Adultery ગુજરાતી ભાભીના જલવા

[Gujjubhai111]

કવિતા તું ???? માય ગોડ........પીન્ટુ પણ આશ્ચર્ય થી દિગ્મૂઢ થઇ ને બોલી ઉઠ્યો...

મારા પતિ અહી નોકરી એ લાગ્યા છે જો સામે ઉભા એ પિયુષ નામ છે એમનું...
હા.. હા.. હવે નામ તો ખબર છે પણ જોયા પહેલી વાર..તારો ગોરધન પણ મસ્ત હેન્ડસમ લાગે છે યાર... કવિતા કેટલી મસ્ત લાગે છે યાર તું ?? આઈ લવ યુ જાન !!!!!
કવિતા ની આંખો ઢળી ગઈ... સંધ્યા ની જેમ... શરમાઈ ને નીચું જોઈ ગયેલી કવિતા ના રૂપ અને સૌન્દર્ય આગળ આખા હોલ ની સ્ત્રી ઓ ફિક્કી પડતી હતી..અલબત બધા જ પોતપોતાના ગ્રુપ મા મશગુલ હતા અને કોઈ ને કોણ શું વાત કરે છે એની પરવાહ નહોતી... કોલાહલ માં પીન્ટુ નું વાક્ય કોઈ ના કાને ના પડ્યું એ સારું થયું નહિ તર ચોક્કસ મુસીબત થાત...
તું પણ કેટલો હેન્ડસમ લાગે છે પીન્ટુ એમ થાય છે કે હાલ ને હાલ તને ચૂમી લઉં... કેટલા દિવસ થઇ ગયા સાલા કદી ફોન કે મેસેજ પણ નથી કરતો.
કવિતા મા રહેલી પ્રેમિકા એ ખોટ્ટી ફરિયાદ કરી...
બકા આ તારું ઘર નથી.. અહી આ બધી વાતો ના કરાય ..હું રાજેશ સર નો પર્સનલ સેક્રેટરી છું .. એમની ઓફીસ ની મિટિંગ ની તમામ બાબતો હું સાંભળું છું .. જો અહી આપણે અજાણ્યા થઇ ને જ વર્તાવ કરવાનો રહેશે..ક્યાંક કોઈ ને શંકા જશે ને તો બધું અહી જ પતિ જશે..સમજી ? તારે મને તું કારે નહિ બોલાવવાનો .. તમે જ કહેવાનું.. સમજી...અને મારે પણ તને તું નહિ તમે કહેવું પડશે .. ચલ ત્યારે હું જાઉં ..સર મને શોધતા હશે ..હું જાઉં..?
તું..સોરી તમે એન્જોય કરો..
હું કોની સાથે એન્જોય કરું ? હું અહી કોઈ કહેતા કોઈ ને ઓળખતી સુદ્ધાં નથી... કવિતા એ કહ્યું...
ધીમે ધીમે ઓળખાણ થઇ જશે ટેક કેર ..બાય બાય...કહી ને પીન્ટુ જતો રહ્યો..કવિતા પીન્ટુ ની પીઠ જોઈ રહી.. પિયુષ ફરતો ફરતો એના સર ને લઇ ને કવિતા પાસે આવ્યો
સર આ મારી પત્ની કવિતા ..કવિતા આ મારા સર રાજેશ...
નમસ્તે ..સર.. કવિતા એ બે હાથ જોડી ને નમસ્તે કર્યું...
નમસ્તે મેડમ આખા હોલ મા સૌથી સુંદર તમે લાગો છો.. જુઓ બધા ભપકાદાર ડ્રેસ વચ્ચે તમારી ગુજરાતી સાડી કેટલી સરસ શોભી રહી છે ?
આપણી પરંપરા એ જ આપણો વૈભવ છે.. બ્યુટીફુલ !!!
કવિતા પર પુરુષ દ્વારા પોતાના વખાણ સાંભળી ને શરમાઈ ગઈ... એણે માટે આ બધું એકદમ નવું હતું...
ડીનર ટેબલ પર ગોઠવાયા પછી સ્ટેજ પર થી પીન્ટુ એ જાહેરાત કરી
આજે અહી ઉપસ્થિત તમામ સ્ટાફ નું હું હાર્દિક સ્વાગત કરતા અત્યત આનંદ અનુભવું છું મિત્રો આપણા પરિવાર માં એક ઓર કપલ ને શામેલ કરતા કંપની ગર્વ ની લાગણી અનુભવે છે મિસ્ટર પિયુષ અને મીસીસ કવિતા...
પોતાના ટેબલ પર ઉભા થઇ ને પિયુષ અને કવિતા એ બધા ને નમસ્તે કર્યું.. અને પાછા પોતાની ખુરશી પર ગોઠવાઈ ગયા....
કવિતા ના રૂપ નો ઠસ્સો જોઈ ને લોકો રીતસર ના અંજાઈ ગયા....
કવિતા અને પિયુષ બધા ના આકર્ષણ નું કેન્દ્ર બની ગયા કવિતા ના આકર્ષક પરત દેહે લોકો ની નજરો ને જાણે નજરકેદ કરી લીધી હતી... કવિતા હવે વિચિત્ર ફીલ કરી રહી હતી.. સ્ટેજ ઉપર થી કંપની ની અવનવી જાહેરાતો ..નવા નવા કોન્સેપ્ટ ડીકલેર થઇ રહ્યા હતા અને તમામ સ્ટાફ ભોજન નો આનદ ઉઠાવતા તાળી ઓ થી વધાવી રહ્યો હતો...કવિતા ને જમવા કરતા પોતાના પ્રેમી પીન્ટુ ના અવાજ સાંભળવા મા વધારે આનદ આવી રહ્યો હતો... પીન્ટુ અહી કેમ કરી કેવી રીતે નોકરી લાગ્યો હશે..? પીન્ટુ પણ ત્રાંસી નજરે કવિતા ને જોઈ લેતો હતો... રાજેશ સર સ્ટેજ પર બેઠા બેઠા પીન્ટુ ની જાહેરાતો ને રસપૂર્વક સાંભળી રહ્યા હતા...
લગભગ એક કલ્લાક ના ગ્રાન્ડ ડીનર પછી બધા છુટા પડ્યા ..કવિતા હજી એક વખત પીન્ટુ સાથે વાત થઇ જાય એનો મોકો શોધી રહી હતી..પણ પિયુષ એને છૂટી મુકે તો ને..?પોતાની પત્ની ના આમ ખુલ્લે આમ વખાણ સાંભળી ને એને અંદરખાને થોડી ઈર્ષા અને અસુરક્ષિતતા ની ભાવના જાગવા માંડી હતી...
રસ્તા મા બંને જણા એ સારી એવી વાતો કરી પણ પિયુષ એ પીન્ટુ નો ના તો ઉલ્લેખ કર્યો કે ના કવિતા એ એને એના વિષે કઈ પૂછ્યું .
બીજા દિવસ થી પિયુષ નોકરી પર લાગી ગયો... કવિતા કંપની મા શું શું બન્યું એની વાતો રોજ રાત્રે જમતા જમતા પિયુષ ને પૂછતી એ આશા એ કે પીન્ટુ નો ક્યાય ઉલ્લેખ થાય છે..પણ રોજ એનીએ આશા ઠગારી નીવડતી..
એક દિવસ સવારે ૫ વાગ્યે દૂધ લેવા બહાર આવી ત્યારે એણે જોયું તો એક ટેક્ષી શીલા ભાભી ના ઘર આગળ આવી ને ઉભી રહી અંદર થી.. ૨૭ વરસ ની એક સ્ત્રી ઉતરી સુટકેશ લઇ ને અને એની પાછળ પાછળ જ રસિક દૂધ વાળો પણ આવ્યો...
શીલા એ બારણું ખોલતાં જ પેલી સ્ત્રી ઘર મા ઘુસી ગઈ અને રસીક પણ દૂધ આપી ને જતો રહ્યો ...
રસિક કવિતા ને દૂધ આપતા વાતો કરી રહ્યો હતો..શીલા બેન ના દીકરી આવ્યા છે કલકત્તા થી... સારું બિચારા શીલા બેન ને એકલું નહિ લાગે !
કવિતા અંધારા મા રસિક નો જાડો લંડ ગોતી રહી હતી...
હા એતો છે જ ને ? રસીક ભાઈ એકલું જીવવાનું સાલું બહુ આકરું છે ! કદી નહિ ને કવિતા આજે રસી ક્સાથે વાતે ચડી એ વાત ની સખ્ખત નવી લાગી રસિક ને બાકી કવિતા કોઈ દિવસ એની જોડે વાત કરતી નહિ ..અરે એ જય શ્રી કૃષ્ણ કહેતો એનો ય જવાબ ધીમે થી નાછૂટકે આપતી...
શીલા ભાભી એ કરેલા વર્ણન મુજબ કવિતા રસિક ને જોઈ ને ભીની ભીની થઇ ગઈ હતી પણ કહેવું શી રીતે ? એ વિમાસણ માં હતી... રસિક ને આજે શીલા ને અડપલું કરવા નહોતું મળ્યું...બાકી દરરોજ એ શીલા ભાભી ના સ્તનો દબાવી લેતો ..અને શીલા ભાભી એના લંડ ને પકડી ને હલાવી આપતા..રસિક નો દિવસ આખો સુધારી જતો ..પણ આજે એમની દીકરી નું અને પોતાનું એક સાથે જ આવવું... થયું એટલે ઓલિમ્પિક મા એક સેકેન્ડ મોડા પાડવા માટે ગોલ્ડ મેડલ ચુકી ગયેલા દોડવીર ને જેટલો પસ્તાવો રસિક ને એક સેકંડ મોડા ના આવવા બદલ થયો... જો પોતે એક સેકંડ મોડો આવ્યો હોત તો એમની દીકરી ઘર મા જતી રહી હોત અને પોતાને શીલા ભાભીના પર્વતો ને દબાવવા નો લાભ મળી શક્યો હોત..
કવિતા ની કમ્મર જોઈ ને રસિક ને થયું...આ તો મારા કામ ની જ નથી.. એક જોરદાર ધક્કો મારતા જ આના તો રામ રમી જાય એમ છે.. કેટલી... સાંકડી હશે આની ચૂત? આહ મારો લોડો લે તો લોહી લુહાણ થઇ જાય બાકી.... એક અઠવાડિયા સુધી સરખી રીતે ચાલી પણ ના શકે.. અરે પેશાબ ની પણ ચાર ધાર થાય...
દૂધ આલો ને રસિક ભાઈ શું જોઈ રહ્યા છો..? રસિક ની કામુક નજર, વહેલી પરોઢ નું એકાંત, અંધારું અને શીલા ભાભી ના મુખે સાંભળેલું રસિક ના લંડ નું વર્ણન આ બધુ કવિતા ને પાગલ કરી દેનારું હતું...
રસિક ની પહોળી છાતી અને મલ્લ જેવું શરીર , કદાવર કાયા જોઈ ને આજે પહેલી વાર કવિતા ને ગામડા ના માણસો માટે અહોભાવ જાગ્યો..
આવડો મોટો પહાડ ઉપર પડે તો મારું શું થાય..?બાપ રે..૧૦૦ કિલો વજન હશે... ઓહ..માં....મારી જાઉં હું તો... પિયુષ ઉપર ચડી ને ચોદતો હોય છે ત્યારે ય કેવી ગૂંગળામણ થાય છે ? અને એનું તો વજનેય માપ નુ છે જ્યારે આતો હાથી જેવો છે ના બાપા ના કવિતા ધ્રુજી ગઈ...
બંને જણા સમય વેડફી રહ્યા હતા ચાર પાંચ મીનીટ વીતી ગઈ છતાં રસિકે હજી તપેલી મા દૂધ રેડ્યું નહોતું.. કવિતા ની છાતી , હંસલી જી ગરદન જેવી ડોક , કાન મા લટકી રહેલી ગોળ રીંગો.. રસિક મુગ્ધ થઇ ને ભગવાન ના સર્જેલા આ માસ્ટર પીસ ને જોઈ રહ્યો .. યાર આ છોકરી અહી ને અહી જ મારું પાણી છોડાવશે કે શું..? રસિક વિચાર મા પડ્યો... મારે આ સવારે વહેલા દૂધ આપવા આવવાનો ધંધો જ છોડી દેવો છે ભેણચોદ બધીય રાંડો..સવાર ના પહોર માં બોબલા બતાડી બતાડી ને હાલત ખરાબ કરી મુકે છે !
આલું ભાભી આલું જરા શાંતિ તો રાખો..?દૂધ કાઢવા તો દયો..? રસિકે થેલી માં થી એક મેક મા ફસાયેલ બધા માપિયા બહાર કાઢી ને કહ્યું..
ભાભી આ માપિયું ખેંચજો..જરા સાલું ફસાઈ ગયું છે મને એમ કે શીલા ભાભી પાસે ખેંચાવી ને કાઢી દઈશ પણ એમને તો વખત જ ના મળ્યો .. ફસાઈ જાય છે સાલું...
રસિક ના મુખે થી ફસાઈ જવાની વાત કવિતા એ પોતાની સાંકડી ચૂત મા એનો જાડો લંડ ફસાઈ જવાના સંદર્ભ મા લીધી... કવિતા ને પોતાની જાત પર હસવું આવ્યું..ક્યા થી ક્યા વાત ને સાંધી રહી છું હું..?
કેમ હસ્યા ભાભી? રસિકે વાત લંબાવાની તક ઝડપી લેતા પૂછ્યું..
આટલું ફીટ કેમ નું ઘાલી દયો છો..રસિક ભાઈ...? ફસ્સ્સી જાય એના કરતાં બધા માપિયા જુદા રાખતા હોવ તો..?વહેવારું ઉકેલ સૂચવ્યો.. કવિતા એ.
અરે ભાભી બધા માપિયા જુદા જુદા રાખું તો થેલો મોટો થાય.. એક બાજુ દૂધ નું કેન અને બીજી બાજુ આ થેલો કેમ નું ફાવે... ? એટલે આ માપિયા એક મેક મા ઘાલવા પડે છે જગ્યા ઓછી રોકે ને..?
હા એ વાત પણ ખરી છે.. પણ અ ફીટ થઇ જાય છે એનું શું..?
અરે એ તો આજે શીલા બેન નથી એટલે તમને તકલીફ આપી બાકી રોજ તો એ જ ખેંચી આલે છે.. આમે ય શીલા બેન ને આટલી તાકાત નથી પડતી ..એ તો ફટ કરી ને એક જ ઝાટકે જુદા કરી દ્યે છે .. પણ આ તમે હજી ..અનુભવી નૈ ને એટલે તમારે વાર લાગે.. ભાભી ... નવું નવું હોય ને એટલે તકલીફ આપે પછી ફાવટ આવી જાય એટલે ફટાફટ થઇ જાય..કેમ..સાચું ને?
કવિતા રસિક ની તમામ વાતો ને ભળતા જ અર્થ મા લઇ ને પોતે પણ દ્વિઅર્થી ભાષા મા જ વાતો કરવા લાગી...
શીલાબેન પણ કોક ડી તો નવા હશે જ ને ..?કઈ ભગવાનના ઘેર થી બધા બધું શીખી ને જ થોડા આવે..છે? પ્રેમ થી શીખવીએ તો બધું ય આવડે..
શું સવાર ના પહોર મા રસિક સાથે માથા કૂટ કરે છે બેટા ..કામે લાગ ને..? અનુંમાંસી એ કવિતા ને ટોકી... કવિતા સાસુ માં નો અવાજ સાંભળતા જ રસિક ના હાથ મા થી દૂધ ની તપેલી લેવા ગઈ એ વખતે રસિક ના હાથ નો અછડતો સ્પર્શ થઇ ગયો... હું તો ક્યાર ની લેવા ઉભી છું બા પણ આ રસિક ભાઈ જુઓ ને આલતા જ નથી... કવિતા એ રસિક ને પોતાની દ્વિઅર્થી વાતો થી.. જીતી લીધો .. રસિક ને થયું શું આખી સોસાયટી મા બધા જ બૈરા આવા હશે..?ના ના ક્યાંક એવું હોતું હશે..? શીલા ભાભી સાથે તો ઠીક એ તો ઉંમરલાયક છે અને એમના ધણી ય પરદેશ છે એટલે ચાલી ગયું બાકી ..જો કોક માથાની મળશે ને તો..આબરુ ના ધજાગરા થઇ જશે અને દૂધ નો ધંધોય પડી ભાંગશે... કવિતા દૂધ ની તપેલી લઇ ને જતી રહી અને રસિક બાજુ ના ઘેર જતા જતા ગંભીર વિચારો મા ગરકાવ થઇ ગયો....
************************************
વૈશાલી ને જોઈ ને શીલા ખુશ ખુશાલ થઇ ગઈ હતી આખું ઘર જાણે ભર્યું ભર્યું અને જીવંત લાગવા લાગ્યું હતું.. ૨૭ વર્ષ ની સુંદર ફેશનેબલ થોડી જાડી, ગોરી બોબ્ડ કટ વાળ લંબગોળ મોઢું અને ચશ્માં વાળી બોલકી , વાચાળ છોકરી .. મમ્મી સાથે વાતે વળગી. વૈશાલી એ પપ્પા ના સમાચાર પૂછ્યા અને શીલા એ સંજય કુમાર એમના પરીવાર વૈશાલી ની સાસુ સસરા તેમજ અન્ય સામાજિક બાબતો ની જાણકારી મેળવી...
વૈશાલી એ વાત વાત માં મમ્મી ને જણાવી દીધું કે સાસરે એ બહુ સુખી નથી એના પતિ સંજય નોકરી માં પૂરતું ધ્યાન આપતા નથી એટલે વારંવાર નોકરી માં થી એમને છુટા કરી દેવામાં આવે છે અને આખો દિવસ સિગારેટો ફૂંક્યા કરે છે .. એમના મિત્રો પાસે થી વ્યાજે અમુક રકમ લીધી છે એ પણ હવે કડક ઉઘરાણી કરી રહ્યા છે ..મમ્મી મારી હાલત કફોડી થઇ ગઈ છે સંજય ને કઈ કહેવા જાઉં તો એ મને જેમ તેમ બોલે છે અને નથી કહેતી તો મારા સસરા સાસુ મને વઢે છે કે હું જ સંજય ને બગાડું છું.. એના સસરા ના પેન્શન માં થી ઘર તો આરામ થી નભી જાય છે પણ મારી સાસુ મને વાત વાત માં મેણા મારે છે ..
વૈશાલી આપવીતી કહેતા રડી પડી ..મમ્મી આગળ ઉભરો ઠાલવી ને વૈશાલી હળવી થઇ...શીલા એ રસોડા મા જઈ ને પાણી નો ગ્લાસ લઇ આવી એને પીવા આપતા કહ્યું કઈ વાંધો નહિ બેટા જો રડવા થીં કઈ વળશે નહિ ...હું બેઠી છું ને તારે ચિંતા કરવાની ક્યાં જરૂર છે?