15-09-2019, 08:52 AM
நல்லா துவைத்து எடுங்க - 4
ஃபரீதாபாத். காலை 7. 00 மணி
காலை விடிந்தது. நேற்று இரவு மிட்நைட் மசாலா முடிந்து தூங்க வெகு நேரம் ஆகி விட்டதால் சரியான தூக்கம் இல்லாததால் கண் நெருப்பாய் எரிந்தது. மெதுவாக எழுந்து கலைந்து கிடந்த தலை முடியை கொண்டையாக போட்டுக் கொண்டேன். கண்ணை தேய்த்தபடியே மெல்ல ஹாலுக்கு வந்தேன்.
“என்ன சித்தி, தூங்கி எழுந்துட்டீங்களா?” என்ற மகேஷ் முகத்தில் விழித்தேன்.
“அப்பா இல்லையா”
“அவர் காலை 5 மணிக்கே எழுந்து வேலைக்கு போயிட்டார் சித்தி” என்றான் தயங்கியபடியே.
“ஓ. அப்ப நான் எப்படி வீட்டுக்கு போறது” என்று இழுத்தேன்.
“கவலைப்படாதீங்க, உங்களை நான் கொண்டு போய் விடறேன். இந்தாங்க சாக்லேட்” என்றான் மகேஷ் சிரித்துக் கொண்டே. நான் சாக்லேட்டை எடுக்க கையை நீட்டிய பொழுது என் தலை முடி அவிழ்ந்து என் முகத்தில் விழுந்தது. மறுபடியும் இரு கையை உயர்த்தி தலைமுடியை கொண்டை போட்டேன்.
“சாக்லேட்டா? எதுக்கு” என்றேன்.
“இன்னிக்கு எனக்கு பர்த்டே”
“ஓ. கங்க்ராட்ஸ். ஹேப்பி பர்த்டே என்ன பிரசண்ட் வேணும்”
“கிஸ் வேணும்”
“சட். அதான் நேத்து அடிச்சயே” என்றேன்.
“அது நான் கொடுத்தது. இப்ப நீங்க கொடுங்க” என்றான்.
“ஆசை. தோசை. நான் உங்கப்பா ஆளு. நல்லா ஞாபகம் வைச்சுக்க. கொஞ்சம் இருடா. நான் குளிச்சிட்டு வந்திடறேன்" என்று அவன் தலை முடியை சிலுப்பி விட்டு பாத்ரூம் உள்ளே சென்றேன். உள்ளே சென்றேனே ஒழிய நான் மகேஷை பற்றிதான் நினைத்துக் கொண்டு இருந்தேன். சின்ன பையன். என் பையன் வயதுதான் இருக்கும். லேசாக அரும்பு மீசை இப்போதுதான் வளர்ந்து இருந்தது. ஆனால் பையன் நன்றாக வளர்ந்து இருந்தான். பாத்ரூமில் குளித்து விட்டு சற்று நேரத்தில் பாவாடையை தூக்கி கட்டிக் கொண்டு மேலே டவலை போர்த்தியபடி வெளியே வந்தேன். என் ஈர உடம்பில் பாவாடை மேலோட்டமாக உடுத்தி இருந்ததால் என் அங்கங்கள் தெளிவாக தெரிந்தது. ஜாக்கெட் இல்லாத உடம்பின் ஊடே என் மார்பக கனிகள் சற்று உப்பலாக தெரிய அதையே மகேஷ் கண்கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டு இருப்பதை உணர்ந்தேன். அதை லட்சியம் செய்யாமல் நான் வேகமாக உள்ளே சென்று அலங்காரத்தை முடித்தேன். சற்று நேரத்தில் கிளம்பினேன்.
“சரி வா மகேஷ். போகலாம்” என்றேன்.
சற்று நேரத்தில் மகேஷ் பைக்கை எடுத்தபோது நான் பைக்கில் தாவி ஏறிக் கொண்டேன். மகேஷ் வேகமாக பைக்கை எடுக்க, நான் அவன் இடுப்பை தன் இரண்டு கையாலும் வளைத்துக் கொண்டேன். டெல்லி டூ ஃபரிதாபாத் ரோடு மோசம். ஏகப்பட்ட பள்ளங்களுடன் இருந்தது. ஒவ்வொரு பள்ளம் வந்தபோதும் பைக் பள்ளத்தில் ஏறி இறங்கியதால் நான் மகேஷ் மேலே அதிகம் சாய்ந்தேன். அவனும் பின்னால் நகர்ந்து என் மாங்கனிகளை தன் முதுகால் தாங்கிக் கொண்டான்.
“மகேஷ், வண்டியை பார்த்து ஓட்டுடா" என்று சிணுங்கினேன். ஃபரீதாபாத் டூ டெல்லி ஒரு மணி நேர பிரயாணம். திடிரென்று கிளம்பியதால் பாதி வழியிலேயே எனக்கு பிஸ்ஸடிக்க வேண்டும் என தோன்றியது. நொடிகள் அதிகரிக்க, அதிகரிக்க ப்ளாடர் ஃபுல்லானது.
“என்ன நெளியறீங்க சித்தி” என்றான் மகேஷ்.
“நான் கொஞ்சம் வெளிய ஒதுங்கணும்” என்றேன் அவன் காதில் மெதுவாக.
“ஓ. அதுக்கென்ன, பைக்கை நிறுத்தறேன். நீ போங்க”
“இங்கேவா? வெட்ட வெளியில்” என்றேன்.
“இங்க யாரு வரப்போறாங்க. போங்க. எல்லாம் வெட்டி வெளிதான். போங்க” என்று வண்டியை நிறுத்த நான் சுற்று, முற்றும் பார்த்துக் கொண்டு ஒதுங்கினேன். சற்று தொலைவில் அவன் நின்றுக் கொண்டு இருந்தான். மெல்ல என் பாவாடை, புடவையை அப்படியே தூக்கிக் கொண்டு அமர்ந்தேன். சற்று நேரத்தில் அங்கே திடீரென்று ஏதோ சல சலக்க
ஃபரீதாபாத். காலை 7. 00 மணி
காலை விடிந்தது. நேற்று இரவு மிட்நைட் மசாலா முடிந்து தூங்க வெகு நேரம் ஆகி விட்டதால் சரியான தூக்கம் இல்லாததால் கண் நெருப்பாய் எரிந்தது. மெதுவாக எழுந்து கலைந்து கிடந்த தலை முடியை கொண்டையாக போட்டுக் கொண்டேன். கண்ணை தேய்த்தபடியே மெல்ல ஹாலுக்கு வந்தேன்.
“என்ன சித்தி, தூங்கி எழுந்துட்டீங்களா?” என்ற மகேஷ் முகத்தில் விழித்தேன்.
“அப்பா இல்லையா”
“அவர் காலை 5 மணிக்கே எழுந்து வேலைக்கு போயிட்டார் சித்தி” என்றான் தயங்கியபடியே.
“ஓ. அப்ப நான் எப்படி வீட்டுக்கு போறது” என்று இழுத்தேன்.
“கவலைப்படாதீங்க, உங்களை நான் கொண்டு போய் விடறேன். இந்தாங்க சாக்லேட்” என்றான் மகேஷ் சிரித்துக் கொண்டே. நான் சாக்லேட்டை எடுக்க கையை நீட்டிய பொழுது என் தலை முடி அவிழ்ந்து என் முகத்தில் விழுந்தது. மறுபடியும் இரு கையை உயர்த்தி தலைமுடியை கொண்டை போட்டேன்.
“சாக்லேட்டா? எதுக்கு” என்றேன்.
“இன்னிக்கு எனக்கு பர்த்டே”
“ஓ. கங்க்ராட்ஸ். ஹேப்பி பர்த்டே என்ன பிரசண்ட் வேணும்”
“கிஸ் வேணும்”
“சட். அதான் நேத்து அடிச்சயே” என்றேன்.
“அது நான் கொடுத்தது. இப்ப நீங்க கொடுங்க” என்றான்.
“ஆசை. தோசை. நான் உங்கப்பா ஆளு. நல்லா ஞாபகம் வைச்சுக்க. கொஞ்சம் இருடா. நான் குளிச்சிட்டு வந்திடறேன்" என்று அவன் தலை முடியை சிலுப்பி விட்டு பாத்ரூம் உள்ளே சென்றேன். உள்ளே சென்றேனே ஒழிய நான் மகேஷை பற்றிதான் நினைத்துக் கொண்டு இருந்தேன். சின்ன பையன். என் பையன் வயதுதான் இருக்கும். லேசாக அரும்பு மீசை இப்போதுதான் வளர்ந்து இருந்தது. ஆனால் பையன் நன்றாக வளர்ந்து இருந்தான். பாத்ரூமில் குளித்து விட்டு சற்று நேரத்தில் பாவாடையை தூக்கி கட்டிக் கொண்டு மேலே டவலை போர்த்தியபடி வெளியே வந்தேன். என் ஈர உடம்பில் பாவாடை மேலோட்டமாக உடுத்தி இருந்ததால் என் அங்கங்கள் தெளிவாக தெரிந்தது. ஜாக்கெட் இல்லாத உடம்பின் ஊடே என் மார்பக கனிகள் சற்று உப்பலாக தெரிய அதையே மகேஷ் கண்கொட்டாமல் பார்த்துக் கொண்டு இருப்பதை உணர்ந்தேன். அதை லட்சியம் செய்யாமல் நான் வேகமாக உள்ளே சென்று அலங்காரத்தை முடித்தேன். சற்று நேரத்தில் கிளம்பினேன்.
“சரி வா மகேஷ். போகலாம்” என்றேன்.
சற்று நேரத்தில் மகேஷ் பைக்கை எடுத்தபோது நான் பைக்கில் தாவி ஏறிக் கொண்டேன். மகேஷ் வேகமாக பைக்கை எடுக்க, நான் அவன் இடுப்பை தன் இரண்டு கையாலும் வளைத்துக் கொண்டேன். டெல்லி டூ ஃபரிதாபாத் ரோடு மோசம். ஏகப்பட்ட பள்ளங்களுடன் இருந்தது. ஒவ்வொரு பள்ளம் வந்தபோதும் பைக் பள்ளத்தில் ஏறி இறங்கியதால் நான் மகேஷ் மேலே அதிகம் சாய்ந்தேன். அவனும் பின்னால் நகர்ந்து என் மாங்கனிகளை தன் முதுகால் தாங்கிக் கொண்டான்.
“மகேஷ், வண்டியை பார்த்து ஓட்டுடா" என்று சிணுங்கினேன். ஃபரீதாபாத் டூ டெல்லி ஒரு மணி நேர பிரயாணம். திடிரென்று கிளம்பியதால் பாதி வழியிலேயே எனக்கு பிஸ்ஸடிக்க வேண்டும் என தோன்றியது. நொடிகள் அதிகரிக்க, அதிகரிக்க ப்ளாடர் ஃபுல்லானது.
“என்ன நெளியறீங்க சித்தி” என்றான் மகேஷ்.
“நான் கொஞ்சம் வெளிய ஒதுங்கணும்” என்றேன் அவன் காதில் மெதுவாக.
“ஓ. அதுக்கென்ன, பைக்கை நிறுத்தறேன். நீ போங்க”
“இங்கேவா? வெட்ட வெளியில்” என்றேன்.
“இங்க யாரு வரப்போறாங்க. போங்க. எல்லாம் வெட்டி வெளிதான். போங்க” என்று வண்டியை நிறுத்த நான் சுற்று, முற்றும் பார்த்துக் கொண்டு ஒதுங்கினேன். சற்று தொலைவில் அவன் நின்றுக் கொண்டு இருந்தான். மெல்ல என் பாவாடை, புடவையை அப்படியே தூக்கிக் கொண்டு அமர்ந்தேன். சற்று நேரத்தில் அங்கே திடீரென்று ஏதோ சல சலக்க
first 5 lakhs viewed thread tamil