நீ by முகிலன்

[johnypowas]

நீ -70

லேசான திடுக்கிடலுடன் என் மனைவி நிலாவினியின் முகத்தைப் பார்த்தேன்.
”என்ன பண்றான்னா..?”
”ஸ்டூடண்ட்டா… இல்ல.. ஜாப் ஏதாவது…?” என்றாள். 
”ஜாப்ல.. இருக்கா…” என்றேன். 
”என்ன ஜாப்..?” 
”கார்மெண்ட்ஸ்ல…” 
” உங்களுக்கு எத்தனை நாள் பழக்கம்..?” 
”ம்..ம்..! இப்ப கொஞ்ச நாளாத்தான்..”
”எப்படி பழக்கம்..?”
சந்தேகம் வந்துவிட்டது அவளுக்கு. 
”ம்.. பிரெண்ட்ஸ் மூலமாத்தான்…”
சிறிது பொருத்து..
”அவள பாத்தா.. குடும்ப பொண்ணா தெரியல…” என்றாள்.
”எப்படி சொல்ற..?” என்று கேட்டேன்.
”அவ போட்றுக்கர ட்ரெஸ்ம்.. மேக்கப்பும்… பார்வையும்… பேச்சும்… எதுவுமே.. நல்லால்ல..” 
”ஓ… கொஞ்ச நேரத்துல.. இதெல்லாம் கவனிச்சியா.. நீ..?”
”பாத்தாலே எல்லாம் தெரியுது.! அட கல்யாணம் பண்ணிட்டு ஹனிமூன் வந்துருக்காங்கன்ற அறிவு வேண்டாம்..? பொண்டாட்டி நான் ஒருத்தி பக்கத்துல இருக்கப்பவே… அப்படி வழியறா…”
நான் மௌனமாகி விட்டேன். என் முகத்தைப் பார்த்தாள். 
”என்ன.. ஒன்னும் பேசல..?” 
”அதான்.. எல்லாம் நீயே சொல்லிட்டியே..?” 
”அப்படின்னா… அவ…?” 
”ம்..ம்..” 
” அந்த மாதிரி ரகமா…?” 
”ம்..ம்…”
அப்பறம் அவள் அமைதியாகிப் போனாள்.
”நிலா….” மெல்லமாக அழைத்தேன. ”ஸாரி…” 
”குணாவுமா…?” 
”ம்..ம்..!!” 
”ச்சீ…” என வெளியே பார்த்தாள். அவள் முகம் சுணங்கிவிட்டது.
”ஸாரி.. வெரி ஸாரி..” என்றேன்.
அவள் பேசவே இல்லை.
”நிலா..” 
”எப்படிடா.. நீங்கள்ளாம்… இப்படி…? வேதனையில் முனகினாள். 
” அ..அது.. வயசுக் கோளாறுல.. ஒரு…வாலிப.. இதுல…” 
”என்ன எழவோ..!! கடவுளே…!!”
”ஏய்..” அவள் தோளைத் தொட்டேன்.
”ச்ச.. போடா…” என்றாள் உடைந்த குரலில். 
”ஏய்.. ஸாரி.. ப்ளீஸ்..! அதெல்லாம் கடந்த காலம்..!!”
நான் பேசவில்லை. பேசினால் வம்புதான்..! இது சாதாரண காரியமா என்ன..?
அவளே..  ”அவ மாரு.. உங்கள டிஸ்டர்ப் பண்ணுதேன்னு நெனச்சேன்..! அது.. மழைல நனஞ்சதுல இல்லன்னு இப்பல்ல தெரியுது..! அவ அப்படி காட்டிட்டு நின்னப்பவே.. எனக்கு ஒரு டவுட்டுதான்..! சே… எப்படிடா…உங்களுக்கெல்லாம் ஒரு இதே வராதா…?” என்றாள்.
”எ..எது…?” 
”என் அண்ணனும்.. நீங்களும்.. ஒரே பொண்ண…” 
” அ.. அப்ப.. நாங்க… ப்ரெண்ட்ஸ்தான…?” 
”ச்சீய்..! அருவருப்பா.. இருக்கு..!”
”ஸாரி.. நிலா…”
அப்பறம் அவள் பேசவில்லை. அப்செட்டாகி விட்டாள் என்பது புரிந்தது. நான் ஒன்றிரண்டு முறை பேசியபோதும் அவள் பேசவே இல்லை.! முகத்தை என் பக்கம் திரும்பக்கூட இல்லை. ! வெளியே பார்த்தவாறிருந்தாள்.!!
ஊட்டியில் மழை இல்லை..!! ரூமை அடைந்தோம்..!! ரூமில் நுழைந்ததும்.. ஒன்றுமே பேசாமல்.. ஈர உடைகளைக் களைந்தாள் நிலாவினி. நானும்  ஈரம் களைந்தேன்.. !!
”நிலா.. ஐ ம் ஸாரி..!!” என்றேன்.
அவள் பதில் பேசவில்லை. அவள் பக்கத்தில் போய்..
”உன் கால்ல விழனுமா.?” என்று கேட்டேன்.
விசுக்கென நிமிர்ந்து பார்த்தாள்.
”ஏன்…?” 
”நான் பண்ணது தப்புத்தான்.. ஆனா…”
”சத்தியமா… நான் அதுக்காக வருத்தப்படல..!!” என்றாள்.
”ஏய்.. அப்றம் ஏன் அப்செட்டா இருக்க…?”