ആഗ്രഹങ്ങൾക്ക് അതിരില്ല

[Okyes?]

“ആ…ഇങ്ങു വാ ഞാൻ തരാം നക്കിത്തിന്നാൻ”

“തന്നില്ലെങ്കി കടിച്ചു പറിച്ചെടുക്കുമെടി നിന്റെ കന്തു… എന്നും പറഞ്ഞ് ഞാനവളുടെ കന്തു പിടിച്ചു ഞെരിച്ചു കൊണ്ട് വലിച്ചു വിട്ടു”
“ഹൗ അച്ചാ.. വേദനിപ്പിക്കല്ലെ.. ഞാൻ പാവമല്ലെ”
“ഊം പാവം തന്നെ.. ഇങ്ങനൊന്നും മനുഷ്യനെ പാവമാക്കിയേക്കല്ല ദൈവമെ” ഞാൻ മുകളിലെക്കു കൈ കൂപ്പിക്കൊണ്ടു പറഞ്ഞു.
“എന്താ കളിയാക്കുന്നെ ഞാൻ പാവം തന്നെയല്ലെ”
“എനിക്കൊന്നുമറിയില്ലെന്നു കരുതണ്ട് കേട്ടൊ. ഞാനെല്ലാം ശ്രദ്ധിച്ചിട്ടുണ്ടു ഞാനെൻറ ഷഡ്ഡിയൊന്നു ഊരിയിടാൻ നോക്കിയിരിക്കുവല്ലാരുന്നോ എടുത്തോണ്ടു പോകാൻ”

അതു കേട്ടു ഞാൻ ഒരു ചമ്മലോടെ പറഞ്ഞു.. “എടീ നിനക്കതറിയാമാരുന്നൊ.. അതൊരിക്കൽ നീയിവിടെ വന്ന സമയത്തു എന്തോ എടുക്കാനായി റൂമിൽ കേറി നോക്കിയപ്പൊ നിൻ ഊരിയിട്ട ഷഡ്ഡി അതുപോലെ ചുരുണ്ട് കട്ടിലിൽ കിടക്കുന്നതു കണ്ടു. അതെടുത്ത് അശയിലെക്കു വിരിച്ചിട്ട് തിരിച്ചു പോയെങ്കിലും മനസ്സിൽ അതു തന്നെയായിരുന്നു ചിന്ത. നിനക്കൊരു സൂഷ്മതയുമില്ലല്ലൊ പെമ്പിള്ളാരിങ്ങനെ അശ്രദ്ധമായി ഊരിയപടി ചുരുണ്ടു കൂടിയ നിലയിൽ ഷഡ്ഡി എറിയത്തില്ല. പിന്നെ ഞാനെൻ കയ്യ് മണത്തു നോക്കിയപ്പൊ എന്തോ എന്നെ മത്തു പിടിപ്പിക്കുന്ന ഒരു മണം കിട്ടി ഉടനെ തന്നെ തിരിച്ചു ചെന്നു ആ ഷഡ്ഡി പിന്നെം എടുത്തു മണത്തു നോക്കി. അതിന്റെ മത്തു പിടിപ്പിക്കുന്ന മണം എന്റെ മൂക്കിലേക്കു അടിച്ചു കേറിയപ്പൊ സത്യത്തിൽ ഞാൻ എന്നെ തന്നെ സ്വയം മറന്നു പോകുകയായിരുന്നു.അങ്ങനാ ഞാൻ നിൻ ഷഡ്ഡിയുടെ ആരാധകനായി മാറിയതു മോളെ.. അതിൽ തെറ്റുണ്ടെന്നു എനിക്കു തോന്നിയില്ല.
. പിന്നെ എടീ മാലതീ ഞാൻ നിൻറയും ഷഡ്ഡി എടുത്തിട്ടുണ്ടു.. കേട്ടൊ അച്ചനോടു ദേഷ്യമൊന്നും തോന്നരുതു”
ഇതു കേട്ട് ഇത്രയും നേരം കഥ കേട്ടു കൊണ്ടിരുന്ന മാലതി ഒരു കള്ളപരിഭവത്തോടെ പറഞ്ഞു.
“ഓഹൊ അതു ശരി അപ്പൊ എൻറയും കട്ടോണ്ടു പോയിട്ടുണ്ടല്ലെ.. വെറുതെയല്ല ചിലപ്പോഴൊന്നും നോക്കിയാൽ കാണാത്തതു. ഇപ്പോഴല്ല കള്ളനെ കിട്ടിയതു”
അങ്ങനെ പറഞ്ഞെങ്കിലും മാലതി താൻ മനപ്പൂ ർവ്വം ഷഡ്ഡി കൊണ്ടിട്ടതാണെന്നു പറഞ്ഞില്ല.
“കട്ടോണ്ടു പോയെങ്കിലും അതൊക്കെ തിരികെ അവിടെ തന്നെ വെച്ചിട്ടില്ല. അതും നല്ല പൊലെ കഴുകി വൃത്തിയാക്കി”
“ അയ്യൊ ഉണ്ട്.. ഞാൻ വെറുതെ പറഞ്ഞതല്ലെ.അച്ചനിഷ്ടമാണെങ്കി ഇനീം എടുത്താ എന്നോടു ചോദിക്കുകയൊന്നും വേണ്ട”
“ഇനിയതിന്റെ ആവശ്യമുണ്ടെന്നു തോന്നുന്നില്ല മോളെ ഇപ്പൊ നിങ്ങളു രണ്ടു പേരേയും എന്റെ ഇഷ്ടത്തിനു കിട്ടിയില്ല. അല്ലെങ്കി വേണ്ട നിന്റെ ഷഡ്ഡി തന്നിട്ടു പൊക്കൊ ഇനി നീ വരുന്നതു വരേക്കും ഒരാശ്വാസമാകുമല്ലോ”