16-11-2018, 08:13 AM
నేను వెల్లకితల తిరిగాను.తన ముఖం కందగడ్డలా ఎర్రగా ఉబ్బి పోయి ఉంది.బుగ్గల మీద కన్నీటి చారలు స్పష్టంగా కనబడుతున్నాయి.నన్ను చూడగానే మళ్ళీ తనకు దుఃఖం ముంచుకొచ్చింది.
తనను దగ్గరికి చేరదీసి,నా కౌగిలిలోకి తీసుకుని,ప్రేమగా తల నిమిరాను.నా గుండెల మీద తలపెట్టి,కళ్ళు మూసుకుంది.ఇంకా దగ్గరకి హత్తుకుంటూ, ముందుకు వంగి,తన నుదుట మీద ముద్దుపెట్టుకున్నాను.
( గారంగా నా ఛాతి మీద గుద్దుతూ,) "ఛీ....పో..ఇంతకోపం ఉండకూడదు."
"మరి..లేకపోతే....?..అసలు నువ్వు అలా మాట్లాడవచ్చా...?"
"సరే.....భడాయి.."
నేను లేచి తనను ఇంకా దగ్గరికి తీసుకుని,తన బుజవంపు మీద ముద్దు పెట్టుకున్నాను.
తనూ,నా మెడమీద ముద్దుపెట్టింది.
"పదా....మాలతి,ఇక వెళదాం."
(నన్ను గట్టిగా తన వైపు హత్తుకుంటూ,) "నామీద కోపం లేదుగా.....?"
"లేదు..."(నేను లేచి నిలబడ్డాను.)
తను నా నడుము పట్టుకుని దగ్గరకు లాక్కుంది.
"లేదు....నువ్వు ఇంకా కోపంగానే ఉన్నావు.."
"ఛా....లేదు.నేను నార్మల్ గానే ఉన్నాను."
"మ్మ్......."
"ఉండు,నీ బట్టలు తీసుకుని వస్తాను."
"ఏమీ..అఖర్లేదు.."
"అదేం.....?"
తను తలపైకెత్తి,నన్ను చూస్తూ,
"కాసేపు ఆగి,వెళదాం ."
నన్ను అలా సూటిగానే చూస్తూ,మెల్లిగా,
" శివా..."
" మ్మ్....."( నేను తన కురులను రువ్వుతూ,తన కళ్ళవంక చూశాను)
" నువ్వు.....నువ్వు....నాకు కావాలి" (చటుక్కున కళ్ళు దించుకుంది.)
" మాలతి...." (తన చెవి అంచును పాముతూ).
తను,తన మొహానికి ఎదురుగా ఉన్న నా పొట్ట మీద ముద్దుపెట్టి,కొంచం క్రిందకు వెళ్ళి నా బొడ్డును ముద్దాడింది.
" ఎస్ శివా.....నాకు నువ్వు ఇప్పుడే కావాలి.నన్ను ఏలుకో..."
తన కంఠంలో కనబడిన మోహం,నా కంటే ముందే కనిబెట్టిన నా దడ్డు,మళ్ళీ నిగుడుకోసాగింది.మెల్లిగా తన బలిసిన పాలిండ్లను తడిమాను.తన ఒళ్ళు, పులకరించింది.నా నడుము ఇంకా గట్టిగా తన వైపు లాక్కుంది.గుడ్డపీలిక వెనకాల బిగిసిన నా రాడ్డు,తన మెడను సున్నితంగా స్పృసించింది. తను సిగ్గుతో, మెడత్రిప్పుకుంది. నేను తన బుజం పట్టుకుని రుద్దుతూ, పవిటను, పట్టుకుని చీరాను లాగాను.తను సిగ్గును పెదవులు క్రింద నొక్కిపెట్టింది.లాగిన పైటను నేలమీదకు జారావిడిచాను.
మాలతి ఒల్లు వేడెక్కి,ఎర్రబడుతోంది.మెడక్రింద నుండి శ్వేదబిందువులు, ముత్యాలు లాగా మెరుస్తూ,క్రిందకు అలవోకగా జారుతున్నాయి. అఛ్ఛాదన లేని పాలిండ్లను,పట్టుకుని పిసుకుతున్నాను.
" శిశిశివ్వావ్వావ్వా.........."