ആഗ്രഹങ്ങൾക്ക് അതിരില്ല

[Okyes?]

എന്നും പറഞ്ഞവൾ ചിരിച്ചു. വാച്ചിൽ നോക്കി കൊണ്ടു അവൾ പറഞ്ഞു.

“ അയ്യോ അച്ചാ സമയം നാലേമുക്കാലായി. ഞാനിറങ്ങട്ടെ ഒരു ദിവസം വരാം. അപ്പൊ എൻറ ബ്ലൗസും തയ്ച്ചു വെക്കണെ”
“ശരി മോളെ തയ്ച്ചു വെച്ചേക്കാം. അല്ല നീയിനി എന്നു വരുമെന്നു പറഞ്ഞിട്ടു പൊ.. അന്നു നമുക്ക് രാധയെയും വിളിക്കാം. ഇക്കാര്യം അവളതുവരെ അറിയണ്ട. അവൾക്കൊരു സർപ്രൈസ് ആവട്ടെ അല്ലെ.. അവളുടെ കണ്ണു തള്ളിപ്പോവും ഇതറിയുമ്പോ”
“അതച്ചാ ഒരാഴ്ച്ച കഴിയട്ടെ. എനിക്കു പിരിയഡ് രണ്ടു മൂന്നു ദിവസം കഴിഞ്ഞാണു വരേണ്ടതു.. ഇനിയിപ്പൊ അതുവരെ താമസിക്കും എന്നു തോന്നുന്നില്ല. നല്ല രണ്ടു കളി കളിച്ചു ശരീരം ഇളകിയതല്ല മിക്കവാറും ഇന്നു രാത്രിയിലൊ നാളെയൊ വരും. ഇന്നു വെള്ളി അല്ലെ അതു കഴിഞ്ഞു ഞാൻ അടുത്ത വെള്ളിയാഴ്ച്ച വരാം അതല്ലേ നല്ലതു”
“എങ്കി അങ്ങനെ മതി ഒരാഴ്ച്ച ആവുമ്പോഴെക്കും നല്ല പോലെ മൂക്കും അതു മതി. ഞാൻ അപ്പോഴെക്കും രാധയോടും വരാൻ പറയാം. അവളിവിടെ വന്നിട്ടു അറിഞ്ഞാൽ മതി”
“ എന്നാ ഞാനിറങ്ങുവാ”
അവൾ യാത്ര പറഞ്ഞിറങ്ങി. അവൾ പൊകുന്നതും നോക്കി ഉമ്മറപ്പടിയിൽ അയാൾ നിന്നു. വഴിയിലെത്തിയപ്പൊ അവൾ വിങ്ങുന്ന മനസ്സോടെ തിരിഞ്ഞു നോക്കി ജീവിതത്തിലാദ്യമായി അയാൾക്കൊരു റ്റാറ്റ കൊടുത്തു. അവൾ പോയപ്പൊ എന്തൊ വലിയൊരു സങ്കടം കൊണ്ടയാളുടെ മുഖം വാടി…
അങ്ങനെ ആ ദിവസം വന്നെത്തി മാലതി രാവിലെ തന്നെ മക്കൾ സ്കൂളിൽ പോയപ്പൊ അവരുടെ കൂടെയിറങ്ങി.അവൾ ഒമ്പതര കഴിഞ്ഞപ്പൊ തന്നെ എത്തി. വീട്ടിലേക്കു അച്ചാ എന്നു വിളിച്ചു കൊണ്ടു കയറി ചെന്നു രാമൻ മാലതിയുടെ വിളികേട്ട് അ കുത്തു നിന്നും ഇറങ്ങി വന്നു എന്നിട്ട് അതിയായ സന്തോഷത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഹൊ എന്റെ മോളെ ഞാനിപ്പൊ വിചാരിച്ചതെ ഉള്ളു അച്ചന്റെ പൊന്നുമോളെ കാണുന്നില്ലല്ലൊ. ഇനിയെങ്ങാനും മറന്നു പോയൊ എന്നു”
“അതു കൊള്ളാം മറക്കാനൊ എത്ര ദിവസമായി ഞാനും കാത്തിരിക്കുവാ.. രാവിലെ മുതൽ എന്റെ സാധനം ചുരത്തി ചുരത്തി നിക്കുവാ. അച്ചനിപ്പോഴും എന്നെ വിശ്വാസമായില്ലെ”