12-08-2019, 07:10 PM
விலக விரும்பாமலும்... விலக முடியாமலும்.. இருவரின் உடலும்..உணர்ச்சிகளும்... துடித்தாலும்..
விஜியின் வீறிட்ட அழுகுரல் எங்களை விளக்கி எங்கள நிழ உலகிற்கு கொண்டு வந்தது....
உணர்ச்சிகளின் தகிப்பில் இருந்து மீள முடியாமல் நான் பதட்டத்துடன் கண் திறக்க... பாதரும் நிலைமையை உணர்ந்து....
ஈர முலைக்காம்பை ஜாக்கெட் மேலாக அவரின் உதடும் நாக்கும் சில நொடிகளே சப்பி இருந்தாலும்... எமாற்றத்தொடும் ஏக்கத்தோடும்... நகர்ந்து...
என் கை இடுக்கில் நுழைந்து என் வலது முலையையும் அதன் காம்பையும் வருடிக்கொண்டிருந்த கையையும் வெளியிலெடுத்து.....
புடவை கொசுவத்துக்குள் நுழைந்து... மெல்ல மெல்ல புண்டை சதைகளை கவ்விபிடித்து.... சில நொடிகளில் புண்டை உதடுகளை தொடும் வாய்ப்பை இழந்த கையை அவசரமாக வெளியிலெடுக்க ட்ரை பண்ண.....
உணர்ச்சியின் உச்சத்தில் வயிற்றை எக்கி உள்ளிழித்து கையை உள்ளே நுழைய இடமளித்த என் உணர்வுகள்... இந்த அசாதாரணமான சூழிநிளையால் தடுமாற.... அவர் கையை எடுக்க சிரமமாக இருந்தது....
விஜியை சமாதானம் செய்தபடி.... ஏமாற்றமும் ஏக்கமும்... உணர்ச்சியும் நிறைந்த கண்களால் பாதரை பாக்க...
பாதரின் கவர்ச்சியான பார்வை அதன் வீரியத்தை இழந்து.... எதையோ பறிகொடுத்தவர் போல... குற்ற உணர்வுடன்... என் கண்களை பார்க்க....
இருவரின் விழிகளும் அவைகளுக்குள் சங்கேத பாஷையில் தங்களின் உணர்வுகளை பகிர்ந்துகொள்ள...
புடவை கொசுவத்துக்குள்... பாதரின் கை மெல்ல நெளிந்தபடி வெளிவர முயற்ச்சித்துக்கொண்டிருந்ததை உணர்ந்து.... ஏமாற்றத்தையும் மீறி என் உதட்டில் பரவிய மெல்லிய புன்னகையை மறைக்க முயன்றும் முடியாமல் வயிற்றை எக்கி... மெல்லிய இடைவெளி ஏற்படுத்த...
கிடைத்த இடைவெளியை பயன்படுத்தி பாதர் அவசரமாக கையை வெளியில் எடுத்த.... அவரின் வேகம்... பதட்டம் காரணமாக... புடவை கொசுவத்தின் சில மடுப்புகளும் வெளிவந்தது....
பாதர் முழங்காலிலேயே மெல்ல நகர்ந்து இருவருக்கும் இடையே போதிய இடைவெளியை ஏற்படுத்த.... அகலமா விரிந்திருந்த தொடைகளை நெருக்கி... என்னை ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டு...
விஜியை அழுகை பசியாலா... இல்ல இருவரின் அழுத்தத்தாலான்னு புரியாம குழம்பி.. சரி பசியால கூட இருக்கலாம்... பால் கொடுத்தாவது அழுகையை சமாளிப்போம்னு நினைச்சு... குழந்தையை தூக்கியபடி எந்திரிக்க....
மண்டியிட்ட பாதரின் முட்டியில் புடவை சிக்கி இருப்பதை கவனிக்காமல் நான் எந்திரிக்க....
ஒஹ்.. பாதி வெளியில் வந்திருந்த என் புடவை மடிப்பு கொசுவம்... முற்றிலுமாக இழுபட்டு வெளிவந்தது சரிய....
வெள்ளை நிற மெல்லிய பாவாடை வெளியில் தெரிய..... எதிர் பார்க்காததால்.. விஜிய வச்சிகிட்டே... டக்குன்னு சரிந்த புடவையை சரியாம தடுக்க முடியல...
எதிர்பாராத இந்த நிகழ்வு என்னை சங்கடத்தில் ஆழ்த்த... கூச்சத்துடன் தடுமாறி... விஜியை ஒரு கையில் தாங்கியபடி கூச்சத்துடன் குனிந்து சரிந்த புடவையை கையிலெடுக்க...
சாரி புவனா... என்னால... தெரியாம... சாரி.... பாதர் தடுமாற....
............... அவருக்கு பதில் சொல்லாமல்... அவிழ்ந்து விழுந்த புடவையை அள்ளி சுருட்டி எடுத்து... விஜியோட பேட்ரோம்முக்கு ஓடினேன்.....
பெட்ரூமுக்கு போன வேகத்தில்... கதவை கூட சரியாக சாத்தாமல்... பெட்டின் ஓரத்தில் அமர்ந்தது.... அவசர அவசரமாக ஜாக்கெட்டை அவிழ்த்து...
தினவெடுத்து துடித்த முலைகளின் ஒன்றை விஜியின் வாயில் வைத்து.... விஜியின் தொடர் அழுகையை நிறுத்தினேன்....
விஜியின் வீறிட்ட அழுகுரல் எங்களை விளக்கி எங்கள நிழ உலகிற்கு கொண்டு வந்தது....
உணர்ச்சிகளின் தகிப்பில் இருந்து மீள முடியாமல் நான் பதட்டத்துடன் கண் திறக்க... பாதரும் நிலைமையை உணர்ந்து....
ஈர முலைக்காம்பை ஜாக்கெட் மேலாக அவரின் உதடும் நாக்கும் சில நொடிகளே சப்பி இருந்தாலும்... எமாற்றத்தொடும் ஏக்கத்தோடும்... நகர்ந்து...
என் கை இடுக்கில் நுழைந்து என் வலது முலையையும் அதன் காம்பையும் வருடிக்கொண்டிருந்த கையையும் வெளியிலெடுத்து.....
புடவை கொசுவத்துக்குள் நுழைந்து... மெல்ல மெல்ல புண்டை சதைகளை கவ்விபிடித்து.... சில நொடிகளில் புண்டை உதடுகளை தொடும் வாய்ப்பை இழந்த கையை அவசரமாக வெளியிலெடுக்க ட்ரை பண்ண.....
உணர்ச்சியின் உச்சத்தில் வயிற்றை எக்கி உள்ளிழித்து கையை உள்ளே நுழைய இடமளித்த என் உணர்வுகள்... இந்த அசாதாரணமான சூழிநிளையால் தடுமாற.... அவர் கையை எடுக்க சிரமமாக இருந்தது....
விஜியை சமாதானம் செய்தபடி.... ஏமாற்றமும் ஏக்கமும்... உணர்ச்சியும் நிறைந்த கண்களால் பாதரை பாக்க...
பாதரின் கவர்ச்சியான பார்வை அதன் வீரியத்தை இழந்து.... எதையோ பறிகொடுத்தவர் போல... குற்ற உணர்வுடன்... என் கண்களை பார்க்க....
இருவரின் விழிகளும் அவைகளுக்குள் சங்கேத பாஷையில் தங்களின் உணர்வுகளை பகிர்ந்துகொள்ள...
புடவை கொசுவத்துக்குள்... பாதரின் கை மெல்ல நெளிந்தபடி வெளிவர முயற்ச்சித்துக்கொண்டிருந்ததை உணர்ந்து.... ஏமாற்றத்தையும் மீறி என் உதட்டில் பரவிய மெல்லிய புன்னகையை மறைக்க முயன்றும் முடியாமல் வயிற்றை எக்கி... மெல்லிய இடைவெளி ஏற்படுத்த...
கிடைத்த இடைவெளியை பயன்படுத்தி பாதர் அவசரமாக கையை வெளியில் எடுத்த.... அவரின் வேகம்... பதட்டம் காரணமாக... புடவை கொசுவத்தின் சில மடுப்புகளும் வெளிவந்தது....
பாதர் முழங்காலிலேயே மெல்ல நகர்ந்து இருவருக்கும் இடையே போதிய இடைவெளியை ஏற்படுத்த.... அகலமா விரிந்திருந்த தொடைகளை நெருக்கி... என்னை ஆசுவாசப்படுத்திக்கொண்டு...
விஜியை அழுகை பசியாலா... இல்ல இருவரின் அழுத்தத்தாலான்னு புரியாம குழம்பி.. சரி பசியால கூட இருக்கலாம்... பால் கொடுத்தாவது அழுகையை சமாளிப்போம்னு நினைச்சு... குழந்தையை தூக்கியபடி எந்திரிக்க....
மண்டியிட்ட பாதரின் முட்டியில் புடவை சிக்கி இருப்பதை கவனிக்காமல் நான் எந்திரிக்க....
ஒஹ்.. பாதி வெளியில் வந்திருந்த என் புடவை மடிப்பு கொசுவம்... முற்றிலுமாக இழுபட்டு வெளிவந்தது சரிய....
வெள்ளை நிற மெல்லிய பாவாடை வெளியில் தெரிய..... எதிர் பார்க்காததால்.. விஜிய வச்சிகிட்டே... டக்குன்னு சரிந்த புடவையை சரியாம தடுக்க முடியல...
எதிர்பாராத இந்த நிகழ்வு என்னை சங்கடத்தில் ஆழ்த்த... கூச்சத்துடன் தடுமாறி... விஜியை ஒரு கையில் தாங்கியபடி கூச்சத்துடன் குனிந்து சரிந்த புடவையை கையிலெடுக்க...
சாரி புவனா... என்னால... தெரியாம... சாரி.... பாதர் தடுமாற....
............... அவருக்கு பதில் சொல்லாமல்... அவிழ்ந்து விழுந்த புடவையை அள்ளி சுருட்டி எடுத்து... விஜியோட பேட்ரோம்முக்கு ஓடினேன்.....
பெட்ரூமுக்கு போன வேகத்தில்... கதவை கூட சரியாக சாத்தாமல்... பெட்டின் ஓரத்தில் அமர்ந்தது.... அவசர அவசரமாக ஜாக்கெட்டை அவிழ்த்து...
தினவெடுத்து துடித்த முலைகளின் ஒன்றை விஜியின் வாயில் வைத்து.... விஜியின் தொடர் அழுகையை நிறுத்தினேன்....
first 5 lakhs viewed thread tamil