31-08-2019, 10:32 AM
ஹேய்... கான்ட் யு ரிமூவ் யுவர் பரா...
.........
அங்கே பாத்ரூமில் தண்ணீர் ப்ளாஷ் செய்யும் சத்தம் கேட்க.... இருவரும் அவசரமாக விலகி அவர்களின் பழைய நிலைக்கு திரும்பி டிவி பக்கம் தங்களின் பார்வையை திருப்ப...
ரவியும் வந்து இவர்களுடன் சேர்ந்து கொண்டான்....
டீவீயில் கிரிக்கெட் பார்த்தபடி... மூவரும் பொதுவான விஷயங்களை கலகலப்பாக பேசியபடி அவர்களது கிளாசை சிப்பிக்கொண்டிருந்தார்கள்...
கவிதாவும் ஹரீஷும் ரவியுடன் கலகலப்பாக பேசிக்கொண்டிருந்தாலும் இடை இடையே சந்தித்துக்கொண்ட அவர்களின் பார்வையில் ஒரு வித ஏமாற்றம்... ஏக்கம்.. பரிதவிப்பு... இயலாமை தெளிவாக தெரிந்தது...
என்னங்க.... கவிதா ரவியை அழைக்க...
என்ன கவி...
அவருக்கு பர்த்டே-ன்னு சொல்லிட்டு இதெல்லாம் வாங்கிட்டு வரப்பவே ஒரு கேக்கும் வாங்கிட்டு வந்திருக்கலாம் இல்ல...
எனக்கு தோணவே இல்ல கவி... தட்ஸ் குட் ஐடியா...
எப்படி தோணும்... பார்டின்னாலே உங்களுக்கெல்லாம் இந்த பாட்டில்தானே நினைவுக்கு வருது...
ஒஹ்... நோ பார்மாலிட்டீஸ் மிஸஸ் ரவி... நான் என்ன சின்ன கொழந்தையா கேக் வெட்டி பர்த்டே கொண்டாட...
இருந்தாலும் இதைவிட அது நல்ல இருக்குமே எனக்கு ஒரு ஹின்ட் கொடுத்திருந்தா நானாவது வாங்கி வச்சிருப்பேனே...
இப்பவும் ஒன்னும் கொறைஞ்சு போய்டல கவி.... இன்னும் டைம் இருக்கு... நான் போய் வாங்கிட்டு வந்துடறேனே...
ரவியின் இந்த வார்த்தை ஹரீஷின் முகத்தில் ஒரு மெல்லிய சிலிர்ப்பை உருவாக்க... அதே சிலிர்ப்புடன் அவன் கவிதாவை பார்த்து...
பரவாயில்ல விடுங்க.. எதுக்கு சிரமம்...இதுக்காக இப்பவா அவர வெளில அனுப்ப வேணாம்-ன்னு மறைமுகமாக ரவியை வெளியில் அனுப்ப கவிதாவை தூண்ட...
இது எதையும் புரியாத ரவி... ஐயோ ஹரீஷ் இதுல எனக்கு ஒரு சிரமமும் இல்ல... போன வேகத்துல திரும்பி வந்துடுவேன்... கவிதா சொல்றதுலேயும் அர்த்தம் இருக்கே... கேக் இல்லாம என்ன பர்த்டே... அதுவும் நீங்க பார்ஸ்ட் டைம் எங்க வீட்டுக்கு வந்து இருக்கீங்க... ஒரு மெமரபலா இருக்குமே....
.........
அங்கே பாத்ரூமில் தண்ணீர் ப்ளாஷ் செய்யும் சத்தம் கேட்க.... இருவரும் அவசரமாக விலகி அவர்களின் பழைய நிலைக்கு திரும்பி டிவி பக்கம் தங்களின் பார்வையை திருப்ப...
ரவியும் வந்து இவர்களுடன் சேர்ந்து கொண்டான்....
டீவீயில் கிரிக்கெட் பார்த்தபடி... மூவரும் பொதுவான விஷயங்களை கலகலப்பாக பேசியபடி அவர்களது கிளாசை சிப்பிக்கொண்டிருந்தார்கள்...
கவிதாவும் ஹரீஷும் ரவியுடன் கலகலப்பாக பேசிக்கொண்டிருந்தாலும் இடை இடையே சந்தித்துக்கொண்ட அவர்களின் பார்வையில் ஒரு வித ஏமாற்றம்... ஏக்கம்.. பரிதவிப்பு... இயலாமை தெளிவாக தெரிந்தது...
என்னங்க.... கவிதா ரவியை அழைக்க...
என்ன கவி...
அவருக்கு பர்த்டே-ன்னு சொல்லிட்டு இதெல்லாம் வாங்கிட்டு வரப்பவே ஒரு கேக்கும் வாங்கிட்டு வந்திருக்கலாம் இல்ல...
எனக்கு தோணவே இல்ல கவி... தட்ஸ் குட் ஐடியா...
எப்படி தோணும்... பார்டின்னாலே உங்களுக்கெல்லாம் இந்த பாட்டில்தானே நினைவுக்கு வருது...
ஒஹ்... நோ பார்மாலிட்டீஸ் மிஸஸ் ரவி... நான் என்ன சின்ன கொழந்தையா கேக் வெட்டி பர்த்டே கொண்டாட...
இருந்தாலும் இதைவிட அது நல்ல இருக்குமே எனக்கு ஒரு ஹின்ட் கொடுத்திருந்தா நானாவது வாங்கி வச்சிருப்பேனே...
இப்பவும் ஒன்னும் கொறைஞ்சு போய்டல கவி.... இன்னும் டைம் இருக்கு... நான் போய் வாங்கிட்டு வந்துடறேனே...
ரவியின் இந்த வார்த்தை ஹரீஷின் முகத்தில் ஒரு மெல்லிய சிலிர்ப்பை உருவாக்க... அதே சிலிர்ப்புடன் அவன் கவிதாவை பார்த்து...
பரவாயில்ல விடுங்க.. எதுக்கு சிரமம்...இதுக்காக இப்பவா அவர வெளில அனுப்ப வேணாம்-ன்னு மறைமுகமாக ரவியை வெளியில் அனுப்ப கவிதாவை தூண்ட...
இது எதையும் புரியாத ரவி... ஐயோ ஹரீஷ் இதுல எனக்கு ஒரு சிரமமும் இல்ல... போன வேகத்துல திரும்பி வந்துடுவேன்... கவிதா சொல்றதுலேயும் அர்த்தம் இருக்கே... கேக் இல்லாம என்ன பர்த்டே... அதுவும் நீங்க பார்ஸ்ட் டைம் எங்க வீட்டுக்கு வந்து இருக்கீங்க... ஒரு மெமரபலா இருக்குமே....
first 5 lakhs viewed thread tamil