20-09-2019, 10:17 PM
இரவு வந்தது. அவள் கீழே படுத்துக்கொள்வதாக சொல்லி விட்டாள். நான் கட்டிலில் படுத்தேன். தூக்கம் வரவில்லை. புரண்டு புரண்டு அவளின் முலையை ரசிக்க ஆரம்பித்தேன். அவளுக்கு கொஞ்சம் கூச்சமாக இருக்க ஆரம்பித்தது. ஆனால் வேறு வழி இல்லை.
மறுநாள் மலை மேலே சென்று புடவை கிடைக்குமா என்று பார்த்தேன். சரியான புடவை எதுவும் கிடைக்க வில்லை. பெரும்பாலும் அந்த மக்கள் குட்டை பாவாடை தான் அணிகின்றனர். மேலே கண்ணாடிகள் பதித்த ஜாக்கெட். ரொம்ப தேடி ஒரு பெண்ணிடம் இரண்டு புடவைகளை வாங்கி காசு கொடுத்தேன். பழைய புடவைகள் தான். ஆசை ஆசையாக ஓடி வந்தேன் அம்மாவிடம் புடவை கொடுப்பதற்கு. அவளிடம் ஜாக்கெட் எல்லாம் அவங்க கொடுக்கல. அதுவும் ஒரு மாதிரி இருக்கு அதனால் வந்து விட்டேன் என்று சொன்னேன். சிரித்தாள். பரவாயில்லை. ஆனால் இந்த புடவையையும் கட்ட முடியாதுடா என்று சொன்ன அவளை ஏறிட்டு பார்த்தேன். பாவாடை இல்லாம புடவை கட்ட முடியாதுடா என்று சொன்னாள். அப்பொழுது தான் எனக்கு உரைத்தது. நான் இதற்கே நான் கஷ்ட்டப்பட்டு போயிட்டு வந்தேன் என்று சொன்னேன். சரி பரவாயில்லை என்று சொன்னவள் சாப்பிட அழைத்தாள். ரொம்ப நாள் பிறகு அம்மாவின் கையால் சாப்பாடு. கண்களுக்கு அவளின் முலை தரிசனம். நாவிற்கு அவளின் கைப்பக்குவம். மறுநாள் குட்டை பாவாடை ரெண்டு கொண்டு வந்து கொடுத்தேன். சரி என்று வாங்கி அதனை வைத்து புடவை கட்டினாள். பாவாடை முழங்கால் வரை தான் இருந்தது. கீழே இறக்கி தொப்புளுக்கு கீழே கட்டினாள். கொஞ்சம் சரியாக வந்தது. மனதார அந்த திருடனுக்கு நன்றி சொன்னேன். வேலையாட்கள் வருவது தோட்டம் வரை மட்டுமே. வீடு பக்கம் வர மாட்டார்கள். அதனால் நீ தைரியமாக இருக்க சொன்னேன். அவள் சரி என்று சொல்லி விட்டு ஒரு வாரத்தில் சாதாரணமாக இருக்க பழகிக்கொண்டாள். நான் முலைகளை பார்ப்பதை தெரிந்தும் ஒன்னும் கண்டுகொள்ள வில்லை.
ஒரு நாள் இரவு வழக்கம் போல கீழே படுத்து இருந்தாள் . நான் மேலே படுத்து இருந்தேன். அப்பொழுது அவள் படுத்து இருந்த பாயின் அருகில் இரண்டு கருந்தேள் வந்து விட்டன. அவ்வ்ளவு தான் அலறி அடித்து எழுந்தாள். நான் தேள்களை அடித்து தூக்கி வீசினேன். அப்பொழுது முதல் கட்டிலில் என்னுடன் படுக்க ஆரம்பித்தாள். என்னையும் கீழே படுக்க வேண்டாம் என்று சொல்லி விட்டாள். ஆஹா என்ன ஒரு சந்தோஷம்......
மறுநாள் மலை மேலே சென்று புடவை கிடைக்குமா என்று பார்த்தேன். சரியான புடவை எதுவும் கிடைக்க வில்லை. பெரும்பாலும் அந்த மக்கள் குட்டை பாவாடை தான் அணிகின்றனர். மேலே கண்ணாடிகள் பதித்த ஜாக்கெட். ரொம்ப தேடி ஒரு பெண்ணிடம் இரண்டு புடவைகளை வாங்கி காசு கொடுத்தேன். பழைய புடவைகள் தான். ஆசை ஆசையாக ஓடி வந்தேன் அம்மாவிடம் புடவை கொடுப்பதற்கு. அவளிடம் ஜாக்கெட் எல்லாம் அவங்க கொடுக்கல. அதுவும் ஒரு மாதிரி இருக்கு அதனால் வந்து விட்டேன் என்று சொன்னேன். சிரித்தாள். பரவாயில்லை. ஆனால் இந்த புடவையையும் கட்ட முடியாதுடா என்று சொன்ன அவளை ஏறிட்டு பார்த்தேன். பாவாடை இல்லாம புடவை கட்ட முடியாதுடா என்று சொன்னாள். அப்பொழுது தான் எனக்கு உரைத்தது. நான் இதற்கே நான் கஷ்ட்டப்பட்டு போயிட்டு வந்தேன் என்று சொன்னேன். சரி பரவாயில்லை என்று சொன்னவள் சாப்பிட அழைத்தாள். ரொம்ப நாள் பிறகு அம்மாவின் கையால் சாப்பாடு. கண்களுக்கு அவளின் முலை தரிசனம். நாவிற்கு அவளின் கைப்பக்குவம். மறுநாள் குட்டை பாவாடை ரெண்டு கொண்டு வந்து கொடுத்தேன். சரி என்று வாங்கி அதனை வைத்து புடவை கட்டினாள். பாவாடை முழங்கால் வரை தான் இருந்தது. கீழே இறக்கி தொப்புளுக்கு கீழே கட்டினாள். கொஞ்சம் சரியாக வந்தது. மனதார அந்த திருடனுக்கு நன்றி சொன்னேன். வேலையாட்கள் வருவது தோட்டம் வரை மட்டுமே. வீடு பக்கம் வர மாட்டார்கள். அதனால் நீ தைரியமாக இருக்க சொன்னேன். அவள் சரி என்று சொல்லி விட்டு ஒரு வாரத்தில் சாதாரணமாக இருக்க பழகிக்கொண்டாள். நான் முலைகளை பார்ப்பதை தெரிந்தும் ஒன்னும் கண்டுகொள்ள வில்லை.
ஒரு நாள் இரவு வழக்கம் போல கீழே படுத்து இருந்தாள் . நான் மேலே படுத்து இருந்தேன். அப்பொழுது அவள் படுத்து இருந்த பாயின் அருகில் இரண்டு கருந்தேள் வந்து விட்டன. அவ்வ்ளவு தான் அலறி அடித்து எழுந்தாள். நான் தேள்களை அடித்து தூக்கி வீசினேன். அப்பொழுது முதல் கட்டிலில் என்னுடன் படுக்க ஆரம்பித்தாள். என்னையும் கீழே படுக்க வேண்டாம் என்று சொல்லி விட்டாள். ஆஹா என்ன ஒரு சந்தோஷம்......