02-09-2019, 07:15 PM
லட்சுமி " கொஞ்ச நேரத்துல பயந்துட்டேன் உயிரே போச்சி " என மதனை இடுப்பில் கிள்ள.
அங்கு போர்வைக்காரனோ "அடச்ச நாம போர்வை வேணுமான்னு கேக்குற மாறி வேணும்னா பொய் ஒரு வாட்டி பக்கத்துல இருந்து பாத்து இருக்கலாமே. இத யோசிக்காம விட்டுட்டோமே, இப்ப திரும்பி கேட்டா அவளை பாக்கத்தான் போறோம்னு தெரிஞ்சிடும் என நொந்து புலம்பிக்கொண்டே சோகத்துடன் நடந்தான். அப்பொழுது அவன் பின்னால் இருந்து ஒரு குரல் " பைய்யா, ருக்கியே" என கேட்டது.
குருவிகாரன் திரும்ப, மதன் தான் அவை அழைத்திருந்தான்.
லட்சுமி அடப்பாவி போனவனை கூப்பிடுறானே என எண்ணிக்கொண்டே மீண்டும் அவன் பிடியில் இருந்து நழுவ முயல. மதன் பிடியை விடுவதாய் இல்லை
மதன் " நில்லும்மா, கொஞ்சம் அவனை வச்சி விளையாடுவோம்" என கூறினான்.
லக்ஷ்மியும் அந்த இளைஞன் வெறித்தனமாக தன் முலையை பார்த்தது பிடித்து இருந்தது.
அந்த வட நாட்டுக்காரன் நாக்கை தொங்க போடாத குறையாய் அவர்களை நோக்கி வந்தான்.
லட்சுமி இப்பொழுது அவளது மார்பை மறைக்காமல் இடுப்பில் கையைவைத்துக்கொண்டு வேண்டுமென்றே சிறிது நெஞ்சை நிமிர்த்தி முலையை சிறிது தூக்கி காட்டியபடி நின்றாள்.
வேறு ஒரு ஆடவன் யார் என்றே தெரியாத ஒருவன் மூன் தான் அரைகுறையாக நிற்பது அவளுக்கு மிகவும் கிக்க்காக இருந்தது.. அவனது கண்கள் அவளது முலையை மேயும் பொது அவளுக்கு சுரென்று தலையில் போதை ஏறியது. தன் உடல் வனப்பை நினைத்து அவள் சிறிது கர்வம் கொண்டால்.
வியாபாரி முலை பிளவை பார்த்துக்கொண்டே ஒரு சில மில்லி நொடியை கடக்க, மதன் "போர்வை கித்துனா ரூபியா " என தனக்கு தெரிந்த அரைகுறை ஹிந்தியில் கேட்க அந்த குரல் அவனை கலைத்தது, சிறிது பதறி தன் கண்களை மிகவும் கடினப்பட்டு லக்ஷ்மியின் விம்மி புடைத்த மார்பில் இருந்து நகர்த்தினான்.
லட்சுமி அவன் படும் சிரமத்தை புரிந்துகொண்ட களுக்கென்று சிரித்தாள்.
"சாப், ஏக் blanket 500 ரூபியா " என கூறி தோளில் இருந்த மூட்டையை கீழே இறக்கி முடிச்சுகளை அவிழ்க்க தொடங்கினான்.
மதன் லக்ஷ்மியை பார்த்து " என்னமா உன் முலைய இப்படி வெறிக்க வெறிக்க பாக்குறான்... நான் மட்டும் இல்லேனா உன்ன நடு ரோட்ல வச்சே முடிச்சிடுவான் போல இருக்கே"..
லட்சுமி " இப்ப ஏன்டா இப்படி பண்ற... எதாச்சிம் ஆகிட்டபோது"
மதன் " அதுலாம் ஒன்னும் ஆகாது பயப்புடாத, உனக்கு என்ன காட்ட புடிக்காமையா இப்படி முலைய தூக்கி காட்டி ஆட்டிட்டு இருக்க " என கண்ணாடிதான்.
ஆகா நம் மகன் நம் மனதை புரிந்துகொண்டான் என லட்சுமி வெக்கத்துடன் " சரி சரி இதுக்கு மேல இங்க நிக்கவேணாம் யாராச்சிம் வரப்போறாங்க".
மதன் " பையா, இதற் ஆவோ " என வீட்டிற்கு செல்லும் வழியை நோக்கி கையை காட்ட. உள்ளே வர சொல்கிறான் என புரிந்துகொண்ட அவன் பிரித்த முடிச்சுகளை அவசர அவசரமாக கட்டினான்.
மதனும் லக்ஷ்மியும் முன்னாள் செல்ல போர்வைக்காரன் மூட்டையை தூக்கி தோளில் வைத்து நடந்தான்.
மதன் அப்பொழுது திரும்பி "பையா, லேனா" என வெளியில் கிடந்த லக்ஷ்மியின் சேலையை காட்டி எடுத்துவர சொன்னான்.
சேலையை எடுத்து தோளில் போட்டுகொண்டு அவர்களுக்கு பின் நடந்தான் போர்வைக்காரன். அவனுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை மனதில் குழப்பம் யார் இவள் என் இப்படி சேலை அணியாமல் இருக்கிறாள் ? அதுவும் இவ்வளவு சிறு வயது இளைஞனோடு நெருக்கமாக இருக்கிறாளே .. என குழம்பி நடந்தவனின் எண்ணத்தை உடைத்தது லக்ஷ்மியின் ஆடிய குண்டி. வெறும் பாவாடையில் கால்களை வளைத்து வளைத்து வைத்து குண்டியை நன்றாக ஆட்டிக்கொண்டே கண்டால் லட்சுமி.
மதன் ஓரக்கண்ணால் பின்னால் அவன் லக்ஷ்மியின் குண்டியை ரசிப்பதை கண்டு சைகையால் லக்ஷ்மிக்கு சொல்ல லட்சுமி வேண்டுமென்றே நன்றாக ஆட்டி நடக்க தொடங்கினாள்.அவள் ஆட்ட ஆட்ட அவளது குண்டி பிளவு அப்பட்டமாக அவள் பாவாடைமேல் அச்சாக தெரிந்தது.
போர்வைக்காரனுக்கு மெல்ல சுன்னி கிளம்பி ஆட்டமாடியது அவனது கிராமத்தில் உள்ள பெண்கள் எல்லாம் சப்பையாக நெஞ்சுடன் ஒட்டிய முலை குட்டி குண்டி என்று தான் இருப்பார்கள். இங்கு தமிழ் நாட்டு கிராமங்களில் தான் அவன் நல்ல வளமான உடல் அமைப்புள்ள நாட்டு கட்டைகளை கண்டு ரசித்தான். இதுவரை அவன் கண்டத்திலேயே சரியான நாட்டுக்கட்டையாக லட்சுமி தெரிந்தால். கும்மென்று தூக்கி கொண்டு இருந்த அவளது குண்டி மட்டும் கிடைத்தால் போதும் அதை நக்கியே காலம் பூராக வாழ்ந்துவிடலாம் என மனதில் நினைத்துக்கொண்டே நடந்தான்.
அவளது குண்டியின் மேலே இடுப்பு அழகாக சிறிது பாவாடைக்கு வெளியே பிதிக்கிக்கொண்டு நாட்டுக்கட்டைகளுக்கே உண்டான உடல் வளைப்பை காட்டியது. அப்படியே ஓடி சென்று அவள் இடுப்பை பிடித்து கிள்ளிவிட்டு ஒரே ஓட்டமாக ஓடிவிடலாமா என்றெல்லாம் எண்ணிக்கொண்டு நடந்தான்.
அப்பொழுது காற்று வீசி அவன் தோளில் இருந்த லக்ஷ்மியின் புடவை அவன் முகத்தில் உரச அதில் இருந்து லக்ஷ்மியின் நறுமணம் அவன் மூக்கை துளைத்தது.
லட்சுமி உடம்பில் இருந்து வரும் தனித்தன்மையான வாசம் அது அதில் கிறங்கி தான் மதன் பல முறை அவர்கள் புணரும் பொழுது அவளது அக்குளில் மூக்கை வைத்து உறிஞ்சுவான். லட்சுமி வெக்கப்பட்டாலும் மகனுக்காக எப்பொழுதும் அக்குளை தூக்கிகாட்டுவாள்.
அந்த வாசம் போர்வை காரனை கிறங்கடித்தது. என்ன இதில் இருந்து வரும் வாசனை இது என கண்டுபிடிக்க மூளையை கசக்கினான். அப்பொழுதுதான் அவன் சிறுமூளைக்கு உதித்தது அந்த வாசம் லக்ஷ்மியின் வியர்வை மற்றும் அவள் தலையில் சூடிய மல்லிகை இரண்டும் கலந்து வருகிறது என்று. அப்படியே சேலையை மூக்கின் அருகில் வைத்து லக்ஷ்மியின் வாசத்தை நுகர்ந்துகொண்டே வந்தான் போர்வைக்காரன்.
மூவரும் வீடு வாசலுக்கு வந்தனர். மதனும் லக்ஷ்மியும் திண்ணையில் அமர போர்வைக்காரன் அருகில் வந்து லஷ்மியிடம் சேலையை நீட்டினான். லட்சுமி சேலையை வாங்கும்போது ஆள்காட்டிவிரலால் வேண்டுமென்றே அவன் கையை தொட அவனுக்குள் மின்சாரம் பாய்ந்தது. சேலையை வாங்கிய லட்சுமி அதை ஷால் போல் போட்டுகொண்டு அவளது மார்பை மறைத்தால். மதனும் அம்மா எதோ ஆட்டம் ஆடுகிறாள் என உணர்ந்து எதுவும் கூறாமல் இருந்தான்.
மார்பு மறைந்ததும் போர்வைக்காரனின் முகம் சுருங்கியது. சோகமாக மீண்டும் முடிச்சை அவிழ்த்தான். உள்ளே இருந்து கலர் கலராக பல போர்வைகளை எடுத்து வெளியே வைத்து எதோ பாதி ஹிந்தி பத்தி தமிழில் உலர ஆரம்பித்தான். மார்புகள் மறைந்ததும் வியாபாரத்தில் கவனத்தை செலுத்தினான் அவன்.
மதன் "கித்துனா ரூபியா ?" என ஒரு போர்வையை காட்டி கேட்டான்.
"ஐநூறு"
மதன் "என்னது 5௦௦ அ ? ரொம்ப அதிகமா இருக்கு" " 250 ?"
மதன் பெரும் பேசிக்கொண்டு இருக்கும்போதே பேரம்.. அந்த வட நாட்டு இளைஞன் "நஹி நஹி " என கூறி போர்வைகளை அடுக்கி எடுத்து உள்ளே வைத்துக்கொண்டிருந்தான்.
லட்சுமி மதனிடம் நீ என்ன டா பேரம் பேசுற இப்ப பாரு நான் பேரம் பேசி வாங்குறேன்.
மதன் " அம்மா உனக்கு ஹிந்தி லாம் தெரியுமா ?"
லட்சுமி " ஹ ஹா நடக்குறத மட்டும் கவனி " என கூறி அவள் மார்பை மறைத்திருந்த சேலையை சரிய விட்டாள்.
மறைந்திருந்த கொங்கைகள் மீண்டும் புடைத்துக்கொண்டு கும்மென்று நின்றது. கீழே முணுமுணுத்து கொண்டே கடுப்பாக போர்வைகளை உள்ளே வைத்துக்கொண்டிருந்தான் அந்த வட நாட்டு இளைஞன்.
லட்சுமி "பையா குறைச்சிக்கோ " என முகத்தை பாவமாக வைத்து உதட்டை பிதுக்கி கொஞ்சல் குரலில் கூறினாள்
அவளின் குரல் கேட்ட நொடி அப்படியே நிமிர்ந்தான் அவன். சேலை அவள் மடியில் கேட்பாரின்றி கிடக்க மீண்டும் முளைத்தரிசனம் கிடைத்தது அவனுக்கு. லட்சுமி முலை பந்துகள் மீது அவள் தாலி படர்ந்திருக்க அதை ஒரு கையை எடுத்து மறு கையால் ஜக்கெட்க்குள் விட்டு ஜாக்கெட்டை இழுத்தால் முலை பிளவு அப்பட்டமாக தெரிய அதனுள் தாலியை எடுத்து வைத்தால். மதன் எதுவும் பேசாமல் தன் அம்மாவின் வேசித்தனத்தை ரசித்துக்கொண்டிருந்தான். இப்பொழுது தான் அந்த இளைஞன் கவனித்தான் அவளது வெண்ணிற ஜக்கெட்க்குள் அவள் ப்ரா அணியவில்லை அவளது காம்புகள் இரண்டும் அப்பட்டமாக முலையின் முனையில் துருத்திக்கொண்டு அப்பட்டமாக தெரிந்தது.
அதை வெறிகொண்டு பார்த்துக்கொண்டே " மேடம் .. வரத்து மேடம் " என வாய்க்குலறியபடி பேசி தமிழ் மொழியை கொன்றுகொண்டிருந்தான்.
லட்சுமி " 5௦௦ ரூபியா தரேன் பாஞ்ச தா " என கூறி அவன் பதிலை எதிர்பார்க்காமல் லட்சுமி கீழே இறங்கி தரையில் அவன் எதிரே அமர்ந்து போர்வைகளை செலக்ட் செய்ய ஆரம்பித்தால் லட்சுமி. நன்றாக குனிந்து அவள் கொங்கைகள் இரண்டையும் தொங்கவிட்டு காட்டினாள். லட்சுமி இரண்டு கைகளையும் தரையில் ஊனி குனிந்து நின்றதால் அவனது கண்ணெதிரே மிக சரியாக அவள் முலைப்பிளவு காட்சியளித்தது
அங்கு போர்வைக்காரனோ "அடச்ச நாம போர்வை வேணுமான்னு கேக்குற மாறி வேணும்னா பொய் ஒரு வாட்டி பக்கத்துல இருந்து பாத்து இருக்கலாமே. இத யோசிக்காம விட்டுட்டோமே, இப்ப திரும்பி கேட்டா அவளை பாக்கத்தான் போறோம்னு தெரிஞ்சிடும் என நொந்து புலம்பிக்கொண்டே சோகத்துடன் நடந்தான். அப்பொழுது அவன் பின்னால் இருந்து ஒரு குரல் " பைய்யா, ருக்கியே" என கேட்டது.
குருவிகாரன் திரும்ப, மதன் தான் அவை அழைத்திருந்தான்.
லட்சுமி அடப்பாவி போனவனை கூப்பிடுறானே என எண்ணிக்கொண்டே மீண்டும் அவன் பிடியில் இருந்து நழுவ முயல. மதன் பிடியை விடுவதாய் இல்லை
மதன் " நில்லும்மா, கொஞ்சம் அவனை வச்சி விளையாடுவோம்" என கூறினான்.
லக்ஷ்மியும் அந்த இளைஞன் வெறித்தனமாக தன் முலையை பார்த்தது பிடித்து இருந்தது.
அந்த வட நாட்டுக்காரன் நாக்கை தொங்க போடாத குறையாய் அவர்களை நோக்கி வந்தான்.
லட்சுமி இப்பொழுது அவளது மார்பை மறைக்காமல் இடுப்பில் கையைவைத்துக்கொண்டு வேண்டுமென்றே சிறிது நெஞ்சை நிமிர்த்தி முலையை சிறிது தூக்கி காட்டியபடி நின்றாள்.
வேறு ஒரு ஆடவன் யார் என்றே தெரியாத ஒருவன் மூன் தான் அரைகுறையாக நிற்பது அவளுக்கு மிகவும் கிக்க்காக இருந்தது.. அவனது கண்கள் அவளது முலையை மேயும் பொது அவளுக்கு சுரென்று தலையில் போதை ஏறியது. தன் உடல் வனப்பை நினைத்து அவள் சிறிது கர்வம் கொண்டால்.
வியாபாரி முலை பிளவை பார்த்துக்கொண்டே ஒரு சில மில்லி நொடியை கடக்க, மதன் "போர்வை கித்துனா ரூபியா " என தனக்கு தெரிந்த அரைகுறை ஹிந்தியில் கேட்க அந்த குரல் அவனை கலைத்தது, சிறிது பதறி தன் கண்களை மிகவும் கடினப்பட்டு லக்ஷ்மியின் விம்மி புடைத்த மார்பில் இருந்து நகர்த்தினான்.
லட்சுமி அவன் படும் சிரமத்தை புரிந்துகொண்ட களுக்கென்று சிரித்தாள்.
"சாப், ஏக் blanket 500 ரூபியா " என கூறி தோளில் இருந்த மூட்டையை கீழே இறக்கி முடிச்சுகளை அவிழ்க்க தொடங்கினான்.
மதன் லக்ஷ்மியை பார்த்து " என்னமா உன் முலைய இப்படி வெறிக்க வெறிக்க பாக்குறான்... நான் மட்டும் இல்லேனா உன்ன நடு ரோட்ல வச்சே முடிச்சிடுவான் போல இருக்கே"..
லட்சுமி " இப்ப ஏன்டா இப்படி பண்ற... எதாச்சிம் ஆகிட்டபோது"
மதன் " அதுலாம் ஒன்னும் ஆகாது பயப்புடாத, உனக்கு என்ன காட்ட புடிக்காமையா இப்படி முலைய தூக்கி காட்டி ஆட்டிட்டு இருக்க " என கண்ணாடிதான்.
ஆகா நம் மகன் நம் மனதை புரிந்துகொண்டான் என லட்சுமி வெக்கத்துடன் " சரி சரி இதுக்கு மேல இங்க நிக்கவேணாம் யாராச்சிம் வரப்போறாங்க".
மதன் " பையா, இதற் ஆவோ " என வீட்டிற்கு செல்லும் வழியை நோக்கி கையை காட்ட. உள்ளே வர சொல்கிறான் என புரிந்துகொண்ட அவன் பிரித்த முடிச்சுகளை அவசர அவசரமாக கட்டினான்.
மதனும் லக்ஷ்மியும் முன்னாள் செல்ல போர்வைக்காரன் மூட்டையை தூக்கி தோளில் வைத்து நடந்தான்.
மதன் அப்பொழுது திரும்பி "பையா, லேனா" என வெளியில் கிடந்த லக்ஷ்மியின் சேலையை காட்டி எடுத்துவர சொன்னான்.
சேலையை எடுத்து தோளில் போட்டுகொண்டு அவர்களுக்கு பின் நடந்தான் போர்வைக்காரன். அவனுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை மனதில் குழப்பம் யார் இவள் என் இப்படி சேலை அணியாமல் இருக்கிறாள் ? அதுவும் இவ்வளவு சிறு வயது இளைஞனோடு நெருக்கமாக இருக்கிறாளே .. என குழம்பி நடந்தவனின் எண்ணத்தை உடைத்தது லக்ஷ்மியின் ஆடிய குண்டி. வெறும் பாவாடையில் கால்களை வளைத்து வளைத்து வைத்து குண்டியை நன்றாக ஆட்டிக்கொண்டே கண்டால் லட்சுமி.
மதன் ஓரக்கண்ணால் பின்னால் அவன் லக்ஷ்மியின் குண்டியை ரசிப்பதை கண்டு சைகையால் லக்ஷ்மிக்கு சொல்ல லட்சுமி வேண்டுமென்றே நன்றாக ஆட்டி நடக்க தொடங்கினாள்.அவள் ஆட்ட ஆட்ட அவளது குண்டி பிளவு அப்பட்டமாக அவள் பாவாடைமேல் அச்சாக தெரிந்தது.
போர்வைக்காரனுக்கு மெல்ல சுன்னி கிளம்பி ஆட்டமாடியது அவனது கிராமத்தில் உள்ள பெண்கள் எல்லாம் சப்பையாக நெஞ்சுடன் ஒட்டிய முலை குட்டி குண்டி என்று தான் இருப்பார்கள். இங்கு தமிழ் நாட்டு கிராமங்களில் தான் அவன் நல்ல வளமான உடல் அமைப்புள்ள நாட்டு கட்டைகளை கண்டு ரசித்தான். இதுவரை அவன் கண்டத்திலேயே சரியான நாட்டுக்கட்டையாக லட்சுமி தெரிந்தால். கும்மென்று தூக்கி கொண்டு இருந்த அவளது குண்டி மட்டும் கிடைத்தால் போதும் அதை நக்கியே காலம் பூராக வாழ்ந்துவிடலாம் என மனதில் நினைத்துக்கொண்டே நடந்தான்.
அவளது குண்டியின் மேலே இடுப்பு அழகாக சிறிது பாவாடைக்கு வெளியே பிதிக்கிக்கொண்டு நாட்டுக்கட்டைகளுக்கே உண்டான உடல் வளைப்பை காட்டியது. அப்படியே ஓடி சென்று அவள் இடுப்பை பிடித்து கிள்ளிவிட்டு ஒரே ஓட்டமாக ஓடிவிடலாமா என்றெல்லாம் எண்ணிக்கொண்டு நடந்தான்.
அப்பொழுது காற்று வீசி அவன் தோளில் இருந்த லக்ஷ்மியின் புடவை அவன் முகத்தில் உரச அதில் இருந்து லக்ஷ்மியின் நறுமணம் அவன் மூக்கை துளைத்தது.
லட்சுமி உடம்பில் இருந்து வரும் தனித்தன்மையான வாசம் அது அதில் கிறங்கி தான் மதன் பல முறை அவர்கள் புணரும் பொழுது அவளது அக்குளில் மூக்கை வைத்து உறிஞ்சுவான். லட்சுமி வெக்கப்பட்டாலும் மகனுக்காக எப்பொழுதும் அக்குளை தூக்கிகாட்டுவாள்.
அந்த வாசம் போர்வை காரனை கிறங்கடித்தது. என்ன இதில் இருந்து வரும் வாசனை இது என கண்டுபிடிக்க மூளையை கசக்கினான். அப்பொழுதுதான் அவன் சிறுமூளைக்கு உதித்தது அந்த வாசம் லக்ஷ்மியின் வியர்வை மற்றும் அவள் தலையில் சூடிய மல்லிகை இரண்டும் கலந்து வருகிறது என்று. அப்படியே சேலையை மூக்கின் அருகில் வைத்து லக்ஷ்மியின் வாசத்தை நுகர்ந்துகொண்டே வந்தான் போர்வைக்காரன்.
மூவரும் வீடு வாசலுக்கு வந்தனர். மதனும் லக்ஷ்மியும் திண்ணையில் அமர போர்வைக்காரன் அருகில் வந்து லஷ்மியிடம் சேலையை நீட்டினான். லட்சுமி சேலையை வாங்கும்போது ஆள்காட்டிவிரலால் வேண்டுமென்றே அவன் கையை தொட அவனுக்குள் மின்சாரம் பாய்ந்தது. சேலையை வாங்கிய லட்சுமி அதை ஷால் போல் போட்டுகொண்டு அவளது மார்பை மறைத்தால். மதனும் அம்மா எதோ ஆட்டம் ஆடுகிறாள் என உணர்ந்து எதுவும் கூறாமல் இருந்தான்.
மார்பு மறைந்ததும் போர்வைக்காரனின் முகம் சுருங்கியது. சோகமாக மீண்டும் முடிச்சை அவிழ்த்தான். உள்ளே இருந்து கலர் கலராக பல போர்வைகளை எடுத்து வெளியே வைத்து எதோ பாதி ஹிந்தி பத்தி தமிழில் உலர ஆரம்பித்தான். மார்புகள் மறைந்ததும் வியாபாரத்தில் கவனத்தை செலுத்தினான் அவன்.
மதன் "கித்துனா ரூபியா ?" என ஒரு போர்வையை காட்டி கேட்டான்.
"ஐநூறு"
மதன் "என்னது 5௦௦ அ ? ரொம்ப அதிகமா இருக்கு" " 250 ?"
மதன் பெரும் பேசிக்கொண்டு இருக்கும்போதே பேரம்.. அந்த வட நாட்டு இளைஞன் "நஹி நஹி " என கூறி போர்வைகளை அடுக்கி எடுத்து உள்ளே வைத்துக்கொண்டிருந்தான்.
லட்சுமி மதனிடம் நீ என்ன டா பேரம் பேசுற இப்ப பாரு நான் பேரம் பேசி வாங்குறேன்.
மதன் " அம்மா உனக்கு ஹிந்தி லாம் தெரியுமா ?"
லட்சுமி " ஹ ஹா நடக்குறத மட்டும் கவனி " என கூறி அவள் மார்பை மறைத்திருந்த சேலையை சரிய விட்டாள்.
மறைந்திருந்த கொங்கைகள் மீண்டும் புடைத்துக்கொண்டு கும்மென்று நின்றது. கீழே முணுமுணுத்து கொண்டே கடுப்பாக போர்வைகளை உள்ளே வைத்துக்கொண்டிருந்தான் அந்த வட நாட்டு இளைஞன்.
லட்சுமி "பையா குறைச்சிக்கோ " என முகத்தை பாவமாக வைத்து உதட்டை பிதுக்கி கொஞ்சல் குரலில் கூறினாள்
அவளின் குரல் கேட்ட நொடி அப்படியே நிமிர்ந்தான் அவன். சேலை அவள் மடியில் கேட்பாரின்றி கிடக்க மீண்டும் முளைத்தரிசனம் கிடைத்தது அவனுக்கு. லட்சுமி முலை பந்துகள் மீது அவள் தாலி படர்ந்திருக்க அதை ஒரு கையை எடுத்து மறு கையால் ஜக்கெட்க்குள் விட்டு ஜாக்கெட்டை இழுத்தால் முலை பிளவு அப்பட்டமாக தெரிய அதனுள் தாலியை எடுத்து வைத்தால். மதன் எதுவும் பேசாமல் தன் அம்மாவின் வேசித்தனத்தை ரசித்துக்கொண்டிருந்தான். இப்பொழுது தான் அந்த இளைஞன் கவனித்தான் அவளது வெண்ணிற ஜக்கெட்க்குள் அவள் ப்ரா அணியவில்லை அவளது காம்புகள் இரண்டும் அப்பட்டமாக முலையின் முனையில் துருத்திக்கொண்டு அப்பட்டமாக தெரிந்தது.
அதை வெறிகொண்டு பார்த்துக்கொண்டே " மேடம் .. வரத்து மேடம் " என வாய்க்குலறியபடி பேசி தமிழ் மொழியை கொன்றுகொண்டிருந்தான்.
லட்சுமி " 5௦௦ ரூபியா தரேன் பாஞ்ச தா " என கூறி அவன் பதிலை எதிர்பார்க்காமல் லட்சுமி கீழே இறங்கி தரையில் அவன் எதிரே அமர்ந்து போர்வைகளை செலக்ட் செய்ய ஆரம்பித்தால் லட்சுமி. நன்றாக குனிந்து அவள் கொங்கைகள் இரண்டையும் தொங்கவிட்டு காட்டினாள். லட்சுமி இரண்டு கைகளையும் தரையில் ஊனி குனிந்து நின்றதால் அவனது கண்ணெதிரே மிக சரியாக அவள் முலைப்பிளவு காட்சியளித்தது