Adultery எதிரும், புதிரும்! - Completed

[whiteburst]

11.

 
மா… மாப்பிள்ளை!
 
சொல்லுங்க மாமா! அஞ்சலியும், குட்டியும் வந்துட்டாங்களா?
 
வந்துட்டாங்க மாப்பிள்ளை! நீங்க வர்லீங்களா?
 
ப்ப்ச்.. இல்லை மாமா!
 
புரியுது மாப்ளை… ஆனா…
 
இல்லீங்க மாமா! அவ்ளோ தூரம் வந்துட்டு, என் ஊருக்கு போகாம இருக்க முடியாது! என் ஊருக்கு, உங்க பொண்ணு மாதிரி, பணக்கார பொண்ணுங்கல்லாம் வர மாட்டாங்க! அப்படியே அவ வர நினைச்சாலும், அத்தை விட மாட்டாங்க! எதுக்கு பிரச்சினை? ஆஃபிஸ்ல வேலைன்னு, வீட்ல சொல்லிட்டேன்! அவங்க புரிஞ்சுப்பாங்க!
 
இல்லை மாப்ளை, அங்க தனியா இருக்கனுமே… அதான்…
 
அஞ்சலி அங்க வந்துட்டதால, தனியா இருக்குறேன்னு சொல்றீங்களா?  அவ இங்க இருந்தாலும், நான் தனியாதானே மாமா இருக்கேன்!
 


மாப்ளை…. என்ன மாப்ளை இப்டி பேசுறீங்க!

 

மனசு வெறுத்துருச்சு மாமா! எதுக்காக வாழுறேன்னு, இப்பல்லாம் அடிக்கடி தோணுது! நல்ல வேளை, கல்யாணத்துக்கு முன்னாடியே, என் குடும்பத்துக்கு வேண்டியதுல்லாம் ஓரளவு செஞ்சுட்டேன்! இல்லாட்டி…?

 

எங்கியாவது கண் காணாத இடத்துக்கு போயிடலாமான்னு தோணுது! ஆனா, என் குழந்தைக்காகத்தான் அமைதியா இருக்கேன்! அஞ்சலிக்கு, எல்லாப் பேச்சையும், என்கிட்டதான் பேசத் தெரியும்! மத்தபடி தனியா அவளுக்கு எதுவும் செய்யத் தெரியாது!

 

ஒத்தைப் பொண்ணுன்னு நீங்களே, பாத்து பாத்து செஞ்சு கொடுத்து, அவளை எதையுமே கத்துக்க விடலை! அவ, தனியா எப்படி குழந்தையை பாத்துக்குவா? என்னைப் பெத்த பாவத்துக்கு, என் அப்பா, அம்மாதான் கஷ்டப் படனும்ன்னா, எனக்குப் பொறந்த பாவத்துக்கு, அந்த குட்டிக் குழந்தை ஏன் தண்டனை அனுபவிக்கனும்? அதுனாலத்தான் பல்லைக் கடிச்சிகிட்டு சும்மா இருக்கேன்! ஆனா, வாழ்க்கைல, பிடிப்பு விட்டுப் போயிடுச்சு மாமா!

 

ஏன் மாப்ளை, இவ்ளோ ஃபீல் பண்றதுக்கு, என் பொண்ணை, ரெண்டு அறை விட்டுனாச்சும் திருத்தலாம்ல?

 

இத்தனை நாளா, அவ தப்பு பண்ணப்ப, நீங்க ஏன் மாமா, அவளை அடிக்கவே இல்லை?

 

------

 

சரி அவளை விடுங்க, அவளை திருந்த விடாம இருக்குற அத்தையை, ஏன் கண்டிக்கலை?

 

------

 

நம்பி வந்த பொண்ணை, கை நீட்டி அடிக்கிறவன், என்னைப் பொறுத்தவரை ஆம்பிளையே இல்லை மாமா! அவ கெட்டவ இல்லை மாமா! அவ வளர்ப்பே இப்படித்தான்! அவளுக்கே, அவளோட தப்பு புரிஞ்சு, திருந்த நினைச்சாலும், அத்தை விடுறதில்லை! நான் என்ன பண்ண? சரி விடுங்க மாமா… என் தலையெழுத்து அப்படி! நீங்க, ஏன் நல்ல நாளும் அதுவுமா, ஃபீல் பண்றீங்க! ஒரே ஒரு உதவி பண்ணுங்க மாமா.

 

சொ… சொல்லுங்க மாப்ளை…

 

ஒரு வேளை, என் அப்பா, அம்மா, பேரக் குழந்தையை பாக்கனும்னு வீட்டுக்கு வந்தா, கொஞ்சம் பாத்துக்கோங்க மாமா! நான் இருக்குறப்பவே, ஜாடை மாடையா பேசுற அத்தை, நானும் இல்லாட்டி, எப்படி பேசுவாங்கன்னு சொல்ல முடியாது!

 

எ.. என்ன மாப்ளை சொல்றீங்க? இது வேற நடந்துதா? ஏன் மாப்ளை என்கிட்டச் சொல்லலை?

 

சொல்லி என்ன பிரயோஜனம் மாமா? போன தடவை, அப்படி பேசுனப்ப, ஏன் அத்தை இப்படி பேசுறீங்கன்னு கோபப்பட்டதுக்கு, உங்கப் பொண்ணுகிட்ட, ஏதோ மாத்திச் சொல்லி, அவளை வெச்சே, என்கிட்ட சண்டை போட வைக்குறாங்க! எல்லாப் பொண்ணுங்களுக்கும், தன்னோட அப்பா, அம்மான்னா ஸ்பெஷல்தான்! அதுக்காக, ஒரு குழந்தை பொறந்த பின்னாடி கூட, புருஷன் மேல நம்பிக்கை வரலைன்னா, எதுக்கு கல்யாணம் பண்ணனும்? அஞ்சலிக்கு என் மேல இன்னும் நம்பிக்கையே வரலை, அப்புறம் எங்க, என் மேல அன்பு வரப் போகுது? ப்ப்ச்…

 

மன்னிச்சிடுங்க மாப்ளை! என் பொண்ணுக்கு நல்ல வாழ்க்கை அமைச்சுக் கொடுக்கனும்னு, உங்க வாழ்க்கையை கெடுத்துட்டேன்! மன்னிச்சிடுங்க!

 
ஐயோ, என்ன மாமா, என்கிட்ட போயி மன்னிப்பு அது இதுன்னுகிட்டு! என் தலையெழுத்து! விடுங்க! நீங்க, அங்க நடக்கிறதைப் பாருங்க!



 விஜய் என்னிடம் சொன்னதை விட, அவனது மாமனாரின் பேச்சில் இருந்து அவனது வலி எத்தகையது என்று புரிந்தது.

 

என்னடா விஜய்… எனக்குதான் எதுவும் சரியா அமையலைன்னு பாத்தா, உனக்குமா? ப்ப்ச்…

 

இருவரது வருத்தங்களும், அவர்களை ஒன்றாய் இணைத்தது! புண்பட்டிருந்த அவர்களின் மனதிற்கு, அவர்களுடைய நட்பு கொஞ்சம் ஆறுதலாய் இருந்தது!

 

இதனிடையே, அஞ்சலியின் அப்பா, விஜய்யின் அப்பா, அம்மா வந்து அஞ்சலியையும், பேரக் குழந்தையையும் பார்த்துச் சென்ற பின், மனசு தாங்காமல் அஞ்சலியைத், திட்ட, இடையில் வந்த அவளது அம்மாவிற்கும் திட்டு விழுந்தது!

 

இதென்ன பழக்கம், மாமனார், மாமியார் வீட்டுக்கு போகாம, இங்க வர்றது? அதுவும் புருஷன் இல்லாம?

 

ஆமா, அங்க என்ன வசதி இருக்கு? அங்க எதுக்கு, என் பொண்ணு போயி இருக்கனும்?

 

நீ என்னைக் கட்டிகிட்டப்ப, உங்கப்பா என்ன சீர் செஞ்சாரு? நீ என்ன கோடீஸ்வரன் வீட்டுப் பொண்ணா? நான் உன்னை கட்டிக்கலை? வசதி பாத்திருந்தா, உன் வீட்ல நான் தங்கியிருப்பேனா, இல்லை வசதி கம்மின்னு, உன் பொறந்த வீட்டுக்கு, என் பொண்ணை அனுப்பாம இருந்திட்டேனா?

 

ஏன்பா இப்படி பேசுறீங்க?

 

நியாயம்ன்னா எல்லாருக்கும் ஒண்ணுதானம்மா! அம்மாவும், பொண்ணும் என்னை நல்லா பேச வைக்குறீங்க?! வெளில உழைச்சிட்டு வர்ற மனுஷன், வீட்டுக்கு ஆசையா வர்றது, அந்த வீட்டு, பொண்ணு கையிலதான் இருக்கு! ஒரு நல்ல நாள் அன்னிக்கு, உன் புருஷன் இல்லியேன்னும் உனக்கு அறிவில்லை, கட்டுன புருஷனுக்காக பாக்காட்டியும், அந்தக் குழந்தை தேடுமேன்னும், நீ ஃபீல் பண்ணலை! பொண்ணு தப்பு பண்ணா, திருத்தாம, தீபாவளி அன்னிக்கு மாப்பிள்ளை கூட இல்லாம இருக்காளேன்னு, உங்கம்மாவும் ஃபீல் பண்ணலை!

 

அம்மாவை ஏம்பா திட்டுறீங்க?

 

திட்டாம? உனக்கு அவ நல்ல அம்மாவா இருக்கலாம்! ஆனா, அவ நல்ல மாமியாரா, சம்பந்தியா இல்லையே?! இருந்திருந்தா, மாப்பிள்ளையை, ஏன் வரலைன்னு கேட்டிருப்பால்ல? இல்ல, வசதி கம்மினாலும், சம்பந்தி வீட்டுக்கு, அவளே கூட்டிட்டு போயிட்டு வந்திருப்பா!

 

உங்கம்மா என்ன பெரிய மகாராணியா? உங்கம்மாவை, நான் கல்யாணம் பண்ணப்ப, உங்கம்மாவுக்கு இருந்த வசதியை விட, உன் மாமியார் வீடு, இப்ப நல்ல வசதியாத்தான் இருக்கு அஞ்சலி! ஆனா, உனக்கும், உங்கம்மாவுக்கும், பணத் திமிர்ல கண்ணு தெரிய மாட்டேங்குது!

 

யாருக்கு அமையும், இப்படி ஒரு மாப்ளையும், குடும்பமும்? மருமகளை ஒரு வேலை செய்யச் சொல்லியிருப்பாங்களா, இல்லை மிரட்டியிருப்பாங்களா?

 

மாப்ளையோட ஊருல, எனக்கு இருக்குற அரிசி மில்லை, அவரு பேருக்கு மாத்தி எழுதலாம்னு கேட்டதுக்கு, எதா இருந்தாலும், உங்க பொண்ணு பேருலியோ, பேரக் குழந்தை பேருலியோ எழுதுங்க மாமான்னு சொன்னவருடி என் மாப்ளை! பொண்ணு வீட்ல, வரதட்சணை கேட்டு நோகடிக்குற காலத்துல, மருமளையும் பேரக் குழதையையும் தேடி வந்து பாத்துட்டு, இனிப்பு கொடுத்துட்டு அமைதியா போறாங்களே, அந்தப் பெத்தவங்களோட நல்ல மனசு உங்களுக்கு எப்ப புரியுமோ?!

 

இந்தத் திமிருல்லாம், என்னைக்கும் நிலைக்காதுமா! உனக்கும், உன் அம்மாவுக்கும் பிசினஸ்ல என்னென்ன பிரச்சினைன்னு தெரியுமா? வராத பணத்தை எப்படி வசூல் பண்றதுன்னு தெரியுமா? குறைஞ்சது, நம்ம கடையோட கல்லாவுல உக்காந்து மேனேஜ் பண்ணத் தெரியுமா?

 

நாளைக்கே, எனக்கு ஏதாவது ஆச்சுன்னா, மாப்பிள்ளைதான் எல்லாத்தையும் பாக்கனும்! ஒருவேளை பிசினஸ் லாஸ் ஆகி நான் நடுத்தெருவுக்கு வந்தாக் கூட, என் மாப்ளை என்னைக் காப்பாத்துவாரும்மா!  ஆனா, அவருக்குதான், இந்த வீட்டுல மரியாதை இல்லை!

 

நல்ல வேளை அஞ்சலி, நீ பொறக்குறதுக்கும் முன்னாடியே பொறந்த குழந்தை, அன்னிக்கே செத்துருச்சு! மருமகனையும், அவரு குடும்பத்தையுமே இந்தப் பாடு படுத்துற உங்கம்மா மாதிரி பொம்பிளையெல்லாம், மருமகளையெல்லாம் என்ன பாடு படுத்துவாளோ? அன்னிக்கு, நான் என்ன பாவம் பண்ணேன்னு, உங்கம்மா அழுதா! இப்பதானே புரியுது ஏன்னு? கடவுள் சரியாதான் செய்யுறாரு! பொம்பிளையா நீ, ராட்சஸி! பெத்த பொண்ணு வாழ்க்கையிலியே விளையாடுறவ என்று கத்தி விட்டுச் சென்றார்.

 

தன் முதல் குழந்தையை வைத்து திட்டியதில் அஞ்சலியின் அம்மா, அவரது கோபத்தை புரிந்து கொண்டாள்! அவருக்கு எளிதில் கோபம் வராது. வந்தால் அவ்வளவுதான் என்று புரிந்ததில், அதன் பின் அவள் அமைதியாகி விட்டாள்!

 
ஆனால், அவர் பேசியதில், ஓரளவு திருந்தினாலும், முழுதாகத் திருந்தாத அஞ்சலி, இதுவரை திட்டாத, அப்பா, தன்னைத் திட்டுவதற்குக் காரணம் விஜய்தான் என்று, அதையும் தவறாகத்தான் புரிந்து கொண்டாள்!