Adultery కుమార్ గాడి కష్టాలు BY హైడ్ కాక్

[LUKYYRUS]

10H బస్సు లో అమీర్పేట్ బయలుదేరారు ఇద్దరు. మామూలు మాటలు ఒకేగాని రమేష్ లో నిరుత్సాహం గుర్తుపట్టకపోలేదు కుమార్. ఇంటర్ వరకు కలిసే పెరిగారు. ఒకటే కంచం ఒకే మంచం టైపు స్నేహం మరి. చదువు తప్ప ఇంకేవి పట్టించుకోని కుమార్ గాడికి ఇంజనీరింగ్ లో 59% మాత్రమే ఎలా అని రమేష్ కి ఎప్పుడూ బాధే. ఆరోగ్యం బాగోలేదని హోమ్ సిక్ అని చెప్పేవాడు ఎప్పుడైనా అడిగితే. శారదక్క పుణ్యమా అని ఊరు కానీ ఊరిలో ఒక్కడు ఉండి కనీసం గట్టెక్కాడు అనుకుంటున్నారు అంతా. చూస్తే మనవాడు ఆడంగులకు మరిగినట్టున్నాడు. ఎంత యావ లేకపోతే రైల్వే స్టేషన్ లో అలా పరుగెడతాడు? కుమార్ గాడిని ఒక కంట కనిపెడుతూనే ఉండాలి ఇక పైన అని నిర్ణయించుకున్నాడు రమేష్.

రమేష్ నిరుత్సాహానికి కారణం తెలిసినా ఆ టాపిక్ బయటకి రావటం ఇష్టం లేదు కుమార్ కి. ఇప్పటికే రమేష్ దగ్గర చాలా సాయం పొంది ఉన్నాడు. ఇకపైన కూడా వాడి రూంలోనే ఉండాలి. ఆ ఉద్యోగం ఎదో వచ్చేస్తే కాస్త తలెత్తుకోవచ్చు మళ్ళీ. నెమ్మదిగా అన్నీ సర్దుకుంటాయి అని తనకి తానే నచ్చచెప్పుకున్నాడు కుమార్.
అమీర్పేట్ సత్యం థియేటర్ వెనక సందులో ఇల్లు. ఇంద్రభవనమ్ ఐతే కాదుగానీ కాకినాడ రూమ్ కంటే చాలా పెద్దది. 2 BHK అనాలంట. హైద్రాబాదు కి కాకినాడ కి మాటల్లో తేడా: మొదటి అనుభవం. ఏదైతేనో కుమార్ గాడికి వేరే రూమ్ ఉంది. కాస్త ప్రైవసీ ఉంటుంది అన్నమాట. రమేష్ 10 గంటలకి ఆఫీసుకి వెళ్ళాక కుమార్ రిలాక్స్ అయ్యాడు. మర్నాడు ఉన్న ఇంటర్వ్యూ కోసం కొంచెం ప్రిపేర్ అయ్యాడు. బోర్ కొట్టి పుస్తకాలూ మూసేసేడు. పదకొండున్నర అయ్యింది. ఒక టైం టేబుల్ కి అలవాటు పడ్డ శరీరం కదా. మూడ్ వచ్చేసింది.
టైట్ గుద్దని దెంగేవాడు రోజూ! నాకుళ్ళు చీకుళ్ళు... అబ్బో!! ఇప్పుడు చేత్తో కొట్టుకునే పరిస్థితి కి వచ్చాడు. మనసు రూప మీదకి మళ్లింది. చెయ్యేమో మొడ్డ మీదకి వెళ్ళింది. మొడ్డని రెండుసార్లు వత్తుకుని ఫోన్ తీసి రూప నంబర్ డైల్ చేసేడు.
రూప: ఎవరూ?
కుమార్: నేను అక్కా. నిన్న రైల్లో కలిసాం కదా.
రూప: (కంగారుగా) నా నంబర్ ఎలా దొరికింది. అయినా రైలేంటి?
కుమార్: నంబర్ అడిగితే సాధించుకోమన్నావు కదా. ఇప్పుడు తెలియనట్టు భలే పోజ్ కొడుతున్నావ్!!
రూప: సాధించవన్నమాట అయితే? దేనికి ఫోన్ చేసావ్?
కుమార్: కష్టసుఖాలు పంచుకుందాం అని అక్కా.
రూప: ఏమిటో తమరికి వచ్చిన కష్టం?
కుమార్: నువ్వు గుర్తొచ్చావ్ అక్కా. ఊరికే పలకరిద్దామా అని చేశా.
రూప: నీలాంటి కుర్రోళ్ళకి నాలాంటి వాళ్ళు దేనికి గుర్తు వస్తారో తెలుసుగానీ, మీ బావ కి తెలిస్తే నన్ను నిన్ను కలిపి చంపేస్తాడు. ఇలా ఫోన్ చేసి నన్ను ఇబ్బంది పెట్టకు ప్లీజ్.
కుమార్: అయ్యో ఇప్పుడు నేను ఏమన్నాను అక్కా.నంబర్ కనుక్కోమన్నావ్ కదా. సాధించా అని చెప్పటానికి కాల్ చేశా. నువ్వు ఎదో అనుకుంటున్నావు.
రూప: ఇది మరీ బాగుంది. ఎదో సరదాగా రెండు మాటలు మాట్లాడా. ఇలా ఫోన్ చేసేస్తారా?
కుమార్: ఆ... సరదాకే తెగ చూపించాలా?
రూప: ఏంటి?
కుమార్: నీ సళ్ళు అక్కా... తెగ సర్దేదానివి కదా పైట. అది కావాలనే కదా చేసింది.
రూప: ఛీ...
రూప మరో మాట కోసం చూడకుండా ఫోన్ కట్ చేసేసింది.
ట్రైన్ లో మాట్లాడితే మరీ ఇలా ఫోన్ చేసేస్తాడా? రామనాధం కి తెలిస్తే ఉప్పుపాతరే...అయినా నంబర్ ఎలా దొరికింది? అడ్రస్ కుడా దొరికిందా? ఇంటిదాకా వచ్చేస్తాడా? అసలు తాను సరిగా మాట్లాడకపోవడం వల్ల వీడికి దొరికిపోయా! కాదు... కాదు... మొగుడు సరిగా లేకపోవటం వల్ల ఇలా తయారయ్యా. రామనాధం పురుషుడేగాని పురుషత్వం అంటే ఏంటో మర్చిపోయి పుష్కరం దాటింది. ఆయనే ఉంటే తెల్లచీరెందుకు అన్నట్టు రామనాధం సరిగ్గా ఉంటే తాను మాత్రం పాతివ్రత్యంలో పట్టా పుచ్చుకోదా?
ఈ ఆలోచనలకి తెరదించుతూ ఫోన్ మళ్ళీ మోగింది. ఇందాకటి నంబరే. ఎత్తాలా వద్దా అనుకుంటూనే ఫోన్ ఆన్సర్ చేసింది రూప.
రూప: ఆ... ఏంటి?
కుమార్: కాల్ ఎత్తవు అనుకున్నా అక్కా. ఏత్తావన్నమాట.
రూప: అన్నమాట... ఉన్నమాట... ఏమి లేదు. దేనికి చేసేవ్ కాల్?
కుమార్: సరదాగా కాసేపు మాట్లాడదాము అని చేశా అంతే అక్కా.
రూప: రేయ్... అక్కా అక్కా అంటున్నావ్. టాపిక్ ఏమో సళ్ళు వళ్ళు అన్నావ్. ఏంటిది?
కుమార్: పిలుపుదేముంది... పోనీ నువ్వే చెప్పు ఆమనీ పిలవాలో?
రూప: అంటే పిలుపు మారుస్తావుగాని టాపిక్ మార్చను అంటావ్?
కుమార్: మా మంచి అక్క! ఇట్టే కనిపెట్టేసింది.
రూప: కుర్రవెధవలు మారర్రా!!! ఇంతకీ నా నంబర్ ఎవడు ఇచ్చాడు? అడ్రస్ కుడా ఉందా నీ దగ్గర?
కుమార్: నువ్వు ఇచ్చినా రైల్వే వాడు అడ్రస్ ప్రింట్ చెయ్యలేదు రూపా చార్ట్ మీద.
రూప: ఓహో! పేరు కూడా తెలుసన్నమాట (అడ్రస్ లేనందుకు హమ్మయ్య అనుకుంటూ)
కుమార్: ఇంకా చాలా తెలుసు రూపా...చెప్పనా?
రూపా: ఏంటో?
కుమార్: వయసు 44, సొగసు 36...
రూపా: తుంటరి వెధవ. ఇలా ఐతే నేను మాట్లాడాను. తిరిగి తిరిగి అక్కడికే వస్తున్నావే!
కుమార్: ఐతే నా గెస్ కరెక్టేనా? భలే ఉన్నాయి తెలుసా!
రూపా: ఖర్మ రా నాయన! ఇలా తగులుకున్నావేంట్రా?
కుమార్: సరేగానీ అడ్రస్ చెప్పొచ్చుగా...
రూపా: దేనికో?
కుమార్: వచ్చి చెప్తా!
రూపా: చెప్పు తెగుద్ది. ఏదయినా ఉంటే ఇక్కడే చెప్పు.
కుమార్: సరే రూపా... ఊరు కొత్త. ఏమి తెలియదు. నువ్వు కూడా కాస్త వేడిమీద ఉన్నావ్. లేకపోతే ఇలా ఇంతసేపు మాట్లాడవు కదా. సరదాగా కలుద్దాం. ఎంజాయ్ చేద్దాం. ఏమంటావ్?
రూపా: నోరు ముయ్యమంటా!!
కుమార్: పోనిలే! కనీసం ఫోన్ లో అయినా మాట్లాడుకుందాం. ప్లీజ్...
రూపా: ఫోన్ మాత్రమేనా. తర్వాత ఇంకేమైనా అంటావా?
కుమార్: మాట్లాడటం మాత్రమే... ప్రామిస్.
రూపా: సరే చెప్పు.
కుమార్: కాల్ స్టార్ట్ చేసినప్పుడు మొడ్డ నలపడం మొదలెట్టా నీ సళ్ళని తలుచుకొని. ఇప్పుడే కారింది రూపా..
రూపా: నీ యబ్బ! మాట్లాడమంటే ఇవిరా నువ్వు మాట్లాడేది?
కుమార్: మరి రామాయణం భారతం చెప్పుకోవాలా ఏంటి? అన్నీ అర్ధం అయ్యి కుడా నటిస్తారు మీ ఆడాళ్ళు.
రూపా: చాలా ఎక్స్పీరియన్స్ ఉంది అనుకుంటా ఆడాళ్ళతో..
కుమార్: ఉందిలే రూపా.. చూడగానే సైజులు చెప్పేటంత. సరేగానీ నేను ఉంటా మరి. వెళ్లి కడుక్కోవాలి.
రూపా: వెళ్ళు నాయనా వెళ్ళు.
కుమార్ గడు కాల్ కట్ చేసి బాత్రూం లో దూరాడు. రూప మంచం మీద బోర్లా పడుకుని ఏమి జరిగిందో ఆలోచించుకుంటూ నవ్వుకుంటుంది. /05