Adultery కుమార్ గాడి కష్టాలు BY హైడ్ కాక్

[LUKYYRUS]

ప్రొద్దున్న మెలకువ వచ్చేసరికి 6 అయ్యింది. ఇంకా హైదరాబాదు రాలేదు. కిందకి దిగిచూస్తే ఆంటీ కూర్చుని ఉంది. పాప ఎదురుగా ఉన్న బెర్త్లో నిద్రపోతోంది. దుప్పటి కప్పుకుని ఉంది కనుక ఆ గుద్ద కనపడటంలేదు. అంకుల్ బాత్రూం కి వెళ్ళాడు అనుకుంటా, కనపడలేదు. కుమార్ ధైర్యంగా వెళ్లి ఆంటీ పక్కన కూర్చున్నాడు. అలవాటు పడిన ప్రాణం కదా.. ఆంటీని కెలుకుదామనే ఫిక్స్ అయ్యాడు. గొంతు సవరించుకుని మీది హైదరాబాదా ఆంటీ అన్నాడు. ఆవిడ ఒక్కసారి కోపంగా చూసింది.

ఆంటీ: ఎవరయ్యా నీకు అంటీ?
కుమార్: పోనిలే అక్కా, మీది హైదరాబాదేనా?
ఆంటీ కిసుక్కున నవ్వింది. గాలికి ఎగురుతున్న జుట్టుని, చెదిరిన పైటని సరి చేసుకుంటూ "అవునయ్యా" అంది. బాగా నిద్రపోయి లేచిందేమో ఒకలాంటి అందంతో అదరగొడుతోంది. కుమార్ చూపులు ఆ పైట దగ్గరే చిక్కుకుపోయాయి. కనీసం 36 సైజు ఉంటుంది.
ఆంటీ: నీది కూడా హైదరాబాదేనా బాబు? ఏ ఏరియాలో ఉంటావేంటి?
కుమార్: అమీర్పేట అక్కా.
ఆంటీ: ఇందాక ఆంటీ అన్నట్టున్నావ్.
కుమార్: ఎదో ఆలా జరిగిందిలే అక్కా. వదిలేయ్.
ఆంటీ: మరి అక్కని ఆలా చూస్తున్నావ్. ఇదీ వదిలేయాలా నాయన? మీ బావ నన్ను తిట్టాడు నీ చూపులకి.
కుమార్: అయ్యో! సారీ అక్కా. ఇంకోసారి ఆలా జరగదులే.
ఆంటీ: ఏది జరగదు? నువ్వు చూడటమా లేక మీ బావ తిట్టటమా?
ఆంటీ మంచి కసి ఉంది అని కుమార్ కి అర్ధం అయిపోయింది. ఆలస్యం కాకుండా నంబర్ తీసుకుంటే తర్వాత మెల్లగా లైన్లో పెట్టుకోవచ్చు.
కుమార్: నీకు ఏది కావాలో అది జరిపించొచ్చులే అక్కా. ఇంతకీ మీ పేరు ఏంటో?
ఆంటీ: అబ్బా మాటకారివే! అయినా నా పేరు దేనికి? దారిన పోయే అందరికి నా పేరు చెప్తూ కూర్చుంటే మీ బావ చంపేస్తాడు.
కుమార్: అబ్బో బావ అంట స్ట్రిక్ట్ అన్నమాట. ఉరికి కొత్త కదా, మంచి చెడూ మాట్లాడుకోవడానికి ఒకరుంటారు అని అడిగా. పోనిలే అక్కా.
ఆంటీ: అదేంటి ఊరికి కొత్త?
కుమార్: కాకినాడలో ఇంజనీరింగ్ అయ్యింది. ఉద్యోగం పురుషలక్షణం అన్నారు కదా. అందుకే హైదరాబాదు వస్తున్నా.
ఆంటీ ఒక చిన్న నవ్వు నవ్వింది. కుమార్ ఏంటి అన్నట్టు చేయి ఊపాడు.
ఆంటీ: ఏమి లేదు... నువ్వు పెద్ద మగాడు అనుకున్నానే.
కుమార్ కి ఎక్కడో కాలింది. దీనమ్మ చీర ఎత్తి పూకులో తోస్తే నోట్లోంచి అరుపు రావాలి. అప్పుడు తెలుస్తుంది మగతనం అంటే ఏంటో!
కుమార్: నా పురుషలక్షణాలు ఇంకా చాలా ఉన్నాయి.
ఆంటీ: అందుకేనా తినేసేలా చూసావ్ రాత్రి నన్ను.
కుమార్: ఎక్కడ చూసాను? మీ ఆయన పుణ్యమా అని బోర్లా పడుకున్నా.
ఆంటీ: లేకపోతే ఏమి చేసేవాడివో?
సిగ్గులేకుండా ఇలా మాట్లాడుతుంటే కుమార్ కి ధైర్యం పెరిగిపోయింది. ఆంటీ ఖచ్చితంగా లైన్లోకి వస్తుంది అని అర్ధం అయిపోయింది.
కుమార్: పేరు అడ్రస్ ఇచ్చి చూడు అక్కా, నీకే తెలుస్తుంది.
ఆంటీ: అడగగానే ఇస్తారు మరి. నువ్వే సాధించుకో. (జరగని పైటని జరిపి, కొంచెం చూపించి సరిచేసింది)
కుమార్ గాడికి నిక్కేసింది. మనోడేమీ తక్కువ కాదుగా.. ప్యాంటు మీదనుంచే ఒకసారి నిగిడిన మొడ్డని వత్తుకున్నాడు. ఏదైతే చుపించాలనుకున్నాడో అది ఖఛ్చితంగా చూపించాడు. అంటీ కూడా బాగుంది అన్నట్టు ఒక చిన్న నవ్వు నవ్వింది. ఇంతలో అంకుల్ రావటం అంటీ కిటికీలో తల దూర్చేయ్యటం జరిగిపోయాయి. అంకుల్ వచ్చి కుమార్ అంటీల మధ్యలో కూర్చున్నాడు మనవాడిని కోపంగా చూస్తూ.
అంకుల్(చిరాగ్గా): ఏంటో ఈ ట్రైన్. గంట లేటంట! మౌలాలి లో దిగిపోదామా ఆగితే?
అంటీ: మీ ఇష్టం అండి.
అంకుల్: సరే మరి జ్యోతిని లేపి సామాన్లు సర్దు. వెధవ గోల భరించలేకపోతున్నా!
కసి గుద్ద పాప పేరు జ్యోతి అన్నమాట. కుమార్ మెంటల్ గా నోట్ చేసుకున్నాడు. అంటీ కూడా జ్యోతిని లేపి సామాన్లు సర్దటంలో పడిపోయింది. అప్పుడప్పుడు కుమార్ వంక చూసేది. పైట సరిచేసేది. ఇంతలో మౌలాలి రావటం ట్రైన్ ఆగటం, ఈ ఫామిలీ దిగిపోవటం అన్నీ జరిగిపోయాయి.
నంబర్ ఇవ్వకుండా దెంగేసింది అంటీ అని తిట్టుకున్నాడు కుమార్. ఆ అంకుల్ గాడు ఒకే ఒక్క నిమిషం తర్వాత వచ్చిన బాగుండేది. నోటి దాకా వచ్చిన పూకు గుద్ద చూపెట్టి పోయింది. ట్రైన్ ఎంత స్పీడ్గా వెళ్తున్నా మనవాడి ఆలోచనలు మౌలాలిలో ఆగిపోయాయి.
సికింద్రాబాద్ స్టేషన్లో ట్రైన్ ఎప్పుడు ఆగిందో కూడా పట్టలేదు కుమార్ కి. రమేష్ సీట్ దగ్గరికి వచ్చి పలకరించాక మాములు మనిషి అయ్యాడు.
రమేష్: ఎరా బావ? ఎలా ఉన్నావ్?
కుమార్: బాగానే ఉన్నాను రా... నువ్వే చెప్పాలి. మీ కంపెనీ లో ఇంటర్వ్యూ సెట్ అయిందా నాకు?
రమేష్: మొదలెట్టావా? నేను చూసుకుంటా. నువ్వు కాస్త ఫ్రెష్ అవ్వరా బాబు. ఇంతకీ మీ శారద అక్క ఎలా ఉంది?
కుమార్: అక్కకేరా బాగుంది. ( కళ్ళముందు ఒకసారి శారద బలిసిన గుద్ద కనిపించింది)
రమేష్: నీ మొదటి జీతంతో అక్కకి ఒక చీర కొనాలి రా. ఎంత చేసింది నీకోసం. దేవత రా..
కుమార్: అవునవును. చీర తీసెయ్యాలి.... తీసుకోవాలి.
రమేష్: రేపు శనివారం నీకు ఇంటర్వ్యూ. వీకెండ్ కదా... టికెట్ బాగానే దొరికింది. కష్టం అనుకున్నా నువ్వు రావటం.
కుమార్: తత్కాల్ టికెట్ రా. బుక్ అయ్యేసరికి తాతలు కనపడ్డారు.
కుమార్ ఠక్కున ఆగిపోయాడు. వెనక్కి తిరిగి తన భోగీ దగ్గరికి పరుగు మొదలుపెట్టాడు. రమేష్ కి ఏమి అర్ధం కావటం లేదు. కుమార్.. కుమార్.. అని అరుస్తూ తాను పరిగెడుతున్నాడు. భోగీ దగ్గరికి వచ్చేసరికి కుమార్ రిజర్వేషన్ షీట్ చూస్తూ కనపడ్డాడు.
బెర్త్ నంబర్ 20 : రామనాథం M 55
బెర్త్ నంబర్ 21 : జ్యోతి F 18
బెర్త్ నంబర్ 22 : రూప F 44; Mob : 98483 *****
నంబర్ నోట్ చేసుకుంటున్న కుమార్ వంక రమేష్ వింతగా, కోపంగా చూస్తూ నుంచున్నాడు. /03