screw driver ஸ்டோரீஸ்

[johnypowas]

"என்னடி இது..???? கும்முன்னு வந்து நிக்கிற..? பொடவை கட்ட தெரியாதுன்னு சொன்ன..?"

"அது சும்மா பொய் சொன்னேன்.." அவள் கூலாக சொன்னதை கேட்டு நான் முறைக்க, அவள்

"சரிசரி.. ஆரம்பிச்சுடாத.. காரை ஸ்டார்ட் பண்ணு.. கெளம்பலாம்.." என்று எஸ்கேப் ஆனாள்.

"எங்கிட்ட பேசுற மாதிரி.. அங்கயும் வந்து லூசு மாதிரி உளறிட்டு இருக்காத..!! உன்னைப் பாத்து.. அங்க எல்லாரும் ஃப்ளாட் ஆகணும்.. அந்த மாதிரி நடந்துக்கணும்.. சரியா..?"

நான் அவளை எச்சரித்தவாறே காரை ஸ்டார்ட் செய்தேன். ஐந்தே நிமிடத்தில் என் வீட்டை அடைந்தோம். கவி வீட்டுக்குள் நுழைந்ததுமே, அம்மாவின் காலிலும், அத்தையின் காலிலும் விழுந்து நமஸ்காரம் செய்து எல்லோரையும் மிரள வைத்தாள். என்னையுந்தான்..!! ரொம்ப வெட்கப்படுபவள் மாதிரி ஆக்டிங் கொடுத்தாள். அனிதாவுக்கு கூட 'வாங்க.. போங்க..' என்று மரியாதை கொடுத்தாள். எல்லோரிடமும் எளிறுகள் தெரிய, இளித்து இளித்து பேசினாளே ஒழிய, என்னை தவறியும் கூட ஏறெடுத்து பார்க்கவில்லை. நானே வாயடைத்துப் போனவன் மாதிரி ஆனேன்.

நித்யாவை தவிர எல்லோருக்கும் கவியை சட்டென பிடித்துப் போனது. ஆமாம்.. அத்தைக்கும் சேர்த்துத்தான்..!! கவியின் குடும்பம், படிப்பு, வீட்டு பழக்க வழக்கங்கள் என்று எல்லாம் கேட்டு தெரிந்து கொண்டார்கள். வெட்கப்படும் அவளை தொட்டு தொட்டு பார்த்தார்கள். 'அண்ணீ.. அழகா இருக்குறீங்க அண்ணீ..' என்று அனிதா அடிக்கடி சொல்லிக்கொண்டே இருந்தாள். பாவம் நித்யா..!! பொறாமையில் அவள் பொசுங்குவது அவளுடைய முகத்திலேயே நன்றாக தெரிந்தது.

கவியை நினைத்து எனக்கு பெருமையாக இருந்தது. 'பரவால்லையே.. வெவரமாத்தான் இருந்திருக்கா' என்று தோன்றியது. எல்லோரிடமும் திரும்பி திரும்பி பேசிக்கொண்டிருந்த, கவியின் முகத்தையே நான் ரகசியமாக ரசித்துக் கொண்டிருந்தேன். முக்கியமாய் அவளது தேனூறும் உதடுகளை..!! பேசுவதற்காக ஸ்லோமோஷனில் அசைந்த அந்த உதடுகள், எனக்குள் ஆசைத்தீயை மூட்டின. உடனடியாய் அந்த உதடுகளில் முத்தமிட வேண்டும் போல் இருந்தது எனக்கு. என்ன செய்வது..?

நான் மெல்ல நழுவி, கிச்சனுக்கு சென்றேன். ஹாலில் இருந்து அவர்களுடைய சலசல பேச்சு அடங்கும் வரை, கொஞ்ச நேரம் காத்திருந்தேன். அப்புறம் அத்தை அவளுடைய குடும்பத்தை பற்றி எதோ பேச ஆரம்பிக்க, அதுதான் சரியான சமயம் என்று எனக்கு தோன்றியது. கிச்சனுக்குள் இருந்தபடி, ஹாலை நோக்கி கத்தினேன்.

"கவி.... இங்க கொஞ்சம் வாயேன்..!!"

உடனே கவி எதோ அம்மாவிடம் கேட்பதும், அவள் கவியை எழுந்து போக சொல்வதும், கவி எழுந்து நடந்து வரும் சத்தமும் கேட்டது. நான் கவி வரும்வரை பொறுமையில்லாமல் காத்திருந்தேன். வந்ததுமே அவளுடைய இடுப்பில் கைபோட்டு இழுத்து, என்னோடு இறுக்கி அணைத்துக் கொண்டேன். அவளது மார்புத்திரட்சிகள் கூர்மையாய் என் நெஞ்சை நச்சென்று குத்த, அவள் 'ஆ...!!!!' வென வாய் திறந்து கத்தப் போனாள். நான் அவளை கத்தவிடாமல் செய்தேன். திறந்த அவளுடைய வாயை எனது வாய் வைத்து மூடினேன். உறிஞ்சினேன்..!!!

எதிர்பாராத தாக்குதலால், முதலில் லேசாக திமிறிய கவி, பின்பு அடங்கினாள். அமைதியாக என்னுடன் ஒத்துழைத்தாள். அவளுடைய கன்னத்தை இரண்டு புறமும் தடவியபடி, நான் அவளுடைய இதழ்களில் கள்ளருந்த, அவளோ நான் சுவைத்து முடிக்கும்வரை என் மார்பைத் தடவியபடி காத்திருந்தாள். கவ்வியிருந்த உதடுகளை விடுவிக்க மனமில்லாதவனாய், நான் மெல்ல மெல்ல அவ்வுதடுகளிடமிருந்து விலகினேன்.

"இதுக்குத்தான் உள்ள கூப்பிட்டியா..?" அவள் ஹஸ்கியான வாய்சில் கேட்டாள்.

"ம்ம்ம்... ஆமாம்.." சொல்லிக்கொண்டே நான் அவளுடய இடுப்பில் கை போட்டேன்.

"ஐயோ.. விடு.. யாராவது வந்துரப் போறாங்க.." அவள் என் கையை தள்ளிவிட்டாள்.

"அதெல்லாம் யாரும் வர மாட்டாங்க.. டோன் வொர்ரி.." இப்போது என் கை மீண்டும் அவள் இடுப்பில்.

"ம்ம்ம்.. எப்படி.. நீ எக்ஸ்பெக்ட் பண்ணின மாதிரி நடந்துக்கிட்டேனா..?"