அன்பளிப்பு: கணவரின் உத்தியோக உயர்வுக்கு(suba)

[johnypowas]

ராஜூவை கையில் பிடித்தபடி ஷங்கர் போதிய இடைவெளியில் வந்துகொண்டிருக்க....
எனது கண்கள் சில நேரம்... சில நேரம் என்ன பல நேரம் ராஜூவை பார்பதுபோல சங்கரையும் அவன் அசைவுகளையும் நோட்டம் விட்டது.....
கிட்டத்தட்ட 1 மணி நேரம் ஷங்கருடன்.... என் அந்தரங்கம் தெரிந்த ஷங்கருடன் இருந்தபோதும் ஷங்கரை பற்றி என்னால் கணிக்க முடியவில்லை.... ஒருவித குழப்பமாகவே இருந்தது....
கோவிலில் பூசாரி எனக்கு குங்குமம் கொடுத்தபோதுகூட... எதுக்கோ ராஜூ என் கையை பிடித்து இழுக்க... குங்குமம் தரையில் சிந்திவிட...
அது ஒரு அபசகுனம் மாதிரி மனதில் பட்டாலும்.... டக்குன்னு ஷங்கர் தன் கையில் இருந்த குங்குமத்தை என்னிடம் நீட்டி என்னை எடுத்துக்கொள்ள சொல்ல....
ஒரு நிமிடம் தயங்கினாலும் பின்னர் சுதாரித்து அவன் கையிலிருந்த குங்குமத்தை எடுத்து நெற்றியிலும் என் தாலியிலும் இட்டுக்கொண்டேன்...
அப்படி குங்குமம் எடுக்கும்போது ஷங்கரின் உள்ளங்கையின் என் விரல்கள் தொட.. மெல்லிய சிலிர்ப்பு எனக்குள் பரவ தொடங்க.... என் கண்கள் என்னை அறியாமல் அக்கம் பக்கம் பார்த்தது....
ஷங்கர் மனநிலை என் கணிப்புக்குள் அடங்க மறுத்து அடம் பிடிப்பது போல தெரிந்தது....
எப்போ அவனுக்கு ஓரளவு விஷயம் தெரிஞ்சுதுன்னு எனக்கு தெரிஞ்சுதோ அப்பவே இது ஏதாவது ஒரு விபரீதத்துல கொண்டுபோய் விடும்-ன்னு எனக்கு ஒரு உறுத்தல் இருந்து கொண்டேதான் இருந்தது....
ஷங்கரோட உறவு ஒரு தவிர்க்கமுடியாததாகவே எனக்கு பட்டது.... அப்படி ஒன்னு நடந்தா அது என்ன எங்க கொண்டுபோய் நிருத்துமொன்னு கவலையாவும் இருந்தது...
பொதுவாவே வீட்டு வேலைக்காரங்க.... டிரைவர்களுக்கு ஒரு சின்ன க்ளு கிடைச்சாலே போதும்... அதுக்கு ஒரு கதை கட்டி ஊர் பூரா பரப்பிடுவாங்க...
பட் இப்ப கிட்டத்தட்ட முழு உண்மையும் தெரிஞ்சிருக்கு... ஷர்மா வேற அவன்கிட்ட என்னென்ன சொல்லி வச்சிருக்காரோ.... போதாததுக்கு என் கணவருக்கும் இவன் மேல ஒரு நம்பிக்கை....
அதுவும் இவன் அவர் ஆபிசில் வேலை பார்ப்பவன்.... ஆபிசில் மற்றவர்களுக்கு இந்த விஷயம் கசிந்தால் எங்கள் நிலை என்ன ஆகும் என்ற கவலையும் எனக்குள் அதிகம் இருந்தது...
அதுமட்டுமில்லாம என் கணவர் இனி கார் ஓட்ட கத்துகிட்டு ஓட்டும் வரை இந்த காரை இவன்தான் அவருக்காக ஓட்ட வேண்டும்..