05-09-2019, 05:56 PM
"இல்லேன்னா" என்று சொல்லி சிரித்தார்.
"ஏன் மாமா சிரிக்கறீங்க"
"இல்ல. வேண்டாம்"
"சொல்லுங்க"
"இல்லேன்னா. தள்ளிட்டு வந்துட்டேன்னு நினைப்பான்" என்று மாமா சிரித்தார்.
"ச்சீய்" என்றேன்.
"என்ன ச்சீய்"
"சரி. அட்ஜெஸ்ட் பண்ணிக்கலாம்" என்று நான் கட்டிலில் அமர்ந்தேன். குழந்தையை அப்படியே படுக்கப்போட்டேன். நன்றாக குழந்தையை துவட்டி விட்டேன். பக்கத்தில் நான் படுத்துக் கொண்டேன்.
"என்னமா இப்படியேவா?" என்றார் என் நனைந்த புடவையை பார்த்து.
"மாத்து துணி கூட இல்லே மாமா" என்றேன்.
"என்னம்மா, நீ, இப்படி படுத்தா காய்ச்சல்தான்" என்று தன் கைப்பையில் இருந்த லுங்கி, பனியனை எடுத்தார். என்னிடம் நீட்டினார்.
"மாமா. இது என்ன லுங்கி, முண்டாசு பணியன்" என்று அதிர்ந்தேன்.
"இப்ப ஈர துணியில் படுத்தால் காய்ச்சல்தான் வரும். இந்த லுங்கியக் கட்டிக்கங்க. இந்த பணியனை போட்டுக்க , ஈர துணியை அவுத்துக் காயப்போடு ரேவதி" என்று மாமா சொன்னபோது சங்கடமாய் இருந்தது. வேறு வழியில்லை. நன்றாக காற்று அடிக்கவே குளிர ஆரம்பித்தது. அவர் நீட்டிய லுங்கியை வாங்கி அவருக்கு முதுகைக் காட்டிக் கொண்டு அக்குளுக்கு அடியில் சுற்றிக் கொண்டு எல்லாத் துணிகளையும் களைந்து பிழிந்தேன். என் துணிகள் ஒவ்வொன்றாக விழுந்ததை அவர் பார்த்தார். அதை நான் ஓரக்கண்ணால் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். என் கைகளை உயர்த்தி துணிகளை கொடியில் போட்டபோது என் முலைகள் பணியனை துருத்திக் கொண்டு நின்றபோது, மாமாவின் டவலை தூக்கி அவர் சுன்னி தடித்து இருப்பது புரிந்தது. மாமா இப்போது என்னை வெறித்து பார்த்தார்.
"என்ன மாமா பார்த்து முடிச்சாச்சா" என்று சிணுங்கினேன். அதை கேட்டு அவர் முகம் சிவந்தது.
"மலையாள ஜெயபாரதி மாதிரி இருக்கே இந்த முண்டில்" என்று சொல்லி சிரித்தார். நான் நெளிந்தேன். என் திமிறிய மார்பை பணியனில் வைத்து அடக்க சிரமப்பட்டேன். என் மார்பகங்கள் முண்டாசு பணியனை துருத்திக் கொண்டு வெளியே தெரிந்தது.
"ரேவதி. நீ ரொம்ப அழகும்மா" என்றார் மாமா. எனக்கு கூச்சமானேன். அதே சமயம் அந்த பாராட்டு எனக்கு தேவைப்பட்டது, கணவன் அருகில் இல்லாத குறை தெரிந்தது. என் நெற்றியில் வியர்க்க ஆரம்பித்தது.
"இருந்த ஒரு லுங்கியை கொடுத்தேன், இப்ப" என்றார் தர்ம சங்கடத்துடன். அப்போது குளிர் காற்று வேறு அடித்தது. ஜில்லென்று காற்று பட்டத்தால் எங்கள் உடம்பு லேசாக நடுங்கியது.
"நீங்களும் நல்லா நனைஞ்சி இருக்கீங்க" என்றேன்.
"வெளியே நல்ல மழை. நல்லா நனைஞ்சிட்டேன். இந்த டவலை வைச்சிட்டு இந்த ராத்ரி ஓட்டனும்" என்றார்.
"குளுருது" என்றேன்.
"நான் இந்த டவலை கட்டிக்கிறேன்" என்று மாமா டவலை கட்டிக் கொண்டார். தன் ஈர ஷர்ட்டை எடுத்து காயப்போட்டார்.
"நீ கட்டில்ல தூங்கும்மா. நான் இங்க தரையில படுக்கறேன்" என்று மாமா பதிலுக்குக் காத்திராமல் அங்கிருந்த ஒரு பாயை விரித்து தரையில் போட்டு படுத்தார். நான் அவர் மார்பை வெறித்து பார்த்தேன். சத்யராஜ் போல உயரமாக, ஆஜானபாகுவாக இருந்தார். நான் அவரை வெறிப்பதை அவர் பார்த்து விட்டார். என் கண் பார்வையை அகற்றினேன்.
"மாமா கோவிச்சிட்டீங்களா?" என்றேன்.
"சேச்சே"
"மாமா. தரையிலும் தண்ணி. அதில எப்படிங்க படுப்பீங்க? இப்படி இங்க கட்டில்ல உக்காநருங்க. பரவாயில்லை" என்று அவரை அழைத்தேன். வெறும் டவலை கட்டிக் கொண்டு மாமா நின்றதை பார்த்ததும் சிரிப்பு வந்தது.
"ஏன் மாமா சிரிக்கறீங்க"
"இல்ல. வேண்டாம்"
"சொல்லுங்க"
"இல்லேன்னா. தள்ளிட்டு வந்துட்டேன்னு நினைப்பான்" என்று மாமா சிரித்தார்.
"ச்சீய்" என்றேன்.
"என்ன ச்சீய்"
"சரி. அட்ஜெஸ்ட் பண்ணிக்கலாம்" என்று நான் கட்டிலில் அமர்ந்தேன். குழந்தையை அப்படியே படுக்கப்போட்டேன். நன்றாக குழந்தையை துவட்டி விட்டேன். பக்கத்தில் நான் படுத்துக் கொண்டேன்.
"என்னமா இப்படியேவா?" என்றார் என் நனைந்த புடவையை பார்த்து.
"மாத்து துணி கூட இல்லே மாமா" என்றேன்.
"என்னம்மா, நீ, இப்படி படுத்தா காய்ச்சல்தான்" என்று தன் கைப்பையில் இருந்த லுங்கி, பனியனை எடுத்தார். என்னிடம் நீட்டினார்.
"மாமா. இது என்ன லுங்கி, முண்டாசு பணியன்" என்று அதிர்ந்தேன்.
"இப்ப ஈர துணியில் படுத்தால் காய்ச்சல்தான் வரும். இந்த லுங்கியக் கட்டிக்கங்க. இந்த பணியனை போட்டுக்க , ஈர துணியை அவுத்துக் காயப்போடு ரேவதி" என்று மாமா சொன்னபோது சங்கடமாய் இருந்தது. வேறு வழியில்லை. நன்றாக காற்று அடிக்கவே குளிர ஆரம்பித்தது. அவர் நீட்டிய லுங்கியை வாங்கி அவருக்கு முதுகைக் காட்டிக் கொண்டு அக்குளுக்கு அடியில் சுற்றிக் கொண்டு எல்லாத் துணிகளையும் களைந்து பிழிந்தேன். என் துணிகள் ஒவ்வொன்றாக விழுந்ததை அவர் பார்த்தார். அதை நான் ஓரக்கண்ணால் பார்த்துக் கொண்டு இருந்தேன். என் கைகளை உயர்த்தி துணிகளை கொடியில் போட்டபோது என் முலைகள் பணியனை துருத்திக் கொண்டு நின்றபோது, மாமாவின் டவலை தூக்கி அவர் சுன்னி தடித்து இருப்பது புரிந்தது. மாமா இப்போது என்னை வெறித்து பார்த்தார்.
"என்ன மாமா பார்த்து முடிச்சாச்சா" என்று சிணுங்கினேன். அதை கேட்டு அவர் முகம் சிவந்தது.
"மலையாள ஜெயபாரதி மாதிரி இருக்கே இந்த முண்டில்" என்று சொல்லி சிரித்தார். நான் நெளிந்தேன். என் திமிறிய மார்பை பணியனில் வைத்து அடக்க சிரமப்பட்டேன். என் மார்பகங்கள் முண்டாசு பணியனை துருத்திக் கொண்டு வெளியே தெரிந்தது.
"ரேவதி. நீ ரொம்ப அழகும்மா" என்றார் மாமா. எனக்கு கூச்சமானேன். அதே சமயம் அந்த பாராட்டு எனக்கு தேவைப்பட்டது, கணவன் அருகில் இல்லாத குறை தெரிந்தது. என் நெற்றியில் வியர்க்க ஆரம்பித்தது.
"இருந்த ஒரு லுங்கியை கொடுத்தேன், இப்ப" என்றார் தர்ம சங்கடத்துடன். அப்போது குளிர் காற்று வேறு அடித்தது. ஜில்லென்று காற்று பட்டத்தால் எங்கள் உடம்பு லேசாக நடுங்கியது.
"நீங்களும் நல்லா நனைஞ்சி இருக்கீங்க" என்றேன்.
"வெளியே நல்ல மழை. நல்லா நனைஞ்சிட்டேன். இந்த டவலை வைச்சிட்டு இந்த ராத்ரி ஓட்டனும்" என்றார்.
"குளுருது" என்றேன்.
"நான் இந்த டவலை கட்டிக்கிறேன்" என்று மாமா டவலை கட்டிக் கொண்டார். தன் ஈர ஷர்ட்டை எடுத்து காயப்போட்டார்.
"நீ கட்டில்ல தூங்கும்மா. நான் இங்க தரையில படுக்கறேன்" என்று மாமா பதிலுக்குக் காத்திராமல் அங்கிருந்த ஒரு பாயை விரித்து தரையில் போட்டு படுத்தார். நான் அவர் மார்பை வெறித்து பார்த்தேன். சத்யராஜ் போல உயரமாக, ஆஜானபாகுவாக இருந்தார். நான் அவரை வெறிப்பதை அவர் பார்த்து விட்டார். என் கண் பார்வையை அகற்றினேன்.
"மாமா கோவிச்சிட்டீங்களா?" என்றேன்.
"சேச்சே"
"மாமா. தரையிலும் தண்ணி. அதில எப்படிங்க படுப்பீங்க? இப்படி இங்க கட்டில்ல உக்காநருங்க. பரவாயில்லை" என்று அவரை அழைத்தேன். வெறும் டவலை கட்டிக் கொண்டு மாமா நின்றதை பார்த்ததும் சிரிப்பு வந்தது.
first 5 lakhs viewed thread tamil