25-09-2019, 01:37 PM
దాబా దగ్గర కొంతమంది లారీ డ్రైవర్లు కూర్చుని ఉన్నారు. వాళ్ళలో తనకి తెలిసిన ఒక డ్రైవర్ దగ్గరికి రాంబాబు గోపన్నని తీసుకువెళ్ళాడు. వాడి పేరు రాజు. రాంబాబుని చూడగానే రాజు లేచి వాడి దగ్గరికి వచ్చాడు. వాడికి 40ఏళ్ళు ఉంటాయి. వస్తూనే రాంబాబుతో "ఏంటి అల్లుడూ ఎక్కడికి ట్రిప్పు? " అన్నాడు నవ్వుతూ.
"లేదు మామా.. మనోడు లపాకీ కావాలంటే తీసుకువచ్చాను. ఇక్కడ సరుకు బాగుంటుంది కదా?"
"హా అవునవును... కనకమ్మ దగ్గరికి తీసుకువెళ్ళు మనోడికి మాంచి పసందైన విందు" అన్నాడు గోపన్నని నిశితంగా చూస్తూ.
"అదేం బాగుంటుంది మామా. ఇంక చిలకలే లేవా? పోయి పోయి దాని పేరు చెప్పావు. " అన్నాడు రాంబాబు
"కొత్త సరుకు ఉంది కానీ అంతా రొచ్చు అల్లుడు. నిఖార్సైన సరుకు అంటే వరలక్ష్మిదిరా. కానీ ఇప్పుడు అది ఏడకి పోయిందో ఎవడికీ తెలీదు. ఉన్న దాంట్లో కనకమ్మదే హవా. ఇంతకీ మనోడికి ఎలాంటి సరుకు కావాలి?"
వరలక్ష్మి... ఆ పేరు వింటూనే వట్టకాయల గుత్తి ఊడి చేతిలోకి వచ్చేసింది గోపన్నకి. " ఛీ.. ఈ లంజా నాకు కాబోయే పెళ్ళాం. ఈ విషయం తనకి పెళ్ళి రోజున తెలిస్తే తన పరువు ఏమయ్యేదో? " నరికి పోగులు పెట్టాలి అని ఉంది వరలక్ష్మిని.
కానీ ఊరికే ఆవేశం పనికిరాదని దాని ఇంటి చుట్టుపక్కల కూడా ఒకసారి వాకబు చేసాడు.
ఆ క్రమంలో వరలక్ష్మి పచ్చి లంజని, బాగా దూలపూకు వనితని, రాత్రి 8కి డ్యూటీ ఎక్కితే తెల్లవార్లూ కస్టమర్ కేర్ సర్వీసు నడిపేదని, దెంగిదెంగి మన జిల వనరులు ఎండిపోవాలి తప్ప దాని సముద్రంలోకి మన నదిలో నీళ్లు ఒక మూలకి కూడా రావని అందరూ చెప్పిన మాటలు విని గోపన్నలో క్రోథాగ్ని ఉవ్వెత్తున ఎగసిపడింది.
ఇద్దరూ మౌనంగా లారీ వైపు నడుస్తున్నారు. గోపన్న తల ఎత్తి రాంబాబు వంక చూడలేకపోతున్నాడు. ఇద్దరూ లారీ ఎక్కారు. మధ్యలో ఒక దాబాలో లారీ ఆపాడు రాంబాబు. గోపన్నని తీసుకుని దాబాలోకి వెళ్ళాడు.
ఇద్దరూ మంచం మీద కూర్చున్నారు.
"ఏం చెప్పను బావా?" జాలిగా అడిగాడు రాంబాబు.
"నేనేం తినను రా." అసలు గోపన్న మనసు ఏమీ బాలేదు.
ఇంక గోపన్నని మాట్లాడించి లాభం లేదని అర్థమైపోయింది రాంబాబుకి. అక్కడ పనిచేసే కుర్రాడ్ని పిలిచి 20 పుల్కా, బట్టర్ చికెన్, ఫుల్ బాటిల్ MC విస్కీ , రెండు గ్లాసులు, ఒక లీటర్ kinley సోడా, 10 వాటర్ ప్యాకెట్లు తీసుకురమ్మని చెప్పాడు.
మరలా గోపన్న మొహం వంక చూసాడు. దిగాలుగా కూర్చుని ఉన్నాడు గోపన్న.
ఇంకా మాట్లాడితే బాగోదని జేబులో నుంచి సిగరెట్ తీసి వెలిగించాడు.
అది పూర్తయ్యేలోపు తాను చెప్పిన మెనూ తీసుకుని వచ్చేసాడు కుర్రాడు.
5నిమిషాల్లో అక్కడ సెటప్ మొత్తం ఏర్పాటు అయిపోయింది.
గొంతులో ఒక్కొక్క గూక్కా దిగుతుంటే గోపన్నలో కోపం కట్టలు తెంచుకుంటుంది. ఒక గంటలో తాగటం, తినడం పూర్తి చేసేసి లారీ ఎక్కారు. ఇద్దరూ లారీలో సిగరెట్లు వెలిగించి కూర్చున్నారు. రాంబాబు బలంగా తొక్కుతున్నాడు ఎక్సలేటర్ ని.
లారీ వాళ్ళ గుండెల నుండి వచ్చిన పొగతో నిండి రోడ్ మీద జోరుగా పరుగుతీస్తూ ధూమశకటం అనే పేరుకి అర్థాన్నే మార్చేసింది.
లారీ ఊరు చేరుకుంది. గోపన్నని ఇంటి దగ్గర వదిలేసి రాంబాబు ఇంటి దారి పట్టాడు. ఇంట్లోకి వస్తున్న గోపన్నకి తన కోసమే ఎదురుచూస్తున్న వరలక్ష్మి కనిపించింది. గోపన్నని చూస్తూనే దగ్గరికి వచ్చి కౌగిలించుకుంది.
"ఎక్కడికి వెళ్ళిపోయావ్ మామా?" అంటూ గోముగా అడిగింది వరలక్ష్మి.
దాని భాగోతం తెలియకపోతే ప్రేమ అనుకుని పొంగిపోయేవాడే కానీ ఎందుకో గోపన్న వొంటి మీద గొంగళి పురుగులు పాకినట్టు అనిపించింది. బలంగా విదిలించి వెనక్కి నెట్టేసాడు.
"ఏమైంది మామా?" అయోమయంగా అడిగింది వరలక్ష్మి.
"నిజం బయటపడింది" అన్నాడు
"ఏ నిజం?" అంది అనుమానంగా.
"మీ ఊళ్ళో లారీ డ్రైవర్లని అడుగు చెప్తారు" అన్నాడు కటువుగా.
"ఓహో అయితే రాంబాబు గాడు గుర్తు పట్టేసాడు అన్నమాట" అంది చాలా మాములుగా.
ఒక్క క్షణం గోపన్నకి బాగా నిద్రపోతున్న వాడి మొహం మీద చెంబుడు పూకులో మదపురసం తీసి పెడేల్ మని కొట్టినట్టు అనిపించింది.
ఇంకా వరలక్ష్మి బొంకుతుంది, తన కాళ్ళ మీద పడి బతిమాలుతుంది. అయినా సరే దాన్ని మెడ పట్టి బయటకి గెంటేయాలి అనుకున్నాడు. కానీ వరలక్ష్మి చాలా మాములుగా ఉంది.
"ఏంటే చేసిన లంజి పనులన్నీ చేసి ఇక్కడ ఉన్నావ్? బయటకి పోవే బజారు లంజా" అన్నాడు ఉక్రోషంగా.
"ఏంటి బుజ్జి రెచ్చిపోతున్నావ్? నువ్వేమన్న గొప్పవాడివా? అయినా అదంతా వదిలేయ్. రేపు మన పెళ్ళి. కాదు అన్నావ్ అనుకో ఊరి పెద్దల ముందు పెడతాను. ఊళ్ళో నీకు వ్యతిరేకంగా కూడా చాలా మందే ఉన్నారు అనుకుంట? వాళ్ళని తీసుకుని ఏ రచ్చబండ కార్యక్రమానికో వెళ్ళాను అనుకో.. తర్వాత నీ ఇష్టం" అందామె.
గోపన్నకి ఏం చేయాలో తెలియట్లేదు. ఇదంతా బయటపడితే ఊరు ఊరంతా తనని చూసి నవ్వుతారు. ఎలా అయినా దీనిని కొంపలోంచి బయటకి పంపేయాలి అనుకుని కాళ్ళ బేరానికి వచ్చేసాడు.
"నువ్వు నాకు వద్దు. ఇది నీకు న్యాయం కాదు.. దయచేసి నన్ను వదిలేయ్" అన్నాడు దీనంగా.
"న్యాయమా? మనకెందుకు కానీ అలాంటివి. నాకు కూడా నీతో ఉండాలని లేదు. నా గురించి తెలిసిపోయాక నీ మొడ్డ అదే పోటు వేస్తుందని నేను కూడా అనుకోట్లేదు. అందుకే నాకు ఎంతో కొంత ఇచ్చి సెటిల్ చేసేయ్" అంది.
"ఏంటి డబ్బులా?"
"అబ్బే కాదు గులక రాళ్ళు. ఇసుకలోకెళ్ళి ఏరుకొస్తావా? ఏ తమాషాగా ఉందా? ఊరికే దెంగడానికి నాది ఏమైనా ఫ్రీ పూకా? డబ్బులు ఇస్తావో పెళ్ళి చేసుకుంటావో నీ ఇష్టం." అంది స్థిరంగా.
గోపన్న మొహం పూకు నాకుతూ ఊపిరాడనట్టు తయారయ్యింది. గబగబా లోపలికి వెళ్ళి దాచుకున్న డబ్బు తెచ్చి దాని చేతిలో పోసాడు.
ఇంతేనా? అన్నట్టు చూసింది వరలక్ష్మి.
"సరే పద" అన్నాడు గోపన్న.
"ఎక్కడికి?" అంది వరలక్ష్మి.
"మీ ఊరు వెళ్ళిపో"
"ఇప్పుడా? పొద్దున్నే వెళ్తాను లే"
"వద్దు. రాంబాబు గాడికి ఫోన్ చేస్తాను. బయలుదేరు" అన్నాడు కంగారు పెడుతూ.
"వద్దులే. నేనే రోడ్డు మీద సర్వీస్ చేసుకుంటూ వెళ్ళిపోతాను. ఎలాగూ రేపటి నుంచి మళ్ళీ బిజినెస్ లో దిగాలి కదా?" అంటూ అక్కడి నుండి వెళ్లిపోయింది వరలక్ష్మి.
ఇప్పుడు గోపన్నకి కొంచెం రిలీఫ్ గా ఉంది.
ఒక వారం రోజులు ఊళ్ళో ఉండకపోవడం మంచిదని అనిపించింది గోపన్నకి. ఎక్కడికి వెళ్ళాలా అని ఆలోచిస్తుంటే వెళ్ళడానికి ఒక ఊరు, చెప్పడానికి ఒక కారణం కూడా దొరికేసాయి గోపన్నకి.
మందు నిషాకి కళ్ళు మూతలు పడుతుండగా అలా మంచం మీద తల వాల్చి నిద్రపోయాడు గోపన్న.
"లేదు మామా.. మనోడు లపాకీ కావాలంటే తీసుకువచ్చాను. ఇక్కడ సరుకు బాగుంటుంది కదా?"
"హా అవునవును... కనకమ్మ దగ్గరికి తీసుకువెళ్ళు మనోడికి మాంచి పసందైన విందు" అన్నాడు గోపన్నని నిశితంగా చూస్తూ.
"అదేం బాగుంటుంది మామా. ఇంక చిలకలే లేవా? పోయి పోయి దాని పేరు చెప్పావు. " అన్నాడు రాంబాబు
"కొత్త సరుకు ఉంది కానీ అంతా రొచ్చు అల్లుడు. నిఖార్సైన సరుకు అంటే వరలక్ష్మిదిరా. కానీ ఇప్పుడు అది ఏడకి పోయిందో ఎవడికీ తెలీదు. ఉన్న దాంట్లో కనకమ్మదే హవా. ఇంతకీ మనోడికి ఎలాంటి సరుకు కావాలి?"
వరలక్ష్మి... ఆ పేరు వింటూనే వట్టకాయల గుత్తి ఊడి చేతిలోకి వచ్చేసింది గోపన్నకి. " ఛీ.. ఈ లంజా నాకు కాబోయే పెళ్ళాం. ఈ విషయం తనకి పెళ్ళి రోజున తెలిస్తే తన పరువు ఏమయ్యేదో? " నరికి పోగులు పెట్టాలి అని ఉంది వరలక్ష్మిని.
కానీ ఊరికే ఆవేశం పనికిరాదని దాని ఇంటి చుట్టుపక్కల కూడా ఒకసారి వాకబు చేసాడు.
ఆ క్రమంలో వరలక్ష్మి పచ్చి లంజని, బాగా దూలపూకు వనితని, రాత్రి 8కి డ్యూటీ ఎక్కితే తెల్లవార్లూ కస్టమర్ కేర్ సర్వీసు నడిపేదని, దెంగిదెంగి మన జిల వనరులు ఎండిపోవాలి తప్ప దాని సముద్రంలోకి మన నదిలో నీళ్లు ఒక మూలకి కూడా రావని అందరూ చెప్పిన మాటలు విని గోపన్నలో క్రోథాగ్ని ఉవ్వెత్తున ఎగసిపడింది.
ఇద్దరూ మౌనంగా లారీ వైపు నడుస్తున్నారు. గోపన్న తల ఎత్తి రాంబాబు వంక చూడలేకపోతున్నాడు. ఇద్దరూ లారీ ఎక్కారు. మధ్యలో ఒక దాబాలో లారీ ఆపాడు రాంబాబు. గోపన్నని తీసుకుని దాబాలోకి వెళ్ళాడు.
ఇద్దరూ మంచం మీద కూర్చున్నారు.
"ఏం చెప్పను బావా?" జాలిగా అడిగాడు రాంబాబు.
"నేనేం తినను రా." అసలు గోపన్న మనసు ఏమీ బాలేదు.
ఇంక గోపన్నని మాట్లాడించి లాభం లేదని అర్థమైపోయింది రాంబాబుకి. అక్కడ పనిచేసే కుర్రాడ్ని పిలిచి 20 పుల్కా, బట్టర్ చికెన్, ఫుల్ బాటిల్ MC విస్కీ , రెండు గ్లాసులు, ఒక లీటర్ kinley సోడా, 10 వాటర్ ప్యాకెట్లు తీసుకురమ్మని చెప్పాడు.
మరలా గోపన్న మొహం వంక చూసాడు. దిగాలుగా కూర్చుని ఉన్నాడు గోపన్న.
ఇంకా మాట్లాడితే బాగోదని జేబులో నుంచి సిగరెట్ తీసి వెలిగించాడు.
అది పూర్తయ్యేలోపు తాను చెప్పిన మెనూ తీసుకుని వచ్చేసాడు కుర్రాడు.
5నిమిషాల్లో అక్కడ సెటప్ మొత్తం ఏర్పాటు అయిపోయింది.
గొంతులో ఒక్కొక్క గూక్కా దిగుతుంటే గోపన్నలో కోపం కట్టలు తెంచుకుంటుంది. ఒక గంటలో తాగటం, తినడం పూర్తి చేసేసి లారీ ఎక్కారు. ఇద్దరూ లారీలో సిగరెట్లు వెలిగించి కూర్చున్నారు. రాంబాబు బలంగా తొక్కుతున్నాడు ఎక్సలేటర్ ని.
లారీ వాళ్ళ గుండెల నుండి వచ్చిన పొగతో నిండి రోడ్ మీద జోరుగా పరుగుతీస్తూ ధూమశకటం అనే పేరుకి అర్థాన్నే మార్చేసింది.
లారీ ఊరు చేరుకుంది. గోపన్నని ఇంటి దగ్గర వదిలేసి రాంబాబు ఇంటి దారి పట్టాడు. ఇంట్లోకి వస్తున్న గోపన్నకి తన కోసమే ఎదురుచూస్తున్న వరలక్ష్మి కనిపించింది. గోపన్నని చూస్తూనే దగ్గరికి వచ్చి కౌగిలించుకుంది.
"ఎక్కడికి వెళ్ళిపోయావ్ మామా?" అంటూ గోముగా అడిగింది వరలక్ష్మి.
దాని భాగోతం తెలియకపోతే ప్రేమ అనుకుని పొంగిపోయేవాడే కానీ ఎందుకో గోపన్న వొంటి మీద గొంగళి పురుగులు పాకినట్టు అనిపించింది. బలంగా విదిలించి వెనక్కి నెట్టేసాడు.
"ఏమైంది మామా?" అయోమయంగా అడిగింది వరలక్ష్మి.
"నిజం బయటపడింది" అన్నాడు
"ఏ నిజం?" అంది అనుమానంగా.
"మీ ఊళ్ళో లారీ డ్రైవర్లని అడుగు చెప్తారు" అన్నాడు కటువుగా.
"ఓహో అయితే రాంబాబు గాడు గుర్తు పట్టేసాడు అన్నమాట" అంది చాలా మాములుగా.
ఒక్క క్షణం గోపన్నకి బాగా నిద్రపోతున్న వాడి మొహం మీద చెంబుడు పూకులో మదపురసం తీసి పెడేల్ మని కొట్టినట్టు అనిపించింది.
ఇంకా వరలక్ష్మి బొంకుతుంది, తన కాళ్ళ మీద పడి బతిమాలుతుంది. అయినా సరే దాన్ని మెడ పట్టి బయటకి గెంటేయాలి అనుకున్నాడు. కానీ వరలక్ష్మి చాలా మాములుగా ఉంది.
"ఏంటే చేసిన లంజి పనులన్నీ చేసి ఇక్కడ ఉన్నావ్? బయటకి పోవే బజారు లంజా" అన్నాడు ఉక్రోషంగా.
"ఏంటి బుజ్జి రెచ్చిపోతున్నావ్? నువ్వేమన్న గొప్పవాడివా? అయినా అదంతా వదిలేయ్. రేపు మన పెళ్ళి. కాదు అన్నావ్ అనుకో ఊరి పెద్దల ముందు పెడతాను. ఊళ్ళో నీకు వ్యతిరేకంగా కూడా చాలా మందే ఉన్నారు అనుకుంట? వాళ్ళని తీసుకుని ఏ రచ్చబండ కార్యక్రమానికో వెళ్ళాను అనుకో.. తర్వాత నీ ఇష్టం" అందామె.
గోపన్నకి ఏం చేయాలో తెలియట్లేదు. ఇదంతా బయటపడితే ఊరు ఊరంతా తనని చూసి నవ్వుతారు. ఎలా అయినా దీనిని కొంపలోంచి బయటకి పంపేయాలి అనుకుని కాళ్ళ బేరానికి వచ్చేసాడు.
"నువ్వు నాకు వద్దు. ఇది నీకు న్యాయం కాదు.. దయచేసి నన్ను వదిలేయ్" అన్నాడు దీనంగా.
"న్యాయమా? మనకెందుకు కానీ అలాంటివి. నాకు కూడా నీతో ఉండాలని లేదు. నా గురించి తెలిసిపోయాక నీ మొడ్డ అదే పోటు వేస్తుందని నేను కూడా అనుకోట్లేదు. అందుకే నాకు ఎంతో కొంత ఇచ్చి సెటిల్ చేసేయ్" అంది.
"ఏంటి డబ్బులా?"
"అబ్బే కాదు గులక రాళ్ళు. ఇసుకలోకెళ్ళి ఏరుకొస్తావా? ఏ తమాషాగా ఉందా? ఊరికే దెంగడానికి నాది ఏమైనా ఫ్రీ పూకా? డబ్బులు ఇస్తావో పెళ్ళి చేసుకుంటావో నీ ఇష్టం." అంది స్థిరంగా.
గోపన్న మొహం పూకు నాకుతూ ఊపిరాడనట్టు తయారయ్యింది. గబగబా లోపలికి వెళ్ళి దాచుకున్న డబ్బు తెచ్చి దాని చేతిలో పోసాడు.
ఇంతేనా? అన్నట్టు చూసింది వరలక్ష్మి.
"సరే పద" అన్నాడు గోపన్న.
"ఎక్కడికి?" అంది వరలక్ష్మి.
"మీ ఊరు వెళ్ళిపో"
"ఇప్పుడా? పొద్దున్నే వెళ్తాను లే"
"వద్దు. రాంబాబు గాడికి ఫోన్ చేస్తాను. బయలుదేరు" అన్నాడు కంగారు పెడుతూ.
"వద్దులే. నేనే రోడ్డు మీద సర్వీస్ చేసుకుంటూ వెళ్ళిపోతాను. ఎలాగూ రేపటి నుంచి మళ్ళీ బిజినెస్ లో దిగాలి కదా?" అంటూ అక్కడి నుండి వెళ్లిపోయింది వరలక్ష్మి.
ఇప్పుడు గోపన్నకి కొంచెం రిలీఫ్ గా ఉంది.
ఒక వారం రోజులు ఊళ్ళో ఉండకపోవడం మంచిదని అనిపించింది గోపన్నకి. ఎక్కడికి వెళ్ళాలా అని ఆలోచిస్తుంటే వెళ్ళడానికి ఒక ఊరు, చెప్పడానికి ఒక కారణం కూడా దొరికేసాయి గోపన్నకి.
మందు నిషాకి కళ్ళు మూతలు పడుతుండగా అలా మంచం మీద తల వాల్చి నిద్రపోయాడు గోపన్న.
- అమ్మక్రమశిక్షణ
- X stories pdf collection
- శృంగార హాస్య చిత్రాలు