25-09-2019, 01:41 PM
நானும், சாஹ்ராவும் மெல்ல நடந்து குடிசைக்கு செல்லும்போது ஏறக்குறைய இருட்டியது. அன்வர் அங்கே சில ** பெரியவர்களிடம் பேசிக்கொண்டு இருந்தான். அவர்கள் முன்னால் டீ கோப்பைகளும், சில சமோசாக்களும் இருந்தது. நாங்கள் போனதும் அவர்கள் பேசுவது நின்றது. நாங்கள் போனதும் , அவர்கள் பேசுவதை நிறுத்திக்கொண்டனர். நாங்கள் குடிசைக்கு சென்றோம்.
அங்கே ஃபாத்திமா ஃப்ரஷ்ஷாக இருந்தாள்.
“தெவிடியா வந்துட்டா?” என்றாள் ஷப்னம் என்னை பார்த்து!
“வாயை மூடு” என்றாள் சாஹ்ரா! நான் ஆச்சரியத்தோடு அவளை பார்த்தேன். ஷப்னம் இப்போது ஸ்டன் ஆனாள்.
“அக்கா நீங்களா இப்படி பேசறது? இப்ப இவளுக்கு நீங்க ஸப்போர்ட் பண்றீங்களா?” என்றாள்.
“நீயும் இப்படித்தான் ஒரு நாள் வந்தே ஷப்னம். அப்போ நான் அட்ஜெஸ்ட் பண்ணிக்கல! அப்போ நான் கலாட்டா பண்ணி இருந்தா என்ன ஆயிருக்கும்?” என்றாள் சாஹ்ரா. நான் ஆச்சரியத்தோடு பார்த்தேன்.
ஷ்பனம் ஏதோ முனகிக்கொண்டு உள்ளே போனாள். ஆனால், வெளிப்படையாக ஒன்றும் பேசவில்லை. நான் சாஹ்ராவுக்கு உதவி செய்ய போனேன். அப்போ, அன்வர் உள்ளே வந்தான். வந்தவன் நேரே சாஹ்ராவிடம் போனான்.
“காஸியை நாளைக்கி வர சொல்லலாமா?” என்றான். சாஹ்ரா என்னை பார்த்தாள்.
“நான் இன்னிக்கு எல்லாரையும் கேட்டு சொல்றேன்” என்றாள்.
ஃபாத்திமா கொல்லென்று சிரித்தாள்.
“சரி! இருட்டாயிடுச்சி..எல்லாரும் படுக்கலாம்” என்றான் அன்வர்.
“சரி! நாங்க மூணு பேரும்?” என்றாள் ஃபாத்திமா!
“இல்ல....நீங்க நாலு பேரும் குடிசையில் படுக்கணும்! முக்கியமா ஷப்னம்” என்றதும் ஷப்னம் முறுக்கினாள். ஆனாலும் எதுவும் பேசவில்லை. சாஹ்ரா சிரித்துக்கொண்டே இரவு உணவு செய்ய ஆரம்பித்தாள். ஃபாத்திமா என்னை பார்த்து...!
“ராத்திரி செமையா இருக்க போகுது” என்று சொல்லி விட்டு ஃபாத்திமா என்னை பார்த்து கண்ணடித்தாள்.
வேகம், வேகமாக டின்னர் ரெடியானது. வழக்கம்போல ரொட்டிதான். எல்லாரும் சாப்பிட்டு முடித்ததும் சாஹ்ரா அந்த 5 பசங்களையும் வர சொன்னாள்.
“பசங்களா...நீங்கள் எல்லாரும் போய் நண்பர்கள் வீட்டுக்கு போங்க! அங்கதான் தூங்கனும்” என்று சொன்னவுடனே அந்த ஐந்து வாண்டுகளும் சென்று விட்டார்கள். இது வழக்கமாக நடக்கும் ஒன்று போல!
பசங்க எல்லாரும் போனதும், ஃபாத்திமா பாயை எடுத்து போட்டாள். குடிசை முழுதும் பாய் போடப்பட்டது.
“இப்பதான் மணி 7.00...அதுக்குள்ளே தூக்கமா?” என்றேன்.
ஃபாத்திமா ஒன்றும் சொல்லாமல் பாய், தலையணையை எடுத்து போட்டாள். சாஹ்ரா வெளியே போக தலைப்பட்டாள். கூடவே ஷப்னமும் வெளியே போக பார்த்தாள்.
“எல்லாரும் உள்ளே இருக்கீங்க” என்றான் அன்வர்.
”எதுக்கு?” என்றாள் ஷப்னம்.
“நான் சொன்னதை கேட்டே இல்லே!” என்று அன்வர் அதட்டினான்.
உடனே ஷப்னம், சாஹ்ராவும் அமைதியாக போய் பாயில் படுத்துக்கொண்டார்கள். ஷப்னமும், சாஹ்ராவும் ஒன்றாக படுத்துக்கொள்ள, பக்கத்தில் அன்வர் படுத்துக்கொண்டான். அடுத்து ஃபாத்திமா. கடைசியாக நான் அவள் பக்கத்தில் படுத்துக்கொண்டேன்.
லைட் நிறுத்தப்பட்டது. ஒரே இருட்டு. சற்று நேரத்தில் எல்லாரும் தூங்குவது போல தெரிந்தது. எல்லாரும் குறட்டை விட ஆரம்பித்தார்கள். எனக்கு தூக்கம் வரவில்லை. அன்வர் வந்து மீண்டும் என் மேல் ஏறுவான் என்று நினைத்தேன். ஆனால், அவனிடம் இருந்து எந்த சிக்னலும் வரவில்லை. எனக்கும் தூக்கம் வந்தது, மெல்ல தூங்க ஆரம்பித்தேன்.
குடிசை. ஃபேன் இல்லை. சரியாக தூக்கம் இல்லை. ஏதேதோ கனவு. ஒரு கனவில் நான் மணப்பெண்ணாக நிற்கிறேன். அன்வர் எல்லா குடும்பமும், 11 பசங்க உட்பட ஒரு பக்கம் உட்கார்ந்து இருந்தார்கள்.
அன்வரே ஒரு மணப்பையன் போல அமர்ந்து இருப்பதாக கனவு கண்டேன். சாயங்காலம் பார்த்த காஸி அமர்ந்துக்கொண்டு இருந்தார்.
“பெண்ணை யாரு கொடுக்கறது?” என்று கேட்டார்.
அங்கே, அருண் அமர்ந்து இருந்தான். கனவில் அருண் என் சூத்தை தட்டிக்கொண்டே,
“நான் தரேன். பட்டு தெவிடியா? நான் நினைச்சது விட அம்சமா இருக்காரு அன்வர்” என்று கண்ணடித்தான்.
“மூத்த சம்சாரத்துக்கு எல்லாம் ஆட்சேபனை இருக்கா?’ என்றார் காஸி!
”இல்லே” என்று மூவரும் சொன்னார்கள்.
இப்படி கனவு கண்டுக்கொண்டு இருக்கும்போது யாரோ என் மீது படுத்து புரண்டார்கள். நான் கனவில் இருந்து மீண்டேன். ஃபாத்திமா. என் மேல் படுத்துக்கொண்டு சல்வாரை கழட்ட முயன்றுக்கொண்டு இருந்தாள்.
“ஏய்! என்ன பண்றே? எல்லாரும் இருக்காங்க” என்று நான்
ஃபாத்திமாவை அதட்டினேன். அதற்குள் அவள் மேல் துணியை அகற்றினாள். பார்த்தால் ஒரு எண்ணெய் விளக்கு ஏற்றப்பட்டு இருந்தது. அந்த ஒளியில் அன்வர் சாஹ்ரா, ஷப்னத்தை புரட்டிக்கொண்டு இருந்தான். அவன் கை இரண்டும் சாஹ்ரா, ஷப்னம் இடுப்பு மேல் இருந்தது.
“அக்கா...இது என் முறை” என்று சொல்லிக்கொண்டே, என் கன்னத்தில், உதட்டில், கழுத்தில் முத்தமிட்டாள். என் கனவும் நிஜமும் கலந்து விட்டதை உணர்ந்தேன். ஃபாத்திமா வெறும் ஜாக்கெட் மட்டும் போட்டுக்கொண்டு என் மேல் புரண்டுக்கொண்டு இருந்தாள்.
“அன்வர்” என்றேன். ஃபாத்திமாவிற்கும் என்னை விட வயது கூட இருக்கும். என்னை உதட்டில் முத்தமிட்டாள்.
இது வரை என்னை எந்த பெண்ணும் இப்படி உதட்டில் முத்தமிட்டதில்லை. இது வித்தியாச அனுபவமாக இருந்தது. மெல்ல என் கண்கள் இருட்டுக்கு பழகியது. எண்ணெய் விளக்கு மட்டும் மங்கலாக எரிந்துக்கொண்டு இருந்தது.
அங்கே ஃபாத்திமா ஃப்ரஷ்ஷாக இருந்தாள்.
“தெவிடியா வந்துட்டா?” என்றாள் ஷப்னம் என்னை பார்த்து!
“வாயை மூடு” என்றாள் சாஹ்ரா! நான் ஆச்சரியத்தோடு அவளை பார்த்தேன். ஷப்னம் இப்போது ஸ்டன் ஆனாள்.
“அக்கா நீங்களா இப்படி பேசறது? இப்ப இவளுக்கு நீங்க ஸப்போர்ட் பண்றீங்களா?” என்றாள்.
“நீயும் இப்படித்தான் ஒரு நாள் வந்தே ஷப்னம். அப்போ நான் அட்ஜெஸ்ட் பண்ணிக்கல! அப்போ நான் கலாட்டா பண்ணி இருந்தா என்ன ஆயிருக்கும்?” என்றாள் சாஹ்ரா. நான் ஆச்சரியத்தோடு பார்த்தேன்.
ஷ்பனம் ஏதோ முனகிக்கொண்டு உள்ளே போனாள். ஆனால், வெளிப்படையாக ஒன்றும் பேசவில்லை. நான் சாஹ்ராவுக்கு உதவி செய்ய போனேன். அப்போ, அன்வர் உள்ளே வந்தான். வந்தவன் நேரே சாஹ்ராவிடம் போனான்.
“காஸியை நாளைக்கி வர சொல்லலாமா?” என்றான். சாஹ்ரா என்னை பார்த்தாள்.
“நான் இன்னிக்கு எல்லாரையும் கேட்டு சொல்றேன்” என்றாள்.
ஃபாத்திமா கொல்லென்று சிரித்தாள்.
“சரி! இருட்டாயிடுச்சி..எல்லாரும் படுக்கலாம்” என்றான் அன்வர்.
“சரி! நாங்க மூணு பேரும்?” என்றாள் ஃபாத்திமா!
“இல்ல....நீங்க நாலு பேரும் குடிசையில் படுக்கணும்! முக்கியமா ஷப்னம்” என்றதும் ஷப்னம் முறுக்கினாள். ஆனாலும் எதுவும் பேசவில்லை. சாஹ்ரா சிரித்துக்கொண்டே இரவு உணவு செய்ய ஆரம்பித்தாள். ஃபாத்திமா என்னை பார்த்து...!
“ராத்திரி செமையா இருக்க போகுது” என்று சொல்லி விட்டு ஃபாத்திமா என்னை பார்த்து கண்ணடித்தாள்.
வேகம், வேகமாக டின்னர் ரெடியானது. வழக்கம்போல ரொட்டிதான். எல்லாரும் சாப்பிட்டு முடித்ததும் சாஹ்ரா அந்த 5 பசங்களையும் வர சொன்னாள்.
“பசங்களா...நீங்கள் எல்லாரும் போய் நண்பர்கள் வீட்டுக்கு போங்க! அங்கதான் தூங்கனும்” என்று சொன்னவுடனே அந்த ஐந்து வாண்டுகளும் சென்று விட்டார்கள். இது வழக்கமாக நடக்கும் ஒன்று போல!
பசங்க எல்லாரும் போனதும், ஃபாத்திமா பாயை எடுத்து போட்டாள். குடிசை முழுதும் பாய் போடப்பட்டது.
“இப்பதான் மணி 7.00...அதுக்குள்ளே தூக்கமா?” என்றேன்.
ஃபாத்திமா ஒன்றும் சொல்லாமல் பாய், தலையணையை எடுத்து போட்டாள். சாஹ்ரா வெளியே போக தலைப்பட்டாள். கூடவே ஷப்னமும் வெளியே போக பார்த்தாள்.
“எல்லாரும் உள்ளே இருக்கீங்க” என்றான் அன்வர்.
”எதுக்கு?” என்றாள் ஷப்னம்.
“நான் சொன்னதை கேட்டே இல்லே!” என்று அன்வர் அதட்டினான்.
உடனே ஷப்னம், சாஹ்ராவும் அமைதியாக போய் பாயில் படுத்துக்கொண்டார்கள். ஷப்னமும், சாஹ்ராவும் ஒன்றாக படுத்துக்கொள்ள, பக்கத்தில் அன்வர் படுத்துக்கொண்டான். அடுத்து ஃபாத்திமா. கடைசியாக நான் அவள் பக்கத்தில் படுத்துக்கொண்டேன்.
லைட் நிறுத்தப்பட்டது. ஒரே இருட்டு. சற்று நேரத்தில் எல்லாரும் தூங்குவது போல தெரிந்தது. எல்லாரும் குறட்டை விட ஆரம்பித்தார்கள். எனக்கு தூக்கம் வரவில்லை. அன்வர் வந்து மீண்டும் என் மேல் ஏறுவான் என்று நினைத்தேன். ஆனால், அவனிடம் இருந்து எந்த சிக்னலும் வரவில்லை. எனக்கும் தூக்கம் வந்தது, மெல்ல தூங்க ஆரம்பித்தேன்.
குடிசை. ஃபேன் இல்லை. சரியாக தூக்கம் இல்லை. ஏதேதோ கனவு. ஒரு கனவில் நான் மணப்பெண்ணாக நிற்கிறேன். அன்வர் எல்லா குடும்பமும், 11 பசங்க உட்பட ஒரு பக்கம் உட்கார்ந்து இருந்தார்கள்.
அன்வரே ஒரு மணப்பையன் போல அமர்ந்து இருப்பதாக கனவு கண்டேன். சாயங்காலம் பார்த்த காஸி அமர்ந்துக்கொண்டு இருந்தார்.
“பெண்ணை யாரு கொடுக்கறது?” என்று கேட்டார்.
அங்கே, அருண் அமர்ந்து இருந்தான். கனவில் அருண் என் சூத்தை தட்டிக்கொண்டே,
“நான் தரேன். பட்டு தெவிடியா? நான் நினைச்சது விட அம்சமா இருக்காரு அன்வர்” என்று கண்ணடித்தான்.
“மூத்த சம்சாரத்துக்கு எல்லாம் ஆட்சேபனை இருக்கா?’ என்றார் காஸி!
”இல்லே” என்று மூவரும் சொன்னார்கள்.
இப்படி கனவு கண்டுக்கொண்டு இருக்கும்போது யாரோ என் மீது படுத்து புரண்டார்கள். நான் கனவில் இருந்து மீண்டேன். ஃபாத்திமா. என் மேல் படுத்துக்கொண்டு சல்வாரை கழட்ட முயன்றுக்கொண்டு இருந்தாள்.
“ஏய்! என்ன பண்றே? எல்லாரும் இருக்காங்க” என்று நான்
ஃபாத்திமாவை அதட்டினேன். அதற்குள் அவள் மேல் துணியை அகற்றினாள். பார்த்தால் ஒரு எண்ணெய் விளக்கு ஏற்றப்பட்டு இருந்தது. அந்த ஒளியில் அன்வர் சாஹ்ரா, ஷப்னத்தை புரட்டிக்கொண்டு இருந்தான். அவன் கை இரண்டும் சாஹ்ரா, ஷப்னம் இடுப்பு மேல் இருந்தது.
“அக்கா...இது என் முறை” என்று சொல்லிக்கொண்டே, என் கன்னத்தில், உதட்டில், கழுத்தில் முத்தமிட்டாள். என் கனவும் நிஜமும் கலந்து விட்டதை உணர்ந்தேன். ஃபாத்திமா வெறும் ஜாக்கெட் மட்டும் போட்டுக்கொண்டு என் மேல் புரண்டுக்கொண்டு இருந்தாள்.
“அன்வர்” என்றேன். ஃபாத்திமாவிற்கும் என்னை விட வயது கூட இருக்கும். என்னை உதட்டில் முத்தமிட்டாள்.
இது வரை என்னை எந்த பெண்ணும் இப்படி உதட்டில் முத்தமிட்டதில்லை. இது வித்தியாச அனுபவமாக இருந்தது. மெல்ல என் கண்கள் இருட்டுக்கு பழகியது. எண்ணெய் விளக்கு மட்டும் மங்கலாக எரிந்துக்கொண்டு இருந்தது.