே இருந்தேன். பஸ் கதவுகள் , ஜன்னல்கள் வேறு சரியில்லை. எனவே உஸ்ஸென்று பனி காற்று அடித்ததால் குளிர் தாங்கமுடியவில்லை. கை, கால்கள் நடுங்கியது. சுற்றி முற்றும் பார்த்தேன். எல்லாரும் இந்திகாரர்கள். பெரும்பாலும் கூலி தொழில் செய்து தன் சொந்த ஊர்க்கு செல்பவர்கள். எனக்கு இது புதிதாக இருந்தது. என் கணவர் பிஸினஸ் விஷயமாக இங்கு வரவே நானும் இவர்கூட இந்த இடத்துக்கு வரவேண்டி இருந்தது. அதனால்தான் இந்த பஸ் பயணம். அவர் பணத்தை முதலீடு செய்ய, வேறு இடமா கிடைக்கவில்லை. நொந்துக் கொண்டேன்.



கணவர் ராஜு பஸ்ஸுக்கு முன்னால் சென்று பெட்ஷீட் எடுக்க சென்றார். காரணம், நாங்கள் அமரும் இடத்துக்கு மேலாக பைகள் வைக்கும் வசதி இல்லை. என் கணவர் இருட்டில் தடவிக் கொண்டு செல்ல, சடாரென்று ஒருவன் என் பக்கத்தில் வந்து அமர்ந்தான். பகீரென்றது. பார்த்தாலே ரவுடி போல தெரிந்தான். வயது ஒரு 40 இருக்கும் என நினைக்கிறேன். முரட்டுத்தனமாக இருந்தான். இந்திகாரர்கள் போல இல்லாமல், லுங்கி கட்டிக் கொண்டு, ஒரு முண்டா பனியன் போட்டுக் கொண்டு இருந்தான். நாங்கள் போபாலில் பஸ் ஏறும்போதே, இவன் என்னை ஸைட் அடித்துக் கொண்டு இருந்தான். கண்ணடிப்பதும், உதடு குவித்து முத்தமிட சைகையும் காட்டிக் கொண்டு இருந்தான். கசங்கிய ஷர்ட். கொஞ்சம் கூட வெட்கமே இல்லாமல் ஸைட் அடித்து இருந்ததால் நான் அவனை கண்டுக்கவே இல்லை. அவன்தான் இப்போது என் பக்கத்தில் வந்து அமர்ந்தான்.



"ஏய். என்ன இது. நீ ஏன் இங்கே" என்று சத்தம் போட்டேன் பதறியபடி.



"உஷ்ஷ்" என்று தன் கையால் ஒரு துப்பாக்கி எடுத்து என் வயிற்றில் பொருத்தினான். எனக்கு சகலமும் ஆடிப்போனது.



"எந்த ஊர் நீ?" என்றான். அவன் துப்பாக்கி என் வயிற்றை உரசியது.



"சென்னை"



"நானும் அங்கேதான் ராயபுரத்தில் இருந்தேன். ஒரு நாலு கொலை" என்று சர்வ சாதரணமாக சொல்ல நான் ஆடிப்போனேன்.



"கொலையா?"



"ஆமாம். அப்புறம் இங்கே வந்துட்டேன். இந்த சம்பலில் நான் ஒரு கிங். ரவுடி கிங்" என்று சொல்லி சிரித்தான். அதற்குள் என் கணவர் பெட்ஷீட்டுடன் திரும்பி வந்து விட்டார். அவருக்கு முதலில் நாங்கள் அமர்ந்து இருந்த ஸீட் தெரியவில்லை. பின் அடையாளம் கண்டுக் கொண்டு வந்தவர் என் பக்கத்தில் அமர்ந்து இருந்தவனை பார்த்து ஷாக் ஆனார்.



"ஏய். யாருடா நீ" என்று அதட்ட போனவரை தடுத்தேன். என் கண்ணால் அவன் துப்பாக்கியை காண்பிக்க என் கணவர் அலறி விட்டார். இயல்பிலேயே அவர் கோழை. இப்போது துப்பாக்கி பார்த்தால் என்ன செய்வார். அவர் சப்த நாடியும் ஒடுங்கி விட்டது புரிந்தது.



"என்ன இது" என்று இந்தியில் இழுத்தார்.



"நானும் தமிழ்தான். அங்கே போய் உகாருங்க ஸார்" என்று வாயை கோணிக் கொண்டு சிரித்தான்.



"அங்கே உக்காரு" என்று எங்கள் ஸீட் பக்கத்தில் இருந்த ஸீட்டை காண்பித்தான். அந்த ஸீட்டில்தான் அவன் உட்கார்ந்துக் கொண்டு இருந்தான். என் கணவர் அங்கே உட்கார்ந்தார். அங்கே ஏற்கனவே ஒரு ரவுடி இருந்தான். என் கணவன் அங்கே உட்கார்ந்ததும், அவன் பி. எஸ். வீரப்பா ஸடைலில் சிரித்தான்.



"ஒக்காருங்க ஸார்" என்று சிரித்தான். அவன் ஒல்லியாக இருந்தான். ஆனால் வலுவாக இருந்தான். என் பக்கத்தில் இருக்கும் ரவுடியை போல ஆஜானுபாகுவாக இல்லை. இவன் ஏறக்குறைய கரடி போல இருந்தான். என் கணவன் பக்கத்தில் இருந்தவன் கையில் ஒரு கத்தி இருந்தது. அதை பார்த்ததும் அவர் மேலும் மிரண்டார்.



"ஸார், வேணாம், எங்களை விட்டுடுங்க" என்று என் கணவர் கெஞ்ச ஆரம்பித்தார்.



"விட்டுடறேன். உன் பொண்டாட்டி புண்டையில் என் சுன்னியை விட்டவுடன் விட்டுடறேன்" என்று சொல்லி சிரித்தான். நான் ஷாக் ஆனேன்.



"மோசமான வார்த்தை" என்றேன். அவனும் சிரித்தான்.



"நீ உன் முலையை தூக்கி காமிச்சிட்டு வந்தா, நான் என் பூலை உன்னுள் விடறது என்ன தப்பு" என்று அவன் சிரிக்க, என் கணவர் பக்கத்தில் இருக்கும் ரவுடியும் சிரித்தான். அடக்கடவுளே. நான் சுற்றி பார்த்தேன். எல்லாரும் தூங்கிக் கொண்டு இருந்தார்கள். யாராவது உதவிக்கு வருவார்களா என்று பார்த்தேன். ஆனால் அந்த துப்பாக்கியை பார்த்தால் பயமாக இருந்தது. நான் என் கணவரை பார்த்தேன். அவரும் என்னை பரிதாபமாக பார்த்தார். என்ன ஆண் பிள்ளை இவர். சற்று கோபமாக வந்தது.



"சார். எங்களை விட்டுடங்க" என்று மட்டும் என் கணவர் கெஞ்சிக் கொண்டு இருந்தார். கெஞ்சும் ஆணை எனக்கு பிடிக்காது, என் கணவர் மேல் கோபம், கோபமாக வந்தது. என் கணவர் சப்த நாடியும் ஒடுங்கி அமர்ந்தார். என்ன செய்வது. யார் உதவுவார்கள் என்று பார்த்தேன்.



"டேய் , சும்மா இருடா" என்று என் கணவரை என் கணவர் பக்கத்தில் இருந்தவன் அதட்டினான்.



"உஸ்மான் சொல்றாரு இல்லை" என்று என் கணவர் பக்கத்தில் இருந்தவன் சொல்ல, என் பக்கத்தில் இருந்தவன் பெயர் உஸ்மான் என்று தெரிந்தது.



"என்ன பாக்கறே. நான் இங்கே பெரிய ரவுடி. என்னை ஒன்னும் பண்ண முடியாது" என்று சொல்லி உஸ்மான் சிரித்தான். அவன் கைகள் என் தோள்பட்டை தொட்டது. நான் விலகினேன். ஆனால் ஒரு கையால் துப்பாக்கியை வைத்து இருந்ததால், மீண்டும் அவன் பக்கத்தில் வந்தேன். அவன் சிரித்துக் கொண்டே தன் கையால் என்னை இறுக்கி கட்டிக் கொண்டான். என்ன ஒரு கை. அவ்வளவு பெருசு. காப்பு காய்ச்சியதை போல உறுதியாக இருந்தது. என் கணவன் என்னை பூப்போல தொடுவார். ஆனால், இவன்.



"அந்த பெட்ஷீட்டை போடு" என்று உஸ்மான் சொன்னவுடன் என் கணவர் பெட்ஷீட்டை தூக்கி போட்டார்.



"குளுருது இல்லே" என்று சொல்லி பெட்ஷீட்டை உதறி என் மேல் போட்டான். தானும், அதனுள் வந்து என் தோள்பட்டை உரசினான்.



"இந்த துப்பாக்கியை வைச்சுக்க மகேஷ்" என்று சொல்லிக் கொண்டே துப்பாக்கியை தூக்கி போட என் கணவர் பக்கத்தில் இருந்த மகேஷ் தாவி பிடித்தான். என் கணவரும் , அதை தாவி பிடிக்க முயற்சி செய்ய, மகேஷ் அவரை தள்ளிக் கொண்டு துப்பாக்கியை பிடித்தான்.



"ஏய். இது சினிமா இல்லே. நீ ஹீரோ இல்லை. குத்திடுவேன் குத்தி" என்று மகேஷ் தன் கத்தியை காட்ட நான் பதறினேன்.



"உஸ்மான், நீங்க விடுங்க, நான் இவனை பாத்துக்கறேன்" என்று மகேஷ் சிரிக்க, என் கூட இருந்த உஸ்மான் சிரித்தான்.



"அசைஞ்சா குத்திரு. இல்லை சுட்டுடு" என்று சொல்லி சிரித்தான்.



"இல்லை வேணாம்" என்று என் கணவன் கெஞ்ச எனக்கு வெறுப்பாகி விட்டது. என்ன மனுஷன் இவன். இப்படி இருக்கான்.



"ஏண்டி. உன்னை யாரு இப்படி இங்கே ஸீன் காமிச்சுட்டு பஸ்ஸில் வரச்சொன்னது" என்று சிரித்தான் உஸ்மான்.



"இங்கே பிஸினஸ் ஆரம்பிக்க"



"ஓ. "



"காரில்தான் வந்தோம். ஆனால் கார் ரிப்பேர் ஆயிடுச்சு" என்றேன்.



"அதனாலே பஸ்ஸில் ஏறிட்டிங்களாக்கும்"



"ம்ம்ம்"



"இதெல்லாம் சம்பல் ஏரியா. 10 கிலோமீட்டருக்கு ஆள் நடமாட்டமே இருக்காது. காடு" என்று சொல்லி சிரித்தவன் மெல்ல தன் கையை எடுத்து என் டீ-ஷர்ட் மேலே கையை வைத்தான். நான் அசைந்தேன்.



"இப்படி டி-ஷர்ட் போட்டுட்டு முலையை காமிச்சா, நான் வேறு என்னடி பண்ணுவேன்" என்று சொல்லிக் கொண்டே என் முலையை மெல்ல பிசைந்தான்.



"உனக்கு கல்யாணம் ஆயிடுச்சா?" என்றேன். அவன் சிரித்தான்.



"ஏன் சிரிக்கறே" என்றேன்.



"நாலு பேரு இருக்காங்க" என்று மகேஷ் சொன்னான்.



"நாலா?" என்று என் கணவர் ஆச்சரியமாக கேட்டான்.



"அதில் ஒருத்தி என் பொண்டாட்டி" என்ரான் அவன். நான் ஷாக்கானேன்.



"ஆமாம் வறேன்னு சொன்னா, வைச்சிக்கிட்டேன். மகேஷும் ஒண்ணும் சொல்லல"



"உஸ்மான் சாமான் அப்படி" என்று மகேஷ் சிரிக்க, நான் சிரித்துக் கொண்டே பஸ் ஜன்னலில் சாய்ந்தேன். மெல்ல தன் முகத்தை கொண்டு வந்து என் கன்னத்தில் முத்தமிட்டான்.



"வேணாம்"



"தெவிடியா, நடிகை நயந்தாரா மாதிரி இருக்கேடி இந்த டீ-ஷர்ட்டில்" என்று சொல்லிக்கோண்டே என் கழுத்தில் அழுத்தி முத்தமிட்டான். அவன் முத்தமிட்ட வேகத்தில் நாங்கள் போர்த்தி இருந்த பெட்ஷீட் அகன்றது.



"இது வேற எதுக்குடி" என்று பெட்ஷீட்டை தூக்கி தூர போட்டான். அவன் கைகள் என் டீ-ஷர்ட் மேலே இருந்தது. பெரிய கை. நன்றாக காப்பு காய்ச்சியது போல இருந்தது, கையெல்லாம் முடிகள். மெல்ல அழுத்தினான். அந்த அழுத்தம் தாங்காமல் முனகினேன்.



"நல்லா என்ஜாய் பண்றே போலிருக்கு. சபாஷ். உன்னை பார்த்தா புத்திசாலி மாதிரி இருக்கு. என் ஆசைக்கு ஒத்து வந்தா, நாங்கள் உங்களை ஒன்றும் செய்ய மாட்டோம். சரியா" என்றான். அவன் குரல் கடுமையாக இருந்தது.



"புரியுதா?"



"ம்ம்ம்ம்"



"சரி. அந்த ஸ்வெட்டரை எடு" என்று சொல்ல நான் ஸ்வெட்டரை கழட்டினேன். என்னால் என்ன செய்ய முடியும். ஆனால் ஏதோ ஒரு அட்ராக்*ஷன் இவன் மேலே இருந்ததை உணர்ந்தேன். மொத்த ஆண்மையின் உருவமாக , இவனை நான் உணர்ந்தேன்.



"டீ-ஷர்ட்டை தூக்குடி" என்று சொல்ல நான் டீ-ஷர்ட்டை மேலே தூக்கினேன். பின் , அவனே என் டீ-ஷர்ட்டை தூக்கி விட்டான்.



"அம்சமா இருக்கே. ப்ராவை கழட்டு" என்றான். நான் என் கையை பின்னால் விட்டு ப்ரா கொக்கியை கழட்டினேன். அவன் வேகமாக என் ப்ராவை கழட்டி என் மார்கத்தை கசக்கினான். அவன் உதடுகள் என் மார்பின் காம்பை சப்ப ஆரம்பித்தது.



"செம காம்புடி" என்று சொல்லிக் கொண்டே சப்ப ஆரம்பித்தான். நான் என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் இருந்தேன்.



"நல்லா எஞ்சாய் பண்றயா?" என்றான்.



"ரொம்ப குளிருது" என்றேன்.



"குளிருக்கு இதமா இருக்கா. மகேஷ் கேட்டயா?" என்று சொல்லி சிரித்தான். மகேஷும் பதிலுக்கு சிரித்தான்.



"உஸ்மான் சாப். உங்க திறமை பத்தி கேக்கனுமா. உங்களுக்கு எந்த பெண்ணும் மசிவா" என்று சொல்ல உஸ்மான் மீண்டும் குனிந்து என் மார்பு காம்புகளை சப்ப ஆரம்பித்தான்.



"குளிருது. போர்த்திக்கலாம்" என்றேன்.



"போர்த்திக்கலாம். ஆனா ஒன் புருஷன் இதை பார்த்து ரசிக்கறானே. என்ன பண்றது" என்று சொல்லி உஸ்மான் சிரித்தான்.



"ஆமாம் உஸ்மான் சாப். இந்த தெவிடியா பையன் சுன்னி ஆரம்பத்தில் இருந்தே தூக்கிட்டு இருக்கு" என்று சொல்ல நான் அதிர்ந்தேன்.



"நானும் கவனிச்சேன். நல்லா என்ஜாய் பண்றான்" என்று சொல்லி சிரிக்கவே நான் அதிர்ச்சி அடைந்தேன்.



"என்னங்க இதெல்லாம்" என்று என் கணவனை பார்த்தேன். ஆமாம். அவர் சாமான் தூக்கிக் கொண்டு இருந்தது. என் முலைகளை உஸ்மான் சப்புவதை பார்த்ததும், அவருக்கு தூக்கிடிச்சு போல. எனக்கு கோபம், கோபமாக வந்தது.



"ஆம்பளையாடா நீ" என்றேன் கோபமாக.



"ஏன்" என்று கோபமாக என் கணவர் திரும்பி கத்தினார்.



"இல்லை, நான் இங்கே மாட்டிட்டு இருக்கேன். ஆனா நீ"



"இது சினிமாவா, இவங்களை அடிச்சு போட்டு, உன்னை காப்பாத்த" என்றார் ராஜு.



"காப்பாத்த வேணாம். ஆனா இப்படி என்ஜாய் பண்றீங்களே" என்று அவர் சாமானை காட்டினேன்.



"இது அனிச்சை செயலா. ஏன் நீ பண்ணல"



"நானா நான் என்ன பண்ணேன்"


"இப்படி முலையை சப்பக்கொடுத்து இருக்கியே" என்றார் ராஜு. எனக்கு கோபம் பொத்துக் கொண்டு வந்தது, நான் இவரை குறை சொன்னால், இவன் என்னை குறை சொல்கிறானே.