29-08-2019, 09:53 PM
புருஷன்
நான் மெத்தையில் படுத்திருக்கேன் என்று தெரியுது. அப்படி என்றால் நான் அறைக்கு வந்திட்டேன்னா? எப்படி வந்தேன்? நானே நடந்து வந்தேனா? இல்லை யாராவது வந்து விட்டார்களா? தலை ஒரேடியாக சுத்துது. அந்த சைமன் ஊத்தி ஊத்தி கொடுத்தான், நான் குடிக்காமல் மறுத்திருக்க வேண்டும். அறை அமைதியாக இருக்கு. கண்களை திறக்க முயற்சித்தேன் அனால் முடியில. பவனி இங்கே இருக்காளா? கையை நற்கத்தி அவளை தேட முயற்சியும் என்னால் முடியில. தூக்கம் தள்ளாது......
முழிப்பு மீண்டும் வரும் போது எவ்வளோ நேரம் தூங்கிட்டேன் என்று தெரியவில்லை. இதை முழிப்பு என்று கூட சொல்ல முடியவில்லை. தூக்க கலக்கம், கனவா நிஜம்மா என்று தெரியாத நிலை. எதோ முன்னாள் சத்தம் போல் லேசாக கேட்டது. கண்கள் திறக்க முடியவில்லை. பிறகு ஒன்னும் தெரியாமல், நினைவு எதுவும் இல்லாமல் ஒரே இருட்டு......
மீண்டும் ஒரு ரெஸ்ட்லேஸ்நெஸ் மறுபடியும் தூங்கி இருக்கணும். எவ்வளவு நேரம்? இது கூட முழிப்பா இல்லை கனவா? ஹாலில் இருக்கேன், நல்ல ஸ்காட்ச், ம்ம்ம்...சூப்பர். ஈரமாக என் உதடுகளை நனைத்தது, என் நாக்கால் சப்பி சுவைத்தேன். டேஸ்ட் நல்ல இல்லை, சைமன் போதும்,,,போதும்....வேண்டாம். பவனி வெய்ட் பண்ணிக்கிட்டு இருப்பா, நான் அறைக்கு போகணும்.
"இன்னொரு ரவுண்டு முடித்திட்டு போ," சைமன் என்னை விடவில்லை. ஒரே சிறப்பு சத்தம். சைமன் ஏன் இப்படி சிரிக்கிறான். மீண்டும் ஒரே இருள்....
பவனி, என்னை தடவுகிறாள், நான் முனகுறேன், அனால் என் குரல் வெளி வரவில்லை...பவனி முனகுகிறாள். நான் அவள் உடலை தேடுகிறேன், அனால் என் கைகள் நகரவில்லை. இது கனவா, எதோ சுகமாக இருந்தது. என் குஞ்சி விரைக்குது, பவனி அதை பிடிக்கிறாள். ஆஅ.....பவனி....ஆஹ்ஹ்ஹ்....இன்பமான கனவு,,,முடியவே கூடாது...
இப்படியே இரவு போனது..சில நேரம் முழிப்பு வந்தது போல் உணர்வு. எதோ ஒலி தூரத்தில் இருந்து என் காதுகளில் வீழ்கிறது போல் இருந்தது. சில நேரம் ஒரு உணர்வும் இல்லை...சில நேரம் கனவு வந்தது போல் ஒரு உணர்வு. இரவு முழுதும் எதோ ஒரு ஓய்வின்மை ஆனா உறக்கம். நான் கடைசியில் கண்கள் விழிக்கும் போது மணி பார்க்கும் போது காலை 9 .20 ஆகா இருந்தது. தலை இன்னும் பாரமாக இருந்தது. நான் சிங்கிள் கட்டிலில் படுத்திருந்தேன். டபிள் மெத்தை பார்த்தேன், விருப்பு நல்ல கசங்கி இருந்தது. பவனி அதில் படுத்திருந்தாள் போல, அனால் அவள் இப்போது அறையில் இல்லை. ஒரே தலை வலி. நான் என் தலையை இரு கைகளில் பிடித்துக்கொண்டு அப்படி அமுக்கினேன். வலி விடவில்லை.
அப்போது அறையின் கதவு திறந்தது. பவனி அவினாஷ் அழைத்துக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்தாள். அவள் பின்னாலே கிர்ஜா வந்தாள். என்னை பார்த்து பவனி, "அப்பட முழிச்சிட்டீங்களா. ராத்திரி பூர என்ன பாடு பண்ணுணிங்க. குறட்டை மட்டும் இல்லாமல் ஏதேதோ புலம்பனிங்க. இப்படியே குடிக்கிறது."
அப்போது அறையின் கதவு திறந்தது. பவனி அவினாஷ் அழைத்துக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்தாள். அவள் பின்னாலே கிர்ஜா வந்தாள். என்னை பார்த்து பவனி, "அப்பட முழிச்சிட்டீங்களா. ராத்திரி பூர என்ன பாடு பண்ணுணிங்க. குறட்டை மட்டும் இல்லாமல் ஏதேதோ புலம்பனிங்க. இப்படியே குடிக்கிறது."
அனால் அவளிடம் கோபம் எதுவும் தென்படவில்லை. நல்ல வேலை திட்டுவாள் என்று இருந்தேன். என் பையன் என்னிடம் ஓடி வந்தான், அப்புறம் நிறுத்திக்கொண்டு, "சீ டேடி ஒரே காப்பு. உவே..."
கிர்ஜா என்னை பார்த்து," சார் நேற்று இரவு பெரிய பார்ட்டி போல. நல்ல என்ஜாய் பண்ணுனீங்களா? பவானியை பார்த்து,"நீயும் நல்ல என்ஜாய் பண்ணின தானே?"
நான் குறுக்கிட்டு, "இல்லை பாவம் அவள் பார்ட்டியில் ஜாயின் பண்ணுலா. படுக்க வந்துட்டாள்."
"அப்படியா?" அவள் பவானியை பார்த்து புன்னகைக்க, பவனியும் பதிலுக்கு புன்னகைத்தாள்.
"சரி நானும், கிர்ஜாவும் லாபியில் உங்களுக்கு வெயிட் பண்ணுறோம், சீக்கிரம் குளிச்சிட்டு வாங்க. 10 மணிக்கு பிரேக்பாஸ்ட் டைம் முடிஞ்சிடும்."
எனக்கு இப்போதைக்கு பிரேக்பாஸ்ட் சாப்பிடுறது போல் இல்லை. "இல்லை பவனி, எனுக்கு பதிலா கிர்ஜா உன்னிடம் போய் சாப்பிடட்டும். எனக்கு பிளாக் காப்பி மட்டும் ஆர்டர் செய்து கொண்டு வாங்க, நான் குளிச்சிட்டு ரெடியாக இருக்கேன்."
அவர்கள் சென்ற பிறகு நான் சிரமப்பட்டு எழுந்தேன். அறையில் எதோ ஒருவித ஸ்மெல் வந்தது அனால் என்னவென்று தெரியவில்லை.
நான் மெத்தையில் படுத்திருக்கேன் என்று தெரியுது. அப்படி என்றால் நான் அறைக்கு வந்திட்டேன்னா? எப்படி வந்தேன்? நானே நடந்து வந்தேனா? இல்லை யாராவது வந்து விட்டார்களா? தலை ஒரேடியாக சுத்துது. அந்த சைமன் ஊத்தி ஊத்தி கொடுத்தான், நான் குடிக்காமல் மறுத்திருக்க வேண்டும். அறை அமைதியாக இருக்கு. கண்களை திறக்க முயற்சித்தேன் அனால் முடியில. பவனி இங்கே இருக்காளா? கையை நற்கத்தி அவளை தேட முயற்சியும் என்னால் முடியில. தூக்கம் தள்ளாது......
முழிப்பு மீண்டும் வரும் போது எவ்வளோ நேரம் தூங்கிட்டேன் என்று தெரியவில்லை. இதை முழிப்பு என்று கூட சொல்ல முடியவில்லை. தூக்க கலக்கம், கனவா நிஜம்மா என்று தெரியாத நிலை. எதோ முன்னாள் சத்தம் போல் லேசாக கேட்டது. கண்கள் திறக்க முடியவில்லை. பிறகு ஒன்னும் தெரியாமல், நினைவு எதுவும் இல்லாமல் ஒரே இருட்டு......
மீண்டும் ஒரு ரெஸ்ட்லேஸ்நெஸ் மறுபடியும் தூங்கி இருக்கணும். எவ்வளவு நேரம்? இது கூட முழிப்பா இல்லை கனவா? ஹாலில் இருக்கேன், நல்ல ஸ்காட்ச், ம்ம்ம்...சூப்பர். ஈரமாக என் உதடுகளை நனைத்தது, என் நாக்கால் சப்பி சுவைத்தேன். டேஸ்ட் நல்ல இல்லை, சைமன் போதும்,,,போதும்....வேண்டாம். பவனி வெய்ட் பண்ணிக்கிட்டு இருப்பா, நான் அறைக்கு போகணும்.
"இன்னொரு ரவுண்டு முடித்திட்டு போ," சைமன் என்னை விடவில்லை. ஒரே சிறப்பு சத்தம். சைமன் ஏன் இப்படி சிரிக்கிறான். மீண்டும் ஒரே இருள்....
பவனி, என்னை தடவுகிறாள், நான் முனகுறேன், அனால் என் குரல் வெளி வரவில்லை...பவனி முனகுகிறாள். நான் அவள் உடலை தேடுகிறேன், அனால் என் கைகள் நகரவில்லை. இது கனவா, எதோ சுகமாக இருந்தது. என் குஞ்சி விரைக்குது, பவனி அதை பிடிக்கிறாள். ஆஅ.....பவனி....ஆஹ்ஹ்ஹ்....இன்பமான கனவு,,,முடியவே கூடாது...
இப்படியே இரவு போனது..சில நேரம் முழிப்பு வந்தது போல் உணர்வு. எதோ ஒலி தூரத்தில் இருந்து என் காதுகளில் வீழ்கிறது போல் இருந்தது. சில நேரம் ஒரு உணர்வும் இல்லை...சில நேரம் கனவு வந்தது போல் ஒரு உணர்வு. இரவு முழுதும் எதோ ஒரு ஓய்வின்மை ஆனா உறக்கம். நான் கடைசியில் கண்கள் விழிக்கும் போது மணி பார்க்கும் போது காலை 9 .20 ஆகா இருந்தது. தலை இன்னும் பாரமாக இருந்தது. நான் சிங்கிள் கட்டிலில் படுத்திருந்தேன். டபிள் மெத்தை பார்த்தேன், விருப்பு நல்ல கசங்கி இருந்தது. பவனி அதில் படுத்திருந்தாள் போல, அனால் அவள் இப்போது அறையில் இல்லை. ஒரே தலை வலி. நான் என் தலையை இரு கைகளில் பிடித்துக்கொண்டு அப்படி அமுக்கினேன். வலி விடவில்லை.
அப்போது அறையின் கதவு திறந்தது. பவனி அவினாஷ் அழைத்துக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்தாள். அவள் பின்னாலே கிர்ஜா வந்தாள். என்னை பார்த்து பவனி, "அப்பட முழிச்சிட்டீங்களா. ராத்திரி பூர என்ன பாடு பண்ணுணிங்க. குறட்டை மட்டும் இல்லாமல் ஏதேதோ புலம்பனிங்க. இப்படியே குடிக்கிறது."
அப்போது அறையின் கதவு திறந்தது. பவனி அவினாஷ் அழைத்துக்கொண்டு உள்ளே நுழைந்தாள். அவள் பின்னாலே கிர்ஜா வந்தாள். என்னை பார்த்து பவனி, "அப்பட முழிச்சிட்டீங்களா. ராத்திரி பூர என்ன பாடு பண்ணுணிங்க. குறட்டை மட்டும் இல்லாமல் ஏதேதோ புலம்பனிங்க. இப்படியே குடிக்கிறது."
அனால் அவளிடம் கோபம் எதுவும் தென்படவில்லை. நல்ல வேலை திட்டுவாள் என்று இருந்தேன். என் பையன் என்னிடம் ஓடி வந்தான், அப்புறம் நிறுத்திக்கொண்டு, "சீ டேடி ஒரே காப்பு. உவே..."
கிர்ஜா என்னை பார்த்து," சார் நேற்று இரவு பெரிய பார்ட்டி போல. நல்ல என்ஜாய் பண்ணுனீங்களா? பவானியை பார்த்து,"நீயும் நல்ல என்ஜாய் பண்ணின தானே?"
நான் குறுக்கிட்டு, "இல்லை பாவம் அவள் பார்ட்டியில் ஜாயின் பண்ணுலா. படுக்க வந்துட்டாள்."
"அப்படியா?" அவள் பவானியை பார்த்து புன்னகைக்க, பவனியும் பதிலுக்கு புன்னகைத்தாள்.
"சரி நானும், கிர்ஜாவும் லாபியில் உங்களுக்கு வெயிட் பண்ணுறோம், சீக்கிரம் குளிச்சிட்டு வாங்க. 10 மணிக்கு பிரேக்பாஸ்ட் டைம் முடிஞ்சிடும்."
எனக்கு இப்போதைக்கு பிரேக்பாஸ்ட் சாப்பிடுறது போல் இல்லை. "இல்லை பவனி, எனுக்கு பதிலா கிர்ஜா உன்னிடம் போய் சாப்பிடட்டும். எனக்கு பிளாக் காப்பி மட்டும் ஆர்டர் செய்து கொண்டு வாங்க, நான் குளிச்சிட்டு ரெடியாக இருக்கேன்."
அவர்கள் சென்ற பிறகு நான் சிரமப்பட்டு எழுந்தேன். அறையில் எதோ ஒருவித ஸ்மெல் வந்தது அனால் என்னவென்று தெரியவில்லை.
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)