09-01-2019, 08:06 AM
அக்கா வீட்ட விட்டு ஓடி போய் 10 வருஷம் ஆகிருச்சு...அப்போ எனக்கு வயசு 11...எல்லாரும் அக்காவ திட்டிட்டு இருந்தாங்க...எனக்கு அக்கா விட்டு போனது ரொம்ப வருத்தமா இருந்துச்சு...எனக்கு அப்போ எல்லாமே அக்காதானு இருந்தப்போ விட்டுட்டு போனதுல ரொம்ப வருத்தம்...
இப்போ என் வயசு 21....10 வருஷம் ஆகிருச்சு....அக்கா வெளிநாட்டுல இருக்கானு அரசல்புரசலா கேள்விப்பட்டு..நெறய முயற்சி பண்ணி அவ இருக்க இடம்லா கண்டுபிடிச்சுட்டேன்...
வெளிநாட்டுல மேற்படிப்பு படிக்க போறேன்னு வீட்டுல சொல்லி அனுமதி வாங்கியாச்சு...இனிமே அங்க போயிட்டு அக்காவ தேடி பழைய உறவ புதுப்பிக்க போறேன்...
இப்போ நான் Aeroplaneல இருக்கேன்...முதல் முறையா வீட்டுல பொய் சொல்லிட்டு கெளம்புறேன்...அக்காவ பாக்க போறேன்னு ஒருபக்கம் excitement....இன்னோரு பக்கம் இவளோ வருஷமா ஒரு போன் பண்ணல...லெட்டர் போடல...அக்காவ பாத்து பேசுனா அவ பேசுவாள...என்ன மறுபடியும் தம்பியா ஏத்துப்பால்லா....அப்படினு ஒரு சின்ன பயம்...நா ஒரு நம்பிக்கைல கெளம்பிட்டேன்....ரொம்ப பயமா இருக்கு...
அக்காவ பத்தி முழுசா விசாரிச்சுட்டேன்...அவ ஓடிப்போய் கல்யாணம் பண்ணது ஒரு சாதாரண Computer Engineer...ஆனா அவங்க வெளிநாடு போய் அவரு இப்ப ஒரு பெரிய கம்பெனிக்கே MD....அக்கா இப்போ ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கா....ஆனா இன்னும் கொழந்த இல்ல...10 வருஷமா பாக்காத ஹாஸ்பிடல் இல்ல...போகாத கோவில் இல்ல...இருந்தாலும் அவங்க சந்தோஷமா ரெண்டு பேரும் அவ்ளோ அன்யோயமா இருக்கங்கன்னு கேள்வி பட்டேன்...ரொம்ப சந்தோஷமா இருந்துச்சு....போன் எடுத்து பாத்தேன்...அக்கா ஓட நம்பர்..அங்க போன ஒடனே அக்காவும் மாமாவும் என்ன பாத்தோன என்ன பண்ணுவாங்கன்னு மனசு அலபாயிது...flight கெளம்பிருச்சு...ஏர்ஹோஸ்டஸ் வந்து அவ அழகான வளைவு நெளிவுலாம் காட்டி என்னமோ சொல்லிட்டு இருக்கா...ஆனா என் கண்ணுக்குள அவளோட பெரிய மாம்பழம் மட்டும்தான் தெரியுது...
என் தம்பி எந்திரச்சுடான் மெதுவா....கண்ண மூடி படுத்தேன்...அந்த ஏர்ஹோஸ்டஸ் வந்து என் மடில ஒக்காந்து அவ பெரிய மாம்பழத்தை வாயில தேச்சு விடுறமாறி கனவு....டக்குனு முழுச்சுட்டேன்....
ச்சே...ரொம்ப வருஷம் கழிச்சு அக்காவ பாக்க போறோம்...இதலாம் இப்ப நினைக்க கூடாதுனு சொல்லிட்டே அக்காவ நெனச்சு கண்ண மூடுனேன்....என் அக்கா கண்ணுக்குள வந்து நிக்கிறா...ஆஹ்...ஒரு முக்கியமான விஷயம் சொல்ல மறந்துட்டேனே...என் பேரு பிரகாஷ்....
இது என் அன்பு அக்கா #நயன்
இப்போ என் வயசு 21....10 வருஷம் ஆகிருச்சு....அக்கா வெளிநாட்டுல இருக்கானு அரசல்புரசலா கேள்விப்பட்டு..நெறய முயற்சி பண்ணி அவ இருக்க இடம்லா கண்டுபிடிச்சுட்டேன்...
வெளிநாட்டுல மேற்படிப்பு படிக்க போறேன்னு வீட்டுல சொல்லி அனுமதி வாங்கியாச்சு...இனிமே அங்க போயிட்டு அக்காவ தேடி பழைய உறவ புதுப்பிக்க போறேன்...
இப்போ நான் Aeroplaneல இருக்கேன்...முதல் முறையா வீட்டுல பொய் சொல்லிட்டு கெளம்புறேன்...அக்காவ பாக்க போறேன்னு ஒருபக்கம் excitement....இன்னோரு பக்கம் இவளோ வருஷமா ஒரு போன் பண்ணல...லெட்டர் போடல...அக்காவ பாத்து பேசுனா அவ பேசுவாள...என்ன மறுபடியும் தம்பியா ஏத்துப்பால்லா....அப்படினு ஒரு சின்ன பயம்...நா ஒரு நம்பிக்கைல கெளம்பிட்டேன்....ரொம்ப பயமா இருக்கு...
அக்காவ பத்தி முழுசா விசாரிச்சுட்டேன்...அவ ஓடிப்போய் கல்யாணம் பண்ணது ஒரு சாதாரண Computer Engineer...ஆனா அவங்க வெளிநாடு போய் அவரு இப்ப ஒரு பெரிய கம்பெனிக்கே MD....அக்கா இப்போ ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கா....ஆனா இன்னும் கொழந்த இல்ல...10 வருஷமா பாக்காத ஹாஸ்பிடல் இல்ல...போகாத கோவில் இல்ல...இருந்தாலும் அவங்க சந்தோஷமா ரெண்டு பேரும் அவ்ளோ அன்யோயமா இருக்கங்கன்னு கேள்வி பட்டேன்...ரொம்ப சந்தோஷமா இருந்துச்சு....போன் எடுத்து பாத்தேன்...அக்கா ஓட நம்பர்..அங்க போன ஒடனே அக்காவும் மாமாவும் என்ன பாத்தோன என்ன பண்ணுவாங்கன்னு மனசு அலபாயிது...flight கெளம்பிருச்சு...ஏர்ஹோஸ்டஸ் வந்து அவ அழகான வளைவு நெளிவுலாம் காட்டி என்னமோ சொல்லிட்டு இருக்கா...ஆனா என் கண்ணுக்குள அவளோட பெரிய மாம்பழம் மட்டும்தான் தெரியுது...
என் தம்பி எந்திரச்சுடான் மெதுவா....கண்ண மூடி படுத்தேன்...அந்த ஏர்ஹோஸ்டஸ் வந்து என் மடில ஒக்காந்து அவ பெரிய மாம்பழத்தை வாயில தேச்சு விடுறமாறி கனவு....டக்குனு முழுச்சுட்டேன்....
ச்சே...ரொம்ப வருஷம் கழிச்சு அக்காவ பாக்க போறோம்...இதலாம் இப்ப நினைக்க கூடாதுனு சொல்லிட்டே அக்காவ நெனச்சு கண்ண மூடுனேன்....என் அக்கா கண்ணுக்குள வந்து நிக்கிறா...ஆஹ்...ஒரு முக்கியமான விஷயம் சொல்ல மறந்துட்டேனே...என் பேரு பிரகாஷ்....
இது என் அன்பு அக்கா #நயன்