Incest mouni கதைகள்

[johnypowas]

அந்தரங்க ரகசியம் - 3

மறுநாள் பெங்களூரில் ஒரு கல்யாணம். கல்லூரியில் கூட படித்த பெண்ணுக்கு கல்யாணம். இந்த மழைக்காலத்தில் சென்னையில் இருந்து கிளம்பி இருக்கக்கூடாதுதான். ஆனாலும் நெருங்கிய நண்பி என்பதால் துணிச்சலாக கிளம்பி வந்து விட்டேன். மறு நாள் முகூர்த்தம் என்பதால் நான் இரவு பேரூர்ந்தில் சென்னையில் இருந்து கிளம்பி விட்டேன். இந்த மழையில் துணைக்கு யாருமில்லை. என்ன செய்வது? குழந்தை பபிதாவை எடுத்துக் கொண்டு துணிந்து கிளம்பி விட்டேன். நான் ரேவதி. வயது 26. மாநிறம். அந்த கால நடிகை வாணிஸ்ரீ போல இருப்பேன். நிறம் சற்று கம்மி என்றாலும் நான் அழகாகவே இருப்பேன். நல்ல உயரம். அதற்கு ஏற்றாற் போல பூசின உடம்பு. நீண்ட கூந்தல். இறுக்கமான மார்பகங்கள் என்று சர்வ லட்சணமாகவே இருப்பேன். திருமணமாகி 6 வருடம் ஆகி விட்டது. ஒரு குழந்தை இருந்தது. கணவர் திருமணம் ஆனவுடன் ப்ராஜெக்ட் என்று நைஜீரியா கிளம்பி போய்விட்டார். போய் ஒரு 5 வருடம் ஆகி விட்டது. அவர் என்னை கூப்பிட்டுக்கொள்ளவில்லை. அங்கே ஒரு குஜராத்தி பெண்ணை வைப்பாட்டியாக வைத்திருக்கார் என்று பின்னால் தெரிய வந்தது. நொந்துக்கொள்வதை தவிர வேறு வழியில்லை. எங்கள் திருமணமாகி முதல் வருடத்தில் நடந்த தாம்பத்திய வாழ்க்கையின் விளைவு குட்டி பபிதா. இப்போது என் மடியில் புரண்டுக் கொண்டு இருந்தாள். நான் என் பையை பக்கத்து சீட்டில் வைத்து விட்டு இருந்தேன். அருகே பார்வையில் பக்கத்தில் இருந்த இருக்கையில் இருந்த ஒரு மொட்டை பேர்வழி நான் குழந்தைக்கு பால் கொடுப்பதையே பார்த்துக் கொண்டு இருக்கிறான். சட். நாக்கை பிடிங்கிக்கொள்ளலாம் போல இருந்தது. பேரூர்ந்தில் வேறு அதிக கூட்டம் இல்லை. மழைக்காலம் அல்லவா? யார் மழையில் பிரயாணம் செய்யப்போகிறார்கள். இந்த மொட்டை பேர்வழி வேறு என் மார்பகத்தையே ஸ்கேன் செய்துக் கொண்டு இருந்தாம். வெறுப்பாக இருந்தது.

"எப்படிம்மா இருக்கே" என்று பஸ்ஸில் நான் அமர்ந்தவுடன் பின்னால் கேட்ட குரலை கேட்டு அசந்து விட்டேன். திரும்பி பார்த்தால் வீரபாண்டியன் மாமா. என் மூத்த அக்கா சுகன்யாவின் மாமனார். அவருக்கும், சுகன்யாக்கும் சம்பந்தம் இருக்கு என்று அரசல் , புரசலாக பேசுவார்கள். நான் முதலில் நம்பவில்லை. பின் என் அக்காவே சொன்னதால் தெரிந்துக் கொண்டேன். மாமா அந்த கால மிலிட்டரி. எனவே என் அக்காவை சொல்லி தப்பில்லை என்றே எனக்கு தோன்றியது. வாய்ப்பு கிடைத்தால் ஆணாவது, பெண்ணாவது. போதாத குறைக்கு மாமா வேறு வாட்ட சாட்டமாக இருக்கிறார். சுகன்யாவை ஏன் குறை சொல்ல வேண்டும்.

"என்னம்மா, பதில் பேசாமல் இருக்கே?" என்றதும் நான் நிஜ நிலைக்கு வந்தேன்.

"நல்லா இருக்கேன் மாமா, நீங்க?" என்றேன்.

"எனக்கு என்னம்மா. நல்லா இருக்கேன், நீ எப்படி"

"பெங்களூரில் ஃபிரண்ட் கல்யாணம், நீங்க" என்று இழுத்தேன்.

"நான் ராணிப்பேட்டைக்கு போறம்மா. ஒரு ஃபிரண்டை பார்க்கணும்" என்றார். மாமா என் பக்கத்தில் உட்கார்ந்து அந்த மொட்டைக்காரரை பார்த்து சைகை காமிக்கவே அவன் அசடு வழிந்துக் கொண்டு இடத்தை காலி செய்தான். பின் பின்னால் போய் உட்கார்ந்தான். இவர் என் பக்கத்தில் இருந்த சீட்டுக்கு வந்து அமர்ந்தார். நான் பையை எடுத்து என் காலடியில் வைத்துக் கொண்டது. பேசிக் கொண்டே இருந்தோம். ஒரு மணி நேரம் ஓடி இருக்கும். பஸ் இருளில் காற்றை கிழித்துக் கொண்டு ஓடிக் கொண்டு இருந்தது. களைப்பில் எனக்கு தூக்கம், தூக்கமாய் வந்தது. கொட்டாவி மேல் கொட்டாவி விட்டேன்.

"குழந்தையை கொடும்மா, நான் வைச்சிக்கறேன் , நீ நல்லா தூங்கு" என்றார். நான் குழந்தையை கொடுத்து விட்டு தூங்கினேன். பஸ் வேறு தூக்கி, தூக்கி போட்டது. கண்ணை திறந்த போதெல்லாம் அவர் முழித்துக் கொண்டு இருந்தார், மீண்டும் அசந்து தூங்கினேன். சற்று நேரத்தில் எழுந்தபோது அவர் தோளில் சாய்ந்துக் கொண்டு இருந்தேன். என்ன உடம்பு. இரும்பு கணக்காய் இருக்கிறது. இதை நினைத்ததும் எனக்கே வெட்கமாக போனது. அசடு வழிந்து விலக முயற்சித்தேன்.

"மல்லிப்பூன்னா உனக்கு பிடிக்குமாம்மா" என்றார்.

"உங்களுக்கு எப்படி தெரியுமா" என்றேன் ஆச்சரியத்துடன்.

"நீ வெச்சிருக்கும் பூ மணமே ஒரு மைல் அடிக்கும் போல" என்று சொல்லி சிரித்தார்.

"ஆமாம் மாமா. ரொம்ப தூங்கி உங்க மேலே விழறேன் போலே" என்று லேசாக அசடு வழிந்துக் கொண்டே என் தலையில் இருந்த பூவை எடுக்க முயற்சித்தேன்.