Misc. Erotica காமத்தின் விளைவுகள் (வித்யாவும் பாலனும்) [Completed]

[naughty2hotty]

“ட்ரிங் ட்ரிங்” செல்போன் மணி அடிக்க தூக்கம் கலைந்து எழுந்தேன்.

“ஏய் ராகுல், உன்னோட போன் தாண்டா” அவனை எழுப்பினேன்.

“ஹலோ”

“....”

“ஹ்ம்ம் வரேண்டா, இன்னும் அரை மணி நேரத்திலே”

“....”

“இங்கே ரிலேட்டிவ் வீட்டுக்கு”

போனை வைத்துவிட்டு “ஆண்ட்டி, பசங்க ராத்திரி குடிச்சிட்டு வம்பு இழுத்து ப்ரோப்லேம் ஆகி ஏதோ போலீஸ் கேஸ் ஆகிடிச்சாம். பொண்ணோட தம்பி என்னை போய் பார்க்க சொல்லுறான். நீங்க கல்யாணத்துக்கு வருவீங்க தானே”

“ஹ்ம்ம்” தலையசைத்தேன்,

“மண்டபத்திலே பார்க்கலாம்” அவன் கிளம்பி போனான்.

மணி 5.00 ஆகி இருந்தது. 7.30 - 9 முகுர்த்தம். 6.45 மணிக்கு டாக்சி முன்னமே புக் செய்து இருந்தேன்.

தூங்கலாமா இல்லை எழுந்து ரெடி ஆகவேண்டுமா என்று யோசித்துக்கொண்டே 10 நிமிடம் கழிய முதலில் எல்லாவற்றையும் எடுத்து வைக்கலாம் என்று எழுந்தேன். ராத்திரி முழுக்க போட்ட ஓலாட்டத்தின் களைப்பு புண்டை வலித்தது. முலையை கடித்து வைத்து இருந்ததில் லேசான பல் அச்சு என் உடம்பு முழுக்க விந்து பிசுபிசுக்க ஷவரை திறந்து அப்படியே நின்றேன்.

ச்சே எவளோ பெரிய தவறை பண்ணிவிட்டேன் என்ன இருந்தாலும் அவன் கூட செக்ஸ் வைத்து இருக்க கூடாது என்று மனசாட்சி சொல்லியது.

இந்த மாதிரி ஒரு செக்ஸ் சுகம் கல்யாணம் ஆன புதுசுல அனுபவிச்சது, எவளோ நாள் கழிச்சி அனுபவிச்சு இருக்கே. அவன் உங்கிட்ட அனுபவிச்ச சுகத்தை கண்டிப்பா வேற ஒரு சின்ன பொண்ணால கொடுக்க முடியாது கண்டிப்பா அவன் உன் கிட்ட மறுபடியும் வருவான். நீ பண்ண வேண்டியது எல்லாம் மண்டபத்திலே உன்னோட போன் நம்பர் அவன் கிட்ட கொடுக்க வேண்டியது மட்டும் தான் அதுக்கு அப்புறம் திருச்சி போறப்ப எல்லாம் அப்புறம் பாலன் பெங்களூர்ல இல்லாதப்போ எல்லாம் அவனை வச்சி இன்னும் புதுசு புதுசா அனுபவிக்கலாம் என்று சொன்னது இன்னொரு மனக்குரல்.

அடிப்பாவி ஒரு நாளைக்குன்னு பார்த்தா முழு நேர தேவடியா ஆக போறியா.

புண்டை சுகம் வேணும்னா தேவடியாவா இருக்க தப்பில்லை.

பாலனுக்கு தெரிஞ்சா என்ன ஆகும், அதை விடு அப்பா அம்மாவுக்கு தெரிஞ்சா.

நீ கொஞ்சம் பாதுகாப்பா இருந்தா மாட்ட வாய்ப்பே இல்லை. அது இல்லாம ராகுல் மூலமா வெளிய போகவும் வாய்ப்பே இல்லை. அவன் இப்போதான் பாஸ்ட் இயர் காலேஜ் படிக்கிறான் காலேஜ் முடிச்சு கல்யாணம் எல்லாம் பண்ணி வைக்க பல வருஷம் ஆகும் அது வரைக்கும் அவனுக்கு எல்லா சுகத்தையும் கொடுத்து கள்ளபுருஷனா வச்சுக்கணும்.

எனது போன் அடித்தது, பாலன் தான் போன் செய்து இருந்தார்.

“ஹலோ, என்னங்க”

“வித்யா என்ன மண்டபத்துக்கு கிளம்பியாச்சா”

“6.45 தான் டாக்ஸி வரும், ரெடி ஆகிட்டு இருக்கேன்”

“டாக்ஸி வந்தா கான்செல் பண்ணிடு. நான் ஏர்போர்ட்ல இருந்து வந்திட்டு இருக்கேன். ரெண்டு பேரும் ஒண்ணா போகலாம்”

ரூமை வேக வேகமாக கிளீன் செய்துவிட்டு அவர் வந்தவுடன் இருவரும் ஒன்றாக சென்று மண்டபம் சென்று கல்யாணம் சென்றோம். மண்டபம் முழுக்க பெண்ணின் தம்பியின் நண்பர்கள் குடித்திவிட்டு செய்த பிரச்னையை பற்றிதான் பேச்சாக இருந்தது. ராகுலை எங்கு தேடியும் கிடைக்கவில்லை, இவர் கூப்பிட வேறு வழியில்லாமல் கிளம்பினோம். நேரடியாக ரூமில் சென்று கொஞ்ச நேரம் ஓய்வெடுத்திவிட்டி சாயங்காலம் கிளம்பி பெங்களூரு அடைந்தோம்.

வீட்டிற்கு சென்றவுடன் “சாரி வித்யா, நான் உன் கூடவே வந்து இருக்கணும்”

“பரவாயில்லைங்க”

சாரி என்ற ஒரு வார்த்தையே என்னுடைய மனநிலையை மாற்றியது. ராகுலிடம் நம்பர் கொடுக்காமல் வந்துவிட்டோமே என்று அதுவரை வருந்தி கொண்டு இருந்த நான் திருட்டுத்தனமாக படுத்து விட்டோமே என்று வருந்தினேன். அவரின் முகத்தை பார்த்து பேசவே முடியவில்லை, குற்ற உணர்ச்சி பாடாய் படுத்தியது.

“என்ன வித்யா ஒரு மாதிரி டல்லா இருக்கே” எனது முகமே காட்டி கொடுத்து இருக்க வேண்டும்.

“அது ஒன்னும் இல்லைங்க, ட்ராவல் பண்ணிய டயர்ட்”

“சரி நானே சாப்பாடு எடுத்து வச்சிக்கிறேன், நீ போய் தூங்கு”

ரூம் சென்று ரொம்ப நேரம் உறங்க முயன்று ஒரு வழியாக கஷ்டப்பட்டு தூங்கினேன். விடியற்காலையிலே முழிப்பு வர போய் தலை குளித்து விட்டு நேராக பக்கத்தில் இருக்கும் கோயிலுக்கு சென்று சாமி கும்பிட்டு பாவத்திற்கு எல்லாம் மன்னிப்பு கேட்டு விட்டு வந்தேன். அந்த வாரம் முழுக்க அக்கம் பக்கத்தில் இருந்த கோயில் எல்லாம் சென்று கும்பிட்டு மன்றாடி மன்னிப்பு கேட்டேன். அவரே கூட ஒருமுறை ஆச்சர்யமாக பார்த்து விட்டு என்ன வித்யா இப்போ எல்லாம் ஒரே கோயில் கோயில்னு சுத்திட்டு இருக்கே கேட்டுவிட்டார். சும்மா தாங்க என்று சொல்லி சமாளித்து வைத்தேன்.

10 நாட்களுக்கு மேல் இப்படியாக செல்ல நான் படும் இந்த அவஸ்த்தையை எல்லாம் யாரிடமாவது கொட்டி தீர்த்தால் தேவலாம் என்று தோன்றியது, சரியாக அந்த நேரத்தில் தான் சுஜி ஸ்கைப்பில் வீடியோ கால் செய்தாள்.

“என்னடி வித்யா, ஆளே ரொம்ப டல்லா இருக்கே”

“மூஞ்ச பார்த்த உடனே தெரியுதா”

“என்னடி ஆச்சு” அவள் முகம் சீரியசானது.

“....”

“சொல்லு வித்யா, பாலன் கூட ஏதாச்சும் ப்ரோப்ளேமா”

“எப்படி சொல்லுறதுன்னு தெரியல சுஜி”

“என் கிட்ட என்ன தயக்கம் சும்மா சொல்லுடி”

கல்யாணம் சென்றது ராகுலிடம் ஹோட்டல் ரூம் சென்று ராத்திரி முழுக்க ஓலாட்டம் போட்டது, கல்யாணம் போகாமல் பெங்களூர் கிளம்பி வந்தது, வந்ததில் இருந்து குற்ற உணர்ச்சியில் கோயில் கோயிலாக சென்று மன்னிப்பு கேட்டது என்று எல்லாவற்றையும் சொல்லினேன்.

அதை எல்லாம் கேட்டுவிட்டு “இவளோ நல்லா ஒத்தான்னு சொல்லுற நீ அவனோட நம்பரை பொண்ணோட தம்பி கிட்டயாச்சும் வாங்கிட்டு வந்து இருக்கணும்டி”

“ஏண்டி நான் என்ன சொல்லுறேன், நீ என்ன பேசிட்டு இருக்கே”

“இல்லைடி ஊருக்கு வந்தா உனக்கு இல்லாட்டியும் எனக்கு ஏதாச்சும் ஹெல்ப் ஆகும்ல”

“ஏய்” நான் சீரியஸாக ஆனேன்

“எல்லாம் தன்னாலே சரியா போகும்டி, ரொம்ப போட்டு ஒர்ரி பண்ணிக்காதே. இதுல 100% உன்னோட தப்பு கிடையாது, உன்னை கண்டுக்காம விட்ட பாலனோட தப்பும் இதுல பாதி இருக்கு.”

“ஹ்ம்ம்”

“சீரியஸா தாண்டி வித்யா. உன்னை பத்தி நல்லா தெரிஞ்சதாலே சொல்லுறேன் என்னை கேட்டா இதுல உன்னோட தப்பு 10% தான், மீதி 90% பாலனோடது தான்” ரொம்பவே சீரியசாக சொன்னாள்.

“தேங்க்ஸ்டி, எனக்கு இப்போ கொஞ்சம் மனசு இலகுவா இருக்கு. இதுவே பார்ஸ்ட அண்ட் லாஸ்ட்”

“அது உன்னோட விஷ் வித்யா”

“ஹ்ம்ம்”

“அது சரி அந்த பய்யன் உன்னை முழுசா திருப்தி படுத்தினானா” சுஜி சீரியசான டோனில் இருந்து பேச்சை மாற்றினாள்.

“ஹ்ம்ம் ஒரே நாளில் 7 டைம்ஸ் ஆர்கஸம் வந்திச்சி”

“வாவ் பய்யன் கில்லாடி தான் போல, ச்சே நீ நம்பர் வாங்கி இருக்கணும்டி உனக்கு இல்லாட்டி கூட எனக்கு தேவைபடும்ல”

“ஏய் என்ன இந்தியா வர போறியா”

“வரணும்டி, ரொம்ப நாள் ஆச்சி. திடிர்னு ராம் இப்போ போக வேண்டாம் குழந்தை பெத்துட்டு போகலாம்னு சொன்னான். நீ குழந்தை கொடுக்குறதுகுள்ள நான் கிழவி ஆயிடுவேன்னு சொன்னேன், கோச்சிக்கிட்டான்” அபத்தமாக சிரித்தாள்.

“சரி நீ இங்கே வந்தாலும் பிசிக்ஸ் இருக்கானே, அப்புறம் ராகுல் வேற எதுக்கு”

“அடிப்பாவி அதை நீ இன்னும் மறக்கவே இல்லையா. பிஸிக்ஸ்க்கு எல்லாம் வயசாகி இருக்கும் இந்நேரம். நிக்கிறதே கஷ்டம் இப்போ” சொல்லிவிட்டு சிரித்தாள்.

“மறக்கவே இல்லையா, அவன் உன்னை கெட்ட கெட்ட வார்த்தையாலே திட்டியது எல்லாமே இன்னும் ஞாபகம் இருக்கு. உண்மையில சொல்லனும்னா என்னை பாக் பண்ணுறப்போ அப்படி கெட்ட கெட்ட வார்த்தையாலே திட்டனும் அப்படிங்கறது என்னோட ரொம்ப நாள் ஆசை”

“பாலன் கிட்ட இல்லேன்னா ராகுல் கிட்ட கேக்க வேண்டியது தானே”

“பாலன் கிட்ட முன்னாடி ஒரு தடவை சொல்லி ஏன்டா கேட்டோம் அப்படினு ஆயிடிச்சு. ராகுல் கிட்ட கேட்டா அவன் இங்கிலிஷ்ல திட்டுறான்.”

“ஹாஹாஹா, என் கூட வரியா நான் வேணும்னா உன்னை திட்டுறேன்”

“ச்சீய், உனக்கு எப்போ பார்த்தாலும் இதே கிண்டல் தான்”

“இல்லைடி சீரியஸா”

“என்னோட பெட்டிஸ் தெரிஞ்சிகிட்ட, உன்னோடது என்ன சுஜி”

“த்ரீசம் இல்லைன்னா போர்சம்”

“உன் புருஷன் சரியான ககோல்டு, அவனே ரெண்டு பேர கூட்டி வந்தான்னு சொன்ன. அப்புறம் என்னடி த்ரீசம் பெட்டிஸ்”

“அந்த மாதிரி இல்லடி, உன் கூட பண்ணணும்டி”

“வாட்”

“ஆமா வித்யா, உன் கூட சேர்ந்து ஒரு நல்ல பிபிசி ஷேர் பண்ணனும் இல்லைனா ஆளுக்கு ஒரு பிபிசி வச்சி போர்சம்”

“அது என்னடி பிபிசி”

“பிபிஸினா பிக் பிளாக் காக்டி. ஒருத்தன் ஒருத்தனும் அடிக்கணக்குல வச்சி இருப்பானுங்க. அரை மணி நேரம் கூட நிக்காம அடிப்பானுங்க. ஒரு தடவைக்கே 2,3 ஆர்கஸம் வரும்”

“ரொம்ப தாண்டி ஆசை உனக்கு”

டிங் டோங் டிங் டோங், வீட்டின் காலிங் பெல் அப்போது அடித்தது.

“சரிடி சுஜி, யாரோ பெல் அடிக்கிறாங்க அப்புறமா பார்க்கலாம் பை”

வீட்டின் கதவை திறக்க ஸ்டைலாக கூலிங் கிளாஸை கழட்டி விட்டு “ஹாய் வித்யா அக்கா, எப்படி இருக்கீங்க”

நான் ஒன்றும் தெரியாமல் விழிக்க “நான் உங்களோட தூரத்து சொந்தம் தான். உங்களோட பெரிமாவோட கொழுந்தியாவோட அக்கா பையன். ரெண்டு மாசம் முன்னாடி கூட திருச்சில கல்யாணத்துல பார்த்தப்போ கூட அம்மா உங்க கிட்ட கூட என்னை பத்தி சொன்னாங்களாமே”

கொஞ்சம் நாட்களுக்கு முன்னாடி திருச்சியில் நடந்த கல்யாணத்தின் போது பெரியம்மாவின் கொழுந்தியாவின் அக்கா தனது பய்யன் பாசன் டெக்னாலஜி படித்து விட்டு தண்டசோறாக சுற்றி திரிவதாகவும் கார்மெண்ட் பேக்டரி என்பதால் ஏதாச்சும் வேலை இருந்தால் சொல்லுமாறும் சொல்லியது ஞாபகம் வந்தது.

“எஸ் அம்மா எப்படி இருக்காங்க, உன்னோட பேரு கூட..”

“சங்கர்”

“எனக்கு வேலை பத்தி எல்லாம் ஒன்னும் தெரியாது. அவர் இப்போ ஆபீஸ் போய்ட்டாரு, ஆபீஸ்ல போய் பாரு” என்று ஆபீஸ் அட்ரெஸை நீட்டினேன்.

“தேங்க்ஸ்”

நான் பாலனுக்கு போன் செய்து சங்கரை பற்றி சொன்னேன். அவரோ கம்பெனி இருக்க நிலைமையிலே இது எல்லாம் தேவையா என்று என்னை திட்டி போனை வைத்தார்.

அன்று இரவு 8 மணிக்கெல்லாம் வீட்டிற்கு வந்தார்.

“வித்யா, வித்யா எங்கேடி புடிச்ச அந்த சங்கரை”

“எங்க, அவங்க அம்மா கல்யாணத்துல பார்த்து சொன்னாங்க. சொந்தகாரங்க அப்டிங்கறதாலே ஒன்னும் சொல்ல முடியல.”

“பய்யன் பயங்கர இன்டெலிஜெண்ட். எல்லா விதமான கார்மெண்ட் பத்தி எல்லாம் ரொம்ப நல்லா தெரிஞ்சி வச்சி இருக்கான். நம்ம துணியை எல்லாம் பார்த்துட்டு செம குவாலிட்டியா இருக்கு, நம்பர் 1 பிராண்ட் கூட இந்த அளவுக்கு இல்லை அப்படின்னு சொன்னான். அவன் நம்ப கம்பெனியை எப்படி லாபம் கொண்டு வரலாம்னு ஒரு செம ஐடியா கொடுத்தான். எனக்கு நம்பிக்கை வந்துடிச்சி வித்யா.” அவர் கல்யாணத்து அன்று கூட இவ்வளவு சந்தோசமாக இருந்தது இல்லை.

அடுத்த ஆறு மாதங்களில் இருவரும் பகலிரவு, கிழமை கூட பார்க்காமல் வெறும் வெள்ளை பனியன், சாதாரண ஜட்டி. முழு கப் ப்ரா, பெரிய ஜட்டி என்று இல்லாமல் புதிது புதிதாக டிசைன், கலரில் ஆண், பெண்களுக்கான உள்ளாடைகளை வடிவமைத்து வெளிய விட வெளிநாட்டு கம்பனி போல டிசைன் மற்றும் அவற்றின் விலையில் பாதி இருந்ததால் வியாபாரம் சூடு பிடித்தது. சங்கர் சேர்ந்த எட்டு மாதம் களித்து கம்பெனி முதல் முறையாக நஷ்டம் இல்லாமல் இயங்க தொடங்கியது. இவரும் இப்போது இருக்கும் வீட்டை அடமானம் வைத்து பங்கில் லோன் போட்டு புதிய மெஷின்களை எல்லாம் வாங்கி போட்டு இன்னும் பல டிசைன்கள், பல விதமான துணிகள் என்று டிசைன் செய்ய அனைத்தும் ஹிட்டாகி லோன், வேலையாட்களுக்கு சம்பளம் மற்றும் இதர செலவுகள் எல்லாம் போக கம்பெனி அந்த வருடத்தில் 10 லட்சம் மேல லாபம் சம்பாரிக்க என்னை உடனே நகை கடைக்கு கூட்டி கொண்டு போய் 10 சவரன் நெக்லஸ் ஒன்றை வாங்கி கொடுத்து விட்டு சங்கருக்கு ஒரு டிவிஎஸ் அப்பாச்சி பைக் வாங்கி கொடுத்தார்.

அடுத்ததாக உள்ளாடைகளை ஆன்லைனில் வாங்க வெப்சைட் ஒன்று ஆரம்பிக்கலாம் என்று சங்கர் ஐடியா கொடுக்க கூச்ச படாமல் ஆன்லைனிலே வாங்கலாம் என்பதால் பல்வேறு செக்கசியான ட்ரெஸ் எல்லாம் சக்கை போடு போட்டு நன்றாக ஓடியதே தவிர மாதாந்திர லாபம் மட்டும் சில லட்சங்களை தாண்டவில்லை. இவர் விட்டு போன பாரின் கிளையண்ட் எல்லாம் மீண்டும் பிடித்தால் இரண்டு மூன்று வருடத்தில் கோடிக்கணக்கில் இருக்கும் மொத்த கடனையம் அடைத்து விடலாம என்று அவர் கேட்க அவன் பழைய காலம் போல இல்லாமல் மாடெர்னாக ஒரு ஆபீஸ் இருந்தால் நன்றாக இருக்கும் என்று சொல்ல கோரமங்களவில் ஒரு இடத்தில் லீஸ் பிடித்து அங்கே கார்பொரேட் ஆபீஸ் மற்றும் பாஷன் ஸ்டுடியோ போன்று அமைத்து அதை சங்கர் நிர்வகிக்க பாலன் கார்மெண்ட்டை நிர்வகித்தார்.

எங்கள் இருவரிடமும் அக்கா மாமா என்று ரொம்ப சகஜமாக குடும்பத்தில் ஒருவனை போல ஆனான் சங்கர். அவன் எப்போது வேண்டுமானாலும் என் வீட்டிற்கு வந்து போவது என்பது சர்வ சாதாரணம் ஆகி இருந்தது. அன்று அவர் திடிரென்று வெளிய கிளம்பி போய்விட அப்போது தான் கவனித்தேன் எனது புடவை சற்று விலக எனது இடுப்பையே பார்த்து கொண்டு இருந்தான். அதன் பிறகு நான் அவனை கவனிக்க தொடங்கினேன் அவன் எனது கிளீவேஜ், முலைகளை குண்டிகளை இடுப்பை எல்லாம் திருட்டு தனமாக சைட் அடித்து கொண்டு இருப்பது தெரிய நான் அவன் வரும் போது எல்லாம் நன்றாக இழுத்து போர்த்தி கொண்டேன். அவனும் பார்த்ததை தவிர வேறு ஒன்றும் பெரிதாக செய்யவில்லை.

ஒரு நாள் இருவருக்கும் சாப்பாடு பரிமாறி கொண்டு இருக்கும் போது “அக்கா, நீங்க சும்மாதானே வீட்டிலே இருக்கீங்க. நீங்க ஏன் ஆபீஸ் வரக்கூடாது” என்றான்.

“ஆமா வித்யா, நீயும் போய் பார்த்துக்கோ” பாலனும் ஷங்கருடன் சேர்ந்து கொண்டார்.

வேறுவழியில்லாமல் தினமும் ஆபீஸ் சென்று வர தொடங்கினேன். சங்கர் என்னுடைய உடலை ரசிப்பது எனக்கு முன்கூட்டியே தெரியும் என்பதால் அதிகம் எக்ஸ்போஸ் ஆகும் படியான புடவையை என்றுமே ஆபீஸ் உடுத்தி போனது இல்லை அது மட்டும் இல்லாமல் அவனுடன் தேவையை மீறி அதிகம் வைத்து கொள்ளவும் இல்லை. இப்படியாக சில நாட்கள் செல்ல திடிரென்று ஒரு நாள் சங்கர் வந்து “அக்கா நாளைக்கு நீங்க வரலைனா கூட பரவாயில்லை என்றான்”

“ஏன்”

“இல்லை, புது டிசைன்ஸ் எல்லாம் விளம்பரத்துக்கு அப்புறம் வெப்சைட்ல போட போட்டோ புடிக்கணும்”

“அதனாலே என்ன, வீட்டுல சும்மா தானே இருக்க போறேன். இங்கே வந்தா என்னால முடிஞ்ச ஹெல்ப் பண்ணுறேன்”

“இல்லக்கா, மாடல் பொண்ணுங்க ரெண்டு பேரு வருவாங்க”

“அதனாலே என்ன, ஒரு பையன் உன் முன்னாடியே lingerie எல்லாம் போட்டுட்டு போட்டோல போஸ் கொடுக்க போறாங்க. நான் இருந்தா என்ன”

அப்படி சொல்லவிட்டு போன எனக்கு அன்று தெரியாது அடுத்த நாள் எல்லாவற்றையும் அவுத்து போட்டு சங்கரிடம் போஸ் கொடுப்பேன் என்று.