Incest mouni கதைகள்

[johnypowas]

அந்தரங்க ரகசியம் - 1
அந்தரங்க ரகசியம்

//இணைய தளத்தில் படித்த ஆங்கில கதை. இங்கே ஏற்கனவே பதிப்பித்து இருக்கிறார்களா என்று தெரியாது. என் வழக்கமாக கற்பனைகள், சற்று மௌனி டச்சோடு சொல்ல முயன்று இருக்கிறேன். கதை நன்றாக இருந்தால் அதன் புகழ் ஒரிஜினல் ஆசிரியருக்கே. குறை இருந்தால் அது என்னால் மட்டுமே // 

அந்தரங்க ரகசியம்

"அத்தே" என்று குரல் கொடுத்துக் கொண்டு அறைக்குள்ளே போனேன். அங்கே மாமா அத்தையை அழுத்தி முத்தமிட்டுக் கொண்டு இருந்தார். இந்த வயதிலும் இவ்வளவு ஆண்மையா? அத்தையும் சங்கோஜமின்றி அவர் முத்தங்களை வாங்கிக் கொண்டு இருந்தாள். என் குரலை கேட்டு திடுகிட்டு திரும்பியவள் முகம் என்னை பார்த்ததும் மாறியது. உடனே புடவை எல்லாவற்றையும் சரி செய்துக் கொண்டு

"என்னடி நாயே. உள்ளே வரும்போது கதவை தட்டிட்டு வரதில்லையா" என்று எரிந்து விழுந்தாள். மேலும் கரித்து கொட்டியிருப்பாள். ஆனால் எனக்காக பரிந்து வந்த மாமா

"சட். சும்மா இருடி" என்று அடக்க அவள் பொட்டி பாம்பாய் அடங்கினாள். மாமாவை நன்றியுடன் பார்த்த நான் சுகன்யா. வயது 22. மீனாவை போல அழகாக இருப்பேன். வெண்மை நிறம். திரண்ட வெண்ணைய் மார்புகள், இறுக்கமாக இடை, பெருத்த பிட்டம் என்று அமர்களமாகவே இருப்பேன். சென்னையில் வசித்து வரும் எனக்கு குழந்தை இல்லாததுதான் பெரிய குறை. என் கணவர் நல்லவர்தான். ஆனாலும் ரொம்ப வீக். அதுவும் செக்ஸ் விஷயத்தில் ரொம்பவே வீக். அதனால்தான் என்னவோ எனக்கு குழந்தையே பிறக்கவில்லை. கொஞ்ச கொஞ்சமாக எனக்கு என் கணவன் மீது இருந்த பற்று இதனால்தான் குறைந்துக் கொண்டே போனது. ரொம்ப கோழை வேறு. அம்மா பேச்சை தட்ட மாட்டார். என் மாமியார்காரி ராட்சசி. சமயம் கிடைத்தால் எனக்கு குழந்தை இல்லாததை வைத்து ஆட்டம் போடுவாள். நல்ல காலம். மாமாவும் அவளும் திண்டுக்கல் அருக்கில் ஒரு கிராமத்தில் இருந்தார்கள். இப்போது என் ஒரே நாத்தனார் கல்யாணத்தித்காக நாங்கள் வந்திருந்தோம். கல்யாணம் முடிந்து எல்லாரும் கிளம்ப ஆரம்பித்து விட்டார்கள். இருந்தாலும் வீடு முழுவதும் ஏராளமான கும்பல். எங்கே பார்த்தாலும் சத்தம்தான். இருந்தாலும் இப்போதும் ரொமாண்டிக்கா. என் மாமியார் கொடுத்து வைத்தவள்தான். என் மாமனார் பெரியர் வீரபாண்டியன். நல்லா உயரமாக இருப்பார். வயது 58 இருக்கும். ஆனால் இந்த வயதிலும் விவசாயம் செய்துக் கொண்டு இருந்ததால் இந்த வயதிலும் எஃகு போல படு ஸ்டார்ங்காக இருந்தார். உடம்பு எல்லாம் வஜ்ஜிரம் போல இருக்கும். ஆனால் என்ன பயங்கர கோவக்காரர். அதனால் நான் அவரிடம் எப்போதும் தள்ளியே இருப்பேன், இருந்தாலும் என்னை எப்போதும் மாமியார்காரியிடம் இருந்து காப்பது அவர்தான்.

மாப்பிள்ளை, மணப்பெண் எல்லாரும் கிளம்பி விட்டார்கள். என் கணவர் ஆளையே காணோம். எல்லாரும் இருந்த பெரிய ரூமில் பாய் விரித்து படுத்துக் கொண்டார்கள். அப்போது என் மாமா மாமியாரை பார்த்து அருகில் இருந்த ஸ்டோர் ரூமில் படுக்கும்படி சமிஞ்கை செய்தார். அதை நான் பார்த்து விட்டேன். சட். கொடுத்து வைத்தவள் என்று என் மனம் அடித்துக் கொண்டது. அது சின்ன ரூம். ஒரு ஆள்தான் படுக்க முடியும். அங்கேயா? சட். அப்போதுதான் என் மாமியார்காரி நண்பி பர்வதா வந்தாள். அவள் பக்கத்து ஊர். என்னை பார்த்ததும் குழந்தையை பற்றி விசாரிக்க என் மாமியார்காரி பழையபடி என் புராணத்தை ஆரம்பித்தாள். அவ்வளவுதான் இனி அடங்காது. குழந்தை பிறக்காததற்கு நான் மட்டுமா காரணம். இருவரும் பேசிக் கொண்டே இருந்தார்கள். எனக்கு தூக்கம் கண்ணை சொக்கியது. என்னை பார்த்தவள்

"ஏண்டி தூங்கி வழியறே. தூங்கறதுதானே?" என்றாள்.

"எங்கே அத்தே தூங்கறது"

"நான் இங்கே படுத்துக்கறேன். இவளை பார்த்து எவ்வளவு வருஷம் ஆச்சி. நீ ஸ்டோர் ரூம் போய் படுத்துக்க" என்று பர்வதாம்மா சொன்னாள்.

"ஐயோ நான் மாட்டேன். அங்கே கொசு கடி தாங்காது. அத்தை படுத்துக்கட்டும்" என்று சொன்னது என் மாமியாரை உசுப்பி விட்டிருக்க வேண்டும்.