நீ by முகிலன்

[johnypowas]

நீ -63

என் திருமணம்..!! நான் நினைத்துப் பார்த்திராத அளவுக்கு.. மிகவும் நல்ல முறையில் நடந்து முடிந்தது..! என் அப்பா தன் குடும்பத்துடன் வந்து கலந்து கொண்டார்..!! பகல் பொழுது போனதே தெரியவில்லை.. !!
இரவு..!! முதல் இரவு..!!
மாடி அறை எங்களுக்கென பிரமாதமாக அலங்கரிக்கப் பட்டிருந்தது. புதுக்கட்டில்.. பஞ்சு மெத்தை… எம்பிராய்டரி தலையனை… அறையெங்கும் ஊதுபத்தி புகை.. சந்தனம்… பன்னீர்.. மூடைக் கிளப்பும் ஸ்பிரேக்கள்… கட்டில் மீது தூவப்பட்ட.. பூக்களின் கமகம வாசணை…!!
நிலாவினி தலையத் தலைய புடவை கட்டிக் கொண்டு.. அறைக்குள் வந்தாள்..!! முதலிரவுக்கு வரும்.. மிகவும் அழகியான ஒரு.. புதுமணப்பெண்.. எப்படி இருப்பாள் என்பதை உங்கள் கற்பனைக்கே விட்டு விடுகிறேன்..!
”ஹாய்..” சொன்னேன். 
கண்களைச்… சிமிட்டிச் சிரித்தாள்.
”ஹாய்.. சொல்ல மாட்டியா..?” அவளை ரசித்தவாறு கேட்டேன். 
”ஹாய்..” என சன்னமாக முனகிவிட்டு ”எந்திரிச்சு நில்லுங்க..” என்றாள்.
”ஏன்..?” 
” கால்ல விழனும்.. ஆசிர்வாதம் பண்ணுங்க…” 
”ஏய்.. என்ன நீ..? அதெல்லாம் ஒன்னும் வேனாம்.. இப்படி வந்து உக்காரு..” என்று நான் சொல்ல..  வெட்கம் கலந்து சிரித்தாள்.
”வேனாமா…?”
”அந்த சம்பிரதாயமெல்லாம் தேவையில்ல.. வா..”
”இல்ல.. யார் யாரோ.. கால்ல எல்லாம் விழுந்தோம்.. உங்க கால்ல விழறதுல.. ஒன்னும் ஆய்டப் போறதில்ல..” 
”ஏய்…பரவால்ல.. வா..! உக்காரு. .” என்றேன்.
புன்னகை தவழ.. என் அருகில் வந்து உட்கார்ந்தாள். அவள் தோளில் கை போட்டு அணைத்துக் கொண்டேன். மணமாக இருந்தாள்.!
”நிலா…”
”ம்..ம்..?” 
”நீ.. என்ன ஷோகேஸ் பொம்மையா..?”
”ஏன்..?” என சன்னமாக வினவினாள்.
”பட்டுப் புடவை.. கைல.. கழுத்துல.. காதுலனு.. இத்தனை நகை..! தலை நிறைய பூ…!!” 
”ம்..ம்..” சிரித்தாள் ”பர்ஸ்ட் நைட்டாம்..”
”ஓ..! அப்படின்னா…?”
”ம்… அப்படின்னா…?” 
”ஏய்.. நா உன்ன கேட்டா… நீ என்னை கேக்கறியா…?”
”எனக்கு மட்டும் என்ன தெரியும்..?” என்று சிரித்த போது அவளது ஆப்பிள் கன்னங்கள்.. உப்பின..!
ஆர்வமாக அவள் கன்னத்தில் என் மூக்கை உரச… என் தோளில் சாய்ந்து கொண்டாள்.
”நிலா..” 
”ம்..ம்..” ”நீ.. எனக்கே சொந்தம்ன்றது.. எனக்கு பிரம்மிப்பா இருக்கு..”
செழுமையான அவள் கன்னங்களில் செம்மை படர்ந்தன. அவள் கன்னத்தை முகர்ந்தவாறு.. 
”நாளெல்லாம் உன்ன பாத்துட்டே இருக்கலாம் போலருக்கு…” என்றேன்.
”ம்..?” 
”ம்..!!”
அவள்  இடையில் கை போட்டு வளைத்து  அவளை நான் இறுக்கினேன். அவள் சரிந்து  என் மடியில் சுருண்டாள். பஞ்சுப்பொதி போலிருந்த.. அவளை.. இறுக்கி அணைத்துக் கொஞ்சினேன்.
”நிலா…”
”ம்..ம்..” 
”இப்ப நீ.. எங்கயும் ஓட முடியாது..!”
”ம்ம்..” சிரித்தாள்.
சிவந்த அவளின் பூ அதரங்களை வருடினேன். 
”ஏதாவது பேசேன்..”
அவள் பேசவில்லை.
”ஏய… நிலா…”
”ம்..ம்..?” 
”ஜாலியா.. பேசலாமே..?” 
”ம்.. பால் குடிக்கறீங்களா..?” 
”பாலா…?”
”ம்..ம்..”
”ஹேய்.. இப்பவே பாலெல்லாம் கூட வருமா உனக்கு? " 
” ஏய்…ச்சீ… உங்கள..” என்று என் நெஞ்சில் குத்தினாள் ”நா சொன்னது.. காச்சின பால்..” 
”ஓ… கோ..!!” என்று சிரித்து அவள் கன்னத்தைக் கடித்தேன். செழுமையான  அவள் கன்னச் சதையை உள் வாங்கி… உறிஞ்சினேன். 
”இப்ப… இப்ப அதக் குடிச்சுக்கோங்க…” என்று சிணுங்கலாகச் சொன்னாள்.
”ம்கூம்…”
மேஜை மேல் பால் பழங்கள் எல்லாம் அனாவசியமாக வைக்கப்பட்டிருந்தது. இந்த நேரத்தில் அதையெல்லாம் யார் கண்டு கொள்வார்கள்..?
”ஏய். ..?” 
”ம்..ம்..!!” 
”பேசு.. ஜாலியா..! அன்னிக்கு பேசின மாதிரி..! இல்லேன்னா.. அப்றம் நான் காரியத்துல எறங்கிருவேன்..!” என்று சிக்கென்றிருந்த அவள் மார்பைத் தொட்டேன்.
என் கையை கெட்டியாகப் பிடித்துக் கொண்டாள்.
”பால்.. பால்.. ஆறிட்டிருக்கு..” என முனகினாள். 
”எனக்கு.. உன் பால்தான் வேனும்..” 
” இப்ப.. இப்ப அதக் குடிச்சிருங்க..! ப்ளீஸ்.. என்னைக் கொஞ்சம் ரிலாக்ஸ் பண்ண விடுங்களேன்..! இது உங்க சொத்துதான..?” என குரல் திணறச் சொன்னாள்.
அவள் சொல்வதும் சரிதான்.. இவள் என் மனைவி என ஆனபின் எங்கே போய்விடப் போகிறாள்..? அணைப்பை மெல்லத் தளர்த்தினேன்.
”ஊத்தி தரட்டுமா..?” என்று கேட்டாள்.
”என்னது..?”
”பால்..?” 
”இப்ப.. அந்த மூடே இல்ல நிலா..! நீ வேனா குடிச்சிக்கோ..!”
”ம்கூம்..! எனக்கு டெட் டயர்டு..! தலை சுத்தல் வரமாதிரி இருக்கு..! நல்லா தூங்கி ரெஸ்ட் எடுக்கனும். .” 
”ரெஸ்ட் வேனுமா..?” 
”ம்..ம்..”
”அப்ப.. அது..?”
என்னை லஜ்ஜையோடு பார்த்தாள். ”எது…?” 
”உனக்குள்ள… நானாகி… எனக்குள்ள… நீயாகி…?” 
”இ.. இப்பவே...வா…?”
”ஏன்…?” 
”ஒரு.. குட்டி தூக்கம்.. போட்டு.. ஃப்ரஷ்ஷாகி… அப்றம்.. வேனா… ப்ளீஸ்…” என்று கெஞ்சினாள். 
”ம்..சரி..!!” என்றேன். 
” தேங்க்ஸ் புருசா..!” என் கன்னத்தில் தன் ஈர உதட்டை ஒற்றி எடுத்தாள். 
” ம்..ம்..! நிலா..!” 
”ம்..?” 
”இவ்ளோ அலங்காரம் தேவையா..?”
”விடமாட்டேன்னுட்டாங்க..! ”
”சரி… இப்பதான் என்ன.. ட்ரஸ் சேஞ்ச் பண்ணிக்கலாமே..?” 
” ம்..! ஒரு நிமிசம்..” என்று விட்டு.. மெதுவாக விலகி எழுந்து… தன் அலங்காரங்களையெல்லாம் கலைத்தாள்..!