07-01-2019, 05:34 PM
(This post was last modified: 28-03-2019, 08:45 PM by johnypowas. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
“ஓ"
“ஆமாம்மா. அதிலும் ஒருத்தர் அழகான கேர்ள் ப்ரண்ட்"
“மாதவி"
“இல்லேம்மா. நீங்கதான்" என்றேன். அவள் முகத்தில் செம்மை. அழகாக வெட்கப்பட்டாள்.
“பொய் செல்றே"
“இல்லேம்மா” என்று சொன்னதும் அவள் முகம் மேலும் ப்ரகாசமானது. அழகாக சாப்பிட்டாள். இரண்டே விரலில் அழகாக சாப்பிட்டாள். அழகாக சாப்பிட்டு முடித்தாள். ரெஸ்டாரெண்டில் இன்று ஆட்கள் அதிகம். அதிலும் இவள் மிகவும் அழகாக இருந்ததால் எல்லாரும் இவளையே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தார்கள். அவள் சுற்று முற்றும் பார்த்தாள். பக்கத்தில் ரோஜா செடியில் ஒரு ரோஜாப்பூ.
“அழகான பூ" என்று தன் சுட்டு விரலில் காட்டினாள். பெண்களுக்கு மூணு ஆசைதானே. பூ, புடவை, நகை. நான் மெல்ல குனிந்து அந்த பூவை அதற்கு வலிக்காமல் எடுத்தேன்.
“இந்தாம்மா. கமான்"
அவள் என்னருகில் வந்தாள். வாவ். ஃபர்ப்யூம் ஸ்மெல். சட்டென்று அவள் கூந்தலில் வைத்தேன். இது சற்றும் எதிர்பாராத தருணம். அவள் முகத்தில் உஷ்ணம். சிவப்பு. கோபித்துக் கொண்டு விட்டாள். சடார் என்று பின் வாங்கினாள்.
“ஸாரிம்மா" என்றேன். அவள் பதில் எதுவும் சொல்லவில்லை. மெல்ல எழுந்தாள். நான் தடுக்கும் முன் அவள் எழுந்து பைக் நோக்கி சென்றாள். நான் பேயறைந்தவன் போல ஆனேன். ஒரு வேளை அதிகமாக உரிமை எடுத்து கொண்டேனா? சட். என்னை செருப்பால்தான் அடிக்க வேண்டும். நான் வேகமாக வெளியே வர பின்னால் பேரர் துரத்திக் கொண்டு வந்தான்.
“சார். பில்"
பாக்கெட்டில் இருந்த பணத்தை அப்படியே தூக்கிப்போட்டு ஓடி வந்தேன். இடியட். என் கஷ்டம் அவனுக்கு எப்படி தெரியும். அம்மா வேகமாக வெளியே போய்க் கொண்டு இருந்தார்கள். கோபமா? வெளியே வந்தவள் ஆட்டோவை பிடித்துக் கொண்டு போய் விட்டாள். தலைமேல் கையை வைத்துக் கொண்டு உட்கார்ந்து விட்டேன். சற்று நேரத்தில் சுதாரித்துக் கொண்டு பைக்கை கிளப்பினேன். அரை மணி நேரம் பயணம் செய்தது நினைவில்லை. வீட்டுக்கு வேகமாக சென்றேன். நான் வீட்டில் நுழைவதற்கும் அம்மா ஹாலில் உட்கார இருப்பதற்கும் சரியாக இருந்தது.
“அம்மா"
““
“கோபந்தானே"
““
“சாரிம்மா. கோபந்தானே"
“நான் யார் உன்னை கோபிக்க"
“பார்த்தீங்களா. கோபம்தான்"
“ஸில்லி. இப்படியா எல்லார் பார்க்க பூவை செருகுவே. எதிர்க்கே ஒருத்தன் உத்து பாத்துட்டு இருந்தான். யாரும் தப்பா நினைக்கக்கூடாதுன்னுதான் நான் எழுந்து வந்துட்டேன்.”
“நீங்களும்தான் தப்பு செஞ்சிட்டீங்க"
“நான் என்ன பண்ணினேன்"
“இப்படி சொல்லீக்காம வேகமா வந்திட்டீங்களே. என் பைக் ஸீபீடை பார்க்கணும். ஏதாவது ஆக்ஸிடெண்ட் ஆகி இருக்கும்.”
“ஸாரி ராஜ்"
அவள் என் கையை பற்றினாள்.
“என்னம்மா இது” என்று சொல்ல அம்மா என் கையை அப்படியே நெறித்தாள். ஏதோ சொல்ல வேண்டும். சொல்ல வேண்டும் என்று இல்லாமல் ஏதோ ஒரு உணர்ச்சியில் சொல்லிவிட்டேன்.
“ஐ லவ் யூமா"
அவள் மெல்ல எழுந்தாள். நான் இதை எதிர்பார்த்தேன். நான் அவள் கையை பற்றினேன். உட்கார வைத்தேன்.
“ம்ஹும்" என்று மறுத்தாள்.
“ஏம்மா. பிடிக்கலயா"
தலைகுனிந்தாள்.
“ஆமாம்மா. அதிலும் ஒருத்தர் அழகான கேர்ள் ப்ரண்ட்"
“மாதவி"
“இல்லேம்மா. நீங்கதான்" என்றேன். அவள் முகத்தில் செம்மை. அழகாக வெட்கப்பட்டாள்.
“பொய் செல்றே"
“இல்லேம்மா” என்று சொன்னதும் அவள் முகம் மேலும் ப்ரகாசமானது. அழகாக சாப்பிட்டாள். இரண்டே விரலில் அழகாக சாப்பிட்டாள். அழகாக சாப்பிட்டு முடித்தாள். ரெஸ்டாரெண்டில் இன்று ஆட்கள் அதிகம். அதிலும் இவள் மிகவும் அழகாக இருந்ததால் எல்லாரும் இவளையே பார்த்துக் கொண்டு இருந்தார்கள். அவள் சுற்று முற்றும் பார்த்தாள். பக்கத்தில் ரோஜா செடியில் ஒரு ரோஜாப்பூ.
“அழகான பூ" என்று தன் சுட்டு விரலில் காட்டினாள். பெண்களுக்கு மூணு ஆசைதானே. பூ, புடவை, நகை. நான் மெல்ல குனிந்து அந்த பூவை அதற்கு வலிக்காமல் எடுத்தேன்.
“இந்தாம்மா. கமான்"
அவள் என்னருகில் வந்தாள். வாவ். ஃபர்ப்யூம் ஸ்மெல். சட்டென்று அவள் கூந்தலில் வைத்தேன். இது சற்றும் எதிர்பாராத தருணம். அவள் முகத்தில் உஷ்ணம். சிவப்பு. கோபித்துக் கொண்டு விட்டாள். சடார் என்று பின் வாங்கினாள்.
“ஸாரிம்மா" என்றேன். அவள் பதில் எதுவும் சொல்லவில்லை. மெல்ல எழுந்தாள். நான் தடுக்கும் முன் அவள் எழுந்து பைக் நோக்கி சென்றாள். நான் பேயறைந்தவன் போல ஆனேன். ஒரு வேளை அதிகமாக உரிமை எடுத்து கொண்டேனா? சட். என்னை செருப்பால்தான் அடிக்க வேண்டும். நான் வேகமாக வெளியே வர பின்னால் பேரர் துரத்திக் கொண்டு வந்தான்.
“சார். பில்"
பாக்கெட்டில் இருந்த பணத்தை அப்படியே தூக்கிப்போட்டு ஓடி வந்தேன். இடியட். என் கஷ்டம் அவனுக்கு எப்படி தெரியும். அம்மா வேகமாக வெளியே போய்க் கொண்டு இருந்தார்கள். கோபமா? வெளியே வந்தவள் ஆட்டோவை பிடித்துக் கொண்டு போய் விட்டாள். தலைமேல் கையை வைத்துக் கொண்டு உட்கார்ந்து விட்டேன். சற்று நேரத்தில் சுதாரித்துக் கொண்டு பைக்கை கிளப்பினேன். அரை மணி நேரம் பயணம் செய்தது நினைவில்லை. வீட்டுக்கு வேகமாக சென்றேன். நான் வீட்டில் நுழைவதற்கும் அம்மா ஹாலில் உட்கார இருப்பதற்கும் சரியாக இருந்தது.
“அம்மா"
““
“கோபந்தானே"
““
“சாரிம்மா. கோபந்தானே"
“நான் யார் உன்னை கோபிக்க"
“பார்த்தீங்களா. கோபம்தான்"
“ஸில்லி. இப்படியா எல்லார் பார்க்க பூவை செருகுவே. எதிர்க்கே ஒருத்தன் உத்து பாத்துட்டு இருந்தான். யாரும் தப்பா நினைக்கக்கூடாதுன்னுதான் நான் எழுந்து வந்துட்டேன்.”
“நீங்களும்தான் தப்பு செஞ்சிட்டீங்க"
“நான் என்ன பண்ணினேன்"
“இப்படி சொல்லீக்காம வேகமா வந்திட்டீங்களே. என் பைக் ஸீபீடை பார்க்கணும். ஏதாவது ஆக்ஸிடெண்ட் ஆகி இருக்கும்.”
“ஸாரி ராஜ்"
அவள் என் கையை பற்றினாள்.
“என்னம்மா இது” என்று சொல்ல அம்மா என் கையை அப்படியே நெறித்தாள். ஏதோ சொல்ல வேண்டும். சொல்ல வேண்டும் என்று இல்லாமல் ஏதோ ஒரு உணர்ச்சியில் சொல்லிவிட்டேன்.
“ஐ லவ் யூமா"
அவள் மெல்ல எழுந்தாள். நான் இதை எதிர்பார்த்தேன். நான் அவள் கையை பற்றினேன். உட்கார வைத்தேன்.
“ம்ஹும்" என்று மறுத்தாள்.
“ஏம்மா. பிடிக்கலயா"
தலைகுனிந்தாள்.