07-09-2019, 09:46 AM
நல்லா துவைத்து எடுங்க
டெல்லி. காலை 7. 00 மணி.
இன்னும் அறையில் இருள் சூழ்ந்து இருந்தது. தடிமனான திரை விரிப்பை விலக்கியதால் சுளீர் என்று சூரிய ஒளி அறைக்கு வந்து கட்டிலில் பட்டது. சுளீரென்ற வெளிச்சத்தால் என் கணவன் லெசாக படுக்கையில் அசைந்தார்.
“என்னங்க எழுந்திருங்க, நேரமாயிடுச்சி” என்று நான் குரல் கொடுத்த உடனே என் கணவர் எழுந்து சோம்பல் முறித்தார். என்னை பற்றி சொல்ல வேண்டும். என் பெயர் அஞ்சலி. எனக்கு காலேஜ் படிக்கும் 18 வயது பையன் உண்டு. என்னை பற்றி மேலும் செல்ல வேண்டுமானால் நிறைய சொல்லலாம். என் உயரம் 5 அடி 2 அங்குலம். பெண்மைக்கு உரித்தான 36-32-36 ஸைஸுடன் இருந்தேன். வெண்மை நிறம். நன்றாக கொழுக், மொழுக்கென்று குஷ்பு போல இருந்தேன். ராஜு தினமும் காலை ஆஃபீஸ் 9. 00 மணிக்கு கிளம்பி விடுவார். காலையில் மட்டும் வீட்டில் சாப்பிட்டுவிட்டு போய் விடுவார். அவர் வேலை செய்யும் ஆஃபீஸ் வெகு தொலைவு. மதியம் அவர் வேலை செய்யும் கம்பெனியில் சாப்பிட்டுக்கொள்வார். மீண்டும் வீட்டுக்கு வர இரவு 10. 00 மணி ஆகி விடும். என் பையன் சீனிவாசன் என்னும் சீனி அருகே இருக்கும் காலேஜுக்கு காலை 8. 30 மணிக்கு கிளம்பி விடுவான். காலையில் போனால், மீண்டும் மாலையில்தான் வருவான். நான் அவர்களுக்கு காலை டிஃபன் செய்து அவர்களை வழி அனுப்பி விட்டு பின் கிச்சனுக்கு நுழைவேன். பின் வீட்டு வேலைகள் ஒன்று ஒன்றாக ஆரம்பிக்கும். வேலை ஆரம்பித்தால் வீட்டு வேலைகள் பெண்ட்டை மதியம் வரை தொடரும். எப்போதுமே காலை முதல் , மதியம் வரை வேலை சரியாக இருக்கும். அது முடிந்தவுடனேதான் மதியம் ஏதாவது புத்தகம் படிப்பதோ, இல்லை யாராவது ஃபோன் செய்து அரட்டை அடிப்பதோ நடக்கும். எனவே, இன்று எனக்கு இது வழக்கமான நாள்தான். இன்றும் என் கணவரையும், பையனையும் அனுப்பி விட்டு வீட்டு வேலை செய்ய ஆரம்பித்து இப்போதுதான் வீட்டு வேலையை முடித்தேன். வீட்டு வேலை முடிந்ததும் அறை கடிகாரத்தை பார்த்தேன்.
மணி 1. 00. மதியம்.
பொதுவாக எல்லா கிச்சன் மற்றும் வீட்டு வேலை முடிந்த உடனேதான் குளிக்க போவது வழக்கம். இன்றும் அது போலவே இன்றும் இன்னமும் குளிக்கவில்லை. சலவை செய்ய ராம் வருவான். ராம் தமிழ்காரன். தஞ்சாவூர் பக்கம். வழக்கமாக தினமும் மதியம் 12. 00 மணிக்கு வருவான். வந்து எல்லா பழைய துணிகளை வாங்கிக் கொண்டு போவான். பழைய துணிகளை கொண்டு போனால் மறுநாள் துவைத்து, அயர்ன் செய்து கொண்டு வருவான். ஏறக்குறைய தினமும் அவன் வருவது வாடிக்கை. தமிழ்காரன் என்பதால் கொஞ்சம் பேசிக் கொண்டு இருப்பேன். அவனுக்காகத்தான் காத்துக் கொண்டு இருந்தேன். இன்னமும் காணவில்லை. சற்று கோபமாக வந்தது. இன்னமும் எத்தனை நேரம்தான் காத்திருப்பது. ஒருவேளை இன்று வரமாட்டானோ என்னமோ? என்று தோன்றியதால் நான் குளிக்க ஆயத்தம் ஆனேன். அறை கடிகாரத்தை மீண்டும் பார்த்தேன். நேரமும் ஆகி விட்டது. சரி. குளிக்க போகலாம் என்று முடிவு செய்தேன். நேரே பாத்ரூம் சென்றேன். மெல்ல புடவையை கழட்டி அங்கே இருந்த ஸ்டேண்டில் போட்டேன். பின் என் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை ஒன்று, ஒன்றாக கழட்டினேன். பின் என் ப்ராவையும் கழட்டினேன். கழட்டிய வுடனே பொளுக் என்று முயல் குட்டிகளை போல வெண்மையான மார்பகங்கள் வெளியே வந்து விழுந்தது. மெல்ல என் பாவாடை முடிச்சை கீழே இறக்கினேன்.
அப்போது பெல் அடித்தது. கோபமாக வந்தது. யாரது? சலவைக்காரன் ராம்? இப்போதா? ச்சே அவனாக இருக்காது. அப்போ இது யார்? ஆனால் என்னால் தொடர்ந்து குளிக்கவும் முடியவில்லை. பெல் அடித்துக் கொண்டே இருந்தது. ஒரு வேளை எதிர் வீட்டுக்காரி கௌசல்யா பெண்ணா? காலையில்தான் கௌசி அவள் வீட்டு சாவியை என்னிடம் குடுத்து விட்டு போனாள். அவள் பெண் ஃபரீதாபாத்தில் காலேஜில் படித்துக் கொண்டு இருக்கிறாள். அவள் வந்தால் சாவியை கொடுக்கும்படி கௌசல்யா சொன்னாள். ஒருவேளை அவளா? மீண்டும் எல்லா துணியையும் மீண்டும் போட மனமில்லை. எனவே ஆபத்துக்கு பாவமில்லை. கௌசி பெண்தானே. என் நிர்வாண உடம்பை வெறும் புடவையால் சுற்றிக் கொண்டு அப்படியே பாத்ரூமை விட்டு வெளியே வந்தேன். ஏறக்குறைய டவல் போல துணியே அப்படியே என் மேல் போட்டுக் கொண்டு வெளியே வந்தேன். வெறு வழியில்லை. சாவி கொடுத்து விட்டு உடனே உள்ளே குளிக்க போக வேண்டும். வெறும் புடவை என் உடலை இறுக்கமாக பற்றிக் கொண்டு இருந்தது அந்த அறை கண்ணாடியில் தெரிந்தது. அந்த வெள்ளை புடவை வாயிலாக லேசாக மார்பு காம்பு தெரிந்தது. மார்பு காம்புகள் குத்தீட்டி கணக்காக புடவையை துருத்திக் கொண்டு இருந்தது. லேசாக என் மார்பை தடவிக்கொடுத்து மறைத்துக் கொண்டே கண்ணாடியின் பக்கத்து சுவற்றில் மாட்டி இருந்த சாவியை எடுத்துக் கொண்டேன். கதவை திறந்து சவியை கொடுத்து விட்டு கதவை மூடிக்கொள்ள வேண்டியதுதான். லேசாக கதவை திறந்தேன். கௌசி பெண்ணை எதிர்பார்த்தால் அங்கே அவளை காணோம். அங்கே அந்த சலவைக்காரன் ராம் நின்றுக் கொண்டு இளித்துக் கொண்டு இருந்தான். அவனை பார்த்ததும் ஏகத்துக்கும் கோபம் வந்தது.
டெல்லி. காலை 7. 00 மணி.
இன்னும் அறையில் இருள் சூழ்ந்து இருந்தது. தடிமனான திரை விரிப்பை விலக்கியதால் சுளீர் என்று சூரிய ஒளி அறைக்கு வந்து கட்டிலில் பட்டது. சுளீரென்ற வெளிச்சத்தால் என் கணவன் லெசாக படுக்கையில் அசைந்தார்.
“என்னங்க எழுந்திருங்க, நேரமாயிடுச்சி” என்று நான் குரல் கொடுத்த உடனே என் கணவர் எழுந்து சோம்பல் முறித்தார். என்னை பற்றி சொல்ல வேண்டும். என் பெயர் அஞ்சலி. எனக்கு காலேஜ் படிக்கும் 18 வயது பையன் உண்டு. என்னை பற்றி மேலும் செல்ல வேண்டுமானால் நிறைய சொல்லலாம். என் உயரம் 5 அடி 2 அங்குலம். பெண்மைக்கு உரித்தான 36-32-36 ஸைஸுடன் இருந்தேன். வெண்மை நிறம். நன்றாக கொழுக், மொழுக்கென்று குஷ்பு போல இருந்தேன். ராஜு தினமும் காலை ஆஃபீஸ் 9. 00 மணிக்கு கிளம்பி விடுவார். காலையில் மட்டும் வீட்டில் சாப்பிட்டுவிட்டு போய் விடுவார். அவர் வேலை செய்யும் ஆஃபீஸ் வெகு தொலைவு. மதியம் அவர் வேலை செய்யும் கம்பெனியில் சாப்பிட்டுக்கொள்வார். மீண்டும் வீட்டுக்கு வர இரவு 10. 00 மணி ஆகி விடும். என் பையன் சீனிவாசன் என்னும் சீனி அருகே இருக்கும் காலேஜுக்கு காலை 8. 30 மணிக்கு கிளம்பி விடுவான். காலையில் போனால், மீண்டும் மாலையில்தான் வருவான். நான் அவர்களுக்கு காலை டிஃபன் செய்து அவர்களை வழி அனுப்பி விட்டு பின் கிச்சனுக்கு நுழைவேன். பின் வீட்டு வேலைகள் ஒன்று ஒன்றாக ஆரம்பிக்கும். வேலை ஆரம்பித்தால் வீட்டு வேலைகள் பெண்ட்டை மதியம் வரை தொடரும். எப்போதுமே காலை முதல் , மதியம் வரை வேலை சரியாக இருக்கும். அது முடிந்தவுடனேதான் மதியம் ஏதாவது புத்தகம் படிப்பதோ, இல்லை யாராவது ஃபோன் செய்து அரட்டை அடிப்பதோ நடக்கும். எனவே, இன்று எனக்கு இது வழக்கமான நாள்தான். இன்றும் என் கணவரையும், பையனையும் அனுப்பி விட்டு வீட்டு வேலை செய்ய ஆரம்பித்து இப்போதுதான் வீட்டு வேலையை முடித்தேன். வீட்டு வேலை முடிந்ததும் அறை கடிகாரத்தை பார்த்தேன்.
மணி 1. 00. மதியம்.
பொதுவாக எல்லா கிச்சன் மற்றும் வீட்டு வேலை முடிந்த உடனேதான் குளிக்க போவது வழக்கம். இன்றும் அது போலவே இன்றும் இன்னமும் குளிக்கவில்லை. சலவை செய்ய ராம் வருவான். ராம் தமிழ்காரன். தஞ்சாவூர் பக்கம். வழக்கமாக தினமும் மதியம் 12. 00 மணிக்கு வருவான். வந்து எல்லா பழைய துணிகளை வாங்கிக் கொண்டு போவான். பழைய துணிகளை கொண்டு போனால் மறுநாள் துவைத்து, அயர்ன் செய்து கொண்டு வருவான். ஏறக்குறைய தினமும் அவன் வருவது வாடிக்கை. தமிழ்காரன் என்பதால் கொஞ்சம் பேசிக் கொண்டு இருப்பேன். அவனுக்காகத்தான் காத்துக் கொண்டு இருந்தேன். இன்னமும் காணவில்லை. சற்று கோபமாக வந்தது. இன்னமும் எத்தனை நேரம்தான் காத்திருப்பது. ஒருவேளை இன்று வரமாட்டானோ என்னமோ? என்று தோன்றியதால் நான் குளிக்க ஆயத்தம் ஆனேன். அறை கடிகாரத்தை மீண்டும் பார்த்தேன். நேரமும் ஆகி விட்டது. சரி. குளிக்க போகலாம் என்று முடிவு செய்தேன். நேரே பாத்ரூம் சென்றேன். மெல்ல புடவையை கழட்டி அங்கே இருந்த ஸ்டேண்டில் போட்டேன். பின் என் ஜாக்கெட் கொக்கிகளை ஒன்று, ஒன்றாக கழட்டினேன். பின் என் ப்ராவையும் கழட்டினேன். கழட்டிய வுடனே பொளுக் என்று முயல் குட்டிகளை போல வெண்மையான மார்பகங்கள் வெளியே வந்து விழுந்தது. மெல்ல என் பாவாடை முடிச்சை கீழே இறக்கினேன்.
அப்போது பெல் அடித்தது. கோபமாக வந்தது. யாரது? சலவைக்காரன் ராம்? இப்போதா? ச்சே அவனாக இருக்காது. அப்போ இது யார்? ஆனால் என்னால் தொடர்ந்து குளிக்கவும் முடியவில்லை. பெல் அடித்துக் கொண்டே இருந்தது. ஒரு வேளை எதிர் வீட்டுக்காரி கௌசல்யா பெண்ணா? காலையில்தான் கௌசி அவள் வீட்டு சாவியை என்னிடம் குடுத்து விட்டு போனாள். அவள் பெண் ஃபரீதாபாத்தில் காலேஜில் படித்துக் கொண்டு இருக்கிறாள். அவள் வந்தால் சாவியை கொடுக்கும்படி கௌசல்யா சொன்னாள். ஒருவேளை அவளா? மீண்டும் எல்லா துணியையும் மீண்டும் போட மனமில்லை. எனவே ஆபத்துக்கு பாவமில்லை. கௌசி பெண்தானே. என் நிர்வாண உடம்பை வெறும் புடவையால் சுற்றிக் கொண்டு அப்படியே பாத்ரூமை விட்டு வெளியே வந்தேன். ஏறக்குறைய டவல் போல துணியே அப்படியே என் மேல் போட்டுக் கொண்டு வெளியே வந்தேன். வெறு வழியில்லை. சாவி கொடுத்து விட்டு உடனே உள்ளே குளிக்க போக வேண்டும். வெறும் புடவை என் உடலை இறுக்கமாக பற்றிக் கொண்டு இருந்தது அந்த அறை கண்ணாடியில் தெரிந்தது. அந்த வெள்ளை புடவை வாயிலாக லேசாக மார்பு காம்பு தெரிந்தது. மார்பு காம்புகள் குத்தீட்டி கணக்காக புடவையை துருத்திக் கொண்டு இருந்தது. லேசாக என் மார்பை தடவிக்கொடுத்து மறைத்துக் கொண்டே கண்ணாடியின் பக்கத்து சுவற்றில் மாட்டி இருந்த சாவியை எடுத்துக் கொண்டேன். கதவை திறந்து சவியை கொடுத்து விட்டு கதவை மூடிக்கொள்ள வேண்டியதுதான். லேசாக கதவை திறந்தேன். கௌசி பெண்ணை எதிர்பார்த்தால் அங்கே அவளை காணோம். அங்கே அந்த சலவைக்காரன் ராம் நின்றுக் கொண்டு இளித்துக் கொண்டு இருந்தான். அவனை பார்த்ததும் ஏகத்துக்கும் கோபம் வந்தது.
first 5 lakhs viewed thread tamil