Fantasy நடிகை சினேகாவின் முதல் நீலப்படப்பிடிப்பு (Shooting Actress Sneha's First Blue Film)

[namkeenwali]

"என்னம்மா சினேகா இப்படி சொல்லிட்ட. நான் உன்னை கேவலமா நினைப்பனா இல்ல நடத்துவனா. இல்ல என் பையன்தான் அப்படி பண்ணுவானா. அவனுக்கு நீ ஒரு தேவதை மாதிரி. அடைய முடியாத ஒசரத்துல இருக்குற கொம்பு தேனு மாதிரி. அந்த தேன ருசிக்க ஒரு வாய்ப்பு கிடைக்கும்போது அதை யாராவது அலட்சியமா நினைப்பாங்களா? என் பையன் உன்னை ஒரு ராணி மாதிரி தாங்குவான். என் பையனை நீ கட்டலன்னாலும் நீயும் எனக்கு ஒரு மருமக மாதிரிதான். நான் உன்னை அப்படித்தான் பாக்குறேன். அதுவும் என் ஆசைய தெரிஞ்சுகிட்டு அதை புரிஞ்சுக்கிட்டு எனக்கு ஒத்துழைக்குற மருமக. அப்படி பட்ட உன்னை நான் ஒரு மகாராணி மாதிரி தாங்குவேன். உன்னுடைய மரியாதைக்கும் கௌரவத்துக்கும் பாதுகாப்புக்கும் ஒரு பங்கமும் வராது. இது சத்தியம். என்னை நம்பும்மா..” அவரது குரல் உணர்ச்சி வயப்பட்டு தழுதழுத்தது.



சினேகா அவரது பேச்சில் இருந்த சிரத்தையையும் அது அவர் உள்ளத்திலிருந்து பேசிய வார்த்தைகள் என்பதை அவரது குரலிலிருந்தும் தெரிந்து கொண்டாள். அது அவளுக்கு நம்பிக்கையையும் திருப்தியையும் கொடுத்தது. சொன்னப்போனால் அவளும் சற்று உணர்ச்சிவயப்பட்டுதான் போயிருந்தாள். அவளது உடல்மேல் அழகின்மேல் ஆசை கொண்டவர்தான் என்றாலும், தன்னை அவரது குடும்பத்தில் ஒருவளாக அவர் பாவிப்பதும் அவளுக்காக இளகுவதும் அவளுக்கு ஒர் புதிய உறவு ஒன்று கிடைத்ததைப்போல சினேகாவின் மனதுக்கு இதமாகவும் சந்தோஷமாகவும் இருந்தது. இனி பயமில்லை என்ற நம்பிக்கை அவளது மனதில் தோன்றியது அவளது விழிகளில் பளிச்சிட்டது. அத்துடன் மற்றுமொரு எண்ணமும் அவள் மனதில் வந்து போனது. "மருமகள்னு மாதிரி நினைக்கிறேன்னு சொல்றீங்க ஆனா அந்த மருமகளை அம்மணமா பாக்கனும்னு அதுவும் அவள் உறவுகொள்வதை பாக்கனும்னு சொல்றீங்களே. அது உங்களுக்கு அசிங்கமா வெக்கமா இல்லையா? என் புது மாமனாரே"ன்னு அவரை குறும்பாக கேட்கனும்போல் இருந்தது அவளுக்கு. இருந்தாலும் அவளும் அவரிடம் இளகிக்கொண்டிருக்கிறாள் என்பதை இப்போதைக்கு காட்டிக்கொள்ள விரும்பாமல்.. சினேகா ஒரு நீண்ட மூச்சை இழுத்து விட்டுவிட்டு பேசத்துவங்கினாள்.


“நம்புறேன் சார். உங்களை முழுமையா நம்புறேன்.” நம்பிக்கையுடன் சொன்னாள்.



“சந்தோஷம்மா. இத கேக்க மனசுக்கு நிறைவா இருக்கு.” ஆறுமுகத்தின் குரலிலும் சந்தோஷம் தெறித்தது.


"அப்புறம் சார், எனக்கு ஒரு சந்தேகம். நாங்க பண்றத நீங்க எங்க இருந்து பாப்பீங்க? அதே ரூம்ல உங்க சன்னுக்கு தெரிஞ்சே பாப்பீங்களா? இல்ல மறைஞ்சிருந்தா?


“உனக்கு எப்படி வேணும்னு ஆசைப்படறியோ அப்படியே பாக்குறேன் சினேகா"


“ச்ச்சீசீய்ய்.... எனக்கு ஒன்னும் ஆசை இல்லை."


"உண்மையிலயே ஆசை இல்லையா?" ஏக்கமாக கேட்டார் ஆறுமுகம்.


"அப்படி இல்ல சார். பாக்கபோறீங்கன்னு சொன்னீங்களே. அது எப்படின்னு சும்மா தெரிஞ்சுக்கலாம்னுதான் . என்ன இருந்தாலும் அவர் உங்க பையன் இல்லையா. அதான் கேட்டேன்"


“என்னம்மா. நீ என் மருமக மாதிரின்னு சொல்லிட்டேன். இன்னும் சாரு மோருன்னு கூப்பிடுறயே. நீ இன்னும் என்னை அந்நியனாவே பாக்குற.”


“அப்படி இல்ல சார்.... வேற எப்படி கூப்பிடனும்னு சொல்றீங்க?”


“உரிமையா மாமான்னு கூப்பிடு சினேகா"


“மா... மாமான்னா....? சார்.. அது வந்து எனக்கு திடீர்னு அப்படி கூப்பிட கொஞ்சம் கூச்சமா இருக்கு சார்"


“என்னம்மா கூச்சம். அப்ப நீ என்னை இன்னும் ரியல் எஸ்டேட் ஆறுமுகமாதான் பாக்குற இல்ல.”


“சார்.. அப்படி இல்ல. நீங்க எனக்கு செய்யுற உதவி, காட்டுற பரிவு எல்லாம் எனக்கு புரியுது. புடிச்சிருக்கு... ஆனா...”


“ஆனா..”


“என்னை மருமகள்னு மாதிரி நினைக்கிறேன்னு சொல்றீங்க. ஆனா அந்த மருமகளை அம்மணமா பாக்கனும்னு அதுவும் அவள் இன்னொருத்தன்கூட படுக்கும்போது பாக்கனும்னு சொல்றீங்களே. அது உங்களுக்கு ஒரு மாதிரி அசிங்கமா கூச்சமா இல்லையா சார்?” சினேகா கடைசியில் கேட்டே விட்டாள். “அப்படி ஆசைப்படுற உங்களை எப்படி சார் மாமான்னு கூச்சமில்லாமல் கூப்பிட முடியும்?”

(எம்முலை மேல் ஒரு கண்ணு, நான்தான் உன் மருபொண்ணு...)

(என்ன மாமா, என் கூதியையே வச்ச கண்ணு வாங்காம பாக்குறீங்க... கூச்சமா இருக்குல்ல...)

(என்னை போடுறத லைவ் ஷோவா ஒளிஞ்சிருந்து பாக்குறானே.... ச்சீய்ய்... )