26-09-2019, 02:01 AM
(This post was last modified: 26-09-2019, 02:02 AM by Mouni1. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
பதட்டத்தில் பலான புத்தகத்தை என் ஜாக்கெட்டுள்ளே மறைத்து வைத்துக் கொண்டு கதவை திறந்தேன். ராகவன் வீட்டுக்குள்ளே வந்துக் கொண்டு இருந்தான். என் மகனை புதிதாக பார்ப்பது போல இருந்தது. அவன் வளர்ச்சி முதல் முறையாக காமக் கோணத்தில் பார்த்தேன். பார்த்தால் 19 வயது என்று சொல்ல முடியாது. நல்ல திடகாத்திரமான உடம்பு. தினமும் ஜிம்முக்கு போனதால் தோள்பட்டைகள் கிண்ணென்று இருந்தது. ஜாக்கெட் உள்ளே இருந்த புத்தகம் குத்தியது, மெல்ல என் அறைக்கு சென்று அந்த புத்தகத்தை ஒளித்து வைத்தேன். நல்ல காலம் இது டைரியல்ல. அதனால் மாட்டிக் கொள்ள மாட்டோம் என்று திருப்தி வந்தது. என் பதட்டத்தை மறைத்துக் கொண்டு அவனுக்கு காஃபி போட்டுக் கொடுத்தேன். நேரம் மெல்ல மெல்ல கழிய ஆரம்பித்தது. ஒரு வழியாக மணி ஆறானது. வழக்கமாக என் கணவர் வரும் நேரம் இது. ஆனால் ஏனோ இன்னும் வரவில்லை. அவர் கூட தொழிற்சாலையில் வேலை செய்யும் சிங்காரம் என்பவர் வந்தார்,
"சிங்காரம் அவர் வரலையா"
"இல்லேம்மா. ஏதோ கம்பெனிக்கு எக்ஸ்ட்ரா புதுசா ஆர்டர் வந்திருக்காம். அதான் லேத் மேன்யுவல் எல்லாம் வாங்கிட்டு வர சொன்னார்"
"எங்கேயிருக்குன்னு சொன்னாரா?"
"ஏதோ பரணில் வைச்சு இருக்காராம்"
சிங்காரம் ஹாலில் சேரில் உட்கார நான் என் அறைக்கு போனேன். எங்கள் அறையில் உள்ள பரண் சற்று உயரம் அதிகம்தான். கூட எங்கள் வீட்டில் ஏணி கூட கிடையாது. இரண்டு ஸ்டூல் மட்டும்தான். என்னால் இதில் ஏற முடியாது. ராகவனை கூப்பிட வேண்டியதுதான். ஸ்டூலை எடுத்து போட்டேன்.
"ராகவா. இங்கே வாயேன்" என்று குரல் கொடுத்தேன்.
"என்னம்மா" என்று அவசரமாக வந்தான்.
"அப்பா ஏதோ லேத் மேன்யுவல் பரணில் வைத்திருக்காறாம். சிங்காரத்தை அனுப்பி இருக்கார். வந்து எடுத்து கொடு"என்று சொல்லவே அவன் வந்தான்.
"இதில் ஏறி எப்படிம்மா எடுத்து கொடுக்கறது"
"க்கும். ஏறத்துக்கு கூட சொல்லித் தரணுமா"என்று நான் சொன்னவுடனே என் நாக்கை வேகமாக கடித்துக் கொண்டேன். சட். வயசு பையனுடன். சட்டென்று சமாளித்துக் கொண்டு
"எல்லாத்தையும் என்னை கேளு. இதோ ஸ்டூல். மேலே ஏறு"
"ஐயிட் பத்தாதும்மா"
"இதோ இதை இந்த டேபுள் மேல் போட்டு ஏறு"என்று சொல்லவே அவன் நான் சொன்ன மாதிரி ஸ்டூலை எடுத்து நாற்காலி மேலே போட்டு ஏறினான்.
"அம்மா தடுமாறுது கெட்டியா பிடிச்சிக்க" என்று அவன் சொல்ல நான் கெட்டியாக அந்த நாற்காலியை பிடித்துக் கொண்டேன். ராகவன் லுங்கியை தூக்கி கட்டிக் கொண்டு இருந்ததால் அவன் ஜட்டி தெரிந்தது. ச்சீய். இதையெல்லாம் பார்த்துட்டு என்றி நினைத்தாலும் அதனுள் அவன் கருநாகம் எப்படி இருக்கும் என்று மனது அலை பாய்ந்தது.
"எங்கம்மா இருக்கு" என்று ராகவன் சலித்துக் கொண்டான்.
"அந்த இரும்பு பெட்டியை திற"
"ம்ம்ம்"
"ஆனா பெட்டியை கீழே இறக்காதே. அங்கேயே பரணில் பெட்டியை திற. உள்ளே சில புஸ்தகம் இருக்கும். இருக்கா?"
"நாலைஞ்சு புக் இருக்கும்மா"
"சரி எல்லாத்தையும் எடு"
அப்போதுதான் அது நடந்தது. என் பிடி தளர்ந்தது. அந்த ஸ்டூல் தடுமாறியது அந்த புத்தகத்தின் சுமை தாங்காமல் ஆவ்வ்வ்வ்வ்வ் என்றவாறு என் மீது விழுந்தான். அவன் விழுந்த வேகத்தில் நான் தரையில் சாய்ந்தேன். அவன் என் மேல் சாய்ந்தான், அவன் மோவாய் நங்கென்று என் மார்பு மேல் பட்டது. அழுத்தமாக மோதியதால் ஜிவ்வென்று ஒரு இன்ப வலி. என்ன கனமா இரும்பு கணக்கா இருக்கான்.
"ஐயோ வலிக்குதுடா" என்று அலறி விட்டேன். அவன் வலிமையான உடல் என் பஞ்சு மார்பகத்தை ஒரேடியாக அழுத்தியது. அப்படியே அவனை கட்டிக் கொள்ள வேண்டும் என்று தோன்றியது. ஆனால் சிரமப்பட்டு என் ஆவலை கட்டுபடுத்திக் கொண்டேன்.
"ஐயோ ஸாரிம்மா" என்று ராகவன் பதறினான்.
"என்னம்மா ஆச்சு" என்று சிங்காரம் ஹாலில் இருந்து குரல் கொடுப்பது கேட்டது.
"ராகவா இந்த ஆளுக்கு சட்டு புட்டுன்னு இந்த புஸ்தகத்தை கொடு" என்று சொல்ல அவன் மெதுவாக எழுந்தான். பின் அவன் அந்த நாலு புத்தகத்தை கொடுத்ததும் பதிலுக்கு சிங்காரம்
"ஆமாம் தம்பி" போனதும் கனவில் நடந்தா மாதிரி இருந்தது. நான் என் மாரை பிடித்துக் கொண்டே தரையில் இருந்தேன்.
"ஐயோ ஸாரிம்மா" என்று சொல்லிக் கொண்டே ராகவன் வருவது தெரிந்தது.
"டெய்லி ஜிம்முக்கு போறயா. நல்லா வளர்ந்துட்டயா. அதான் வெயிட் தாங்கல" என்று சிரித்தேன்.
"உங்க மேலே விழுந்ததுக்கு என் தலையில் தட்ட போறீங்கன்னு நினைச்சேன்"
"நான் ஏண்டா காலேஜ் போற பையனை தட்டப் போறேன். ம்ம்ம்ம் நல்லா வெயிட்டாத் தான் இருக்கே. ஒன் பாடி ஷேப் கூட நல்லாதான் இருக்கு"என்று சொன்னவுடன் அவன் முகம் சிவந்தது.
"சரிம்மா நான் ரூமுக்கு போறேன்" என்று கிளம்பினான். படிக்க போறானா. இல்லை கையடிக்க போறானா? சிரிப்பு வந்தது, நேரத்தை கஷ்டப்பட்டு ஓட்டிக் கொண்டு இருந்தேன். மனமெல்லாம் அந்த கதை புத்தகம் மேலே இருந்தது. வாவ். என்ன ஒரு சூப்பர் கதைடா சாமி. அந்த கதையில் அவ பையன் அவளை எப்படி பிக்கப் பண்ண போறான்னு பார்க்கணும். இன்னிக்கு நைட்டுக்கு அவர் வேறே வர மாட்டாராம். இதுவும் நல்லதுக்குத் தான். இந்த கதை புஸ்தகத்தை இன்று இரவு படிக்க நல்ல சந்தர்ப்பம். சாப்பாட்டை முடித்து விட்டு அறை கதவை மூடிக் கொண்டு அந்த புத்தகத்தை முழுதும் படித்து விட வேண்டியது தான். சாப்பாடு. அது வேறு இருக்கல்ல. கடிகாரத்தை பார்த்தேன். மணி 8. 00. மதியம் சமைத்த சாம்பார். ரசம் எல்லாம் அப்படியே இருக்கு. சாதம் மட்டும் வைத்தால் போதும். ராகவன் டீ. வியில் அந்த கிரிக்கெட் மேட்ச் ஹைலெட் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான்.
"ராகவா. நைட்டுக்கு சாதம் மட்டும் வைச்சிடவா?" என்று குரல் கொடுத்தேன்.
"என்ன சாம்பார்"
"ம் முருங்கக்காய் சாம்பார்"
"தொட்டுக்க"
"ம்ம்ம்ம் என்னைத் தான் தொட்டுக்கணும்" என்று முனகியபடியே
"அதுவும் முருங்கக்காய்" என்று சொல்ல அவன் என்னை பார்த்தான்.
"என்ன பண்றது. எல்லாம் முருங்கைக்காய் சமாச்சாரம் தான் என்னையும் பாடாய் படுத்துது" என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.
"ராகவா. நான் குக்கரை வைச்சிட்டு போறேன். மூணு விசில் வந்தா குக்கரை இறக்கி வைச்சிடு" என்று சொல்லி விட்டு நான் பாத்ரூம் உள்ளே சென்றேன். அவன் பின்னால் வருவானா?நான் மெல்ல நடந்து பாத்ரூம் நுழைந்தேன். வருவானா. மாட்டானா? ஒரு தமிழ் பாட்டை ஹம்மிங் செய்துக் கொண்டே பாத்ரூம் உள்ளே சென்றேன். மெல்ல என் சேலையை கழட்டி அங்கே மாட்டினேன். என் உடலை வளைத்தேன். குழாயை நன்றாக திறக்கவே சில்லென்று தண்ணீர் வந்தது. மெல்ல பக்கெட்டை நிறப்பினேன். அவன் வருவானா. அவன் வரும் அரவமே கேட்கவில்லை. அவன் ஆர்வமாக கிரிக்கெட் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கான் போல. மெல்ல ஓரக்கண்ணால் அந்த பாத்ரூம் ஓட்டையை பார்த்தேன். மெல்ல என் உதட்டை பிதுக்கிக் கொண்டேன். அவன் இன்னும் வரவில்லை. என் முலையை ஜாக்கெட்டோடு சேர்ந்து பிசைந்து கொண்டேன். நான் பிசைந்து கொள்ள கொள்ள என் முலைகள் தெறித்து விடும் அளவுக்கு பெருகியது. மெல்ல என் ஜாக்கெட் ஊக்குகளை கழட்ட ஆரம்பித்தேன். மெல்ல ஜாக்கெட்டை கழட்டியவுடன் என் முலைகள் வெளியே வந்தது. இன்று நான் ப்ராவே போடவில்லை. நான் வீட்டில் இருந்தால் ப்ரா போடுவதில்லை. ஜாக்கெட்டில் அடைக்கப்பட்ட வெள்ளை பப்பாளிகள் வெளியே சுதந்தரமாக வந்தது.
மெல்ல ஒரமாக அந்த ஓட்டையை பார்த்தேன். அடப்பாவி. இன்னும் ஆளைக் காணோம். மெல்ல பாவாடையை தூக்கி கட்டிக் கொண்டேன். மெல்ல என் தொப்புளை தடவிக் கொடுத்தேன். நன்றாக ஆழமாக இருந்தது. கொஞ்சம் வயசானதில் வயிறு தான். மெல்ல என் இடுப்பை தடவிக் கொண்டேன். மூணு டயர் போட்டு விட்டது. ஆனால் வெள்ளை வெளீரென்று வெண்ணெய் போல இருந்தது. மெல்ல குழாயை நிறுத்தி குளிக்க ஆரம்பித்தேன். மெல்ல கழுத்துக்கு சோப்பு போட்டுக் கொண்டேன். நான் காலை அருகே இருந்த மேடை மீது வைத்துக் கொண்டு என் கால்களுக்கு சோப்பு போட்டுக் கொண்டேன். மனம் மீண்டும் ராகவனிடம் போனது. இன்னும் ஆளை காணவில்லை. சட். வர மாட்டான் போல. காம உணர்ச்சியில் சோப்பை என் பருத்த தொடைகளுக்கு போட்டுக் கொண்டேன். மெல்ல என் கைகள் என் மன்மத முக்கோணத்திற்கு சென்றது/ என் கணவன் மேல் கோபம் கோபமாக வந்தது. எப்போதும் வேலை தான். பாவம் அவனை சொல்லிக் குற்றமில்லை. ஒரு ஐந்து நிமிடம் என் முக்கோணத்தை நன்றாக நோண்டி சுத்தப்படுத்தினேன். என் உடம்பு உணர்ச்சியில் தவித்தது. தவித்தேன். நேரம் ஓடிக் கொண்டே இருந்தது. இதுதான் உணர்ச்சி வேகமோ? மெல்ல குளித்து முடித்தேன். அப்போதுதான் பார்த்தேன். இந்த உணர்ச்சி பெருக்கில் நான் டவல் கூட கொண்டு வரவில்லை.
"ஐய்யோடா ராகவா. ராகவா" குரலொ கொடுத்தேன். பதிலே வரவில்லை. ஆனால் டீவியில் கிரிக்கெட் சத்தம் மட்டும் வந்தது. மீண்டும் குரல் கொடுத்தேன். மறுபடியும் பதில் இல்லை. எவ்வளவு நேரம் தான் இப்படி இருப்பது. ஜில்லென்று தண்ணீரில் நனைந்ததால் லேசாக குளிரும் வந்தது. அப்புறம் ஜலதோஷம் பிடித்துக்கும். அதற்குள் ப்ரஷர் குக்கர் விசில் வேறு அடிக்கவே நான் மெல்ல நான் ஈரப் பாவாடையில் பாத்ரூமை விட்டு வெளியே வந்தேன்.
"ராகவா"
ஆளையே காணோம். எங்கே ஒழிந்தான் டிவியை போட்டுட்டு. நான் வேகமாக கிச்சன் உள்ளே சென்று குக்கரை இறக்கினேன். வீட்டிற்குள்ளே வந்தேன். ராகவன் ஆளைக் காணோம். எங்கே போனான். நான் என் அறையில் உள்ள பெரிய நிலைக் கண்ணாடி முன் நின்றேன். மெல்ல என் கூந்தலை அள்ளி கோடாலி முடிச்சு போட்டுக் கொண்டேன். எங்கே போயிருப்பான் அதற்குள்ளே. ஒரு பக்கமாக திரும்பி என் பாவாடையை லூசாக்கி வாயில் கவ்விக் கொண்டு புதிய பாவாடையை எடுத்து போட்டிக் கொண்டேன். மெல்ல என் ப்ராவை எடுத்து போடும் போது எங்கிருந்தோ ராகவன் வேகமாக வந்தான்.
"அம்மா சாப்பாடு ரெடியாடிச்சா" என்று வந்தவன் திகைத்தான். நானும் சற்று நேரம் திகைத்தேன்.
"எங்கேடா போயிருந்தே இந்நேரம்" என் வார்த்தைகள் குளறியது.
"திடிரென்று பாலா வந்து கூப்பிட்டான்"
நான் அதற்குள்ளே என் இரு மார்பகங்களையும் உள்ளே திணித்து வேகமாக என் மார்பகங்களை உள்ளே திணித்தேன்.
"ஸாரிம்மா" என்று அவனும் திணறினான். அவன் கண்கள் அந்த பிதுங்கிய மார்பு முலையை வெறித்து பார்த்த்து. நான் என் கையை விட்டு நன்றாக அந்த பிதுங்கிய முலையை ப்ரா உள்ளே தள்ளினேன்.
"சரி அது எடு" என்று சுதாரித்தேன்.
"எதும்மா"
"அந்த கறுப்பு ஜாக்கெட்" என்றவுடம் அவன் அந்த ஜாக்கெட்டை எடுத்தான். அவன் கைகள் தடுமாறியது. மெல்ல அவன் கைகளில் இருந்து ஜாக்கெட்டை வாங்கினேன். மெல்ல அந்த குழப்பான கணங்களில் வேகமாக என் ஜாக்கெட்டை போட்டேன். அவன் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கும் போதே வேகமாக புடவையை எடுத்து சுற்றிக் கொண்டேன்.
"நீ இல்லேன்னுதான் நான் இப்படி" என்று சால்ஜாப்பு சொன்னாலும் மனதில் சற்று சந்தோஷம். ராகவன் நிச்சயம் என் முலையை பார்த்து இருப்பான். பார்க்கலாம் நாளை டைரியில் என்ன எழுதி இருக்கான்னு.
"சிங்காரம் அவர் வரலையா"
"இல்லேம்மா. ஏதோ கம்பெனிக்கு எக்ஸ்ட்ரா புதுசா ஆர்டர் வந்திருக்காம். அதான் லேத் மேன்யுவல் எல்லாம் வாங்கிட்டு வர சொன்னார்"
"எங்கேயிருக்குன்னு சொன்னாரா?"
"ஏதோ பரணில் வைச்சு இருக்காராம்"
சிங்காரம் ஹாலில் சேரில் உட்கார நான் என் அறைக்கு போனேன். எங்கள் அறையில் உள்ள பரண் சற்று உயரம் அதிகம்தான். கூட எங்கள் வீட்டில் ஏணி கூட கிடையாது. இரண்டு ஸ்டூல் மட்டும்தான். என்னால் இதில் ஏற முடியாது. ராகவனை கூப்பிட வேண்டியதுதான். ஸ்டூலை எடுத்து போட்டேன்.
"ராகவா. இங்கே வாயேன்" என்று குரல் கொடுத்தேன்.
"என்னம்மா" என்று அவசரமாக வந்தான்.
"அப்பா ஏதோ லேத் மேன்யுவல் பரணில் வைத்திருக்காறாம். சிங்காரத்தை அனுப்பி இருக்கார். வந்து எடுத்து கொடு"என்று சொல்லவே அவன் வந்தான்.
"இதில் ஏறி எப்படிம்மா எடுத்து கொடுக்கறது"
"க்கும். ஏறத்துக்கு கூட சொல்லித் தரணுமா"என்று நான் சொன்னவுடனே என் நாக்கை வேகமாக கடித்துக் கொண்டேன். சட். வயசு பையனுடன். சட்டென்று சமாளித்துக் கொண்டு
"எல்லாத்தையும் என்னை கேளு. இதோ ஸ்டூல். மேலே ஏறு"
"ஐயிட் பத்தாதும்மா"
"இதோ இதை இந்த டேபுள் மேல் போட்டு ஏறு"என்று சொல்லவே அவன் நான் சொன்ன மாதிரி ஸ்டூலை எடுத்து நாற்காலி மேலே போட்டு ஏறினான்.
"அம்மா தடுமாறுது கெட்டியா பிடிச்சிக்க" என்று அவன் சொல்ல நான் கெட்டியாக அந்த நாற்காலியை பிடித்துக் கொண்டேன். ராகவன் லுங்கியை தூக்கி கட்டிக் கொண்டு இருந்ததால் அவன் ஜட்டி தெரிந்தது. ச்சீய். இதையெல்லாம் பார்த்துட்டு என்றி நினைத்தாலும் அதனுள் அவன் கருநாகம் எப்படி இருக்கும் என்று மனது அலை பாய்ந்தது.
"எங்கம்மா இருக்கு" என்று ராகவன் சலித்துக் கொண்டான்.
"அந்த இரும்பு பெட்டியை திற"
"ம்ம்ம்"
"ஆனா பெட்டியை கீழே இறக்காதே. அங்கேயே பரணில் பெட்டியை திற. உள்ளே சில புஸ்தகம் இருக்கும். இருக்கா?"
"நாலைஞ்சு புக் இருக்கும்மா"
"சரி எல்லாத்தையும் எடு"
அப்போதுதான் அது நடந்தது. என் பிடி தளர்ந்தது. அந்த ஸ்டூல் தடுமாறியது அந்த புத்தகத்தின் சுமை தாங்காமல் ஆவ்வ்வ்வ்வ்வ் என்றவாறு என் மீது விழுந்தான். அவன் விழுந்த வேகத்தில் நான் தரையில் சாய்ந்தேன். அவன் என் மேல் சாய்ந்தான், அவன் மோவாய் நங்கென்று என் மார்பு மேல் பட்டது. அழுத்தமாக மோதியதால் ஜிவ்வென்று ஒரு இன்ப வலி. என்ன கனமா இரும்பு கணக்கா இருக்கான்.
"ஐயோ வலிக்குதுடா" என்று அலறி விட்டேன். அவன் வலிமையான உடல் என் பஞ்சு மார்பகத்தை ஒரேடியாக அழுத்தியது. அப்படியே அவனை கட்டிக் கொள்ள வேண்டும் என்று தோன்றியது. ஆனால் சிரமப்பட்டு என் ஆவலை கட்டுபடுத்திக் கொண்டேன்.
"ஐயோ ஸாரிம்மா" என்று ராகவன் பதறினான்.
"என்னம்மா ஆச்சு" என்று சிங்காரம் ஹாலில் இருந்து குரல் கொடுப்பது கேட்டது.
"ராகவா இந்த ஆளுக்கு சட்டு புட்டுன்னு இந்த புஸ்தகத்தை கொடு" என்று சொல்ல அவன் மெதுவாக எழுந்தான். பின் அவன் அந்த நாலு புத்தகத்தை கொடுத்ததும் பதிலுக்கு சிங்காரம்
"ஆமாம் தம்பி" போனதும் கனவில் நடந்தா மாதிரி இருந்தது. நான் என் மாரை பிடித்துக் கொண்டே தரையில் இருந்தேன்.
"ஐயோ ஸாரிம்மா" என்று சொல்லிக் கொண்டே ராகவன் வருவது தெரிந்தது.
"டெய்லி ஜிம்முக்கு போறயா. நல்லா வளர்ந்துட்டயா. அதான் வெயிட் தாங்கல" என்று சிரித்தேன்.
"உங்க மேலே விழுந்ததுக்கு என் தலையில் தட்ட போறீங்கன்னு நினைச்சேன்"
"நான் ஏண்டா காலேஜ் போற பையனை தட்டப் போறேன். ம்ம்ம்ம் நல்லா வெயிட்டாத் தான் இருக்கே. ஒன் பாடி ஷேப் கூட நல்லாதான் இருக்கு"என்று சொன்னவுடன் அவன் முகம் சிவந்தது.
"சரிம்மா நான் ரூமுக்கு போறேன்" என்று கிளம்பினான். படிக்க போறானா. இல்லை கையடிக்க போறானா? சிரிப்பு வந்தது, நேரத்தை கஷ்டப்பட்டு ஓட்டிக் கொண்டு இருந்தேன். மனமெல்லாம் அந்த கதை புத்தகம் மேலே இருந்தது. வாவ். என்ன ஒரு சூப்பர் கதைடா சாமி. அந்த கதையில் அவ பையன் அவளை எப்படி பிக்கப் பண்ண போறான்னு பார்க்கணும். இன்னிக்கு நைட்டுக்கு அவர் வேறே வர மாட்டாராம். இதுவும் நல்லதுக்குத் தான். இந்த கதை புஸ்தகத்தை இன்று இரவு படிக்க நல்ல சந்தர்ப்பம். சாப்பாட்டை முடித்து விட்டு அறை கதவை மூடிக் கொண்டு அந்த புத்தகத்தை முழுதும் படித்து விட வேண்டியது தான். சாப்பாடு. அது வேறு இருக்கல்ல. கடிகாரத்தை பார்த்தேன். மணி 8. 00. மதியம் சமைத்த சாம்பார். ரசம் எல்லாம் அப்படியே இருக்கு. சாதம் மட்டும் வைத்தால் போதும். ராகவன் டீ. வியில் அந்த கிரிக்கெட் மேட்ச் ஹைலெட் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தான்.
"ராகவா. நைட்டுக்கு சாதம் மட்டும் வைச்சிடவா?" என்று குரல் கொடுத்தேன்.
"என்ன சாம்பார்"
"ம் முருங்கக்காய் சாம்பார்"
"தொட்டுக்க"
"ம்ம்ம்ம் என்னைத் தான் தொட்டுக்கணும்" என்று முனகியபடியே
"அதுவும் முருங்கக்காய்" என்று சொல்ல அவன் என்னை பார்த்தான்.
"என்ன பண்றது. எல்லாம் முருங்கைக்காய் சமாச்சாரம் தான் என்னையும் பாடாய் படுத்துது" என்று நினைத்துக் கொண்டேன்.
"ராகவா. நான் குக்கரை வைச்சிட்டு போறேன். மூணு விசில் வந்தா குக்கரை இறக்கி வைச்சிடு" என்று சொல்லி விட்டு நான் பாத்ரூம் உள்ளே சென்றேன். அவன் பின்னால் வருவானா?நான் மெல்ல நடந்து பாத்ரூம் நுழைந்தேன். வருவானா. மாட்டானா? ஒரு தமிழ் பாட்டை ஹம்மிங் செய்துக் கொண்டே பாத்ரூம் உள்ளே சென்றேன். மெல்ல என் சேலையை கழட்டி அங்கே மாட்டினேன். என் உடலை வளைத்தேன். குழாயை நன்றாக திறக்கவே சில்லென்று தண்ணீர் வந்தது. மெல்ல பக்கெட்டை நிறப்பினேன். அவன் வருவானா. அவன் வரும் அரவமே கேட்கவில்லை. அவன் ஆர்வமாக கிரிக்கெட் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கான் போல. மெல்ல ஓரக்கண்ணால் அந்த பாத்ரூம் ஓட்டையை பார்த்தேன். மெல்ல என் உதட்டை பிதுக்கிக் கொண்டேன். அவன் இன்னும் வரவில்லை. என் முலையை ஜாக்கெட்டோடு சேர்ந்து பிசைந்து கொண்டேன். நான் பிசைந்து கொள்ள கொள்ள என் முலைகள் தெறித்து விடும் அளவுக்கு பெருகியது. மெல்ல என் ஜாக்கெட் ஊக்குகளை கழட்ட ஆரம்பித்தேன். மெல்ல ஜாக்கெட்டை கழட்டியவுடன் என் முலைகள் வெளியே வந்தது. இன்று நான் ப்ராவே போடவில்லை. நான் வீட்டில் இருந்தால் ப்ரா போடுவதில்லை. ஜாக்கெட்டில் அடைக்கப்பட்ட வெள்ளை பப்பாளிகள் வெளியே சுதந்தரமாக வந்தது.
மெல்ல ஒரமாக அந்த ஓட்டையை பார்த்தேன். அடப்பாவி. இன்னும் ஆளைக் காணோம். மெல்ல பாவாடையை தூக்கி கட்டிக் கொண்டேன். மெல்ல என் தொப்புளை தடவிக் கொடுத்தேன். நன்றாக ஆழமாக இருந்தது. கொஞ்சம் வயசானதில் வயிறு தான். மெல்ல என் இடுப்பை தடவிக் கொண்டேன். மூணு டயர் போட்டு விட்டது. ஆனால் வெள்ளை வெளீரென்று வெண்ணெய் போல இருந்தது. மெல்ல குழாயை நிறுத்தி குளிக்க ஆரம்பித்தேன். மெல்ல கழுத்துக்கு சோப்பு போட்டுக் கொண்டேன். நான் காலை அருகே இருந்த மேடை மீது வைத்துக் கொண்டு என் கால்களுக்கு சோப்பு போட்டுக் கொண்டேன். மனம் மீண்டும் ராகவனிடம் போனது. இன்னும் ஆளை காணவில்லை. சட். வர மாட்டான் போல. காம உணர்ச்சியில் சோப்பை என் பருத்த தொடைகளுக்கு போட்டுக் கொண்டேன். மெல்ல என் கைகள் என் மன்மத முக்கோணத்திற்கு சென்றது/ என் கணவன் மேல் கோபம் கோபமாக வந்தது. எப்போதும் வேலை தான். பாவம் அவனை சொல்லிக் குற்றமில்லை. ஒரு ஐந்து நிமிடம் என் முக்கோணத்தை நன்றாக நோண்டி சுத்தப்படுத்தினேன். என் உடம்பு உணர்ச்சியில் தவித்தது. தவித்தேன். நேரம் ஓடிக் கொண்டே இருந்தது. இதுதான் உணர்ச்சி வேகமோ? மெல்ல குளித்து முடித்தேன். அப்போதுதான் பார்த்தேன். இந்த உணர்ச்சி பெருக்கில் நான் டவல் கூட கொண்டு வரவில்லை.
"ஐய்யோடா ராகவா. ராகவா" குரலொ கொடுத்தேன். பதிலே வரவில்லை. ஆனால் டீவியில் கிரிக்கெட் சத்தம் மட்டும் வந்தது. மீண்டும் குரல் கொடுத்தேன். மறுபடியும் பதில் இல்லை. எவ்வளவு நேரம் தான் இப்படி இருப்பது. ஜில்லென்று தண்ணீரில் நனைந்ததால் லேசாக குளிரும் வந்தது. அப்புறம் ஜலதோஷம் பிடித்துக்கும். அதற்குள் ப்ரஷர் குக்கர் விசில் வேறு அடிக்கவே நான் மெல்ல நான் ஈரப் பாவாடையில் பாத்ரூமை விட்டு வெளியே வந்தேன்.
"ராகவா"
ஆளையே காணோம். எங்கே ஒழிந்தான் டிவியை போட்டுட்டு. நான் வேகமாக கிச்சன் உள்ளே சென்று குக்கரை இறக்கினேன். வீட்டிற்குள்ளே வந்தேன். ராகவன் ஆளைக் காணோம். எங்கே போனான். நான் என் அறையில் உள்ள பெரிய நிலைக் கண்ணாடி முன் நின்றேன். மெல்ல என் கூந்தலை அள்ளி கோடாலி முடிச்சு போட்டுக் கொண்டேன். எங்கே போயிருப்பான் அதற்குள்ளே. ஒரு பக்கமாக திரும்பி என் பாவாடையை லூசாக்கி வாயில் கவ்விக் கொண்டு புதிய பாவாடையை எடுத்து போட்டிக் கொண்டேன். மெல்ல என் ப்ராவை எடுத்து போடும் போது எங்கிருந்தோ ராகவன் வேகமாக வந்தான்.
"அம்மா சாப்பாடு ரெடியாடிச்சா" என்று வந்தவன் திகைத்தான். நானும் சற்று நேரம் திகைத்தேன்.
"எங்கேடா போயிருந்தே இந்நேரம்" என் வார்த்தைகள் குளறியது.
"திடிரென்று பாலா வந்து கூப்பிட்டான்"
நான் அதற்குள்ளே என் இரு மார்பகங்களையும் உள்ளே திணித்து வேகமாக என் மார்பகங்களை உள்ளே திணித்தேன்.
"ஸாரிம்மா" என்று அவனும் திணறினான். அவன் கண்கள் அந்த பிதுங்கிய மார்பு முலையை வெறித்து பார்த்த்து. நான் என் கையை விட்டு நன்றாக அந்த பிதுங்கிய முலையை ப்ரா உள்ளே தள்ளினேன்.
"சரி அது எடு" என்று சுதாரித்தேன்.
"எதும்மா"
"அந்த கறுப்பு ஜாக்கெட்" என்றவுடம் அவன் அந்த ஜாக்கெட்டை எடுத்தான். அவன் கைகள் தடுமாறியது. மெல்ல அவன் கைகளில் இருந்து ஜாக்கெட்டை வாங்கினேன். மெல்ல அந்த குழப்பான கணங்களில் வேகமாக என் ஜாக்கெட்டை போட்டேன். அவன் பார்த்துக் கொண்டு இருக்கும் போதே வேகமாக புடவையை எடுத்து சுற்றிக் கொண்டேன்.
"நீ இல்லேன்னுதான் நான் இப்படி" என்று சால்ஜாப்பு சொன்னாலும் மனதில் சற்று சந்தோஷம். ராகவன் நிச்சயம் என் முலையை பார்த்து இருப்பான். பார்க்கலாம் நாளை டைரியில் என்ன எழுதி இருக்கான்னு.