08-08-2019, 02:07 AM
சினேகாவே தொடர்ந்தாள் “ஸோ, நான் நாளைக்கு பேசிட்டு எப்ப போறதுன்னு தெரிஞ்சுக்குறேன். அப்புறம் நீ வர்றது பத்தி முடிவு பண்ணலாம்”
“ம்ம்.. ஓகே. ஆனா உன்னை தனியா அனுப்ப எனக்கு இஷ்டமில்லை. நானும் வரேன். அவருக்கு தெரிஞ்சோ தெரியாமலோ. உன்னோட சேஃப்டிதான் எனக்கு முக்கியம். ஓகே வா?”
“சரி. எல்லாம் நாளைக்கு பேசிக்கலாம். உனக்கு நேரமாகுது”
“ஓகே பச்சு. குட் நைட். காலைல பாக்கலாம்” பிரசன்னா சினேகாவின் இளஞ்சிவப்பு உதட்டில் ஆழமாக முத்தமிட்டுவிட்டு கடைசியில் அதை கடித்து மென்றான்.
“அவ்வ்... வலிக்குது டா ராஸ்கல்” சினேகா அவன் உதட்டை பதிலுக்கு கடித்துவிட்டு அவனை குறும்புப்பார்வை பார்த்துவிட்டு அவனுக்கு குட் நைட் சொன்னாள். பிரசன்னா வெளியே சென்றுவிட்டான். சினேகா அவளது படுக்கையறைக்கு சென்றாள். அவள் அருந்தியிருந்த வைன் அதன் வேலையை காட்ட ஆரம்பித்தது. படுக்கையில் படுத்தவள், பிரசன்னாவின் கோரிக்கை பற்றியும் சிவாவை அவள் சந்திப்பதை பற்றியும் சிந்தித்தவாறு உறங்கிப்போனாள்.
அடுத்த நாள் காலை.. எட்டு மணிக்கு காலதாமதமாக எழுந்தவள், புத்துணர்ச்சி அடைந்து, சாப்பிட்டுவிட்டு, ஒரு நல்ல சேலையை கட்டிக்கொண்டாள். நேரம் 9.30 ஆகியிருந்தது. கடிகாரம் பத்துமணியை காட்டுவதற்காக ஆவலுடன் காத்திருந்தாள். நேற்றிரவு நடந்தவற்றை ஞாபகப்படுத்தி பார்த்துக்கொண்டாள். இரவு அவள் மூன்று கோப்பை சிவப்பு வைன் மதுவை அருந்தியிருந்ததால் அவளால் அப்போது பிரசன்னா சொல்லி சென்றவற்றை தெளிவாக சிந்திக்க முடியவில்லை. இப்போது அவற்றை மீண்டும் எண்ணிப்பார்த்தாள். அவன் அவனது நண்பர்களுடன் மனைவிகளை மாற்றிக்கொண்டு இன்பம் துய்க்க அவளது ஒத்துழைப்பை கேட்டிருந்தான்.
“இதற்கு சம்மதம் சொல்வது சரியானதுதானா? அதில் என்ன தவறு இருக்கிறது? சிவாவை சந்திப்பதற்கு முன்பாகவே நான் எப்படி அவனை எண்ணி இவ்வளவு பரவசமடைகிறேன்?” ஏன்? பிரசன்னா அல்லாமல் மற்ற ஆண்கள் என்னை கையாள வேண்டும் என்ற ஏக்கம் காரணமாகவா? அந்த ஏக்கம் என் மனதின் ஆழத்தில் இருந்ததால், இப்போது அதற்கு ஒரு வாய்ப்பு கிடைக்கும்போது, அதுவும் கட்டாயத்தின் பேரில் இருந்தாலும் அதற்கு எதிர்ப்பு காட்டுவதற்கு பதிலாக நானே அதை எதிர்பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறேனே! எனக்கு ஆர்வமாக உள்ளது. அதே போல தானே பிரசன்னாவுக்கும் அவனது நண்பர்களின் மனைவிகளை அனுபவிக்க ஆசைப்படுகிறான். அதற்கு என்னுடைய ஒத்துழைப்பை கேட்கிறான். நான் ஆறுமுகத்தின் கோரிக்கையை சொன்னபோது, அவன் என் மேல் கோபப்படவில்லை. என்னை புரிந்துகொண்டு எனக்கு ஆதரவாக பேசினான். அதனால் அவன் அடையப்போவது எதுவும் இல்லையென்றாலும், அவனது மனைவியாகிய என்னை இன்னொருவருடன் பங்குபோட்டுக்கொள்ள தயாராக இருந்தான். இருந்தாலும் என்னை ஆதரித்தான். அப்போது நான் ஏன் அவனை ஆதரிக்ககூடாது?
அவனது அன்புக்காகவும் நாங்கள் சந்தித்த நாட்களிலிருந்து இன்று வரை என்னை ஆதரித்து அனுசரித்து வந்ததற்காவது இதை செய்யலாமே. அதுவும் முக்கியமாக நமது திருமணத்துக்கு பிறகு அவன் என்னிடம் உண்மையாகவும் விசுவாசமாகவும் இருந்ததற்காக. ஏதோ இந்த அளவில் அவனது இச்சைக்காக என்னை வைத்து வியாபாரம் செய்வதோடு நிறுத்திக்கொண்டால் சரி. ஆனால்... இதை அவனுக்கு வசதியாக எடுத்துக்கொண்டு பணத்துக்காக என்னை வைத்து வியாபாரம் செய்ய ஆரம்பித்துவிட்டால் என்ன செய்ய? அவன் அப்படி செய்வானா? சேச்சே... அப்படி எல்லாம் செய்யமாட்டான். என்னென்றால் எனக்கு அது பிடிக்காது என்று அவனுக்கு தெரியும். மேலும் அவன் என்னை காதலிக்கிறான். சரி அவனுடைய ஆசைக்கு ஓகே சொல்லப்போகிறேன். ஆனால் உடனடியாக இல்லை. என்னை சம்மதிக்க வைக்க அவன் இன்னும் சிலமுறை முயற்சி செய்த பிறகுதான். சரி.. நான் படுக்கையில் போடும் ஆட்டத்தை பார்க்கவேண்டும் என்ற ஆறுமுகத்தின் ஆசையை பிரசன்னாவிடம் சொல்லாமல் மறைப்பது சரிதானா?
அவளுக்கு குழப்பமாக இருந்தது. ஒருபுறம் அதை சொல்ல அவளுக்கு அவமானமாகவும் கூச்சமாகவும் இருந்தது. ‘என்னை பற்றி அவன் என்ன நினைப்பான்? தேவிடியா என்றா? என் மீது கோபப்படுவானா? ஏனென்றால் எங்கள் தேனிலவின்போது நியூசிலாந்தின் ஒரு காட்டுப்பகுதியில் வெட்டவெளியில் என்னை ஓக்க அவன் கேட்டபோது, யாராவது பார்ப்பார்கள் என்று சொல்லி நான் மறுத்துவிட்டேன். இப்போது நான் ஓப்பதை ஒருவர் அருகிலிருந்து பார்க்கப்போகிறார், அதுவும் எனக்கு தெரிந்தே என்றால், அவன் எப்படி எடுத்துக்கொள்வான்?’ அதை கற்பனை செய்து பார்க்க அவளுக்கு சங்கடமாக இருந்தது. மறுபுறம் அதை சொல்லிவிட்டால் அவள் அவனிடம் எதையும் மறைக்கவில்லை என்று நிம்மதியாக இருக்கலாம்.
என்ன செய்வாள் அவள்? சரி தற்சமயம் இதை சொல்லவேண்டாம். ஆனால் அவனாகவே தெரிந்துகொள்ளும் முன்பாக அதை நாமே சொல்லிவிடவேண்டும் என்று முடிவெடுத்தாள்.
“ம்ம்.. ஓகே. ஆனா உன்னை தனியா அனுப்ப எனக்கு இஷ்டமில்லை. நானும் வரேன். அவருக்கு தெரிஞ்சோ தெரியாமலோ. உன்னோட சேஃப்டிதான் எனக்கு முக்கியம். ஓகே வா?”
“சரி. எல்லாம் நாளைக்கு பேசிக்கலாம். உனக்கு நேரமாகுது”
“ஓகே பச்சு. குட் நைட். காலைல பாக்கலாம்” பிரசன்னா சினேகாவின் இளஞ்சிவப்பு உதட்டில் ஆழமாக முத்தமிட்டுவிட்டு கடைசியில் அதை கடித்து மென்றான்.
“அவ்வ்... வலிக்குது டா ராஸ்கல்” சினேகா அவன் உதட்டை பதிலுக்கு கடித்துவிட்டு அவனை குறும்புப்பார்வை பார்த்துவிட்டு அவனுக்கு குட் நைட் சொன்னாள். பிரசன்னா வெளியே சென்றுவிட்டான். சினேகா அவளது படுக்கையறைக்கு சென்றாள். அவள் அருந்தியிருந்த வைன் அதன் வேலையை காட்ட ஆரம்பித்தது. படுக்கையில் படுத்தவள், பிரசன்னாவின் கோரிக்கை பற்றியும் சிவாவை அவள் சந்திப்பதை பற்றியும் சிந்தித்தவாறு உறங்கிப்போனாள்.
அடுத்த நாள் காலை.. எட்டு மணிக்கு காலதாமதமாக எழுந்தவள், புத்துணர்ச்சி அடைந்து, சாப்பிட்டுவிட்டு, ஒரு நல்ல சேலையை கட்டிக்கொண்டாள். நேரம் 9.30 ஆகியிருந்தது. கடிகாரம் பத்துமணியை காட்டுவதற்காக ஆவலுடன் காத்திருந்தாள். நேற்றிரவு நடந்தவற்றை ஞாபகப்படுத்தி பார்த்துக்கொண்டாள். இரவு அவள் மூன்று கோப்பை சிவப்பு வைன் மதுவை அருந்தியிருந்ததால் அவளால் அப்போது பிரசன்னா சொல்லி சென்றவற்றை தெளிவாக சிந்திக்க முடியவில்லை. இப்போது அவற்றை மீண்டும் எண்ணிப்பார்த்தாள். அவன் அவனது நண்பர்களுடன் மனைவிகளை மாற்றிக்கொண்டு இன்பம் துய்க்க அவளது ஒத்துழைப்பை கேட்டிருந்தான்.
“இதற்கு சம்மதம் சொல்வது சரியானதுதானா? அதில் என்ன தவறு இருக்கிறது? சிவாவை சந்திப்பதற்கு முன்பாகவே நான் எப்படி அவனை எண்ணி இவ்வளவு பரவசமடைகிறேன்?” ஏன்? பிரசன்னா அல்லாமல் மற்ற ஆண்கள் என்னை கையாள வேண்டும் என்ற ஏக்கம் காரணமாகவா? அந்த ஏக்கம் என் மனதின் ஆழத்தில் இருந்ததால், இப்போது அதற்கு ஒரு வாய்ப்பு கிடைக்கும்போது, அதுவும் கட்டாயத்தின் பேரில் இருந்தாலும் அதற்கு எதிர்ப்பு காட்டுவதற்கு பதிலாக நானே அதை எதிர்பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறேனே! எனக்கு ஆர்வமாக உள்ளது. அதே போல தானே பிரசன்னாவுக்கும் அவனது நண்பர்களின் மனைவிகளை அனுபவிக்க ஆசைப்படுகிறான். அதற்கு என்னுடைய ஒத்துழைப்பை கேட்கிறான். நான் ஆறுமுகத்தின் கோரிக்கையை சொன்னபோது, அவன் என் மேல் கோபப்படவில்லை. என்னை புரிந்துகொண்டு எனக்கு ஆதரவாக பேசினான். அதனால் அவன் அடையப்போவது எதுவும் இல்லையென்றாலும், அவனது மனைவியாகிய என்னை இன்னொருவருடன் பங்குபோட்டுக்கொள்ள தயாராக இருந்தான். இருந்தாலும் என்னை ஆதரித்தான். அப்போது நான் ஏன் அவனை ஆதரிக்ககூடாது?
அவனது அன்புக்காகவும் நாங்கள் சந்தித்த நாட்களிலிருந்து இன்று வரை என்னை ஆதரித்து அனுசரித்து வந்ததற்காவது இதை செய்யலாமே. அதுவும் முக்கியமாக நமது திருமணத்துக்கு பிறகு அவன் என்னிடம் உண்மையாகவும் விசுவாசமாகவும் இருந்ததற்காக. ஏதோ இந்த அளவில் அவனது இச்சைக்காக என்னை வைத்து வியாபாரம் செய்வதோடு நிறுத்திக்கொண்டால் சரி. ஆனால்... இதை அவனுக்கு வசதியாக எடுத்துக்கொண்டு பணத்துக்காக என்னை வைத்து வியாபாரம் செய்ய ஆரம்பித்துவிட்டால் என்ன செய்ய? அவன் அப்படி செய்வானா? சேச்சே... அப்படி எல்லாம் செய்யமாட்டான். என்னென்றால் எனக்கு அது பிடிக்காது என்று அவனுக்கு தெரியும். மேலும் அவன் என்னை காதலிக்கிறான். சரி அவனுடைய ஆசைக்கு ஓகே சொல்லப்போகிறேன். ஆனால் உடனடியாக இல்லை. என்னை சம்மதிக்க வைக்க அவன் இன்னும் சிலமுறை முயற்சி செய்த பிறகுதான். சரி.. நான் படுக்கையில் போடும் ஆட்டத்தை பார்க்கவேண்டும் என்ற ஆறுமுகத்தின் ஆசையை பிரசன்னாவிடம் சொல்லாமல் மறைப்பது சரிதானா?
அவளுக்கு குழப்பமாக இருந்தது. ஒருபுறம் அதை சொல்ல அவளுக்கு அவமானமாகவும் கூச்சமாகவும் இருந்தது. ‘என்னை பற்றி அவன் என்ன நினைப்பான்? தேவிடியா என்றா? என் மீது கோபப்படுவானா? ஏனென்றால் எங்கள் தேனிலவின்போது நியூசிலாந்தின் ஒரு காட்டுப்பகுதியில் வெட்டவெளியில் என்னை ஓக்க அவன் கேட்டபோது, யாராவது பார்ப்பார்கள் என்று சொல்லி நான் மறுத்துவிட்டேன். இப்போது நான் ஓப்பதை ஒருவர் அருகிலிருந்து பார்க்கப்போகிறார், அதுவும் எனக்கு தெரிந்தே என்றால், அவன் எப்படி எடுத்துக்கொள்வான்?’ அதை கற்பனை செய்து பார்க்க அவளுக்கு சங்கடமாக இருந்தது. மறுபுறம் அதை சொல்லிவிட்டால் அவள் அவனிடம் எதையும் மறைக்கவில்லை என்று நிம்மதியாக இருக்கலாம்.
என்ன செய்வாள் அவள்? சரி தற்சமயம் இதை சொல்லவேண்டாம். ஆனால் அவனாகவே தெரிந்துகொள்ளும் முன்பாக அதை நாமே சொல்லிவிடவேண்டும் என்று முடிவெடுத்தாள்.
(சிக்கென்று கனிகளை பற்றியுள்ள சட்டைக்கு வந்த வாழ்வு...
அவளின் அக்குள் வியர்வையிலும் குளிக்கிறதே...)