17-08-2019, 09:51 AM
(This post was last modified: 17-08-2019, 09:55 AM by johnypowas. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
நான் வேகமாக என் வீட்டை நோக்கி வந்தேன். இப்படி ? இப்படி மாட்டிக்கிட்டமே? இன்னும் மகேஷ் தூங்கிக்கொண்டு இருந்தான். எனக்கு என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை. அப்படியே அமர்ந்துக்கொண்டு இருந்தேன்.
சற்று நேரத்தில் கதவை திறந்து ராஜு வந்தான். ஓ! கதவை கூட மூடவில்லையா? ராஜு குறும்பாக என்னை பார்த்து சிரித்துக்கொண்டு இருந்தான். நான் அவனை பார்ப்பதை தவிர்த்தேன்.
“என்ன கோபமா? மன்னிச்சிடுங்க மேடம்” என்று சொல்லிக்கொண்டே என்னை இழுத்து முத்தமிட்டான். அவன் கைகள் முன்பை போலவே வேகமாக முன்னேறியது. நான் அவனை பிடித்து தள்ளினேன்.
“ஒன்னும் வேணாம்...நீ அந்த பாழா போன தேவியை கட்டிட்டு அழு..என்னமா பேசிட்டா” என்று அவனை தள்ளினேன்.
“அதான் திட்டிட்டேன்...”
‘என்னை மறந்துடு” என்றேன்.
“அது எப்படி முடியும்...” என்று சொல்லிக்கொண்டே என்னை தொடர்ந்து கிஸ்ஸடித்துக்கொண்டு இருந்தான். என் மேல் இருந்த துணியை அகற்ற நான் அவன் முன் இப்போது நிர்வாணமாக நின்றுக்கொண்டு இருந்தேன். ராஜு கை என் மார்பை கசக்கிக்கொண்டு இருந்தது...
அடக்கடவுளே!
“ம்ம்...வேணா வலிக்குது” என்றேன். ஆனால் ராஜு தொடர்ந்து சிரித்துக்கொண்டு இருந்தான். எனக்கு என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை”, மீண்டும், மெல்ல என்னை இழந்தேன்....
மீண்டும் காலிங் பெல்....
வெளியே அபார்ட்மெண்ட்ஸ் சேர்மனும், தேவியும் நின்றுக்கொண்டு இருந்தனர்.
“இவ அடங்க மாட்டா சார்...இவ்வளவு நடந்தப்பறவும், என் புருஷனோடு கூத்தடிக்கறா பாருங்க” என்று தேவி கத்தினாள்.
ஒரு வழியாக அபார்ட்மெண்ட்ஸ் சேர்மன் கிழத்தை சமாளித்து விட்டேன். மனது எல்லாம் குழப்பம். ராஜுவை எப்படி சரி கட்டுவது? யோசித்துக்கொண்டே ஸ்கூலில் இருந்து நடந்து வந்துக்கொண்டு இருந்தேன்.
“மேடம், வாங்க ட்ராப் செய்யறேன்” என்று குரல். யார் என்று பார்த்தேன்? ராக்கப்பன். இவன் இங்கே எப்படி? பைக்கோடு நின்றுக்கொண்டு இருந்தான். ராக்கப்பனும், ராஜு மாதிரி வாட்ச்மேன் கம் எல்லாமே!
“பரவாயில்ல ராக்கப்பன்”
“சும்மா வாங்க மேடம்” என்றான் ராக்கப்பன்.
மெல்ல தாவி ஏறிக்கொண்டேன். ரோடு எல்லாம் காலம் ரோடு ஏகப்பட்ட பள்ளங்களுடன் இருந்தது.
“என்ன ராக்கப்பா, பார்த்து வண்டியை ஓட்டு” என்று சிணுங்கினேன்.
ஒவ்வொரு பள்ளம் வந்தபோதும் வண்டி பள்ளத்தில் ஏறி இறங்கியதால் நான் ராக்கப்பன் முதுகு மேலே சாய்ந்தேன்.
“பைக்கில் ஏற பயம்” என்றேன்.
“நல்லா பிடிச்சுக்க” என்று ராக்கப்பன் சொன்னான்.
வண்டி போக, போக நான் அவன் மீது நான் சாய்வது அதிகமானது. என் மார்புகள் அவன் முதுகை தேய்தது. ராக்கப்பன் உடலும் இரும்பு போல இருந்தது. இறுக்க கட்டிக்கொண்டேன். பைக் பயம் மெல்ல போக ஆரம்பித்தது.
ராக்கப்பன் குனிந்து "எப்படிம்மா இப்படி அசிங்கமாக மாட்டிகிட்டீங்க?” என்று திடிரென்று பேச்சு கொடுத்தான்.
எனக்கு என்ன சொல்வதென்று தெரியவில்லை.
“ச்சீ இதையெல்லாம் கேட்டுட்டு." என்று சிணுங்கினேன்..
“சேர்மனை சமாளிங்க, கிழம் எமன்” என்றான்.
“நீ ஒரு ஹெல்ப் பண்ணனும்” என்றேன்.
“என்னம்மா பண்ணனும்”
“சேர்மன் கிழம் செல்லை சுடணும்....அதாவது திருடணும், செய்வீயா?” என்று சொல்லிக்கொண்டே இருக்கும்போது எங்கள் ப்ளாக் வந்தது!
“நான் செய்யலன்னா?” என்றான் ராக்கப்பன்.
“செய்யனும், செய்வே” என்று சொல்லி ராக்கப்பன் கன்னத்தில் முத்தமிட்டேன். ராக்கப்பன் இதை எதிர்பார்க்கவில்லை.
நானும்தான்...காரணம் அங்கே ராஜு என்னை உற்று பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான். அவன் முகத்தில் பொறாமை தெரிந்தது.
ஓ! இப்படி ஒரு வழி இருக்கோ !?
****
சற்று நேரத்தில் கதவை திறந்து ராஜு வந்தான். ஓ! கதவை கூட மூடவில்லையா? ராஜு குறும்பாக என்னை பார்த்து சிரித்துக்கொண்டு இருந்தான். நான் அவனை பார்ப்பதை தவிர்த்தேன்.
“என்ன கோபமா? மன்னிச்சிடுங்க மேடம்” என்று சொல்லிக்கொண்டே என்னை இழுத்து முத்தமிட்டான். அவன் கைகள் முன்பை போலவே வேகமாக முன்னேறியது. நான் அவனை பிடித்து தள்ளினேன்.
“ஒன்னும் வேணாம்...நீ அந்த பாழா போன தேவியை கட்டிட்டு அழு..என்னமா பேசிட்டா” என்று அவனை தள்ளினேன்.
“அதான் திட்டிட்டேன்...”
‘என்னை மறந்துடு” என்றேன்.
“அது எப்படி முடியும்...” என்று சொல்லிக்கொண்டே என்னை தொடர்ந்து கிஸ்ஸடித்துக்கொண்டு இருந்தான். என் மேல் இருந்த துணியை அகற்ற நான் அவன் முன் இப்போது நிர்வாணமாக நின்றுக்கொண்டு இருந்தேன். ராஜு கை என் மார்பை கசக்கிக்கொண்டு இருந்தது...
அடக்கடவுளே!
“ம்ம்...வேணா வலிக்குது” என்றேன். ஆனால் ராஜு தொடர்ந்து சிரித்துக்கொண்டு இருந்தான். எனக்கு என்ன செய்வது என்றே தெரியவில்லை”, மீண்டும், மெல்ல என்னை இழந்தேன்....
மீண்டும் காலிங் பெல்....
வெளியே அபார்ட்மெண்ட்ஸ் சேர்மனும், தேவியும் நின்றுக்கொண்டு இருந்தனர்.
“இவ அடங்க மாட்டா சார்...இவ்வளவு நடந்தப்பறவும், என் புருஷனோடு கூத்தடிக்கறா பாருங்க” என்று தேவி கத்தினாள்.
ஒரு வழியாக அபார்ட்மெண்ட்ஸ் சேர்மன் கிழத்தை சமாளித்து விட்டேன். மனது எல்லாம் குழப்பம். ராஜுவை எப்படி சரி கட்டுவது? யோசித்துக்கொண்டே ஸ்கூலில் இருந்து நடந்து வந்துக்கொண்டு இருந்தேன்.
“மேடம், வாங்க ட்ராப் செய்யறேன்” என்று குரல். யார் என்று பார்த்தேன்? ராக்கப்பன். இவன் இங்கே எப்படி? பைக்கோடு நின்றுக்கொண்டு இருந்தான். ராக்கப்பனும், ராஜு மாதிரி வாட்ச்மேன் கம் எல்லாமே!
“பரவாயில்ல ராக்கப்பன்”
“சும்மா வாங்க மேடம்” என்றான் ராக்கப்பன்.
மெல்ல தாவி ஏறிக்கொண்டேன். ரோடு எல்லாம் காலம் ரோடு ஏகப்பட்ட பள்ளங்களுடன் இருந்தது.
“என்ன ராக்கப்பா, பார்த்து வண்டியை ஓட்டு” என்று சிணுங்கினேன்.
ஒவ்வொரு பள்ளம் வந்தபோதும் வண்டி பள்ளத்தில் ஏறி இறங்கியதால் நான் ராக்கப்பன் முதுகு மேலே சாய்ந்தேன்.
“பைக்கில் ஏற பயம்” என்றேன்.
“நல்லா பிடிச்சுக்க” என்று ராக்கப்பன் சொன்னான்.
வண்டி போக, போக நான் அவன் மீது நான் சாய்வது அதிகமானது. என் மார்புகள் அவன் முதுகை தேய்தது. ராக்கப்பன் உடலும் இரும்பு போல இருந்தது. இறுக்க கட்டிக்கொண்டேன். பைக் பயம் மெல்ல போக ஆரம்பித்தது.
ராக்கப்பன் குனிந்து "எப்படிம்மா இப்படி அசிங்கமாக மாட்டிகிட்டீங்க?” என்று திடிரென்று பேச்சு கொடுத்தான்.
எனக்கு என்ன சொல்வதென்று தெரியவில்லை.
“ச்சீ இதையெல்லாம் கேட்டுட்டு." என்று சிணுங்கினேன்..
“சேர்மனை சமாளிங்க, கிழம் எமன்” என்றான்.
“நீ ஒரு ஹெல்ப் பண்ணனும்” என்றேன்.
“என்னம்மா பண்ணனும்”
“சேர்மன் கிழம் செல்லை சுடணும்....அதாவது திருடணும், செய்வீயா?” என்று சொல்லிக்கொண்டே இருக்கும்போது எங்கள் ப்ளாக் வந்தது!
“நான் செய்யலன்னா?” என்றான் ராக்கப்பன்.
“செய்யனும், செய்வே” என்று சொல்லி ராக்கப்பன் கன்னத்தில் முத்தமிட்டேன். ராக்கப்பன் இதை எதிர்பார்க்கவில்லை.
நானும்தான்...காரணம் அங்கே ராஜு என்னை உற்று பார்த்துக்கொண்டு இருந்தான். அவன் முகத்தில் பொறாமை தெரிந்தது.
ஓ! இப்படி ஒரு வழி இருக்கோ !?
****
first 5 lakhs viewed thread tamil