17-08-2019, 01:07 AM
ஊரெங்கும் மின்சாரமின்றி இருள் சூழ்ந்து கிடந்தது. காற்று மட்டும் லேசாக வீசிக் கொண்டிருந்தது. தனது அறைக்குள் படுத்து படுக்கையில் புரண்டு கொண்டிருந்த ரேவதி எழுந்து அறையை விட்டு வெளியே சென்றாள். அவளின் பெற்றோர் இருவரும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தனர். அவள் தம்பி ஒரு திருமணத்துக்கு போயிருந்தான்.
அவள் வெளியே போய் கதவைச் சாத்தினாள். கால்களில் செருப்பணிந்து பாத்ரூம் போனாள். சில நிமிடங்களில் வெளியே வந்து இருண்டு கிடக்கும் தெருவைப் பார்த்தாள். அன்னாந்து வானத்தைப் பார்த்தாள். பின் மெல்ல திரும்பி வீட்டுக்கு பின் பக்கம் இருக்கும் ஒரு தோட்டத்தை நோக்கி இருட்டுக்குள் நடந்தாள்.
பழைய தோட்டம் அது. இரண்டு கிணறுகளும் நிறைய தெண்ணை மரங்களும் முன்பு இருந்தன. இப்போது அங்கு யாரும் குடியில்லை. அந்த தோட்டத்து வீடு கூட இடிந்து சிதிலமாகியிருந்தது. இப்போது நீர் இல்லாத இரண்டு கிணறுகளும்.. அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமான சில மரங்களும்.. இரண்டே இரண்டு காய்க்காத தென்னை மரங்களும் மட்டும் இருந்தன. இருட்டில் தனக்கு பழக்கமாகி விட்ட கால் தடத்தில் நடந்து தென்னை மரத்தடிக்குப் போனாள் ரேவதி.!
அவளுக்கு முன்பே வந்து அந்த தெண்ணை மரத்தின் ஓரமாக ஒரு சின்ன வரப்பின் மேல் இருட்டில் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தான் அன்பு.
ரேவதி வருவதைப் பார்த்ததும் மெதுவாக எழுந்து நின்றான். அவர்கள் இருவரும் இந்த மாதிரி இருட்டில் சந்தித்துக் கொள்வது இது ஒன்றும் புதுசில்லை. ஆனால் இன்றுவரை அவள் கற்புடன்தான் இருந்து வருகிறாள்.
"வாடி" என்றான்.
"என்னை எதுக்குடா இப்ப வரச் சொன்ன?" என்று கேட்டபடி அவனை நெருங்கினாள் ரேவதி.
"ம்ம்ம்.. உன்ன கற்பழிக்கலாம்னுதான்"
"யாரு? நீ என்னை கற்பழிக்கறவன்?"
"ஏன்.. ? உன்ன ரேப் முடியாதுனு நெனச்சிட்டியா?"
"நீ ஏன்டா அவ்ளோ எனர்ஜிய வேஸ்ட் பண்ணி என்னை ரேப் பண்ணனும்.? என் கழுத்துல ஒரு தாலிய கட்டு. படுடினு சொல்லு. பாவாடைய தூக்கிட்டு படுக்கறேன்" என்றபடி அவனை நெருங்கிப் போய் இடித்தபடி நின்றாள்.
அவள் கையைப் பிடித்து இழுத்து அணைத்தான். ரேவதி அவனுடன் இணைந்தாள். அவள் முகத்தை இழுத்து உதட்டில் முத்தமிட்டான். ரேவதி முகத்தை விலக்கினாள்.
"இப்ப என்ன அவசரம்னு வரச் சொல்லி போன் பண்ண?"
"பேசலாம்னுதான்" அவள் கழுத்தை தடவினான்.
"என்ன பேசணும்? அத போன்லயே பேசலாமில்ல?"
"போன்ல பேசினா.. கிஸ் யாரு தருவா? உன் வாசம் எப்படி வரும்?"
"அலையாத"
"பின்ன எதுக்கு லவ் பண்றதாம்?"
"கல்யாணம் பண்றதுக்கு"
"அதுக்கு இன்னும் நாள் கெடக்குது. அதுவரை தாங்க வேண்டாமா?"
"இப்படியே சொல்லிட்டிரு. கடைசில நான் கெழவி ஆகிருவேன். அப்ப ஒரு மயிறும் பண்ண முடியாது உன்னால"
"ரேவா.. உனக்கே தெரியும். நீ என்னை விட பெரியவ. அடுத்தது உன் தம்பி என் பிரெண்டு. இதுல நாம லவ் பண்ணி கல்யாணம் பண்ணிக்கறதுங்கறதும் அவ்வளவு ஈஸியா என்ன?"
"அதுக்காக.. ?"
" என் தங்கச்சிய தாட்டாம என்னால உன்னை கல்யாணம் பண்ண முடியாதுடி. அவ போறவரை நீ பொறுத்துதான் ஆகணும். அப்படி இல்லேன்னா வேற எவனாச்சும் கெடைச்சாலும் கல்யாணம் பண்ணிக்கோ. எனக்கு நோ ப்ராப்ளம்" எனச் சொல்லி விட்டு அவளை இறுக்கி அணைத்து அவள் கீழ் உதட்டை கவ்வி இழுத்து உறிஞ்சத் தொடங்கினான்.
அவன் அடிக்கடி அதைத்தான் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறான். அதுதவிர இருவரும் திருமணம் செய்து கொள்வார்கள் என்பதில் அவளுக்கே முழு நம்பிக்கை இல்லை.
அடிக்கடி வீட்டுக்கு வருவதால் உண்டான நெருக்கம் இப்போது காதல் என்கிற பெயரில் இருவரையும் இணைத்திருக்கிறது.
ரேவதி ஆர்வமானாள். அவன் சுவைக்க ஏதுவாக தன் உதடுகளை பிளந்து கொடுத்தாள். அவள் மார்புகள் அவன் நெஞ்சில் அழந்தி நசுங்கின. அவள் கைகள் அவனை வளைத்து இறுக்கி அணைத்தன.
சில நிமிடங்கள் சென்றன. முத்தமிட்டு விலகின அன்பு இடம் பார்த்து கீழே உட்கார்ந்தான். ரேவதியின் கையைப் பிடித்து இழுத்து தன் தொடைகளுக்கு நடுவில் உட்கார வைத்து அணைத்துக் கொண்டான். அவன் கைகள் இரண்டும் ரேவதியின் நைட்டிக்குள் விம்மியிருக்கும் மார்புகளை பற்றி விளையாடின. அவன் முகம் அவள் கூந்தலுக்குள் புதைந்து போனது. அவள் கிறங்கிச் சரிந்து அவன் தொடை நடுவில் துவண்டாள்.
"நவநிகிட்ட என்னடி சொன்னே?" அன்பு அவள் கூந்தலுக்குள் மூக்கை நுழைத்து வாசணை பிடித்தபடி முனகினான்.
"என்னடா கேட்டான்?"
"நாம லவ் பண்றம்னு சொன்னியா?"
"ஆமா. ஏன்? "
"அதை ஏன்டி அவன்கிட்ட போய் சொன்ன?"
"ஏன்? அதனால என்னாச்சு இப்ப?"
"இப்பவரை ஒண்ணும் ஆகல..."
"ஏதாவது ஆகிரும்னு பயப்படுறியா?"
"ம்ம்ம்"
"என்ன ஆகும்னு நெனைக்குறே?"
"அவன் உன் தம்பிகிட்ட நாம இப்படி பழகறோம்னு சொன்னா.. அதனால பிரச்சினை வரலாம்"
"சே.. அவன்லாம் அப்படியாப் பட்ட பையன் இல்லடா. அவன் என் தம்பி மாதிரி. ரொம்ப நல்லவன்"
"அது சரிதான்.. ஆனா"
"நீ பயப்டாத.. அவன் அப்படி எதுவும் சொல்ல மாட்டான்"
அன்பு அவள் மீது வெறியில் இருந்தான். அவள் நைட்டியின் ஜிப்பை பிரித்தான். ரேவதி தடுத்து சிணுங்கினாள்.
"போலான்டா. டைமாகுது"
"இருடி. இன்னும் கரண்ட் வரல" அவள் கையை தள்ளி உள்ளே கை விட்டான். பிராவில் பிதுங்கிய அவள் மாங்கனிகளை பிடித்து அழுத்தினான்..!!!
அவள் வெளியே போய் கதவைச் சாத்தினாள். கால்களில் செருப்பணிந்து பாத்ரூம் போனாள். சில நிமிடங்களில் வெளியே வந்து இருண்டு கிடக்கும் தெருவைப் பார்த்தாள். அன்னாந்து வானத்தைப் பார்த்தாள். பின் மெல்ல திரும்பி வீட்டுக்கு பின் பக்கம் இருக்கும் ஒரு தோட்டத்தை நோக்கி இருட்டுக்குள் நடந்தாள்.
பழைய தோட்டம் அது. இரண்டு கிணறுகளும் நிறைய தெண்ணை மரங்களும் முன்பு இருந்தன. இப்போது அங்கு யாரும் குடியில்லை. அந்த தோட்டத்து வீடு கூட இடிந்து சிதிலமாகியிருந்தது. இப்போது நீர் இல்லாத இரண்டு கிணறுகளும்.. அங்கொன்றும் இங்கொன்றுமான சில மரங்களும்.. இரண்டே இரண்டு காய்க்காத தென்னை மரங்களும் மட்டும் இருந்தன. இருட்டில் தனக்கு பழக்கமாகி விட்ட கால் தடத்தில் நடந்து தென்னை மரத்தடிக்குப் போனாள் ரேவதி.!
அவளுக்கு முன்பே வந்து அந்த தெண்ணை மரத்தின் ஓரமாக ஒரு சின்ன வரப்பின் மேல் இருட்டில் உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தான் அன்பு.
ரேவதி வருவதைப் பார்த்ததும் மெதுவாக எழுந்து நின்றான். அவர்கள் இருவரும் இந்த மாதிரி இருட்டில் சந்தித்துக் கொள்வது இது ஒன்றும் புதுசில்லை. ஆனால் இன்றுவரை அவள் கற்புடன்தான் இருந்து வருகிறாள்.
"வாடி" என்றான்.
"என்னை எதுக்குடா இப்ப வரச் சொன்ன?" என்று கேட்டபடி அவனை நெருங்கினாள் ரேவதி.
"ம்ம்ம்.. உன்ன கற்பழிக்கலாம்னுதான்"
"யாரு? நீ என்னை கற்பழிக்கறவன்?"
"ஏன்.. ? உன்ன ரேப் முடியாதுனு நெனச்சிட்டியா?"
"நீ ஏன்டா அவ்ளோ எனர்ஜிய வேஸ்ட் பண்ணி என்னை ரேப் பண்ணனும்.? என் கழுத்துல ஒரு தாலிய கட்டு. படுடினு சொல்லு. பாவாடைய தூக்கிட்டு படுக்கறேன்" என்றபடி அவனை நெருங்கிப் போய் இடித்தபடி நின்றாள்.
அவள் கையைப் பிடித்து இழுத்து அணைத்தான். ரேவதி அவனுடன் இணைந்தாள். அவள் முகத்தை இழுத்து உதட்டில் முத்தமிட்டான். ரேவதி முகத்தை விலக்கினாள்.
"இப்ப என்ன அவசரம்னு வரச் சொல்லி போன் பண்ண?"
"பேசலாம்னுதான்" அவள் கழுத்தை தடவினான்.
"என்ன பேசணும்? அத போன்லயே பேசலாமில்ல?"
"போன்ல பேசினா.. கிஸ் யாரு தருவா? உன் வாசம் எப்படி வரும்?"
"அலையாத"
"பின்ன எதுக்கு லவ் பண்றதாம்?"
"கல்யாணம் பண்றதுக்கு"
"அதுக்கு இன்னும் நாள் கெடக்குது. அதுவரை தாங்க வேண்டாமா?"
"இப்படியே சொல்லிட்டிரு. கடைசில நான் கெழவி ஆகிருவேன். அப்ப ஒரு மயிறும் பண்ண முடியாது உன்னால"
"ரேவா.. உனக்கே தெரியும். நீ என்னை விட பெரியவ. அடுத்தது உன் தம்பி என் பிரெண்டு. இதுல நாம லவ் பண்ணி கல்யாணம் பண்ணிக்கறதுங்கறதும் அவ்வளவு ஈஸியா என்ன?"
"அதுக்காக.. ?"
" என் தங்கச்சிய தாட்டாம என்னால உன்னை கல்யாணம் பண்ண முடியாதுடி. அவ போறவரை நீ பொறுத்துதான் ஆகணும். அப்படி இல்லேன்னா வேற எவனாச்சும் கெடைச்சாலும் கல்யாணம் பண்ணிக்கோ. எனக்கு நோ ப்ராப்ளம்" எனச் சொல்லி விட்டு அவளை இறுக்கி அணைத்து அவள் கீழ் உதட்டை கவ்வி இழுத்து உறிஞ்சத் தொடங்கினான்.
அவன் அடிக்கடி அதைத்தான் சொல்லிக் கொண்டிருக்கிறான். அதுதவிர இருவரும் திருமணம் செய்து கொள்வார்கள் என்பதில் அவளுக்கே முழு நம்பிக்கை இல்லை.
அடிக்கடி வீட்டுக்கு வருவதால் உண்டான நெருக்கம் இப்போது காதல் என்கிற பெயரில் இருவரையும் இணைத்திருக்கிறது.
ரேவதி ஆர்வமானாள். அவன் சுவைக்க ஏதுவாக தன் உதடுகளை பிளந்து கொடுத்தாள். அவள் மார்புகள் அவன் நெஞ்சில் அழந்தி நசுங்கின. அவள் கைகள் அவனை வளைத்து இறுக்கி அணைத்தன.
சில நிமிடங்கள் சென்றன. முத்தமிட்டு விலகின அன்பு இடம் பார்த்து கீழே உட்கார்ந்தான். ரேவதியின் கையைப் பிடித்து இழுத்து தன் தொடைகளுக்கு நடுவில் உட்கார வைத்து அணைத்துக் கொண்டான். அவன் கைகள் இரண்டும் ரேவதியின் நைட்டிக்குள் விம்மியிருக்கும் மார்புகளை பற்றி விளையாடின. அவன் முகம் அவள் கூந்தலுக்குள் புதைந்து போனது. அவள் கிறங்கிச் சரிந்து அவன் தொடை நடுவில் துவண்டாள்.
"நவநிகிட்ட என்னடி சொன்னே?" அன்பு அவள் கூந்தலுக்குள் மூக்கை நுழைத்து வாசணை பிடித்தபடி முனகினான்.
"என்னடா கேட்டான்?"
"நாம லவ் பண்றம்னு சொன்னியா?"
"ஆமா. ஏன்? "
"அதை ஏன்டி அவன்கிட்ட போய் சொன்ன?"
"ஏன்? அதனால என்னாச்சு இப்ப?"
"இப்பவரை ஒண்ணும் ஆகல..."
"ஏதாவது ஆகிரும்னு பயப்படுறியா?"
"ம்ம்ம்"
"என்ன ஆகும்னு நெனைக்குறே?"
"அவன் உன் தம்பிகிட்ட நாம இப்படி பழகறோம்னு சொன்னா.. அதனால பிரச்சினை வரலாம்"
"சே.. அவன்லாம் அப்படியாப் பட்ட பையன் இல்லடா. அவன் என் தம்பி மாதிரி. ரொம்ப நல்லவன்"
"அது சரிதான்.. ஆனா"
"நீ பயப்டாத.. அவன் அப்படி எதுவும் சொல்ல மாட்டான்"
அன்பு அவள் மீது வெறியில் இருந்தான். அவள் நைட்டியின் ஜிப்பை பிரித்தான். ரேவதி தடுத்து சிணுங்கினாள்.
"போலான்டா. டைமாகுது"
"இருடி. இன்னும் கரண்ட் வரல" அவள் கையை தள்ளி உள்ளே கை விட்டான். பிராவில் பிதுங்கிய அவள் மாங்கனிகளை பிடித்து அழுத்தினான்..!!!